Ο Σαμαράς ως ποιητής

Και νά που ο Σαμαράς εισάγει τον τελευταίο καιρό στη σκληρή καθημερινότητα την ποίηση -ποιητικές μεταφορές και εικόνες για να καταστεί εναργής η εικόνα της πολιτικής του. Από την άποψη αυτή μπορούμε να πούμε μάλιστα ότι ακολουθεί όχι μόνο τον πολιτικό δρόμο του Παπανδρέου και του Παπακωνσταντίνου, αλλά και τον ποιητικό. Εκείνοι είναι οι αυτουργοί έξοχων μεταφορών, όπως ο βυθιζόμενος "Τιτανικός" και το γεμάτο πιστόλι πάνω στο τραπέζι. Αυτός είναι ακόμα πιο ευφάνταστος, ίσως ως γόνος καλής οικογενείας η οποία σεμνύνεται για τα μέλη της που διακρίθηκαν στη λογοτεχνία.
Θα θυμάστε ασφαλώς πως όταν ήταν στο Βερολίνο παρομοίασε την Ελλάδα με κολυμβητή που κάνει ένα μεγάλο μακροβούτι και ζητάει κάποιες ανάσες για να μην παραδώσει το πνεύμα. Προχτές ο βουτηχτής του βγήκε στην επιφάνεια και έγινε μαραθωνοδρόμος, ο οποίος πέπρωται να νικήσει, όπως ακριβώς ο πρώτος αρχαίος συνάδελφός του -ο οποίος βεβαίως πρόλαβε να φωνάξει νενικήκαμεν και πέθανε, αλλά ας μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας. Και χθες, κατά τη συνάντηση με τον Παπούλια, ο ίδιος κολυμβητής, που έγινε μαραθωνοδρόμος, όχι μόνο παρέμεινε στην επιφάνεια, αλλά και προήχθη σε καράβι και μάλιστα καράβι που στρίβει.

Είχε προηγηθεί βέβαια, για να είμαστε δίκαιοι και ακριβείς, μια πρώτη υπόκλιση του Σαμαρά στην ποίηση, και πιο συγκεκριμένα στον παιάνα, όταν εκστόμισε το έξοχο: Να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας - εννοώντας από τους μετανάστες. Στίχος ο οποίος όχι μόνο συγκίνησε πολλούς εθνικά σκεπτόμενους, αλλά ενέπνευσε και τους πιο μαχητικούς από αυτούς σε πράξεις απελευθέρωσης των ελληνικών πόλεων, όπως η δολοφονία του Ιρακινού στο κέντρο της Αθήνας και σωρεία παρόμοιων κατορθωμάτων τόσο στη πρωτεύουσα όσο και στις άλλες υπό κατοχή ελληνικές πόλεις. Για να αποδειχτεί πως η ποίηση γίνεται υλική δύναμη όταν πυρπολεί τις κατάλληλες ψυχές.
Είναι άγνωστο πόσο θα επηρεάσει τη Μέρκελ η εικόνα του βουτηχτή που πνίγεται ή τους Έλληνες η εικόνα του μαραθωνοδρόμου που θα νικήσει και θα πεθάνει. Η εικόνα όμως του καραβιού σίγουρα λέει πολλά. Γιατί μπορεί να μην ξέρουμε προς τα πού στρίβει, αλλά βλέπουμε να αναδύεται μέσα από τα κύματα των λέξεων -δική μας εικόνα αυτή- ο Σαμαράς ως στιβαρός καπετάνιος και ως τρυφερός ποιητής. Λίγο το 'χετε;