Υποκατάστατο το "όπλο" του Ντράγκι...

Πολλές "καμπάνες" μαζί χτυπάνε στην Ευρωζώνη για να "γιορτάσουν" τα προχθεσινά "μέτρα" που ανακοίνωσε ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι. Όπως πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν, διάφορα κέντρα και ισχυροί ευρωπαράγοντες μπροστά στη συνεχιζόμενη βαθιά κρίση προσπαθούν να "φουσκώσουν" υπερβολικά τη σημασία των εξαγγελιών του Ντράγκι για να "καλύψουν" το τεράστιο κενό, την άβυσσο απουσίας πολιτικής εξόδου από την κρίση.
Είναι γεγονός ότι οι πρώτες αντιδράσεις των χρηματιστηρίων και οι κινήσεις των spreads ήταν ευνοϊκές και αυτό ήταν αναμενόμενο. Κανείς όμως δεν πρέπει να ξεχνά ότι και πριν από περίπου ένα χρόνο, όταν πάλι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (παρά τις αντιδράσεις, ενστάσεις και τότε της Γερμανίας της Μέρκελ) αγόραζε μεγάλο όγκο ομολόγων π.χ. της Ιταλίας και της Ισπανίας, υπήρξε πάλι μια "αναπνοή" και μετά συνεχίστηκε ο κατήφορος!
Βέβαια αυτή τη φορά η εξαγγελία της χρήσης του "όπλου" μαζικής αγοράς ομολόγων για "εξισορρόπηση" των αφηνιασμένων αγορών έχει πιο δομικό χαρακτήρα, με την έννοια της ανοιχτής, αποφασιστικής κεντρικής παρέμβασης, ώστε να "μετριαστούν" τουλάχιστον οι αδηφάγες ορέξεις των κερδοσκόπων.
Ταυτόχρονα μπορεί σε πρώτο επίπεδο να καταγράφεται η αντίθεση (και η αρνητική ψήφος) της Γερμανίας, όμως ουσιαστικά οι αυστηροί όροι που συνοδεύουν την εξαγγελία Ντράγκι (δεσμεύσεις των ενδιαφερομένων χώρων για σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή -είδος μίνι Μνημονίου δηλαδή) είναι μια "εγγύηση" προς τη Μέρκελ.

Η ουσία του εκρηκτικού προβλήματος στην Ευρώπη, στην Ευρωζώνη, παραμένει.
Οι άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας, κοινωνικής ισοπέδωσης και εν τέλει διαρκούς ύφεσης δεν αντιμετωπίζονται με "υποκατάστατα" ούτε ξεπερνιούνται με δόσεις "μέτρων" από την κεντρική ευρωτράπεζα.
Η απουσία πολιτικής που θα σταματήσει την ύφεση και την κοινωνική διάλυση, η παρατεινόμενη έκλειψη πολιτικών που δεν υπηρετούν μεγασυμφέροντα και τραπεζοκερδοσκόπους δεν "αντικαθίστανται" με τις κινήσεις του κεντρικού ευρωτραπεζίτη.
Οι όποιες κοντοπρόθεσμες θετικές ανάσες και προσωρινές αποκρούσεις των πιο επιθετικών κερδοσκοπικών παιγνίων δεν μπορούν να είναι "λύσεις" για το βασικό πρόβλημα της Ευρώπης.
Αυτά τα "μέτρα" που παρουσίασε ο Ντράγκι όχι μόνον δεν λύνουν, όπως ήδη είπαμε, το πρόβλημα, αλλά, στον βαθμό που δεν υλοποιηθούν μεθοδικά και δεν έχουν "συνέχεια" με τις αναγκαίες πολιτικές επιλογές, η κατάσταση θα συνεχίσει να είναι εκρηκτική. Άλλωστε και τα πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ, αλλά και πολλών άλλων οικονομικών αναλυτών, δείχνουν εξάπλωση, παράταση της κρίσης, ενώ παράλληλα η ανεργία στην Ευρωζώνη (και στη χώρα μας) έχει γίνει φοβερό τσουνάμι!
Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμηθεί το συγκεκριμένο βήμα του Ντράγκι, όμως επαναλαμβάνουμε ότι το πρόβλημα δεν μπήκε καν σε τροχιά λύσης.
Είναι προφανές ότι στο ευρύτερο πεδίο της Ευρώπης και μπροστά στο επικίνδυνο βάθεμα της κρίσης πληθαίνουν οι απόπειρες προσέγγισης μεταξύ των διαφόρων πλευρών που κατανοούν ιδιαίτερα την επιβάρυνση από τη γερμανική εμμονή στην άγρια λιτότητα.
Όταν ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και Ανάπτυξη) κρούει τον κώδωνα του συναγερμού εκτιμώντας ότι "η κρίση της Ευρωζώνης παραμένει ο σπουδαιότερος κίνδυνος για την παγκόσμια οικονομία" κατανοούμε ότι όχι μόνον στην Ευρώπη, αλλά διεθνώς, πληθαίνουν οι "απαιτήσεις" για μια "συνολική" διευθέτηση.
Μπροστά στην εκρηκτική κατάσταση που βιώνουμε είναι απαραίτητη η αξιολόγηση, η παρακολούθηση κάθε κίνησης, κάθε πρότασης, κάθε σύγκλισης μεταξύ όλων των συντελεστών και κυρίως η προσπάθεια για μια πολιτική λύση σε ευρωπαϊκή βάση με αλληλεγγύη και κοινωνική δικαιοσύνη όπως εξ αρχής υποστήριζε η δική μας Αριστερά. Οι εγχώριοι μαθητές και εκφραστές των εντολών της Μέρκελ παραμένουν χαμένοι στις μνημονιακές καταστροφικές συνταγές και οι συμπολίτες μας διαρκώς βλέπουν μια θλιβερή "παράσταση" χωρίς τέλος.
Με τις κινητοποιήσεις μας, τους αγώνες (όπως έδειξε η τελευταία εβδομάδα) και τις πολιτικές πρωτοβουλίες της Αριστεράς και όσων δυνάμεων αναζητούν αναστροφή πορείας στην Ευρώπη οφείλουμε να παλέψουμε για να δρομολογηθούν ριζοσπαστικές αλλαγές πολιτικών, για ανάπτυξη, απασχόληση, για κοινωνική συνοχή.
Με παχιά λόγια, κούφια συνθήματα, με κοινωνική εξόντωση δεν "διορθώνεται" τίποτε. Είναι καιρός να συντονιστούν ουσιαστικά οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αντιμάχονται την άγρια λιτότητα των νεοφιλελεύθερων και να ανοίξει ο δρόμος για μια πραγματική κοινωνική Ευρώπη, μια Ευρώπη των εργαζομένων και όχι των μεγαλοκαρχαριών.

* Για την παρουσίαση του Διεθνούς Τύπου συνεργάσθηκαν:
Κάκη Μπαλή, Δημήτρης Στούμπος
Για παρατηρήσεις, σχόλια, επικοινωνήστε στο d.stoumpos@avgi.gr