"Μοιραίοι, άβουλοι... άκρως επικίνδυνοι"

Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει πλέον ότι οι στρατολόγοι της σημερινής Χρυσής Αυγής κάθονται σήμερα ή κάθονταν μέχρι πριν από λίγους μήνες στα έδρανα των κυβερνητικών βουλευτών της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑΟΣ. Η ατζέντα που διαμόρφωσαν από την αρχή κιόλας της κρίσης, πριν από τις ευρωεκλογές του 2009, όπως και η κρίση αυτή καθʼ αυτή, που πήρε δραματικές και επώδυνες διαστάσεις μέσα από την εφαρμογή των πολιτικών των διαδοχικών μνημονιακών κυβερνήσεων, αποτελούν χωρίς καμία αμφιβολία το θερμοκήπιο που «σπρώχνει» ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας σε εκφασισμό, ενώ ταυτόχρονα πολλαπλασιάζει τις συναινέσεις και τις ψήφους προς τη Χρυσή Αυγή.

Ανιστόρητοι συμψηφισμοί
Ακριβώς, λοιπόν, γιατί συνδέονται άμεσα οι μνημονιακές πολιτικές και η επερχόμενη νέα λαίλαπα αντιλαϊκών μέτρων με την ενίσχυση των απόψεων και της φασιστικής δράσης των Χρυσαυγιτών, ακριβώς γιʼ αυτόν τον λόγο και όχι γιατί τους το υπαγορεύει η ιδεολογία τους, έχουν επιδοθεί σε ανταγωνισμό τα μίντια και οι βουλευτές που εκφράζουν τις κυρίαρχες αστικές δυνάμεις ώστε να τονίσουν όσο γίνεται πιο δυνατά τους ανιστόρητους συμψηφισμούς με βέλη εναντίον της Αριστεράς και του μαζικού κινήματος... επʼ αφορμή της Χρυσής Αυγής.

Ο ίδιος ο υπουργός κ. Δένδιας, απηχώντας την πολιτική και λογική του πρωθυπουργού, όπως δεν χάνει την ευκαιρία να υπενθυμίζει, καθησυχάζει με στερεότυπα περί του ότι «τα τάγματα εφόδου δεν θα περάσουν» ή «θα κάνουμε ειδική υπηρεσία για την παρακολούθηση κρουσμάτων βίας» ή ότι θα διεξαχθούν οι συνηθισμένες πλέον ΕΔΕ, ενώ την ίδια ώρα πρωταγωνιστεί στην επιχείρηση «Ξένιος Ζευς» εναντίον των μεταναστών και στέλνει ΕΚΑΜ σε ειρηνικές καταλήψεις ανά την Ελλάδα για την «πάταξη της ανομίας», ενώ καταστέλλει άγρια και το κίνημα πολιτών εναντίον του χρυσού στη Χαλκιδική.
Ακούγοντας μέσα στις επιτροπές της Βουλής τις απίστευτες ομιλίες βουλευτών, που ανήκουν σε έναν εσμό ακροδεξιών και που στεγάζονται ιδιαίτερα στο σημερινό κόμμα της Ν.Δ., μπορεί να αντιληφθεί το μίσος και το πάθος εναντίον οποιασδήποτε κινηματικής διαδικασίας που αμφισβήτησε και έθεσε σε δοκιμασία το σάπιο πολιτικό σκηνικό τα δύο τελευταία χρόνια. Οι προτάσεις πέφτουν βροχή, π.χ. να γίνει ποινικό αδίκημα το να κατέχει κανείς ή να φοράει κουκούλα, χωρίς να προβαίνει σε καμία άλλη ενέργεια, ή το να πληρώνουν τα κόμματα για όλες τις ζημιές των διαδηλώσεων επειδή θα κατηγορηθούν ενδεχομένως από άλλα κόμματα ότι είναι ηθικοί αυτουργοί ή γιατί θα συλληφθεί κάποιο μέλος τους. Ο μπαξές έχει απʼ όλα, οι άνθρωποι δεν κατάλαβαν τίποτα, ενώ ταυτόχρονα τρέμουν αυτό που έρχεται με ένταση μέσα από την κοινωνία και με προφανείς επιπτώσεις στο νέο πολιτικό σκηνικό.

Παραλήρημα Σαχινίδη
Η γνωστή θεωρία «των δύο άκρων», που κυριάρχησε στον χώρο των κεντρώων και κεντροδεξιών δυνάμεων και εμπέδωσε τον αντικομμουνισμό στη μετεμφυλιακή περίοδο, πλασάρεται σήμερα ως μία απροκάλυπτη νέα νομιμοποιητική βάση για το μονόδρομο του μνημονίου και την καταδίκη όλων των μορφών και των κοινωνικών διεργασιών που το αμφισβητούν και που αντιστέκονται έμπρακτα. Το παραλήρημα τού, κατά τα άλλα σοβαρού, Φ. Σαχινίδη στη Βουλή για τους «εναγκαλισμούς των Συριζαίων με τους Χρυσαυγίτες στο Σύνταγμα και στις πλατείες» ήταν το σήμα για το ότι τουλάχιστον οι δύο εταίροι της σημερινής τρικομματικής συγκυβέρνησης δεν τα βρίσκουν μόνο στα αντιλαϊκά μέτρα αλλά θα είναι μαζί και στην επικοινωνιακή και τη θεωρητική «αντιμετώπιση» φαινομένων φασιστικής βίας της Χρυσής Αυγής, δηλαδή θα είναι μαζί και μαχητικοί εναντίον της Αριστεράς και των κινημάτων με το πρόσχημα των «ακροτήτων» της ναζιστικής οργάνωσης.
Η ανασκευή και η αποδόμηση τόσο των ιστορικών δήθεν παραδειγμάτων που εκφέρει αυτός ο νομιμοποιητικός για τη φασιστική βία λόγος περί «εποχής Βαϊμάρης» και άλλων διεθνών πιο πρόσφατων «εμπειριών» μέσα στην νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική Ευρώπη δεν είναι δύσκολη. Μπορεί να γίνει δε πολύ πειστική αν ασκηθεί μέσα στην κοινωνία, δίπλα στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη δομές κοινωνικής αλληλεγγύης. Αν, εν τέλει, ξεδιπλωθεί πειστικά η εναλλακτική πρόταση για την αντίσταση, την ανατροπή και την ελπίδα υπέρβασης της κρίσης υπέρ του λαού.

Σύγχρονο αντιφασιστικό μέτωπο
Ένα σύγχρονο δημοκρατικό - αντιφασιστικό μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων προϋποθέτει ευρείες συμπτώσεις πάνω στο κυρίαρχο κοινωνικό ζήτημα που ταλανίζει τη χώρα, δηλαδή τον λαό μας. Πάνω σε αυτό το ζήτημα χρειάζεται συστηματική δουλειά για να καταδειχθεί ότι οι ιδέες, οι πρακτικές και οι δυνάμεις της Χρυσής Αυγής δεν είναι βέβαια καθόλου αντισυστημικές, έστω και αν επιμένουν στη ρητορεία εναντίον του Μνημονίου και υπερψηφίζουν ακόμα και σχετικές πρωτοβουλίες δυνάμεων της Αριστεράς μέσα στη Βουλή. Για όσους αμφιβάλλουν αρκεί να τους επισημάνουμε ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί την πιο συνειδητή και επικίνδυνη δύναμη αποδοχής και εφαρμογής του κοινωνικού αυτοματισμού μέσα από τις άγριες και απάνθρωπες επιθέσεις της προς τους μετανάστες.

* Ο Νίκος Βούτσης είναι γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ