Του Γιώργου Μπλάνα*
Οι ειδικοί της απολογητικής, που υπερασπίζονται τη δημοκρατία απέναντι στις «ακραίες» πολιτικές ιδέες και πρακτικές, μοιάζουν με κείνους που κατάφεραν να αποσπάσουν παράνομα επίδομα τυφλού. Αλλά, για να νομιμοποιήσει κανείς την ψεύτικη τύφλωσή του, δεν φτάνει να παριστάνει τον τυφλό. Χρειάζεται να τον παριστάνουν και κείνοι που εφαρμόζουν τον νόμο. Φυσικά, όταν όλοι παριστάνουν τους τυφλούς, η τύφλωση καταντά πραγματικότητα.
Πώς λειτουργεί σήμερα στην Ελλάδα η «τυφλή» πραγματικότητα; Οι λακέδες του καθεστωτικού νεοφιλελευθερισμού, χρησιμοποιώντας το κατεξοχήν οπτικό μέσο επικοινωνίας, την τηλεόραση, προσπαθούν να καθαρίσουν το πολιτικό τοπίο γύρω από την κυβέρνηση. Αλλά, για να το κατορθώσουν αυτό, θα πρέπει να ομογενοποιήσουν τις μη καθεστωτικές πολιτικές ιδέες και πρακτικές, επιβάλλοντας την εξίσωση φασισμού, Αριστεράς, κομμουνισμού, αναρχισμού. Το μόνο «αξιόλογο» επιχείρημά τους είναι η παραβίαση των νόμων και μάλιστα η άσκηση βίας, η οποία είναι σε κάθε περίπτωση εγκληματική. Βέβαια ξεχνούν πως ακόμα και η νομοθεσία της ελληνικής αστικής δημοκρατίας αντιμετωπίζει διαφορετικά το λιντσάρισμα, τη σύγκρουση με πάνοπλους αστυνομικούς και τη φθορά ξένης περιουσίας.
Για ν' αποφύγουν αυτή την αντίφαση, περιορίζονται στις βιαιοπραγίες κατά ανθρώπων. Τα θύματα των φασιστών είναι εδώ: οι μετανάστες. Τα θύματα των υπολοίπων είτε ανήκουν στο παρελθόν είτε κατασκευάζονται από το παρακράτος. Ξέρουν τι κάνουν και το κάνουν μεθοδικά, ακολουθώντας τα σύγχρονα πρωτόκολλα κυβερνητικής επικοινωνίας. Ξέρουν πως, αν η αστική δημοκρατία βγήκε πιο δυνατή από τη σύγκρουσή της με τους ολοκληρωτισμούς, δεν ήταν επειδή νίκησε, αλλά επειδή στο μεταξύ οι ολοκληρωτισμοί είχαν καθαρίσει το πολιτικό τοπίο από τους επαναστάτες. Ξέρουν πως, ενώ οι επαναστατικές δυνάμεις κλονίζονται, ο φασισμός τρέφεται από τέτοιου είδους επιθέσεις.
Η λογική του φασισμού είναι απλή, μονοσήμαντη, δίτιμη, κατάλληλη για τον έλεγχο της κοινωνίας. Είναι δηλαδή η λογική των ίδιων των πληρωμένων πληκτρολογίων, που αλληθωρίζουν (μετά από τόση ψεύτικη τύφλωση) προς το μέρος της. Φασίστες αντι-φασίστες. Οι μόνοι ακραίοι. Οι πραγματικοί τρομοκράτες.
* Ο Γιώργος Μπλάνας είναι ποιητής
Οι ειδικοί της απολογητικής, που υπερασπίζονται τη δημοκρατία απέναντι στις «ακραίες» πολιτικές ιδέες και πρακτικές, μοιάζουν με κείνους που κατάφεραν να αποσπάσουν παράνομα επίδομα τυφλού. Αλλά, για να νομιμοποιήσει κανείς την ψεύτικη τύφλωσή του, δεν φτάνει να παριστάνει τον τυφλό. Χρειάζεται να τον παριστάνουν και κείνοι που εφαρμόζουν τον νόμο. Φυσικά, όταν όλοι παριστάνουν τους τυφλούς, η τύφλωση καταντά πραγματικότητα.
Πώς λειτουργεί σήμερα στην Ελλάδα η «τυφλή» πραγματικότητα; Οι λακέδες του καθεστωτικού νεοφιλελευθερισμού, χρησιμοποιώντας το κατεξοχήν οπτικό μέσο επικοινωνίας, την τηλεόραση, προσπαθούν να καθαρίσουν το πολιτικό τοπίο γύρω από την κυβέρνηση. Αλλά, για να το κατορθώσουν αυτό, θα πρέπει να ομογενοποιήσουν τις μη καθεστωτικές πολιτικές ιδέες και πρακτικές, επιβάλλοντας την εξίσωση φασισμού, Αριστεράς, κομμουνισμού, αναρχισμού. Το μόνο «αξιόλογο» επιχείρημά τους είναι η παραβίαση των νόμων και μάλιστα η άσκηση βίας, η οποία είναι σε κάθε περίπτωση εγκληματική. Βέβαια ξεχνούν πως ακόμα και η νομοθεσία της ελληνικής αστικής δημοκρατίας αντιμετωπίζει διαφορετικά το λιντσάρισμα, τη σύγκρουση με πάνοπλους αστυνομικούς και τη φθορά ξένης περιουσίας.
Για ν' αποφύγουν αυτή την αντίφαση, περιορίζονται στις βιαιοπραγίες κατά ανθρώπων. Τα θύματα των φασιστών είναι εδώ: οι μετανάστες. Τα θύματα των υπολοίπων είτε ανήκουν στο παρελθόν είτε κατασκευάζονται από το παρακράτος. Ξέρουν τι κάνουν και το κάνουν μεθοδικά, ακολουθώντας τα σύγχρονα πρωτόκολλα κυβερνητικής επικοινωνίας. Ξέρουν πως, αν η αστική δημοκρατία βγήκε πιο δυνατή από τη σύγκρουσή της με τους ολοκληρωτισμούς, δεν ήταν επειδή νίκησε, αλλά επειδή στο μεταξύ οι ολοκληρωτισμοί είχαν καθαρίσει το πολιτικό τοπίο από τους επαναστάτες. Ξέρουν πως, ενώ οι επαναστατικές δυνάμεις κλονίζονται, ο φασισμός τρέφεται από τέτοιου είδους επιθέσεις.
Η λογική του φασισμού είναι απλή, μονοσήμαντη, δίτιμη, κατάλληλη για τον έλεγχο της κοινωνίας. Είναι δηλαδή η λογική των ίδιων των πληρωμένων πληκτρολογίων, που αλληθωρίζουν (μετά από τόση ψεύτικη τύφλωση) προς το μέρος της. Φασίστες αντι-φασίστες. Οι μόνοι ακραίοι. Οι πραγματικοί τρομοκράτες.
* Ο Γιώργος Μπλάνας είναι ποιητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου