Χωρίς σχέδιο από τρόικα σε τρόικα...

Την ώρα που σε όλη την Ευρωζώνη φουντώνει η κρίση και δυναμώνουν οι διαλυτικές τάσεις λόγω της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής που κυριαρχεί στη χώρα μας παρακολουθούμε μια μακρόσυρτη διαδικασία ενδοκυβερνητικών "διαπραγματεύσεων" για να υλοποιηθουν καλύτερα οι απαιτήσεις των δανειστών.
Χωρίς πραγματικό πολιτικό σχέδιο και με μοναδικό μπούσουλα την απόλυτη υποταγή στο Μνημόνιο οι συγκυβερνώντες πηγαίνουν από ραντεβού σε ραντεβού με την τρόικα (όπως αύριο ο υπουργός οικονομικών Στουρνάρας) και από ραντεβού σε ραντεβού μεταξύ τους (όπως μάθαμε χθες θα συναντηθούν και πάλι τη Δευτέρα και την Τρίτη).
Πενήντα μέρες τώρα η τρόικα εσωτερικού, πλήρως παραδομένη στις απαιτήσεις και στους εκβιασμούς της τρόικας, αποπειράται απλώς να παρουσιάσει "εύπεπτα" την τελική συνταγή της καταστροφής!

Την ώρα που σχεδόν κανείς πλέον δεν αρνείται το γεγονός ότι η βαριά κρίση χρέους είναι πανευρωπαϊκή και όπως από καιρό λέγαμε πλήρως συστημική, στη χώρα μας οι μνημονιακοί συγκυβερνώντες παραμένουν προσδεδεμένοι στις καταστροφικές δεσμεύσεις τους και στην επίδειξη τυφλής προσήλωσης.
Ενώ η ακραία συνταγή λιτότητας και εξόντωσης των λαών εφαρμόζεται από μια άγρια συμμορία νεοφιλελεύθερων στην Ελλάδα, η συγκυβέρνηση και οι θεραπαινίδες της αδυνατούν να θέσουν έστω ένα εμπόδιο, ένα σταθερό όριο στο διαρκές γκρέμισμα και στην κοινωνική εξόντωση που βιώνουμε. Με τα νέα - υπό "μελέτη" - άγρια μέτρα που παρουσιάζει η συγκυβέρνηση στην τρόικα βυθίζει κυριολεκτικά το λεπίδι ως το κόκαλο εργαζομένων, συνταξιούχων, ελεύθερων επαγγελματιών (για το 1,3 εκατομμύριο ανέργους θα επιληφθούν "αργότερα").
Η τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη, όπως και οι προηγούμενες των Γ. Παπανδρέου, Λ. Παπαδήμου, προτιμά να είναι δεμένη με την ευρωσυμμορία της Μέρκελ παρά να είναι δίπλα στον δοκιμαζόμενο λαό μας. Τέτοια δεσμά οδηγούν γρήγορα στον πνιγμό της ίδιας της κυβέρνησης -και αυτό λίγα σημαίνει- όμως το κύριο είναι ότι οδηγούν στον πνιγμό της χώρας, της κοινωνίας.
Όπως και στις πρόσφατες εκλογές έτσι και τώρα, ακόμη πιο επιτακτικά, είναι αναγκαία μια ριζική αναστροφή πορείας τόσο στην Ελλάδα όσο και την Ευρώπη, προτού να είναι πολύ αργά.
Όπως δείχνει με τις προτάσεις του ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει άλλος δρόμος, με ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών, με πολιτικές σύγκρουσης με τις αδηφάγες αγορές, τους μεγαλοκερδοσκόπους, τους μεγαλοτραπεζίτες. Οι ημέρες των ευρωνεοφιλελεύθερων είναι μετρημένες...