Δύο κόσμοι

Η χθεσινή συζήτηση στη Βουλή της επερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ για το σκάνδαλο της Siemens υπήρξε πολλαπλά αποκαλυπτική. Το καταρρέον αμαρτωλό πολιτικό σύστημα ομολογεί τη συνενοχή του στην προσπάθεια συμψηφισμού των πολιτικών και ποινικών ευθυνών. Επιχειρούν, χωρίς προσχήματα, να κουκουλώσουν τις πομπές της δικομματικής διακυβέρνησης, ώστε με την ίδια μεθοδολογία να συνεχίσουν στα νέα σκάνδαλα: τις αποκρατικοποιήσεις και την κατάρρευση των εργασιακών - κοινωνικών δικαιωμάτων.
Χθες στη Βουλή ήταν διά γυμνού οφθαλμού φανερή η αντιπαράθεση δύο κόσμων. Ο παλαιοκομματισμός, συγκροτημένος γύρω από το Μνημόνιο, μάχεται για την ατιμωρησία του και δίνει γη και ύδωρ στους πιστωτές της χώρας, ώστε να κερδίσει την ασυλία. Είναι όμηρος των πιστωτών, διότι ενέχεται σε σκάνδαλα. Ακόμη κι αν ήθελε, δεν έχει την ηθική - πολιτική δύναμη να διαπραγματευτεί. Γι' αυτό υποτάσσεται.

Είναι χαρακτηριστικό ότι, την εποχή που ο παλαιοκομματικός - μνημονιακός κόσμος υποτίθεται ότι διεξήγε το τιτάνιο έργο του "κουρέματος του χρέους", φρόντισε να "κουρέψει με την ψιλή" τις ελληνικές απαιτήσεις έναντι της Siemens. Με τέτοια πολιτική διαγωγή και ιστορία, ήταν αναμενόμενο να επιστρατευθεί ο θίασος της ευρωπαϊκής ελίτ προκειμένου να τρομοκρατηθεί ο ελληνικός λαός ώστε να εκλεγούν οι ίδιοι.
Ωστόσο χθες στη Βουλή κατεγράφη επίσης η δυναμική των τελευταίων εκλογών: η ισχυρή θέληση του λαϊκού παράγοντα να ορίσει τη μοίρα του και η αποφασιστικότητά του να ανατρέψει τους συσχετισμούς που καταδικάζουν τη χώρα στη λιτότητα, την ανεργία και τη διαφθορά. Με αυτή την έννοια, χθες, η συζήτηση επανέφερε στο προσκήνιο την κοινωνική αξίωση να μπει νυστέρι στο απόστημα της διαφθοράς, να αποκτήσει κοινωνική δικαιοσύνη και ηθική υπόσταση η πολιτική, να αναλάβει η αριστερή - προοδευτική παράταξη την ευθύνη για το μέλλον της χώρας. Σ' αυτό το πλαίσιο, οι φιγούρες βουλευτών του μνημονιακού συγκροτήματος, ανάμεσά τους και πρόσωπα που ρέπουν προς τον δικολαβισμό, προκάλεσαν τον οίκτο και, προπαντός, την οργή των πολιτών.
Η προειδοποίηση του Αλ. Τσίπρα ότι τα σκάνδαλα δεν παραγράφονται επιβεβαιώνει ότι ο αγώνας κατά της διαφθοράς είναι αγώνας για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στο πολιτικό και κοινωνικό πεδίο. Ας το 'χουν υπόψη τους!