Η αυτοδιοίκηση του σήμερα, του μετά και οι άνθρωποι.Του Θανάση Μπαρτσώκα

Όπως έχω αναφέρει σε παλιότερα  άρθρα μου, για μένα αυτοδιοίκηση σημαίνει  ζωή,άνθρωποι,  και όχι καινούργιες λέξεις όπως  επιχειρησιακά  σχέδια, οριζόντιες  και κάθετες  δομές  , επίτροποι και άπειρες  άλλες που θα  βρούμε  στον  «Τερατοκράτη»  και  όχι  μόνο.

Παρακολουθώ   την αρθρογραφία  και  τη  δικαιολογημένη  αγωνία  των αιρετών   της  αυτοδιοίκησης ,  που φτάνουν  μέχρι  και  την  απόγνωση   «να  παραδώσουμε τα κλειδιά» ,  που  είναι κατανοητά  αλλά όχι αποδεκτά,  κατά τη δική μου άποψη. Η οικονομική ασφυξία  και κυρίως τα τεράστια κοινωνικά  ζητήματα όπως αυτό  των Παιδικών  και βρεφικών  Σταθμών,  που έχει τεράστιες  επιπτώσεις  και εγκυμονεί κινδύνους διάρρηξης του κοινωνικού ιστού των δήμων και την εξάπλωση ρατσιστικών φαινομένων , καθιστούν  το επικείμενο έκτακτο συνέδριο  της ΚΕΔΕ  εξαιρετικά σημαντικό.
Το  σύνθημα  «κανένα παιδί έξω από  τη προστασία και τη φροντίδα»  καλείται  η ΤΑ να  το υλοποιήσει.
Από αυτά που έχω καταλάβει , γιατί δεν είναι πλέον η κύρια ενασχόλησή μου η αυτοδιοίκηση, τα προβλήματα  είναι  κυρίως  δύο:

1. Το οικονομικό, που ορθώς διεκδικούνται  όλα  όσα  παρακρατούνται  καθώς   και   τα   125  εκ. από τα λιμνάζοντα  του ΕΣΠΑ  που όμως  αν  η διαδικασία  περιοριστεί  σε  επισκέψεις   και  σε  ένα  «εθιμικό»  κλείσιμο  των Δήμων  δεν  πρόκειται  να υπάρξει «χαϊρι και προκοπή» που έλεγε και η συγχωρεμένη  η μάνα μου!

Για  το θέμα  των γενικότερων  κινητοποιήσεων   θα αναφερθώ   αναλυτικότερα  παρακάτω.

2. Η  έλλειψη  προσωπικού. Εδώ  ανοίγεται  ένα  ευρύ  πεδίο  τιμής   για  την  αυτοδιοίκηση  που  θα  ξεπερνά  τα  όριά  της  και  θα  αγγίζει  το σκληρό  πυρήνα  των  μνημονιακών  πολιτικών.

Αναφέρομαι  βέβαια   αποκλειστικά  στο  επιστημονικό  εξειδικευμένο  προσωπικό  γιατί  πιστεύω  ότι  το  βοηθητικό  προσωπικό  όπως   καθαριότητα , διοικητική  στήριξη     και  ό, τι  άλλο χρειαστεί,  ο κάθε  δήμος  σε  συνεργασία   με  τους  εργαζόμενους  του,  με  εσωτερικές   άτυπες  μετακινήσεις  για  αυτό  το  δύσκολο  χρόνο  ,  έχει  τη  δυνατότητα   να  το  αντιμετωπίσει.
Για  το εξειδικευμένο   παιδαγωγικό  και  άλλο  επιστημονικό  προσωπικό  ,  υπάρχει   λύση,   φυσικά     έξω    από  τις  κυρίαρχες  λογικές   των  σημερινών  νόμων   που  σύντομα   θα  κατηγορούνται  αυτοί  που  τους  συνέταξαν    και  όχι  αυτοί  που  δεν  τους  εφαρμόζουν.
Η  διέξοδος   για  το  ζήτημα  αυτό  βρίσκεται  ,  εάν   η  αυτοδιοίκηση   υιοθετήσει  το  «Κίνημα  του  εντέλλεσθαι»  
Αυτό  πρακτικά  σημαίνει  ότι  η Αυτοδιοίκηση   μονομερώς  με  τα  κριτήρια  του ΑΣΕΠ  και  ανοιχτές   διαδικασίες,  με  διαπαραταξιακές   επιτροπές   αλλά  και  λαϊκό έλεγχο  και  με  τη  συμμετοχή   των  δικηγορικών  συλλόγων   για  την  εξασφάλιση   της  ουσιαστικής   και  όχι  τυπικής   νομιμότητας  και  διαφάνειας  ,   προχωράει  άμεσα   στην  πρόσληψη   του  απαραίτητου  προσωπικού.
Για  λόγους  καθαρά  παιδαγωγικούς   πρέπει  να  γίνει  πρώτα  η  πρόσληψη  ‘όσων  ήδη  απασχολούνται   στους  συγκεκριμένους  σταθμούς.
Το « κίνημα  του  εντέλλεσθαι »  θα  έχει  ένα  ουσιαστικό  περιεχόμενο,  εάν  γίνει  από  όλους   τους  δήμους  και  με  το  άνοιγμα  μιας  διαδικασίας   διαδημοτικής  αλληλεγγύης,  που  σημαίνει  πρακτικά   ότι  π.χ   ο Δήμος  Ν. Σμύρνης  προσλαμβάνει  για  τις  δικές   του  ανάγκες   και  παίρνει  και  ένα  παραπάνω  προκειμένου  να  τον  στείλει  στο Πέραμα    της  ανεργίας,  ή     ο Δήμος  Π. Ψυχικού  που κοινωνική  του σύνθεση  του   επιτρέπει  και  άλλες  επιλογές   ,  στέλνει  έναν  στη Δραπετσώνα  ή   στο  κομμάτι   της  υποβαθμισμένης   Αθήνας.
Το  παράδειγμα  βέβαια  πρέπει  να  το  δώσουν  πρώτα   τα  ΔΣ  της  ΚΕΔΕ  και  της  ΠΕΔΑ ,  προσλαμβάνοντας και  διαθέτοντας  σε λαϊκούς δήμους  10  και  2  αντίστοιχα (ενδεικτικά  τα  νούμερα)  , βρεφοκόμους  και  νηπιαγωγούς.
Ας  υπάρξουν   λοιπόν     «καταλογισμοί», θα  είναι  καταλογισμοί  τιμής  και  αποτύπωμα  ιστορίας.
Αν  σήμερα  κάποιος   θέλει  ουσιαστικά   να υπηρετήσει  ένα  λαϊκό  θεσμό  ας  αναμετρηθεί  με την  εποχή .
Η  εποχή  και  η  ιστορία   θα  κρίνει   τους  λαϊκούς  δημάρχους  από  τους καγκελάριους  και  τα  ψηλότερα  χριστουγεννιάτικα  δέντρα !!  Μεγάλο  κατόρθωμα…..  που  όσο   το  θυμάμαι   τόσο   πιο  περήφανος  αισθάνομαι!!
                                                                                                                              
Και  για  νη  μην πει    κάποιος  ότι  έξω  από  το  χορό  πολλά  τραγούδια  λέγονται,  ο  υποφαινόμενο ς    έχει  200.000  ευρώ  καταλογισμό  διότι  «παρατύπως»  και  με «εντέλλεσθαι»συνέβαλε  στο  να πάρουν 40  άνθρωποι   σύνταξη  και  να δοθεί  ελπίδα  σε  15  άτομα  με  ειδικές  ανάγκες, αξιοποιώντας  μια ευνοϊκή  διάταξη  νόμου που εκδόθηκε  επί υπουργίας  Π. Παυλόπουλου.  
Επανέρχομαι  όμως   στο  κύριο,  τις  λαϊκές  κινητοποιήσεις   όχι  αποκλειστικά  για  την    οικονομική  κατάσταση   των  Δήμων  αλλά  τις  κινητοποιήσεις  για  τη  ζωή  και  την  ελπίδα.
Το  συνέδριο  της   ΠΕΔΕ  πρέπει  να υιοθετήσει  την  άποψη  ότι  μαζί  με   όλους  τους  εργατικούς  φορείς   και  κινήματα  μαζί  με  τους   άνεργους   να  υποδεχθεί    το  διάγγελμα   του  «δειλού   εθνάρχη»  στις  8 του  Σεπτέμβρη  ή όποτε  αυτό  γίνει ,   στο Σύνταγμα   και  τις  πλατείες  όλης  της  χώρας .
Στις  8  του  Σεπτέμβρη   το μεγάλο  ραντεβού  και στη   Θεσσαλονίκη  και   παντού.
Ο  λαός  μας  μπορεί   να  τους  τρομοκρατήσει . Να τρελάνουμε  τα  μηχανάκια   της  AGB  και  τους    «μαύρους  λιμνοκόρακες».
Την ώρα  του  διαγγέλματος  καμία τηλεόραση  ανοιχτή, την ώρα του διαγγέλματος τραγουδάμε  και  χορεύουμε!
Ας κατέβουμε  λοιπόν  στη  γιορτή  ή το πάρτυ (δώστε όποια ονομασία θέλετε) ,  με όπλα  τις κιθάρες  μας  , τα βιολιά  μας  ή τα  νταούλια  μας.
Το πάρτυ  δεν θα  είναι  «μασκέ». Το «μασκέ» θα  «φάει  πόρτα».
Οι  μνημονιακοίτρομοκράτες,   τρομοκρατούνται  όταν  χαμογελάμε   ,  όταν  αγωνιζόμαστε  και  μη φοβηθούμε   να  υιοθετήσουμε  ένα  σύνθημα  που είδα  γραμμένο  σε ένα  τοίχο
 «  εδώ  δεν  πεθάναμε  από τον έρωτα σιγά  μη  πεθάνουμε  από το φόβο  ή την πείνα»    

*ΥΓ      Το  σημείωμα  ήδη  βγήκε  μεγάλο.
         Για  την  αυτοδιοίκηση του  ΜΕΤΑ  θα  της  απασχολήσω  αργότερα.

Όμως  επιτρέψτε μου  ένα μικρό σχόλιο  για το «νέο φρούτο»  που άκουσα  από τα  επίσημα  χείλη  του  προέδρου  της  ΚΕΔΕ.
Νέες  καινούργιες  λέξεις  , δήθεν  για  να καμφθούν οι  περιορισμοί  των  προσλήψεων: «Εταιρείες   κοινωνικής  ευθύνης».
Θα  αναλυθεί και από μένα και από άλλους  συντρόφους  η  βαρύγδουπη  ονομασία που σπιλώνοντας  και  τη λέξη«κοινωνικό »  και  τη λέξη  «ευθύνη» ,  είναι  όχι  απλά  ο ορισμός του νεοφιλελευθερισμού  αλλά  και της  ολοκληρωτικής  διάλυσης  του  θεσμού.
Όσοι  όμως  αιρετοί  θελήσουν να  ακολουθήσουν  τους  δρόμους των εταιρειών,  μετατρέποντας  την  αυτοδιοίκηση  από  θεσμό  σε  «εταίρα»,  ας  δώσουν  τουλάχιστον  στις  εταιρείες  αυτές  ,  το όνομα  της   Νέαιρας  ,  για  τον  απλό λόγο ότι  η Νέαιρα  για  να γελοιοποιήσει  την αθηναϊκή  ελίτ  του 4ουπ.χ αιώνα , πήγαινε  και  με  δούλους……  
Και  επειδή  ο κ. υπουργός  « Εργασίας»  δυσκολεύεται  να βρεί  τα 125 εκ. ευρώ , θα  τον βοηθήσω  με μια πολύ απλή πρόταση :
Καθιέρωση  για φέτος τουλάχιστον, ονομαστικής εισφοράς  εξωγχώριας    δραστηριότητας.
Ηδη  είναι  γνωστά  αρκετά  ονόματα  και  κλάδοι  μετά  την  αφοπλιστική  ειλικρίνεια  του                     κ. Βερνίκου.  Άρα   ονομαστική  εισφορά  σε  εφοπλιστές  και  σε πρόσωπα  που παραδέχτηκαν  την εξωγχώρια  δραστηριότητα ( Σάλας, Βγενόπουλος , Τσοχατζόπουλος  κ.α)     
Επειδή  πιστεύω  ότι  στη  χώρα  μας  υπάρχουν  και αξιόλογοι  και έντιμοι  καθηγητές  του δικαίου , θα ήθελα   από κάποιον   να  μου  εξηγήσει   γιατί  οι  συμβάσεις  που έχουν  σχέση  με την  εργασία  γίνεται  να  καταστρατηγούνται   ενώ  οι  συμβάσεις   που   έχουν  σχέση  με  το κέρδος  θεωρούνται  λεόντειες .