Η στάση των δυο κομμάτων επιβαρύνεται από το γεγονός ότι και οι δύο αρχηγοί αντιτίθενται, υποτίθεται τουλάχιστον, στα μέτρα. Ο κ. Κουβέλης θεωρεί ότι θα διαλύσουν την κοινωνία, ενώ ο κ. Βενιζέλος -ο οποίος σημειωτέον ήταν ο διαπραγματευτής των 11,5 δισ.- εκτιμά ότι χωρίς επιμήκυνση και σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης άνω του 2,5% το πρόγραμμα δεν βγαίνει, όχι "πολιτικά", αλλά ούτε στα νούμερα.
Στη στάση των δυο ελασσόνων εταίρων της μνημονιακής κυβέρνησης υπάρχει εσωτερική διαφοροποίηση. Ο κ. Βενιζέλος, αντιμέτωπος με ανοικτή εσωκομματική ανταρσία ανεβάζει τους τόνους, ο κ. Κουβέλης είναι απογοητευτικά πειθήνιος στο δίδυμο Σαμαράς - Στουρνάρας. Σε κάθε περίπτωση, είναι απορίας άξιο τι προσδοκούν και τι ελπίζουν οι μνημονιακοί εταίροι.
Τα μηνύματα που λαμβάνουν από το εξωτερικό δεν τους επιτρέπουν να ελπίζουν πως θα επιτύχουν κάτι κάνοντας τα καλά παιδιά. Αντιθέτως, άβουλοι και ψοφοδεείς, υφίστανται για λογαριασμό της χώρας τον έναν εξευτελισμό πάνω στον άλλον. Σιωπούν την ώρα που σε ολόκληρη την Ευρώπη επικρατεί αναταραχή, δεν προσπαθούν να "πλασαριστούν" σε κάποιο πλαίσιο λύσης, αλλά αντιθέτως αποδέχονται τη γερμανική ατζέντα ως ιερό κείμενο. Τα μηνύματα από το εσωτερικό βοούν ότι η οικονομία καταρρέει κυριολεκτικά μέρα με τη μέρα, η κοινωνία είναι σε φάση αποδιοργάνωσης και οι ασθενέστεροι σε απελπισία.
Τον Σεπτέμβριο, τότε που η τρόικα εσωτερικού υπολογίζει πως θα έχει επιδείξει έργο τέτοιο που να της επιτρέπει να θέσει στους εταίρους τα ούτως ή άλλως δευτερεύοντα αιτήματά της, η εικόνα της χώρας μπορεί να είναι τέτοια που ούτε η άνευ όρων συνθηκολόγηση, στην οποία προχώρησαν, να μπορεί να τους βοηθήσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου