Απεργία - βήμα για την ανατροπή

Κρίσιμοι θα αποδειχθούν οι επόμενοι τρεις μήνες. Η κυβέρνηση θα δώσει εξετάσεις στην τρόικα επιχειρώντας να εφαρμόσει τα μέτρα του Μνημονίου, σε πιο σκληρή εκδοχή. Οι πιστωτές αναβάλλουν για μετά τις αμερικανικές εκλογές τις αποφάσεις για τη διαχείριση του ελληνικού δημόσιου χρέους, που ακόμη και το ΔΝΤ θεωρεί ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά και για τη γενικότερη πορεία της Ευρωζώνης. Η επιμήκυνση, ακόμη κι αν δοθεί, δεν λύνει τα προβλήματα σε μια κοινωνία που βυθίζεται στην ανεργία, τη διάλυση των κοινωνικών δικαιωμάτων και την έλλειψη στοιχειώδους ρευστότητας. Τα περί νέου "κουρέματος" προκαλούν ανατριχίλα στη Μέρκελ, ενώ δεν συζητείται η ολλανδική πρόταση να δοθεί προκαταβολικά στην Ελλάδα ολόκληρο το δάνειο.

Το πακέτο λιτότητας είναι γυμνό. Χωρίς συγκεκριμένες προσδοκίες. Με την κοινωνία να βράζει και την απόγνωση να εξαπλώνεται στα νοικοκυριά. Η επιμονή στη λιτότητα προδιαγράφει νέα ένταση της ανθρωπιστικής κρίσης. Τη βλέπουμε ήδη στον χώρο της Υγείας, την ακούμε να έρχεται με τα συσσίτια για εκπαιδευτικούς και μαθητές. Οι θυσίες δεν πιάνουν τόπο, η κοινωνία δεν αντέχει άλλες θυσίες.
Τα νέα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν. Κι αν ακόμη περάσουν, δεν πρέπει να εφαρμοστούν. Επείγει να αρχίσει η αντίστροφη πορεία. Οι κοινωνικοί αγώνες εξ αντικειμένου προσλαμβάνουν ευρύτερη πολιτική διάσταση. Η πολιτική των πιστωτών και της κυβέρνησης μπορεί να ανατραπεί; Μπορεί να δοθεί δημοκρατική πολιτική λύση από τα κάτω;
Προϋπόθεση είναι η λαϊκή συμμετοχή, η υπερνίκηση της αδράνειας και της αμηχανίας, το ξεπέρασμα της λογικής που εναποθέτει σε άλλους τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Η γενική απεργία της Τετάρτης είναι το πρώτο βήμα για τη δημοκρατική ανατροπή. Δεν είναι στενά εργατική κινητοποίηση. Αφορά το σύνολο της κοινωνίας. Από την έκβασή της θα κριθεί η περαιτέρω λαϊκή διαθεσιμότητα για παρέμβαση στις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις. Η προπαγάνδα περί των "δύο άκρων" ανασύρεται με στόχο τη δυσφήμηση των κινημάτων και τον εκφοβισμό των πολιτών. Η εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής χρησιμοποιείται ως βραχίονας του κατεστημένου, ώστε να διαλύεται η αναγκαία λαϊκή ενότητα και να μετατρέπεται η λαϊκή εναντίωση στο Μνημόνιο σε κοινωνικό εμφύλιο ανάμεσα σε φτωχούς Έλληνες και φτωχότερους μετανάστες, μεταξύ των δημόσιων και των ιδιωτικών υπαλλήλων, μεταξύ επισφαλώς εργαζομένων και ανασφάλιστων κ.ο.κ.
Το φθινόπωρο θα αποδειχθεί κρίσιμο. Η μνημονιακή κυβέρνηση τα παίζει όλα για όλα. Θα μετέλθει όλα τα μέσα, θα εκβιάσει τους βουλευτές της, θα απειλήσει τον λαό, θα πυροδοτήσει νέο κύμα αυταρχισμού. Θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις λαϊκές ανάγκες και τη λαϊκή οργή. Η κοινωνία όμως μπορεί να νικήσει.