Η Γαλαξιακή μας Οικογένεια

Στις 18 Μαρτίου 2012 ο παλαίμαχος αξιωματικός του Αμερικανικού στρατού Robert Dean έδωσε ραδιοφωνική συνέντευξη στον Graham Dewyea του BlogTalkRadio, στην οποία περιγράφει τις επαφές του με εξωγήινα όντα.

Ο Ρόμπερτ Ντην είναι γνωστός στους κύκλους που ασχολούνται με την έρευνα της ζωής σε άλλους πλανήτες, παίρνει μέρος στα ετήσια Παγκόσμια Συνέδρια UFO και χαίρει εκτίμησης και σεβασμού από την κοινότητα για την αξιοπιστία των λόγων του.

Η Kerry Kassidy από το Project Camelot του πήρε επίσης συνέντευξη στο Παγκόσμιο Συνέδριο UFO 2012, που έγινε τον Φεβρουάριο στο Φοίνιξ της Αριζόνας.

Εκείνοι που δεν πιστεύουν ότι τα διαστημόπλοια βρίσκονται «εκεί έξω» ή ότι δεν υπάρχουν άλλοι κόσμοι, γι’ αυτούς η συνέντευξη θα είναι κομβικό σημείο.

Ο Ρόμπερτ (Μπομπ) Ντην είχε πολλές επαφές με εξωγήινους μέσα στα χρόνια. Έχει αναφέρει ότι δεν ανήκουν όλοι στην ίδια ομάδα, δεν έχουν όλοι τους ίδιους σκοπούς κλπ. Πολλά είδη εξωγήινων έχουν επισκεφθεί τη Γη στο μακρινό παρελθόν και δεν ενδιαφέρονταν όλοι για το καλό των ανθρώπων, αν και αυτοί που δεν ενδιαφέρονται για το καλό των γήινων, απαγορεύεται πλέον να προσεγγίζουν τη Γη, καθώς πλησιάζουμε στην Ανάληψή μας (Ascension). Ο Μπομπ ονομάζει την συμμαχία που το απαγορεύει: είναι η Γαλαξιακή Ομοσπονδία (Galactic Federation).

Έχει πει ακόμα ότι μερικοί από τους εξωγήινους είναι όπως οι άνθρωποι, μερικοί δεν είναι και άλλοι είναι ανθρωποειδείς. Ας κάνουμε μια διευκρίνιση εδώ: Το να είναι όπως οι άνθρωποι, σημαίνει ότι έχουν την Καδμική ή Αδαμική εμφάνιση – και οι δυο πλευρές τους είναι συμμετρικές, περπατάνε σε όρθια στάση, έχουν στερεοσκοπική όραση, χέρια, πόδια κλπ. Πριν από ένα χρόνο ο Μπομπ Ντην είχε μια ΚΘΕ (Κοντά στο Θάνατο Εμπειρία) στην οποία πληροφορήθηκε ότι δεν είχε έλθει η ώρα του ακόμα για να πεθάνει (σήμερα είναι 83 ετών), αλλά ότι πρέπει ν’ αρχίσει να μιλάει για τις εμπειρίες του με τους εξωγήινους.

Ο Μπομπ μας πληροφορεί ότι δεν γερνούν, αλλά μπορούν να επιλέξουν την ηλικιακή μορφή που θα δείχνει το πρόσωπό τους. Έτσι κάποιοι επιλέγουν να εμφανίζονται με πρόσωπο που δείχνει μεγαλύτερη ηλικία, αν τυχαίνει να είναι Διοικητές, Αρχηγοί ή Κυβερνήτες. Στο ταξίδι που έκανε μαζί τους το 2003, οι γαλαξιακοί του έδειξαν πώς θα είναι η Γη κατά την Χρυσή Εποχή, μετά την Ανάληψη και τον άφησαν με τη γνώση ότι η ανθρωπότητα θα τα καταφέρει. Εκτός από τη μαρτυρία του για την πραγματοποίηση της Ανάληψης, ο Μπομπ έδωσε και δυο άλλες διδασκαλίες πολύ σημαντικές: πρώτον, ότι δεν υπάρχει θάνατος, όλοι μας είμαστε αθάνατοι και δεύτερον ότι η δύναμη του σύμπαντος είναι η Αγάπη.

Ο Μπομπ Ντην εργάστηκε επί 28 χρόνια ως αξιωματικός του Αμερικανικού στρατού, με εκπαίδευση στην ανάλυση μυστικών πληροφοριών. Έχει σπουδάσει αρχαιολογία, θεολογία, αρχαία ιστορία, φιλοσοφία και ψυχολογία.

Η συνέντευξη που έδωσε στον Γκράχαμ Ντουγέ είναι η εξής:

Γ.Ν: Πολλοί που σε ακούνε τώρα, Μπομπ, σε γνωρίζουν, αλλά τι θα έλεγες σε όσους σε ακούνε για πρώτη φορά; Πότε αναμείχθηκες στην υπόθεση με τους εξωγήινους;

Μ.Ν: Ω, Θεέ μου, πόσο χρόνο έχουμε; Κοίτα, Γκράχαμ, σε αυτή την ιστορία μπήκα από την πίσω πόρτα. Το 1963 που ήμουν στο στρατό, μου δόθηκε μια ειδική αποστολή. Είχα κάνει αίτηση και με δέχτηκαν στο Ανώτατο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, τότε βρισκόταν λίγο έξω από το Παρίσι. Έμεινα εκεί με την οικογένειά μου πέντε χρόνια. Με το που πήγα, ασχολήθηκα με μια μυστική μελέτη που γινόταν. Φαίνεται ότι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος κόντεψε να πυροδοτηθεί, τότε, γύρω στις 6 φορές από κάτι παράξενα, μεταλλικά, κυκλικά αντικείμενα που πετούσαν σε σχηματισμό πάνω απ’ όλη την Ευρώπη. Και εκείνη την εποχή η Ευρώπη ήταν χωρισμένη στα δυο. Το Σύμφωνο της Βαρσοβίας με τις κομμουνιστικές χώρες στην Ανατολή και το ΝΑΤΟ με τις χώρες μέλη του στη Δύση. Η Γερμανία ήταν επίσης χωρισμένη στα δυο και όλοι ήταν οπλισμένοι μέχρι τα δόντια… και αυτά τα αντικείμενα πετούσαν σε σχηματισμό σε μεγάλο ύψος, προφανέστατα ελεγχόμενα από κάποια διάνοια.

Μάθαμε ότι οι Σοβιετικοί νόμιζαν ότι ανήκαν σ’ εμάς και για λίγο διάστημα πιστεύαμε κι εμείς ότι ανήκαν σ’ εκείνους. Αλλά ύστερα από την επίδειξη μιας τόσο ανεπτυγμένης τεχνολογίας, καταλάβαμε ότι ούτε εμείς ούτε οι Σοβιετικοί είχαμε τέτοιες δυνατότητες.

Έτσι η μελέτη που κάναμε το 1963, ολοκληρώθηκε το 1964. Αυτή ήταν η εισαγωγή μου στην εξωγήινη τεχνολογία και παρουσία. Μου είχε δοθεί πολύ υψηλή διαπίστευση, η ανώτερη σε επίπεδο ασφάλειας στο ΝΑΤΟ και είχα πρόσβαση στα έγγραφα εκείνης της μελέτης από την οποία ποτέ δεν κατάφερα να ξεφύγω. Ούτε μέχρι σήμερα.

Γ.Ν: Έχεις κάνει σπουδαία δουλειά όλα αυτά τα χρόνια. Τώρα θα ήθελα να πάμε στην προσωπική επαφή που είχες με τους εξωγήινους.

Μ.Ν: Ναι, είχα πολλές επαφές και μου πήρε αρκετό χρόνο να τις συνηθίσω. Στην αρχή νόμιζα ότι ονειρευόμουν. Μερικές φορές με έπαιρναν τις νύχτες από το κρεβάτι μου και βρισκόμουν πάνω σε ένα από τα σκάφη τους. Θυμάμαι ζωηρά να έχω επισκεφθεί τα σκάφη τους γύρω στις 6 φορές και βρέθηκα μαζί τους σε συσκέψεις, Γκράχαμ.

Γ.Ν: Όταν λες ότι πήγες στα σκάφη τους, αυτό το έκανες με το φυσικό σου σώμα ή με το αστρικό σου; ή και με τα δυο;

Μ.Ν: Βρέθηκα εκεί για σωματικές εξετάσεις. Με πήραν και με έβαλαν σε ένα τραπέζι, γυμνό, και με εξέταζαν επισταμένως. Υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι εκεί. Καμιά δεκαριά περίπου που τους εξέταζαν κι εκείνους. Αλλά πήγα τόσες φορές εκεί που ανέπτυξα ένα είδος σχέσης μαζί τους, Γκράχαμ.

Γ.Ν: Με τη θέλησή σου έγιναν όλα αυτά;

Μ.Ν: Ποτέ δεν ένιωσα ότι με είχαν απαγάγει. Θυμάσαι τον Γουίτλυ Στράιμπερ και τις ιστορίες του ότι τον έπαιρναν δια της βίας; Τον γνωρίζω τον Γουίτλυ, είναι φίλος μου και έχω διαβάσει τα περισσότερα βιβλία του. Τον ξανάδα στο Φοίνιξ, τον Φεβρουάριο, στο Παγκόσμιο Συνέδριο. Νιώθει ακόμα τραυματισμένος από όλα όσα έπαθε, όταν έγραφε το βιβλίο του Επικοινωνία (Communion).

Εγώ ποτέ δεν ένιωσα άσχημα. Ένιωθα πάντα σαν να ήμουν προσκαλεσμένος τους! Και πάντα έλεγα μέσα μου: «Διάολε, το θέλω πολύ… θέλω να μάθω περισσότερα».

Γ.Ν: Τι έμαθες όσο ήσουν εκεί; Μπόρεσες να τους δεις; Μπόρεσες να δεις το μέγεθός τους ή το σχήμα τους;

Μ.Ν: Α, ναι, ναι. Είναι όλοι τους ψηλοί και λεπτοί. Όχι κοκαλιάρηδες, πολύ κομψοί. Και όταν τους κοιτάς στα μάτια καταλαβαίνεις ότι δεν είναι σαν εμάς. Είναι περισσότερο άνθρωποι από εμάς.

Γ.Ν: Τι εννοείς;

Μ.Ν: Ξέρεις, μοιάζουν πολύ μ’ εμάς. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ ενδιαφέροντα πλάσματα γι’ αυτούς. Ακολουθούμε το ίδιο πρότυπο όλοι, αλλά είμαστε ολότελα μοναδικοί ο καθένας μας. Εκείνα τα όντα είναι ανθρωποειδή, μοιάζουν μ’ εμάς, αλλά αν τους κοιτάξεις στα μάτια και προσέξεις, καταλαβαίνεις ότι δεν είναι άνθρωποι όπως είμαστε εμείς. Υπάρχει μια ένταση… μια ένταση και ένα βάθος στα μάτια τους, δεν είναι σαν τον κύριο Σμιθ που βαδίζει κάτω στο δρόμο, είναι διαφορετικοί. Αισθητά διαφορετικοί.

Μου φαίνονται σαν να είναι 100.000 χρόνια πιο μπροστά από εμάς στο μέλλον. Έχουν ένα βάθος, μια κατανόηση και όταν σε κοιτάνε στα μάτια σε διαβάζουν. Δεν χρειάζεται να επικοινωνούν όπως εμείς. Επικοινωνούν πολύ άνετα με τη σκέψη. Και πολλές φορές επικοινώνησαν μαζί μου χωρίς να κουνάνε τα χείλη τους. Και μπορώ να πω ότι μου πήρε αρκετό καιρό να το συνηθίσω.

Γ.Ν: Εσύ πώς επικοινωνούσες μαζί τους;

Μ.Ν: Τηλεπαθητικά. Ξέρουν επακριβώς αυτό που σκέφτεσαι.

Γ.Ν: Έτσι επικοινωνούσες μαζί τους;

Μ.Ν: Ναι. Με είχαν μαζί τους 6 εβδομάδες. Κόντευα να τρελαθώ. Φίλε μου, είχα πάρα πολλές ερωτήσεις να τους κάνω. Ρωτούσα για τα πάντα. Γιατί ήθελα να ξέρω πού στο καλό βρισκόμουν! Δεν έμαθα ποτέ πού ήμουν. Εκείνη τη φορά που έμεινα μαζί τους 6 εβδομάδες, έχω την αίσθηση ότι δεν ήμουν σε διαστημόπλοιο. Μπορεί και νάμουν. Αλλά ο ήλιος ήταν ζεστός, το γρασίδι πράσινο, το νερό στα ποταμάκια καθαρό και δροσερό και παντού υπήρχαν λουλούδια όπως σ’ ένα μεγάλο, όμορφο πάρκο. Σκέφτηκα ότι θα ήμουν σε κάποια πόλη. Τους ρώτησα πολλές φορές πού βρισκόμουν. Ποτέ δεν πήρα πραγματική απάντηση. Μόνο μια φορά, μια από τις κοπέλες με λυπήθηκε που ρωτούσα συνέχεια και μου είπε: «Είμαστε στη Μιλένα».

Δεν έχω ιδέα τι ήταν η Μιλένα. Ήταν πόλη, ήταν πλανήτης, δεν ξέρω. Έμοιαζε με μικρή πόλη, όμως.

Γ.Ν: Έμοιαζε με πόλη της Γης;

Μ.Ν: Ω, Θεέ μου, ναι! Ναι, όπως όταν φεύγεις από τις μεγάλες πόλεις και βρίσκεσαι στην ύπαιθρο με κήπους, πάρκα, μικρά σπίτια, δρόμους, πεζόδρομους και βιβλιοθήκες και όλα τα σχετικά. Αλλά ποτέ δεν είδα οχήματα. Φαινόταν πως όλοι περπατούσαν. Και κανένα κτήριο δεν ήταν πάνω από 2 το πολύ 3 ορόφους. Οι αίθουσες συνελεύσεων έμοιαζαν πολύ με τα Ελληνικά και Ρωμαϊκά αμφιθέατρα. Η βιβλιοθήκη τους ήταν ηλεκτρονική και έβρισκες τα πάντα. Τα πάντα ήταν σε κομπιούτερ.

Γ.Ν: Πώς ήταν τα κομπιούτερ τους;

Μ.Ν: Μια μέρα με ρώτησαν, «σπουδάζεις ιστορία, έτσι δεν είναι;». «Ναι», τους απάντησα. «Ποια ιστορία σε ενδιαφέρει;». Κι εγώ τους απάντησα, «Ένα πράγμα ήθελα πάντα να μάθω… για τη ζωή του ανθρώπου που ονομάζεται Αλέξανδρος Γ΄ γύρω στο 300 π.Χ. Και μου είπαν «Εντάξει». Και πήγαν στο κομπιούτερ, κάτι πάτησαν και εμφανίστηκε στον τοίχο μια τεράστια οθόνη που έδειχνε μια μάχη. Πολεμούσε ο Αλέξανδρος ο Μέγας με τους Πέρσες, εκεί μπροστά στα μάτια μου! Ήταν τόσο αληθινό, ήταν σαν να ήμουν κι εγώ στη μάχη. Ξέρεις, άκουγα τους ήχους, μύριζα τις μυρωδιές… Θεέ μου ήταν σοκαριστικό! Έχω την εντύπωση ότι αυτό που είδα ήταν τα Ακασικά Αρχεία.

Γ.Ν: Σωστά.

Μ.Ν: Έχουν όλα τα αρχεία της ανθρώπινης ιστορίας από την αρχή της μέχρι σήμερα, αλλά και από το μέλλον.

Γ.Ν: Ποια άλλη τεχνολογία είδες που σου έκανε εντύπωση;

Μ.Ν: Ω, Χριστέ μου, τότε που πέρασα 6 εβδομάδες στη Μιλένα, νόμιζα ότι θα χάσω το μυαλό μου. Αυτή ήταν η πρώτη φάση. Στη δεύτερη φάση πίστεψα ότι το έχασα. Και τώρα βρίσκομαι στην τρίτη φάση που νομίζω ότι είμαι καλά στα μυαλά μου και όλοι οι άλλοι είναι για τα σίδερα (γέλια). Έμεινα λοιπόν μαζί τους 6 εβδομάδες, με έτρεφαν, με πότιζαν, πήγαινα στην τουαλέτα, μου είχαν δώσει ένα μικρό δωμάτιο όπως αυτά που βρίσκεις στα μικρά όμορφα ξενοδοχεία. Διέθετε τουαλέτα, κρεβάτι, ντους. Μου έφερναν μενού σε εικόνες που έδειχνε διάφορα φαγητά και μου είπαν να τους δείχνω ποιο φαγητό ήθελα και θα μου το παρείχαν. Και το έκαναν, έτρωγα σα γουρούνι για 6 εβδομάδες! Οτιδήποτε ήθελα, σε 20 λεπτά ήταν δίπλα μου. Δεν ξέρω πώς το έκαναν. Κάποιοι μου είπαν ότι αυτό έμοιαζε με ό,τι είχαν δει στο Σταρ Τρεκ, όπου οι άνθρωποι πήγαιναν στον τοίχο, πατούσαν κάτι στο κομπιούτερ εκεί και κάτι, οτιδήποτε, δεν ξέρω, ας πούμε ένα φλυτζάνι τσάι, έβγαινε έξω. Αυτό που με τρέλανε τελείως ήταν όταν γύρισα πίσω. Ξέρεις, έλεγα μέσα μου, ‘Θεέ μου, τι έχει απογίνει η γυναίκα μου;’ Όταν θα ξυπνούσε το πρωί και δεν θα με έβλεπε στο κρεβάτι; Θα ειδοποιούσε την αστυνομία; Θα με έψαχναν ακόμα;

Μετά από 4 εβδομάδες σκεφτόμουν ότι η αστυνομία θα με έψαχνε παντού. Αλλά, διάολε, με έφεραν πίσω σε 15 λεπτά από όταν με πήραν! Αυτά τα όντα χειραγωγούν το χρόνο. Έχουν περάσει 9 χρόνια από τότε και ακόμα δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με την ιδέα, Γκράχαμ. Έχουμε να κάνουμε με διάνοιες που κυριολεκτικά χειραγωγούν την ύλη και το χρόνο.

Οι κυβερνήσεις στη Γη δεν έχουν ιδέα πώς να πούνε κάτι τέτοιο στις μάζες και οι άνθρωποι είναι τόσο πρωτόγονοι μπροστά τους! Δεν πιστεύω ότι θα δω κανενός είδους Αποκάλυψη (Disclosure) σχετικά με το θέμα των εξωγήινων στη ζωή μου. Ό,τι έμαθα στο σχολείο, φυσική, αστρονομία και ιστορία μοιάζουν με σκουπίδια! Είναι δύσκολο να συμφιλιωθείς με την ιδέα ότι ο παλιός κόσμος που γνώρισες, καταρρέει μπροστά στα μάτια σου και πρέπει να χτίσεις κάτι νέο, δεν είναι εύκολο. Και αν αρχίσουν να αποκαλύπτουν αυτά που ξέρουν για τους εξωγήινους, θα είναι σαν να ανοίγουν το Κουτί της Πανδώρας… όλα θα βγούνε έξω και ο κόσμος δεν είναι έτοιμος ακόμα γι’ αυτό.

Γ.Ν: Εσύ, όμως, δεν φοβήθηκες, όσο καιρό ήσουν μαζί τους;

Μ.Ν: Όχι, είχα τόσο ενδιαφέρον γι’ αυτούς όσο είχαν και εκείνοι για μένα. Έμαθα απ’ αυτούς ότι το ανθρώπινο γονιδίωμα είναι μοναδικό. Σπάνιο και εξαιρετικό. Έχει σχηματισθεί από τουλάχιστον 12 διαφορετικά κομμάτια χρωμοσωμάτων και γονιδίων από άλλα είδη του γαλαξία. Δεν είμαστε συνδυασμός ενός ή δυο ειδών αλλά ένα μείγμα πολλών διαφορετικών ειδών. Και γι’ αυτό είμαστε μοναδικοί. Και έχουν γοητευθεί από το γεγονός και γι’ αυτό μας μελετάνε. Μου πήραν δείγματα ιστών για να τα εξετάσουν.

Ένας από τους άντρες μου είπε, ‘αν οι άνθρωποι είχαν ιδέα πόσο σπάνιοι και σπουδαίοι είναι, η συμπεριφορά αναμεταξύ τους θα ήταν πολύ διαφορετική’.

Γ.Ν: Γνωρίζεις σε τι κοινωνία είχες βρεθεί; Με ποιους εξωγήινους είχες επαφή;

Μ.Ν: Ποτέ δεν το ξεκαθάρισαν. Δεν πιστεύω να ήσαν Ερπετοειδείς (Reptilians) ή Γκρίζοι (Grays), αν και έχω συναντήσει στο παρελθόν κάποιους Γκρέυ. Επίσης θέλω να σου πω ότι ποτέ δεν τους είδα να τρώνε και ποτέ δεν είδα κανένα παιδί εκεί πέρα. Τους ρώτησα και μου είπαν ότι ήταν σχολείο.

Γ.Ν: Τους έχεις ξανασυναντήσει από τότε;

Μ.Ν: Να σου πω… τον τελευταίο καιρό αναρρώνω από… ξέρεις… πέρασα μια σοβαρή ασθένεια. Έπαθα ιογενή μηνιγγίτιδα και με πήγαν στο νοσοκομείο σε κώμα. Οι γιατροί πίστεψαν ότι δεν θα τα καταφέρω και ειδοποίησαν τη γυναίκα μου και το γιο μου και τους το είπαν. Έμεινα στο νοσοκομείο 6 εβδομάδες. Ενδιαφέρον, ε; Έξι εβδομάδες στο διαστημόπλοιο, έξι εβδομάδες στο νοσοκομείο!

Γ.Ν: Α, ναι!

Μ.Ν: Αλλά νάμαι, πάλι. Σιγά-σιγά βρίσκω τις δυνάμεις μου και την όρεξή μου. Πιστεύω ότι θα ζήσω κανά – δυο χρόνια ακόμα.

Γ.Ν: Ευτυχώς για εμάς. Όταν μίλησες μαζί μου πρωτύτερα, είπες ότι είχες μια έξω-από-το-σώμα εμπειρία και πως σε ενεθάρρυναν να επιστρέψεις, σωστά;

Μ.Ν: Λοιπόν, ήμουν σε κώμα και προφανώς βγήκα από το σώμα μου. Έχω μια ακαθόριστη ανάμνηση ότι πήγα Σπίτι. Και ότι μου είπαν ότι δεν μπορούσα να μείνω, έπρεπε να επιστρέψω. Και δεν ήθελα να επιστρέψω.

Ξέρεις, έχω ζήσει τρεις πολέμους, έχω κάνει τρεις γάμους, πέρασα αρκετές τραγωδίες στη ζωή μου. Ογδόντα τόσα χρόνια πάνω στον πλανήτη. Δεν παραπονιέμαι, αλλά τόσα χρόνια πάνω στον πλανήτη δεν ήταν ένα εύκολο ταξίδι. Ήμουν στον πόλεμο της Κορέας, ήμουν στο Βιετνάμ. Έχασα πολλούς φίλους. Έχασα το γιο μου που αυτοκτόνησε. Κουράστηκα. Υποθέτω ότι έχω πληρώσει όλα τα χρεωστούμενα και απλά ήθελα να πάω Σπίτι. Και όταν πήγα, δεν με άφησαν να μείνω! Μου είπαν ότι έπρεπε να γυρίσω πίσω γιατί δεν είχα τελειώσει ακόμα, οτιδήποτε και αν σημαίνει αυτό. Ίσως με έστειλαν πίσω για να κάνω αυτό που κάνω ακριβώς τώρα, που μιλάμε.

Γ.Ν: Εκτιμώ πολύ που το μοιράζεσαι αυτό. Και βλέπω ότι η ώρα δεν μας φτάνει για να μιλήσουμε για όλα. Θέλω όμως να επιστρέψουμε στις εμπειρίες σου με τους εξωγήινους.

Μ.Ν: Άκου, λοιπόν. Όλη μου τη ζωή είχα μια σχέση αγάπης-μίσους με το ανθρώπινο είδος. Από μικρό παιδί. Τη μια σκέφτομαι, ‘Ω, δεν είναι πολύ γλυκείς οι άνθρωποι; Αξιαγάπητοι; Υπέροχοι;’ Αλλά το αμέσως επόμενο λεπτό σκέφτομαι, ‘Στο διάολο να πάνε. Είναι ένα μάτσο σκουπίδια. Ανατίναξέ τους… αλλά δεν αξίζουν ούτε τη δυναμίτιδα που θα ξοδέψεις’. Εκείνοι μου είπαν ότι το ανθρώπινο είδος θα βιώσει μια μετάβαση – και ήταν πολύ ξεκάθαροι. Αυτή την εποχή το ανθρώπινο είδος υφίσταται μια ανώτερη μεταμόρφωση και γίνεται σιγά-σιγά μια νέα φυλή, ένα νέο είδος. Με αφήσανε να ρίξω μια ματιά στο μέλλον. Είναι απόλυτα λαμπρό! Θα τα καταφέρουμε. Θα υποφέρουμε κατά τη διαδικασία της μετάβασης αλλά η αναλογία είναι όπως όταν περνάμε την εφηβεία. Το ανθρώπινο είδος περνάει από την εφηβεία στην ενηλικίωση. Και όπως είπα, την αποκαλώ μια ανώτερου βαθμού μεταμόρφωση σε μια ολότελα καινούργια ράτσα.

Είμαστε καθ’ οδόν και είναι μάλλον επώδυνη καθώς περνάμε μέσα από πολέμους και φτώχεια και μίσος και όλα αυτά, αλλά το μέλλον είναι απόλυτα ένδοξο.

Έχουμε μέλλον, μου το ξεκαθάρισαν. Γι’ αυτούς το μέλλον είναι όπως το παρελθόν. Το βλέπουν επειδή δεν υπάρχει χρόνος γι’ αυτούς όπως τον σκεφτόμαστε εμείς. Γι’ αυτούς υπάρχει μόνο ένα αιώνιο παρόν.

Γ.Ν: Όταν σου έδειξαν τη νέα Γη, υπήρξε κάτι που να σου έκανε περισσότερο εντύπωση;

Μ.Ν: Μου έδειξαν ότι όλο το ανθρώπινο είδος πήγε στα άστρα, εκεί που είναι η θέση του, ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλα είδη και πολιτισμούς. Δεν έχουμε δει τίποτε ακόμα. Το πράγμα που μου τίναξε τα μυαλά ήταν όταν μου μίλησαν για – θυμάσαι το παλιό Σταρ Τρεκ που μιλούσε για μια Γαλαξιακή Ομοσπονδία;

Γ.Ν: Ναι, φυσικά.

Μ.Ν: Υπάρχει κάτι αντίστοιχο εκεί πέρα που το αρχηγείο της δεν είναι καν στο δικό μας γαλαξία. Είναι ένας οργανισμός ανεπτυγμένων διανοιών με τελειοποιημένη εξέλιξη και τεχνολογία. Η εικόνα που έρχεται στο νου μου είναι ο Μ31 της Ανδρομέδας. Θυμάμαι πριν πολλά χρόνια, τότε που σπούδαζα αστρονομία, ο Γαλαξίας της Ανδρομέδας είναι ο Μ31.

Γ.Ν: Εντάξει.

Μ.Ν: Έχω την εντύπωση ότι εκεί βρίσκεται το Αρχηγείο της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας. Και προσπαθώ να λέω στους ανθρώπους, ξέρεις, εκείνους τους καταστροφολάγνους, που λένε ότι ο κόσμος θα καταστραφεί στις 21 Δεκέμβρη 2012, ότι έχουμε ένα λαμπρό μέλλον μπροστά μας. Αυτή η καταστροφολογία είναι μπούρδες, συγνώμη για τα …γαλλικά μου, αλλά μου τη δίνει όταν τους ακούω.

Ακόμα, όταν ακούω τη λέξη εξωγήινοι νευριάζω, ο όρος που μου αρέσει να χρησιμοποιώ είναι οικογένεια. Είναι κυριολεκτικά οικογένεια. Και έχουμε ένα λαμπρό μέλλον για το οποίο δεν έχουμε ιδέα!

Γ.Ν: Πολλοί νιώθουν ότι αυτός ο χρόνος είναι πολύ σημαντικός. Είναι ο χρόνος που βλέπουν να γίνεται η Ανάληψη (Ascension), η Μετάβαση (Shift), η εξέλιξη, όπως θέλεις πες το. Εσύ πιστεύεις ότι θα δούμε μεγάλες αλλαγές;

Μ.Ν: Πριν ένα χρόνο ήμουν προσκαλεσμένος του Jaime Mausan (έχει τηλεοπτική εκπομπή για την εξωγήινη ζωή) σε ένα συνέδριο στο Μεξικό. Εκεί είχα την ευκαιρία να μιλήσω με ένα ζευγάρι ηλικιωμένων σαμάνων Μάγια. Ξέρεις τι λένε; Ότι πραγματικά περιμένουν τον Κετζαλκοάτλ να επιστρέψει στις 21/12/12. αυτό λέει το Ημερολόγιό τους στην πραγματικότητα. Ο παλαιός κόσμος, ο παλαιός κύκλος θα τελειώσει και ένας νέος κύκλος θα αρχινήσει. Και περιμένουν ειλικρινά τον Κετζαλκοάτλ, το φτερωτό φίδι, να επιστρέψει!

Σύμφωνα με τις παραδόσεις τους ήταν ένας ψηλός άντρας, λευκός με γενειάδα και μπλε μάτια που είχε πάει σ’ αυτούς πριν από χιλιάδες χρόνια και τους είχε διδάξει φυσική, αστρονομία και άλλες επιστήμες και όταν αναχώρησε τους υποσχέθηκε ότι θα ξαναγυρίσει. Ελπίζω να ζω να το δω!

Γ.Ν: Α, είναι πολύ ενδιαφέροντες οι καιροί που ζούμε!

Μ.Ν: Οι εξωγήινοι ποτέ δεν είπαν ότι πρόκειται να μας καταστρέψουν γιατί είναι μαζί μας από την αρχή. Οι άνθρωποι μου ζήτησαν να τους περιγράψω, και αυτό που μπορώ να πω είναι ότι είναι κάτι σαν επιστάτες, σαν κηδεμόνες. Βοηθάνε το ανθρώπινο είδος να περάσει αυτό το στάδιο της μετάβασης. Δεν είναι κακοπροαίρετοι.

Γ.Ν: Αν έπρεπε να βγάλεις ένα απόσταγμα από όσα έμαθες, τι θα ήταν αυτό;

Μ.Ν: Δύσκολο αυτό που με ρωτάς. Μετά από όλα όσα είδα, έμαθα και έζησα 83 χρόνια, δυο πράγματα έχω να πω. Πρώτον ότι δεν υπάρχει θάνατος, οι άνθρωποι είναι πνευματικά όντα και είναι αθάνατοι. Και το άλλο πράγμα που είναι και το πιο σημαντικό, είναι ότι υπάρχει όντως ένα ανώτατο ον, ο Θεός. Και αυτό για μένα είναι όλα όσα χρειάζομαι να γνωρίζω.

Γ.Ν: Και κάτι άλλο που σ’ έχω ακούσει να λες, είναι για την Αγάπη.

Μ.Ν: Ω, Θεέ! Η αγάπη είναι το βασικό συμπέρασμα. Η αγάπη είναι η δύναμη του σύμπαντος. Ο Πατέρας μάς αγαπάει και αν αγαπούσαμε κι εμείς ο ένας τον άλλον, τι υπέροχος που θα ήταν ο κόσμος μας!

Γ.Ν: Ελπίδα μου είναι ότι προς τα εκεί βαδίζουμε. Με αυτή τη μετάβαση και με την υποστήριξη της γαλαξιακής μας οικογένειας, στη νέα Γη που δημιουργούμε θα βάλουμε τα θεμέλια του οικοδομήματος της Αγάπης.

Μ.Ν: Η Αγάπη είναι το οικοδόμημα. Πέτυχες διάνα.

Γ.Ν: Ήταν μεγάλη η χαρά μου που σε είχα στην εκπομπή, Μπομπ Ντην. Έχεις τόσες εμπειρίες και τόσες γνώσεις. Σ’ ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου. ελπίζω να ξαναμιλήσουμε.

Μ.Ν: Ίσως να έχουμε την ευκαιρία, Γκράχαμ. Ήταν ευχαρίστησή μου που με κάλεσες. Σ’ ευχαριστώ πολύ!