Προαποφασισμένο σχέδιο η προσφυγή στο ΔΝΤ και η υπαγωγή στο Μνημόνιο

Προ των ευθυνών τους φέρνει όλους τους πολιτικούς χώρους και πρώτα απ' όλα τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ καταθέτοντας χθες στη Βουλή την πρόταση για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής που θα "φωτίσει" τις αιτίες, θα αναδείξει τις πολιτικές και θα διερευνήσει τις ποινικές και αστικές ευθύνες για την προσφυγή της χώρας μας στο ΔΝΤ και την υπαγωγή της στο μνημονιακό καθεστώς.

Ακόμη και το 2009 η Ελλάδα δεν ήταν ειδική περίπτωση ούτε κατά το ΔΝΤ

Υλοποιώντας την προεκλογική της δέσμευση, η αξιωματική αντιπολίτευση σε ένα σύντομο και περιεκτικό κείμενο αναδεικνύει ότι η πολιτική που έχει οδηγήσει την κοινωνία στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης δεν... έτυχε, αλλά πέτυχε. Αποτέλεσε δηλαδή ένα προαποφασισμένο σχέδιο με στόχο, όπως τονίζεται στο κείμενο, που δεν έχει να κάνει, παρά την επίσημη προπαγάνδα, με τον περιορισμό του δημόσιου χρέους -αφού αυτό μεγαλώνει τα δύο χρόνια Μνημονίων. Αλλά με την εσωτερική υποτίμηση και την καθιέρωση ενός νέου κοινωνικού μοντέλου που θα βασίζεται στη φθηνή εργατική δύναμη και στην ιδιωτικοποιημένη λειτουργία του συνόλου της οικονομίας.
Επιχειρώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στις νομικές πτυχές του θέματος που γεννούν ποινικές ευθύνες αλλά και στις βαθύτατα πολιτικές του ρίζες, το κείμενο που κατέθεσε η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ καταγράφει συνοπτικά τη βασική θεώρηση του χώρου για τη φύση της οικονομικής κρίσης και της ακολουθούμενης νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Αναφέρεται όμως και ονομαστικά στα πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν στην πολιτική και οικονομική ζωή του τόπου ενώ, την ίδια ώρα, “σταχυολογεί” τις βασικές “στιγμές” των τελευταίων δύο ετών κατά τις οποίες έγινε σαφές ότι μόνο τυχαία δεν φθάσαμε στα καταστροφικά, για την κοινωνία και τους εργαζόμενους, Μνημόνια.

Συγκεκριμένα εστιάζει στον πρωθυπουργό που άνοιξε τα "σύνορα" της χώρας και της Ευρώπης στο ΔΝΤ, τον Γ. Παπανδρέου, στον υπουργό Οικονομικών εκείνης της περιόδου Γ. Παπακωνσταντίνου και στον ρόλο που διαδραμάτισε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλος στην επιδείνωση της θέσης της ελληνικής οικονομίας. Ζητά, επίσης, τη διερεύνηση πιθανών ευθυνών και για τον πρ. πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο και τον πρ. υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο για το δεύτερο PSI.

Αφετηρία η εποχή της... "Ισχυρής Ελλάδας"
Η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται τόσο στις γενικές συνθήκες στις οποίες βρέθηκε η ελληνική οικονομία με το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης του 2008 όσο, κυρίως, στις ειδικές συνθήκες που οδήγησαν τη χώρα στη “μέγκενη” των Μνημονίων. Εκκινώντας από τη βασική θέση του χώρου, ότι δηλαδή η ελληνική κρίση δεν είναι παρά κομμάτι της ευρύτερης ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ξέσπασε το 2008 με την κατάρρευση της Lehman Brothers, αναδεικνύει τη βαθύτερη αιτία της ελληνικής... περιπέτειας: Σε τελευταία ανάλυση, για τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, η μετατροπή της Ελλάδας σε πειραματόζωο στόχευε και στοχεύει στην εμπέδωση μιας νέας μορφής καπιταλιστικής εξουσίας σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Από εκεί και πέρα στέκεται σε μια σειρά συγκεκριμένων γεγονότων: Αφετηρία είναι η εποχή της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ και η πολιτική που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας ήδη από τη “χρυσή” εποχή των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης. Όταν, όπως επισημαίνει η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, το δημόσιο χρέος, αντί να μειωθεί, παρουσίαζε αυξητικές τάσεις. Και συνεχίζει με τους βασικούς σταθμούς των δύο τελευταίων ετών, όταν μπήκε σε εφαρμογή το σχέδιο που οδηγεί τη χώρα με γοργούς ρυθμούς σε οικονομικό και οικονομικό κραχ. Μεταξύ άλλων, λοιπόν, υπενθυμίζει και ζητά να αξιολογηθούν ή/και να διερευνηθούν σε βάθος:
* Η έκθεση (υπ' αριθμόν 09/244, δημοσιεύθηκε τον Αύγουστο του 2009) της ειδικής ομάδας του ΔΝΤ σύμφωνα με την οποία η ελληνική οικονομία δεν είχε υποστεί μεγαλύτερη πίεση από τη χρηματοπιστωτική κρίση σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, ενώ σε καμία περίπτωση δεν προοιωνιζόταν τίποτε από όλα όσα ακολούθησαν μετά τους χειρισμούς της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ την περίοδο 2009 -2010.
* Οι πρόσφατες δηλώσεις του Παν. Ρουμελιώτη ότι το ΔΝΤ γνώριζε τη βέβαιη αποτυχία του προγράμματος και ο Γ. Παπανδρέου είχε αρνηθεί την αναδιάρθρωση του χρέους.
* Οι καταγγελίες πρώην μελών της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για το ρόλο του πρώην προέδρου της Αρχής Α. Γεωργίου και τις πολιτικές παρεμβάσεις που οδήγησαν πιθανώς στην τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος. “Σημείο καμπής” για το κείμενο η “ακατανόητη” αναθεώρηση του ελλείμματος με ευθύνη του Γ. Παπακωνσταντίνου στο 13,5%.
* Το σορτάρισμα των ελληνικών ομολόγων από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τον Απρίλιο του 2010 -με ευθύνη της Τράπεζας της Ελλάδας- που οδήγησε στη χειραγώγηση της τιμής τους και την υποτιμητική κερδοσκοπία.
* Οι... “άστοχες” δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου και του τότε υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου με τις οποίες “κρατούσαν ζεστό” το θέμα της προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ ενώ η ελληνική οικονομία φαινόταν να μπαίνει σε τροχιά σταθεροποίησης (Μάρτιος 2010).
* Η συμφωνία Λ. Παπαδήμου και Ευ. Βενιζέλου στο δεύτερο "κούρεμα" των ελληνικών ομολόγων, η επιμονή τους ότι αυτό θα συμβάλει στην επίτευξη του στόχου για περιορισμό του δημόσιου χρέους στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 “τη στιγμή που γνώριζαν ή είχαν τη δυνατότητα να γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο στη βάση των οικονομικών μεγεθών και της πορείας της ελληνικής οικονομίας”.
Όπως επισημαίνεται στο ίδιο το κείμενο: "Οι αιτίες που οδήγησαν την ελληνική κοινωνία και οικονομία σε αυτή την κατάσταση δεν μπορούν να παραμείνουν αδιευκρίνιστες, αλλά αντίθετα πρέπει να τηρηθεί η προεκλογική δέσμευση του νυν πρωθυπουργού κυρίου Αντώνη Σαμαρά για τη σύσταση μίας και μόνης εξεταστικής επιτροπής".