Τα σκοτεινά πρόσωπα της Ακροδεξιάς

Η Κοινοβουλευτική Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης, στην οποία συμμετέχουν βουλευτές απ' όλα τα κόμματα των εθνικών κοινοβουλίων, εκφράζει την ανησυχία της για την ενίσχυση της εκλογικής επιρροής ακροδεξιών κομμάτων, τα οποία στην καθημερινή πρακτική τους χρησιμοποιούν ρατσιστική και ξενοφοβική βία.
Πρόκειται για πολιτική τοποθέτηση αυτονόητη στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού δημόσιου χώρου, όπου οι πληγές της φασιστικής και ρατσιστικής συμπεριφοράς έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα αποτυπώματά τους και τώρα πυορροούν επικίνδυνα.
Αυτό, όμως, που είναι αυτονόητο για την υπόλοιπη Ευρώπη τίθεται υπό αμφισβήτηση στη χώρα μας, παρ' ότι κι εμείς έχουμε υποστεί τις αγριότητες του ναζισμού και υφιστάμεθα τους εξευτελισμούς ρατσιστικών συμπεριφορών και κακοποιών πράξεων. Χαρακτηριστική είναι η ψηφοφορία στην Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής, όπου η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να συμπεριληφθεί καταδίκη των ρατσιστικών εγκλημάτων στην απόφαση αποδοκιμασίας της Χρυσής Αυγής απερρίφθη από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ αναγκάζοντας όλους τους βουλευτές της Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΔΗΜ.ΑΡ.) να μην ψηφίσουν το κείμενο.

Πρόκειται για ακόμη ένα παράδειγμα πολιτισμικής απόστασης του παρηκμασμένου πολιτικού συστήματος της χώρας από το αντιφασιστικό κεκτημένο, που επιβιώνει, αν και βαλλόμενο από τη νεόκοπη (νεο-)φιλελεύθερη ρητορική, στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε τι θα ψήφιζαν στο Στρασβούργο οι εκπρόσωποι της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Αν οι διάφοροι Γκιουλέκες, οι οποίοι δήλωσαν ότι δεν είναι σαφές τι εστί ρατσισμός, θα έλεγαν τις ίδιες ανοησίες.
Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε τι θα έγραφαν τα "παπαγαλάκια", τα οποία έσπευσαν να υιοθετήσουν τη θεωρία περί των "δύο άκρων", διαστρέφοντας την καθαρή θέση του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ευρωπαϊκό μήνυμα επιβεβαιώνει την εκτίμηση ότι ο αγώνας κατά της Ακροδεξιάς (με όποια απειλητικά πρόσωπα κι αν εμφανίζεται) είναι αγώνας για την προάσπιση της δημοκρατίας και δεν μπαίνει στην προκρούστια κλίνη των αλλότριων μνημονιακών επιδιώξεων. Καμιά παραχώρηση στην Ακροδεξιά!
Η ενίσχυση των νεοφασιστών, σε συνθήκες κρίσης, προϋποθέτει επίσης τον αγώνα για να αποκαλυφθεί και να κατανικηθεί η μήτρα τους, που είναι οι ακραίες αντικοινωνικές πολιτικές. Αν μιλήσουμε με όρους "άκρων", τότε η μνημονιακή πολιτική, που δεν έχει καμιά κοινωνική συναίνεση, συνιστά επιβουλή κατά του λαού. Είναι το ακροδεξιό άκρο εγκατεστημένο στο κέντρο του πολιτικού συστήματος...
Μόλις χθες ο αρμόδιος υπουργός παραδέχτηκε ότι κατά τη διετία του Μνημονίου οι Έλληνες πολίτες έχασαν 49 δισ. ευρώ και η οικονομία βυθίστηκε κατά 22,6% του ΑΕΠ. Η εικόνα παραπέμπει στην κοινωνική καταστροφή των μετα-σοβιετικών κοινωνιών.