Η εκδίκηση της Αλ Κάιντα, του Πάνου Χαρίτου

Το κάλεσμα σε ξεσηκωμό και αντίσταση ετούτη τη φορά δεν είχε να κάνει με την αδιαλλαξία του Ισραήλ απέναντι στην επίλυση του Παλαιστινιακού ή στις συνθήκες διαβίωσης των Παλαιστίνιων στα κατεχόμενα εδάφη τους.

Την αντίδραση πυροδότησε μια ταινία, μια ιδιόμορφη εταιρεία παραγωγής και η προσβολή στο σύνολο του μουσουλμανικού κόσμου μέσα από τον εξευτελισμό του προφήτη Μωάμεθ.

«Πολεμιστής της ερήμου»

Η ιστορία ξεκινάει στα τέλη του περασμένου Ιουνίου σε ένα περιφερειακό κινηματογράφο του Λος Άντζελες όπου πραγματοποιήθηκε η πρώτη προβολή της ταινίας "Desert Warrior" («Πολεμιστής της ερήμου»).

Σε εκείνη την πρεμιέρα, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα, μόλις και μετά βίας παραβρέθηκαν περί τα 140 άτομα... Όλοι τους μέλη σκληροπυρηνικών αντι-ισλαμικών οργανώσεων, χειροκρότησαν μια ταινία στην οποία ο Μωάμεθ εμφανίζεται ως γυναικάς, παλιάτσος, αδίστακτος δολοφόνος και παιδεραστής.

«Τις καλές προθέσεις και την αξιοπιστία» της εταιρείας παραγωγής φωτογραφίζει και ο διακριτικός της τίτλος... Media for Christ (Μέσα Ενημέρωσης για τον Χριστό).

Αντίστοιχες ταινίες με εξίσου προκλητικό περιεχόμενο γυρίζονται από δεκάδες εταιρείες παραγωγής ανά τον κόσμο (στο πλαίσιο της προπαγάνδας που αυτές εξυπηρετούν).

Η ταινία κατατάχθηκε από την εταιρεία παραγωγής στην κατηγορία «ταινίες δράσης» και αμέσως μετά εξαφανίστηκε από το προσκήνιο.

Το μόνο που έμεινε να θυμίζει την ύπαρξή της ήταν το τρέιλερ προώθησής της στο youtube.

Από τότε έως και σήμερα ουδείς μίλησε, ασχολήθηκε ή επιχείρησε να μπλοκάρει την ανύπαρκτη διανομή της ταινίας μέχρι που φτάσαμε στις 11 Σεπτεμβρίου.

Το χτύπημα στο αμερικανικό προξενείο στη Βεγγάζη που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του Αμερικανού πρέσβη και τεσσάρων ακόμη υπαλλήλων του, προβάλλεται ως αντίδραση στη Δυτική προσβολή απέναντι στον Προφήτη Μωάμεθ.

Ολιγωρία των υπηρεσιών πληροφοριών

Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 οι ΗΠΑ (σύμφωνα με τα πορίσματα που επιχείρησαν να ρίξουν φως στο πώς και το γιατί) πλήρωσαν το τίμημα της ολιγωρίας των υπηρεσιών πληροφοριών.

Έντεκα χρόνια αργότερα, εφόσον επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που διαρρέουν ισραηλινές και αιγυπτιακές υπηρεσίες πληροφοριών, η Αμερική διαπράττει ακριβώς το ίδιο σφάλμα αποτυγχάνοντας να αξιολογήσει μια σειρά πληροφοριών που φωτογράφιζαν επικείμενη επίθεση σε αμερικανικών συμφερόντων στόχους στη Μέση Ανατολή.

Το χτύπημα έφεραν σε πέρας 20 άτομα με οπλισμό ειδικών δυνάμεων και χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του αντιπερισπασμού κατάφεραν να διασπείρουν τις ενισχύσεις που κλήθηκαν, ενώ στο μεσοδιάστημα κατάφεραν να συγκεντρώσουν πλήθος πολιτών στην εν εξελίξει επιχείρησή τους για να συνδράμουν στην «τιμωρία των ηθικών αυτουργών» για την προσβολή του Προφήτη τους.

Αναμφίβολα η όλη επιχείρηση δεν στήθηκε από μια παρέα πιτσιρικάδων θολωμένων από τις προσταγές του Ισλάμ αλλά από έχοντες γνώση και εμπειρία σε στρατιωτικά θέματα και τακτικές αντάρτικου πόλεων.

Σύμφωνα με τις προαναφερθείσες πηγές, την εντολή και τον σχεδιασμό για την όλη επιχείρηση έδωσε προσωπικά ο ηγέτης της Αλ Κάιντα Ayman al Zawahri και αυτή αποτέλεσε την απάντηση της οργάνωσης στην εξόντωση, τον περασμένο Ιούνιο, του επικεφαλής των επιχειρήσεών της στο Πακιστάν (Abu Yahya al-Libi) υπήκοου Λιβύης καθώς και στην απώλεια του δεύτερου στην ιεραρχία στελέχους της στη Υεμένη μόλις την προηγούμενη εβδομάδα.

Λίγες ώρες πριν την έναρξη της επιχείρησης, ο Ayman al Zawahri μετέδωσε μαγνητοσκοπημένο μήνυμά του με το οποίο καλούσε τους πιστούς να εκδικηθούν για τον θάνατο των στελεχών τους και αυτό φέρεται να ήταν και το σινιάλο για την έναρξη της επιχείρησης στη Λιβύη.

Πέρα από την ολιγωρία σε επίπεδο σταχυολόγησης των πληροφοριών, η Ουάσιγκτον αντέδρασε με καθυστέρηση σε όλα τα επίπεδα.

Ο Αμερικανός πρόεδρος χρειάστηκε ώρες για να τοποθετηθεί επί του θέματος και αρκετοί εκτιμούν ότι θα πληρώσει και το ανάλογο τίμημα στον χρόνο που μένει μέχρι τις προεδρικές εκλογές.

Αν και σε δύσκολη θέση (στην ουσία, παγιδευμένοι από τον τρόπο που στήθηκε το όλο εγχείρημα από πλευράς Αλ Κάιντα, μιας και αυτό που προβλήθηκε στα διεθνή μέσα είναι πως όλα ξεκίνησαν από μια διαδήλωση - η οποία στην ουσία ήταν το όχημα για ένα διακριτικό χτύπημα), η αντίδραση της Ουάσιγκτον οριοθετείται από τη δήλωση της Χίλαρι Κλίντον που στην ουσία επιχειρεί να σβήσει τη φωτιά πριν αυτή επεκταθεί παντού στον αραβικό κόσμο.

Καταδίκασε την ταινία την οποία χαρακτήρισε αηδιαστική και κατακριτέα, ενώ έσπευσε να διευκρινίσει ότι δεν υπάρχει καμία σχέση της επίσημης πολιτείας με την ταινία αυτή.

«Όχημα» η ταινία

Χρησιμοποιώντας ως όχημα την ταινία και το περιεχόμενό της η Αίγυπτος, το Ιράν, και αναμένεται να προστεθούν κι άλλες χώρες στη λίστα - περνούν στην Ουάσιγκτον τα δικά τους μηνύματα.

Ο άλλοτε ισχυρός εταίρος της Αμερικής, η Αίγυπτος, με τη νέα ισλαμική ηγεσία «αδυνατεί» να ελέγξει τον όγκο των διαδηλώσεων που πολιορκούν την αμερικανική πρεσβεία στο Κάιρο.

Στη Σανάα της Υεμένης, οι ισλαμιστές βολιδοσκοπούν τις δυνατότητες και τις αντοχές των κυβερνητικών δυνάμεων στην πρωτεύουσα.

Στη Χερσόνησο του Σινά Σαλαφιστές που εδώ και μήνες εγκαθίστανται στην περιοχή και διαθέτουν ικανό δίκτυο και στη Λωρίδα της Γάζας επιχειρούν με σποραδικές επιθέσεις να ελέγξουν την περιοχή έναντι των αιγυπτιακών δυνάμεων.

Νέος χάρτης στη Νέα Ανατολή

Με δεδομένο ότι και στη Συρία η παρουσία είτε της Αλ Κάιντα είτε οργανώσεων φίλα προσκείμενων προς αυτήν που επιχειρούν από κοινού με τους εξεγερμένους για την αποκαθήλωση του Μπασάρ Αλ Άσσαντ καταδεικνύουν αυτό που πολλοί συζητούν, αλλά ελάχιστοι κατανοούν.

Η επιχείρηση των Αμερικανών στο Ιράκ, η αδιέξοδη πολεμική στρατηγική στο Αφγανιστάν, η άνευ προοπτικής επόμενη ημέρα στη Λιβύη, καθώς επίσης και στη Συρία, έχουν ανοίξει τον δρόμο για την επαναχάραξη του χάρτη στη Μέση Ανατολή, με τους ισλαμιστές να κυριαρχούν των όποιων προσδοκιών δημιούργησε η Αραβική Άνοιξη από όπου κι αν πέρασε...


* Το άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα «Αυγή». Ο Πάνος Χαρίτος είναι ανταποκριτής της ΕΡΤ στη Μέση Ανατολή