Του Βασιλείου Παππά*
Στα χρόνια που μεσουρανούσε η ΕΡΕ και αργότερα στα πρώτα χρόνια της χούντας στα Ιωάννινα υπήρχε ένας παιδίατρος (βουλευτής της ΕΔΑ) που έχαιρε από όλους εκτίμησης τόσο για την επαγγελματική του επάρκεια όσο και για την κοινωνική του προσφορά. Δεν κατέφευγε ούτε χρησιμοποιούσε την κοινωνική προβολή μέσα από γάμους, βαφτίσεις, κοινωνικά «τσάγια», αγιασμούς και εκκλησιασμούς μεταξύ των «κυριών του καλού κόσμου». Τουναντίον τα απέφευγε, δεν είχε και χρόνο άλλωστε, αφού τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας ασχολείτο με το να κουράρει αμισθί παιδιά από τα χωριά της Ηπείρου. Λέγεται δε ότι όταν διατάχθηκε επί χούντας ο διευθυντής ασφαλείας Ιωαννίνων να τον στείλει στην εξορία, καθυστερούσε το σήμα ώστε πρώτα να κουράρει και να εμβολιάσει τα δικά του παιδιά!
Τα χρόνια πέρασαν, οι εποχές άλλαξαν, αλλά κάποιοι εκπρόσωποι αριστερών σχημάτων και κομμάτων πολιτεύονται με παρωχημένα στερεότυπα. Πότε κρατούν πανό συνοδοιπόροι με τις δυνάμεις καταστολής παραγνωρίζοντας μάλλον τον ρόλο τους στην κυριαρχία των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους, πότε βλέπουν με «συμπάθεια», διότι και αυτοί οικογένεια έχουν, κάποιους που ως δημόσιοι λειτουργοί καταπάτησαν τον όρκο τους και από υπάλληλοι του λαού έγιναν οι μικροί του δυνάστες στις εφορίες, τις πολεοδομίες, στα νοσοκομεία ή κάποιοι συνωθούνται σε κοινωνικοθρησκευτικές εκδηλώσεις δίπλα από τους μανδαρίνους της πολιτικής επιλέγοντας να συνομιλούν όχι με τον παπά του Καζαντζάκη, αλλά με τον άλλο με τα χρυσοποίκιλτα άμφια, τον αρεστό στους κρατούντες.
Η εξουσία πολλές φορές δεν αφήνει ούτε ακόμη και την Αριστερά να δει με επάρκεια και με κοινωνική ματιά τον νέο ρόλο που έρχεται να παίξει. Ο αριστερός δάσκαλος εκτός από το πεζοδρόμιο έχει και την αίθουσα, στην οποία πρέπει να «χύνει» όπως ο ηθοποιός τόνους ιδρώτα, ο αριστερός γιατρός ας πάρει κάτι από το παράδειγμα που αναφέρθηκε ή ας μην ξεχνά και τον Λαμπράκη (ο λαός λέει: αριστερές ιδέες με δεξιά τσέπη), ο αριστερός πολιτικός δεν μπορεί να είναι αρεστός με όλους και όλα μέσα σε μια κοινωνία, και ο αριστερός βουλευτής πρέπει να είναι ο θεματοφύλακας της αριστερής ηθικής, αυτής της ηθικής που μετατρέπεται σε πολιτική πράξη με τον λαό για τον λαό και την κοινωνία μακριά από τους μανδαρίνους της εξουσίας και της μεταφυσικής!
* Ο Βασίλειος Παππάς είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων
Στα χρόνια που μεσουρανούσε η ΕΡΕ και αργότερα στα πρώτα χρόνια της χούντας στα Ιωάννινα υπήρχε ένας παιδίατρος (βουλευτής της ΕΔΑ) που έχαιρε από όλους εκτίμησης τόσο για την επαγγελματική του επάρκεια όσο και για την κοινωνική του προσφορά. Δεν κατέφευγε ούτε χρησιμοποιούσε την κοινωνική προβολή μέσα από γάμους, βαφτίσεις, κοινωνικά «τσάγια», αγιασμούς και εκκλησιασμούς μεταξύ των «κυριών του καλού κόσμου». Τουναντίον τα απέφευγε, δεν είχε και χρόνο άλλωστε, αφού τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας ασχολείτο με το να κουράρει αμισθί παιδιά από τα χωριά της Ηπείρου. Λέγεται δε ότι όταν διατάχθηκε επί χούντας ο διευθυντής ασφαλείας Ιωαννίνων να τον στείλει στην εξορία, καθυστερούσε το σήμα ώστε πρώτα να κουράρει και να εμβολιάσει τα δικά του παιδιά!
Τα χρόνια πέρασαν, οι εποχές άλλαξαν, αλλά κάποιοι εκπρόσωποι αριστερών σχημάτων και κομμάτων πολιτεύονται με παρωχημένα στερεότυπα. Πότε κρατούν πανό συνοδοιπόροι με τις δυνάμεις καταστολής παραγνωρίζοντας μάλλον τον ρόλο τους στην κυριαρχία των ιδεολογικών μηχανισμών του κράτους, πότε βλέπουν με «συμπάθεια», διότι και αυτοί οικογένεια έχουν, κάποιους που ως δημόσιοι λειτουργοί καταπάτησαν τον όρκο τους και από υπάλληλοι του λαού έγιναν οι μικροί του δυνάστες στις εφορίες, τις πολεοδομίες, στα νοσοκομεία ή κάποιοι συνωθούνται σε κοινωνικοθρησκευτικές εκδηλώσεις δίπλα από τους μανδαρίνους της πολιτικής επιλέγοντας να συνομιλούν όχι με τον παπά του Καζαντζάκη, αλλά με τον άλλο με τα χρυσοποίκιλτα άμφια, τον αρεστό στους κρατούντες.
Η εξουσία πολλές φορές δεν αφήνει ούτε ακόμη και την Αριστερά να δει με επάρκεια και με κοινωνική ματιά τον νέο ρόλο που έρχεται να παίξει. Ο αριστερός δάσκαλος εκτός από το πεζοδρόμιο έχει και την αίθουσα, στην οποία πρέπει να «χύνει» όπως ο ηθοποιός τόνους ιδρώτα, ο αριστερός γιατρός ας πάρει κάτι από το παράδειγμα που αναφέρθηκε ή ας μην ξεχνά και τον Λαμπράκη (ο λαός λέει: αριστερές ιδέες με δεξιά τσέπη), ο αριστερός πολιτικός δεν μπορεί να είναι αρεστός με όλους και όλα μέσα σε μια κοινωνία, και ο αριστερός βουλευτής πρέπει να είναι ο θεματοφύλακας της αριστερής ηθικής, αυτής της ηθικής που μετατρέπεται σε πολιτική πράξη με τον λαό για τον λαό και την κοινωνία μακριά από τους μανδαρίνους της εξουσίας και της μεταφυσικής!
* Ο Βασίλειος Παππάς είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Τρικάλων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου