Το χρονικό μιας λεηλασίας...

Όταν ο Fernando Solanas περιέγραφε στο γνωστό ντοκιμαντέρ του, «Memoria del saqueo», την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών του ΔΝΤ στην Αργεντινή με όρους «κοινωνικής γενοκτονίας», είχε στο μυαλό του ακριβώς αυτό... Μία κατάσταση αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και των δομών του σε όλα τα επίπεδα. Η εκπαίδευση δεν θα μπορούσε στο πλαίσιο αυτό να αποτελέσει εξαίρεση. Η διάλυση ή η απαξίωση των εκπαιδευτικών θεσμών παρουσιάστηκε ως επακόλουθο μιας κρίσης για την οποία κανείς δεν κατάλαβε ποιος ευθύνεται και τι έκταση έχει.
Μία αντίστοιχη κατάσταση βιώνουμε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Κατάλυση των θεσμών κοινωνικής προστασίας και βέβαια κατάρρευση ενός εκπαιδευτικού συστήματος, του οποίου οι χρόνιες παθογένειες το είχαν, σε κάθε περίπτωση, οδηγήσει στην απαξίωση. Η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που επέβαλαν και θα συνεχίσουν να επιβάλλουν οι κυβερνήσεις του Μνημονίου έδωσε τη χαριστική βολή στην ελληνική εκπαίδευση και μετέβαλε ένα δημόσιο αγαθό σε ένα «προϊόν» προσβάσιμο σε λίγους, σε εκείνους που «έχουν να πληρώσουν».

Η τελευταία ηγεσία του υπουργείου Παιδείας προσπάθησε να διαλύσει ό,τι είχε απομείνει όρθιο από το ιδεώδες της ισότητας στην πρόσβαση στην εκπαίδευση, με το πρόσχημα της εξοικονόμησης πόρων μέσω της «εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης» σε όλα τα επίπεδα. Το επικοινωνιακό αυτό «λαϊτμοτίφ» σήμαινε πρακτικά την υποβάθμιση του δημοσίου αγαθού της εκπαίδευσης και του αποκλεισμού από αυτό των ασθενέστερων κοινωνικά ομάδων και βεβαίως των μαθητών εκείνων με ιδιαίτερες μαθησιακές ή κοινωνικές ανάγκες.
Στο στόχαστρο της δημοσιονομικής «δίαιτας» των δανειστών τέθηκαν επίσης οργανισμοί όπως ο ΟΕΔΒ, ο ΟΣΚ, το ΚΕΔΔΥ, οι οποίοι, αφού πρώτα λεηλατήθηκαν, έπειτα κρίθηκαν δαπανηροί και επιζήμιοι. Αντί να τιμωρηθούν αυτοί που τους λεηλάτησαν, αποφασίστηκε να τιμωρηθούν αυτοί που τους είχαν ανάγκη, τα τέκνα δηλαδή των πολιτών εκείνων που δεν μπορούν να «αγοράσουν» μία εκπαίδευση ποιότητας.
Σήμερα, μετά από μερικές εβδομάδες ζωής της νέας κυβέρνησης, γίνεται ολοφάνερο πως η τελευταία θα συνεχίσει ακάθεκτη την ίδια μνημονιακή πολιτική, κατά τις επιταγές των διεθνών δανειστών μας, αποτελειώνοντας ό,τι δεν πρόλαβε να διαλύσει η προηγούμενη. Εντούτοις, για τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ η άρση φραγμών, η κατάργηση κάθε λογής διακρίσεων και η παροχή δημόσιας δωρεάν παιδείας αποτελούν θεμελιακές αξιακές στοχεύσεις. Επιδιώκουμε ένα δημοκρατικό εκπαιδευτικό σύστημα απαλλαγμένο από διακρίσεις, αποκλεισμούς, ανισότητες και ρατσισμό. Θα αγωνιστούμε και θα το πετύχουμε...

* Η Παναγιώτα Δριτσέλη είναι βουλευτής Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ.