Μιχάλης Κατσαρός
Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι στην Ελλάδα ο πόλεμος κεφαλαίου και εργασίας περιλαμβάνει και το περιβάλλον, όπως δεν υπήρχε και καμιά αυταπάτη για την πολιτική που θα ακολουθούσε η νέα τρικομματική κυβέρνηση σχετικά με το περιβάλλον.
Σε όλη την προηγούμενη περίοδο παρακολουθήσαμε ένα θεαματικό ξήλωμα κάθε περιβαλλοντικής νομοθεσίας και κάθε νομικού εμποδίου σε πιθανούς επενδυτές-απαλλοτριωτές, κυρίως επί θητείας του κ. Παπακωσταντίνου, όπου κυριολεκτικά δεν αφέθηκε τίποτα που να μην είναι έτοιμο να προσφερθεί αντί πινακίου φακής (κάποτε πρέπει να λογοδοτήσουν για όλα αυτά).
Από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου και τη δημιουργία της τροϊκανής κυβέρνησης στην Ελλάδα έγινε αμέσως φανερό το ενδιαφέρον για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και των φυσικών πόρων. Πέρα από τις ιδιωτικοποιήσεις που είναι στα άμεσα σχέδια της κυβέρνησης (βλέπε ΔΕΗ, ΟΣΕ) ειπώθηκε με κάθε τρόπο και στις προγραμματικές της δηλώσεις και στις συναντήσεις του κ. Ράιχενμπαχ με τον υπουργό ΥΠΕΚΑ και στην σκανδαλώδη επίσκεψη της τρόικα στο ΣτΕ, ότι το σχέδιο είναι: εκποίηση Δημοσίου, ιδιωτικοποίηση ενέργειας, νερών, διαχείρισης απορριμμάτων και παράκαμψη κάθε εμποδίου προκειμένου να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο (σύμφωνα με πληροφορίες, το ενδιαφέρον της τρόικας ήταν γύρω από τα ασφαλιστικά μέτρα που εκδικάζονται και την απλοποίηση των διαδικασιών για τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων, που αφορούν σε μεγάλα έργα, και για την έκδοση αποφάσεων περιβαλλοντικής αδειοδότησης).
Στον δημόσιο λόγο, ταυτόχρονα, γίνεται προσπάθεια, με αρκετή επιτυχία από την πλευρά της κυβέρνησης, να πειστούν οι πολίτες πως όλο αυτό είναι ένα καλό σχέδιο. Βαφτίζουν το πλιάτσικο «αποκρατικοποιήσεις» και «επενδύσεις», ποντάροντας στη μέγιστη δυσφήμιση που έχουν ώς τώρα πετύχει για το Δημόσιο στο σύνολό του (και όχι χωρίς πάτημα) και ανερυθρίαστα βγάζουν τη χώρα στο σφυρί. Στο σχέδιο αυτό καμία αντίρρηση δεν προβάλει η Δημοκρατική «Αριστερά», όπως επιβεβαιώνεται και με τη θέσεις της Γενικών Γραμματέων που εξασφάλισε, συμπεριλαμβανομένης και της Γ.Γ. του ΥΠΕΚΑ.
O tempora O mores? Ναι, αλλά εμείς τι κάνουμε;
Οι εργαζόμενοι/ες θέλησαν ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ να είναι αξιωματική αντιπολίτευση. Οφείλει λοιπόν να υψώσει τείχος στα σχέδια αυτά και να οργανώσει τις κοινωνικές αντιστάσεις. Τα μέτωπα είναι συγκεκριμένα και αφορούν τα θέματα που έχουμε ήδη θίξει. Πρέπει να κάνουμε σαφές σε όλους τους τόνους -όχι μόνο με εξαγγελίες, αλλά με νομοσχέδια που θα καταθέσουμε και με αγώνες που θα υποστηρίξουμε-, ότι δεν θα επιτρέψουμε να πουληθεί η περιουσία του ελληνικού λαού. Ένα μέτωπο είναι αυτό. Επόμενο μέτωπο, εκεί που οι κοινωνικές αντιστάσεις είναι ήδη οργανωμένες και τα τοπικά κινήματα πολύ ενεργά, είναι το μέτωπο της ενέργειας και η προσπάθεια να γίνει η χώρα εξαγωγικό κέντρο ενέργειας με φύτεμα μεγάλων βιομηχανικών πάρκων ΑΠΕ (που πλήττουν καίρια το περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες), σε όποια περιοχή συμφέρει τους επενδυτές. Ήδη σε Κρήτη, Βόρειο Αιγαίο, Λακωνία κ.λπ. βρίσκονται σε εξέλιξη επενδυτικά σχέδια στον τομέα αυτό. Τα σχέδια αυτά δεν έχουν καμιά συναίνεση από τις τοπικές κοινωνίες που ποτέ δεν ρωτήθηκαν, όπως δεν ρωτήθηκε και ο ελληνικός λαός αν θέλει να αλλάξει προσανατολισμό και να γίνει εξαγωγέας ενέργειας, αντί να ασχολείται με τη γεωργία, τον τουρισμό, την αλιεία και άλλους τομείς που προφανώς θίγονται από τέτοιου τύπου ενεργειακά σχέδια. Το μόνο που πετυχαίνουν οι θιασώτες αυτών των σχεδίων με αυτή την τακτική είναι να δυσφημούν την ίδια την υπόθεση των ΑΠΕ την οποία εμείς υποστηρίζουμε και την οποία μπορούν να υποστηρίξουν και οι τοπικές κοινωνίες αν προταθεί και συζητηθεί ένα άλλο πιο ήπιο σχέδιο ανάπτυξής τους. Και μην ξεχνάμε πως υπάρχει και η ιστορία των εξορύξεων (βλέπε χρυσός στη Χαλκιδική), όπου κι εκεί ακολουθείται η ίδια πολιτική που επιβάλλεται από τις τελευταίες κυβερνήσεις σε όλα τα ζητήματα, η πολιτική δηλαδή της ασυδοσίας υπέρ των επιχειρήσεων του μεγάλου κεφαλαίου απαλλοτριώνοντας τις ζωές των ανθρώπων.
Το τρίτο μέτωπο είναι το νερό. Υπάρχει σημαντικό έλλειμμα ενημέρωσης του κόσμου για τα σχέδια ιδιωτικοποίησης του νερού και το τι θα σημάνει αυτό. Και υπάρχει έλλειμμα και στην οργάνωση των αντιστάσεων γύρω από την υπόθεση υπεράσπισης του νερού ως δημόσιου αγαθού, προσβάσιμο από όλους και όλες, ανεξαρτήτως εισοδήματος.
Και τέταρτο μέτωπο στην παρούσα φάση, η υπόθεση της διαχείρισης των απορριμμάτων, όπου πρέπει να αποφευχθεί η ιδιωτικοποίησή τους και η παραγωγή ενέργειας από αυτά - με την επικίνδυνη και πανάκριβη τεχνολογία της καύσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παρουσιάσει ολοκληρωμένη πρόταση αποκεντρωμένης εναλλακτικής διαχείρισης με ανακύκλωση και διαλογή στην πηγή.
Οι βουλευτές και οι βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ οφείλουν να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτών των αγώνων διάσωσης της ελληνικής κοινωνίας και της περιουσίας της μέσα κι έξω από τη Βουλή. Πρέπει να επικοινωνήσουμε όλη αυτή την πληροφορία και την προσπάθεια οργάνωσης της αντίστασης, στον κόσμο που μας ψήφισε σε κάθε γειτονιά. Αν είναι αναγκαίο, να κάνουν οι τοπικές μας οργανώσεις ενημέρωση πόρτα-πόρτα για την υπόθεση της εκποίησης της περιουσίας μας και των φυσικών μας πόρων.
Μας κοιτάζει η ελληνική κοινωνία, οι εργαζόμενοι/ες σε αυτόν τον τόπο αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Τώρα είναι η ώρα να αποδείξουμε ότι μόνο με αριστερή κυβέρνηση θα βγούμε από το αδιέξοδο και τα μνημόνια, για να βαδίσουμε σε έναν δρόμο ελπίδας και κοινωνικής χειραφέτησης.
* Η Ηρώ Διώτη είναι βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, Συντονίστρια ΕΚΚΕ ΥΠΕΚΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου