Συλλήψεις, ξύλο, χημικά, ένα ολοκληρωμένο, στρατιωτικού τύπου σχέδιο, το πρώτο της συγκυβέρνησης που στέφθηκε με επιτυχία από την εκλογή της, ολοκληρώθηκε τα ξημερώματα της Παρασκευής, όταν μετά από εντολή του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά και παραγγελία στους συναρμόδιους (!) υπουργούς Εργασίας και Δημόσιας Τάξης, τα ΜΑΤ εισέβαλαν στο εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο, "σπάζοντας" την ηρωική απεργία των χαλυβουργών μετά από εννιά μήνες...
Ακολούθησε κοινωνική "έκρηξη" με χιλιάδες κόσμου να συγκεντρώνονται έξω από τη "Χαλυβουργία", με διαδηλώσεις συμπαράστασης στα δικαστήρια της Ευελπίδων, την αποθεωτική υποδοχή των 6 συλληφθέντων αργά το απόγευμα της Παρασκευής, την ίδια στιγμή που ήταν σε εξέλιξη συλλαλητήριο συμπαράστασης στους απεργούς εργάτες, έξω από τις πύλες του εργοστασίου.
Μια απεργία που συγκλόνισε...
Ο αγώνας των χαλυβουργών συγκλόνισε και ξεπέρασε τα σύνορα της χώρας, συνάντησε πρωτοφανή συμπαράσταση. Τους απεργούς, εννέα μήνες τους ζούσε κυριολεκτικά ο κόσμος. Τα πρώτα άλλωστε δείγματα συμπαράστασης είχαν φανερωθεί από τις πρώτες μέρες της απεργίας. Συνταξιούχοι, μαθητές, φοιτητές, μικρά παιδιά, με όποιον τρόπο μπορούσε ο καθένας, βοηθούσαν από το υστέρημά τους. Εκατοντάδες δωρεές και παροχή ειδών πρώτης ανάγκης από κάθε γωνιά της χώρας, μηνύματα αλληλεγγύης από το εξωτερικό, από Χιλή, Περού, Αργεντινή, μέχρι και Φιλιππίνες και Ρωσία, είχαν οπλίσει των αγώνα των χαλυβουργών. Η αλληλεγγύη του κόσμου ήταν ο μοναδικός σύμμαχος των εργαζόμενων καθώς η συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ τους πολεμούσε λυσσαλέα.
Το χρονικό των εξελίξεων
Όλα ξεκίνησαν στις 12 Οκτωβρίου, όταν η εταιρεία ανακοίνωσε την πρόθεσή της για πεντάωρη και πενθήμερη εργασία με 40% μείωση αποδοχών ή απολύσεις 180 εργαζομένων σε σύνολο 378 με το πρόσχημα ότι οι πωλήσεις είναι πολύ χαμηλές, με πτώση που αγγίζει το 70%, στοιχεία τα οποία όμως απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Η παραγωγή τα τελευταία χρόνια αυξήθηκε σημαντικά καθώς από τους 194.600 τόνους σιδήρου το 2009 έφτασε τις 231.000, με τη φετινή παραγωγή να είναι ήδη στους 266.000 τόνους και τον τζίρο της επιχείρησης κατά το 2010 να αγγίζει τα 227 εκατ. ευρώ. "Ή το δέχεστε ή προχωράμε σε απολύσεις" ήταν το μήνυμα της διοίκησης, όπως επισημαίνουν οι εργαζόμενοι. Η πρώτη απόλυση ήρθε λίγες μέρες μετά, στις 31 Οκτωβρίου, λίγο πριν από τις 3 το μεσημέρι. Μέσα σε μία ώρα, σταμάτησαν οι μηχανές και βγήκαν οι εργαζόμενοι έξω.
Μηνύσεις και μπράβοι...
Το ντόμινο των απολύσεων από πλευράς Μάνεση (έφτασαν τις 120 σε σύνολο 360 εργαζόμενων) έδειξε την αδιαλλαξία της διοίκησης η οποία αρνιόταν πεισματικά να κάτσει στο τραπέζι με τους απεργούς. Αλλά και το υπουργείο Εργασίας είχε ρόλο παρατηρητή, με τους εργαζόμενους να καταγγέλλουν την κυβέρνηση ότι δείχνει ενδιαφέρον μόνο για την πλευρά των εργοδοτών, χωρίς να ενδιαφέρεται καθόλου γι' αυτούς. Από το απεργιακό ρεβεγιόν στις πύλες του εργοστασίου, πλάι στα βαρέλια με τη φωτιά, μέχρι τις 20 Ιουλίου που "μπούκαραν" τα ΜΑΤ, τίποτα δεν άλλαξε. Μηνύσεις κατά των απεργών, με αποτέλεσμα να οδηγούνται στο αυτόφωρο συνδικαλιστές και εργαζόμενοι, απεργοσπάστες και στελέχη της επιχείρησης που προσπαθούσαν παρέα με μπράβους να σπάσουν την περιφρούρηση και να μπουν στο εργοστάσιο συνέθεταν ένα καθημερινό σκηνικό. Μέχρι και τον πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων στην "Ελληνική Χαλυβουργία" είχαν συλλάβει σε μια προσπάθεια να κάμψουν το ηθικό των απεργών.
Απειλές για λουκέτο...
Η απεργία κηρύχτηκε παράνομη στις 5 Ιουνίου αλλά ο αγώνας των χαλυβουργών συνεχίστηκε. Η διοίκηση, με αφορμή την απόφαση του δικαστηρίου και μετά τον απεργοσπαστικό μηχανισμό και τους τραμπουκισμούς, επιστράτευσε τις απειλές του "λουκέτου" για το ιστορικό εργοστάσιο. Απαιτούσε από τους εργαζόμενους να περάσουν τις πύλες άνευ όρων και με σκυμμένο το κεφάλι αλλιώς θα προχωρούσε σε ομαδικές απολύσεις και αναστολή της λειτουργίας της μονάδας του Ασπροπύργου. Ούτε η συμβιβαστική πρόταση του σωματείου των εργαζομένων για άμεση πρόσληψη τουλάχιστον 40 απολυμένων και σε συμφωνία για την επάνοδο των υπολοίπων σε εύλογο χρονικό διάστημα, ώστε να ανοίξει το εργοστάσιο, βρήκε ανταπόκριση.
Η τριμερής συνάντηση που επιδίωκαν οι εργαζόμενοι δεν έγινε ποτέ καθώς τα ΜΑΤ και τα χημικά πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Όλα αυτά όταν πριν από λίγες μέρες ο υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης μιλούσε για "συμφιλιωτική προσπάθεια για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της Χαλυβουργίας"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου