Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012

Χτίζοντας με το φραγγέλιο κοινωνικές συμμαχίες

«Εάν η Δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια, ώστε να μας παρέχει βουλευτική ασυλία για μια τόσο κακή υπηρεσία, το πρόβλημα είναι δικό της».
Ι. Γκαίμπελς, 1928

Στο πλευρό της Χρυσής Αυγής, στηρίζοντας ενέργειες μελών της, όπως αυτές στη Ραφήνα και το Μεσολόγγι, στέκεται η διοίκηση του Σωματείου Ελλήνων Μικροπωλητών με επίσημη ανακοίνωση στο δικτυακό τους τόπο.
Όπως αναφέρει το ΕΣΣΥΠΕ (Ενιαίο Συνδικάτο Σωματείων Υπαίθριων Πωλητών Ελλάδας), «η ανάλγητη συγκυβέρνηση και το Κράτος της ατιμωρησίας, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ για όλους εμάς τους υγιώς σκεπτόμενους μικροεμποράκους, βρίσκει ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!! Παρά τις συνεχείς (επί σειρά ετών) εκκλήσεις μας για πάταξη του παρεμπορίου, οι εγκάθετοι καρεκλοκέντητοι, σιωπούσαν ΩΘΩΝΤΑΣ στο θάνατο τους έλληνες βιοπαλαιστές μικροπωλητές δείχνοντας ΑΝΕΧΕΙΑ σε όλους αυτούς που με ένα σεντόνι καταπατούσαν όλους τους δρόμους της χώρας, ασκώντας παρεμπόριο με οφέλη δεκάδων δις ευρώ ετησίως».

"Οι αυθόρμητες 'κινήσεις ΜΑΤ' μελών της Χρυσής Αυγής σε διάφορες Εμποροπανηγύρεις ανά την Επικράτεια μας βρίσκουν απολύτως σύμφωνους με την παρότρυνση !!! αυτή η δράση τους να επεκταθεί σε όλους τους υπαίθριους χώρους της χώρας (σχετικό έγγραφο θα σταλεί από το Φορέα μας προς τη Γραμματεία της Χρυσής Αυγής)".
Σημειώνεται ότι παλαιότερα το συνδικάτο ελεγχόταν από το ΠΑΣΟΚ!
Και για όσους μέχρι τώρα υποτιμούσαν τη Χρυσή Αυγή, θεωρώντας ότι είναι μια συλλογικότητα ανεγκέφαλων, ιδού και τι γράφουν στον φίλιο ιστότοπο defence.gr
«Όμως ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή πέτυχε τον βασικό πολιτικό του στόχο: Να αποσπάσει με στοχευμένη δράση την ευαρέσκεια του κλάδου... ο οποίος κλάδος μαζί με τα μέλη των οικογενειών του αριθμούν πάνω από 200.000 ανθρώπους σε όλη την Ελλάδα».
Βέβαια, θα ήταν ψιλά γράμματα να υπενθυμίσουμε τις περίπου 150.000 επιχειρήσεις που έκλεισαν τα τελευταία δυο χρόνια (προφανώς και όχι λόγω των μεταναστών). Και για να δούμε και την ταξική γεωγραφία... στη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, από τον αριθμό των 1.269 επιχειρήσεων που έκλεισαν, οι 998 ήταν ατομικές.
Είναι απόλυτα σωστό ότι τα συστημικά μέσα ενημέρωσης είτε άμεσα είτε έμμεσα, πατρονάρουν το φασιστικό φαινόμενο. Ας θυμηθούμε πως απομόνωσαν μεμονωμένα περιστατικά εγκληματικής βίας (όπως αυτό της Πάρου και της κακοποιημένης 15χρονης) με τρόπο που να διασπείρουν την συλλογική ευθύνη και την συλλήβδην εγκληματοποίηση όλων των μεταναστών).
Είναι επίσης σωστό ότι η κυβέρνηση, με τον πλέον επίσημο τρόπο, στρώνει το δρόμο του ρατσισμού. Ο "Ξένιος Ζευς" αποτελεί ατράνταχτη απόδειξη.
Είναι πλέον φανερό ότι τμήματα των κυρίαρχων τάξεων στην ελληνική κοινωνία, αλλά και think tank των ημέτερων φίλων του εξωτερικού, έχουν αποφασίσει να επενδύσουν πάνω στη Χρυσή Αυγή (είτε σε κάποιο άλλο διάδοχο σχήμα, εάν και όταν αυτό αποδειχτεί λίγο ή κλείσει τον κύκλο του). Ανιστόρητοι και απελπισμένοι αντάμα, δεν έχουν ακούσει τίποτα για την αυτονόμηση του φασιστικού φαινομένου και τη μετατροπή των πατρώνων-θυτών σε θύματα.
Ο στόχος διπλός. Από τη μία να απομακρύνουν την προσοχή του κόσμου από την αθλιότητα της πολιτικής τους. Να συσκοτίσουν τα πραγματικά αίτια της κρίσης, δημιουργώντας αποδιοπομπαίους τράγους.
Από την άλλη, να δημιουργήσουν μια Χρυσή Εφεδρεία, ενάντια στο λαϊκό κίνημα, είτε στον άμεσο χρονικό ορίζοντα είτε στον ορίζοντα μιας πιθανολογούμενης κυβερνητικής αλλαγής, με οποιοδήποτε αριστερό πρόσημο.
Καμία επικοινωνιακή πολιτική δεν θα μπορούσε όμως, από μόνη της, να έχει τόσο μεγάλη επιτυχία - ένα 25% στο σώμα της κοινωνίας να εγκρίνει τις τυφλές επιθέσεις των νεοναζί ενάντια στους μετανάστες!
Αυτό που πρέπει να μας υπενθυμίσει το συγκεκριμένο περιστατικό είναι ότι ο φασισμός δεν είναι μια έξω από την κοινωνία, δοτή και κατευθυνόμενη ιδεολογία και πρακτική (όχι ότι δεν υπάρχουν βέβαια και τέτοιες πλευρές), αλλά μια ιδεολογία και πρακτική που έχει συγκεκριμένες ταξικές, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτιστικές και ιστορικές αναφορές και ρίζες.
Ότι «το είναι -σε όλη του την πολύπλευρη διάσταση- καθορίζει την συνείδηση» είναι μια αλήθεια που πρέπει να αντιμετωπίσουμε με περισσότερο σεβασμό, εάν θέλουμε να σταθούμε απέναντι στο φασιστικό φαινόμενο με πολιτικούς όρους και όχι ευχολόγια.
Ποιες τάξεις, στρώματα, κοινωνικές ομάδες αποτελούν τους προνομιακούς ακροατές της Χ.Α. και γιατί; Είναι στρώματα που ενδιαφέρουν την Αριστερά ή μήπως πρέπει να τους γυρίσει την πλάτη,; Αρκεί ο καταγγελτικός ή αφοριστικός λόγος ή η ανάθεση της αντιμετώπισης των άμεσων προβλημάτων σε μια μελλοντική κυβέρνηση της αριστεράς, που διά μαγείας θα τα λύσει όλα σαν απάντηση σε μια κοινωνία, που ζητάει πολλές φορές άμεσες λύσεις στα καθημερινά προβλήματα;
(Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, οι μικροπωλητές, για να στήσουν σε κάποιο πανηγύρι, πληρώνουν ένα υπέρογκο ποσό στο ταμείο του Ναού που γιορτάζει.  Θα μπορούσε να υπάρξει έμπρακτη παρέμβαση και απαίτηση για κατάργηση αυτού του απαράδεκτου χαρατσιού;).

ΥΓ.1 Το παρόν κείμενο δεν φιλοδοξεί βέβαια να αποτελέσει μια συνολική τοποθέτηση πάνω στο φασιστικό φαινόμενο. Απλώς να τονίσει μια παράμετρο, πως δηλαδή οι φασίστες προσπαθούν να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση ότι έχουν τη βούληση να απαντούν στο άμεσο.
Και η Αριστερά πέρυσι, με τους αγώνες για τα χαράτσια, έδειξε ότι μπορεί να κινηθεί σε μια τέτοια λογική. Φέτος που εκατοντάδες χιλιάδες θα διαβούν το κατώφλι της εξαθλίωσης, ο πήχυς είναι ψηλότερα - με την ανάπτυξη δικτύων αλληλεγγύης, με στοχευμένες ενέργειες σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες ή χώρους (μήπως θα έπρεπε, για παράδειγμα, να ιεραρχηθεί διαφορετικά το θέμα των μεταλλείων στη Χαλκιδική, που, πέρα από το άμεσο, αναδεικνύει και μια άλλη λογική παραγωγικού μοντέλου;), με την ανάληψη κεντρικών πολιτικών πρωτοβουλιών άμεσης ανακούφισης
ΥΓ. 2 Η ηγεσία της εκκλησίας της Αγάπης σιώπησε εκκωφαντικά για περιστατικά που έγιναν εν τω οίκω της. Ή δεν έχουν τη θεολογική επάρκεια να γνωρίζουν ποιοι ήταν οι έμποροι που ο Χριστός εκδίωξε με το φραγγέλιο και ότι ουδεμία σχέση έχουν με εξαθλιωμένους μικροπωλητές ή δεν είναι αργά να μιλήσουν - έστω και τώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου