Τα ιερά του Σαμαρά

Το ιερό δικαίωμα στην εργασία επικαλέστηκε ο Σαμαράς για να δικαιολογήσει την επέμβαση των ΜΑΤ στη Χαλυβουργία. Το ίδιο δικαίωμα, με ακόμα πιο αυστηρό ύφος, επικαλέστηκε και ο κυβερνητικός παπαγάλος Κεδίκογλου. Έτσι που να μας δίνουν το δικαίωμα και οι δυο, να αναρωτηθούμε ποιος τους έχει διαβεβαιώσει ότι μπορούν σε τέτοιες εποχές να κάνουν χρήση του προνομίου της υποκρισίας και της κοροϊδίας, που το θεωρούν προφανώς ιερότερο όλων. Αγνοώντας ότι και πολυχρησιμοποιημένο είναι και ξεφτιλισμένο πια χρόνια και χρόνια από την πολλή χρήση.
Τώρα τους έκοψε ο πόνος για το ιερό δικαίωμα στην εργασία. Όταν η ιδιοκτησία της Χαλυβουργίας παραβίαζε αυτό το ιερό δικαίωμα δεκάδων εργατών και τους έριχνε στην ανεργία, το βούλωσαν και οι δυο. Όταν ο Μάνεσης απειλούσε με εκατό απολύσεις και εκβίαζε ότι θα κλείσει το εργοστάσιο, δεν σκέφτηκε κανείς τους να τον στείλει στον εισαγγελέα, με την κατηγορία ότι παραβιάζει το ιερό δικαίωμα. Όσο για την πολιτική τους, που πετάει κάθε μέρα στον δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους, αυτή είναι πιο ιερή από το ιερό δικαίωμα στην εργασία.

Αν κάτι δείχνει η βαρβαρότητα της Χαλυβουργικής και οι ανοησίες περί ιερών δικαιωμάτων, είναι ότι δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με μια κυβέρνηση - γραμματέα των συμφερόντων κάθε καρχαρία, η οποία θυμάται τα ψαράκια μόνο όταν δεν τα τρώει το αφεντικό τους. Αλλά και με μια κυβέρνηση-Φαρισαίο, που όπως τόσοι και τόσοι προκάτοχοί της συνοδεύει την καταστολή με τις μπούρδες για προστασία του -ιερού!- δικαιώματος στη δουλειά. Μια κυβέρνηση που κάνει το λιοντάρι απέναντι στους απεργούς και είναι ψιψίνα απέναντι στη μεγάλη εργοδοσία, της οποίας τα συμφέροντα είναι γιʼ αυτή πιο ιερά από κάθε δικαίωμα των εργαζομένων.
Τα είπε ο Μαρξ, θα πείτε, για τους πολιτικούς της άρχουσας τάξης. Τα είπε ο μακαρίτης, αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι πρέπει να πάψουμε να θυμώνουμε με την καταστολή και να γινόμαστε έξω φρενών με την υποκρισία. Πολύ περισσότερο που σε στιγμές όπως οι σημερινές, μας έλαχε ο κλήρος να μας κυβερνούν όχι μόνο ταξικά αποκρουστικοί αλλά και ανίκανοι να ξεφύγουν από την προπαγάνδα του Μανιαδάκη. Μέσα σε όλα αυτά τα χημικά, τα μουγκρίσματα και τα ιερά όμως, η ΔΗΜ.ΑΡ. τι ακριβώς νιαουρίζει;