ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΛΙΒΕΡΟΙ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΛΙΒΕΡΟΙ

Από τον Χρίστο Λογαρίδη

Θλιβεροί. Πραγματικά θλιβεροί. Αρκεί να ανοίξεις για λίγο την τηλεόραση και να τους δεις, για να καταλάβεις πως αυτή η χώρα, δεν έχει καμία ελπίδα.

Υποτίθεται, πως σε εποχές έκτακτης ανάγκης, σε εποχές που οι Βάρβαροι χτυπάνε την πόρτα σου και απειλούν να σε αφανίσουν, αντιδράς και οργανώνεσαι για να τους αντιμετωπίσεις. Να προστατέψεις τα παιδιά σου, το σπίτι σου. Αλλάζεις τον ξύλινο λόγο σου, αλλάζεις την κομματική κασέτα και σκέφτεσαι διαφορετικά, σαν ελεύθερος άνθρωπος. Εκτός αν ο βάρβαρος είσαι εσύ, αν έχεις χάσει κάθε αξία και έχεις τοποθετήσει στην κορυφή του αξιακού σου συστήματος, ότι πιο βάρβαρο και μισάνθρωπο υπάρχει.. Εκτός αν έχεις ξεπουληθεί σε ξένα συμφέροντα και ελπίζεις σε ένα ατομικό κέρδος, αδιαφορώντας για το μέλλον της χώρας.

Όμως όλα αυτά είναι λογικά, όταν αυτοί που παρουσιάζονται σαν ηγέτες και σωτήρες,  ξέρουμε πως χρηματιζόντουσαν και είχαν μετατρέψει τη δημοκρατία σε επιστήμη της μίζας, της διαπλοκής και της διαφθοράς. Δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περισσότερο, όλοι ξέρουμε τα ατιμώρητα σκάνδαλα, τους αντιδημοκρατικούς νόμους, που εξασφαλίζουν την ατιμωρησία και την διαιώνιση της διαφθοράς. Την διαιώνιση μιας διεφθαρμένης ολιγαρχίας, που υπηρετεί οικονομικά συμφέροντα και στρέφεται ανοικτά κατά του Ελληνικού λαού. Όλοι ακούσαμε τον σοσιαλιστή Βενιζέλο να αποκαλεί σάπιο το κόμμα του και να το διαλύει.

Όλοι ξέρουμε πως οι αρχηγοί των δυο πρώην μεγάλων κομμάτων εξουσίας, έστειλαν επιστολές υποτέλειας στις ξένες δυνάμεις. Επιστολές, που δυστυχώς δεν αφορούν την προσωπική τους υποτέλεια, αλλά την υποτέλεια ολόκληρου του Ελληνικού λαού.

Όλοι είδαμε τις πολιτικές κολοτούμπες, την απαξίωση κάθε υποτίθεται ιδεολογίας τους, το ξεπούλημα ακόμα και της αξιοπρέπεια τους. Όλοι νιώσαμε πως το καράβι προσέκρουσε στα βράχια και θα περίμενε κανείς, πως έστω την τελευταία στιγμή, ο καπετάνιος θα άλλαζε στρατηγική για να σωθεί ότι σώζεται.

Μόνο που ο καπετάνιος, εκτελεί τις εντολές του εφοπλιστή, που κάποιες φορές, τον συμφέρει να βουλιάξει το καράβι, για να εισπράξει την ασφάλεια.

Σε μια τέτοια περίπτωση, μόνο οι επιβάτες μπορούν να σώσουν το καράβι, αν πάρουν το καράβι στα δικά τους χέρια, μπορούν να του αλλάξουν πορεία και να υπάρξει ελπίδα. Αυτή η ευκαιρία, που παρουσιάστηκε ξαφνικά με τις εκλογές της 6^ης  Μαίου, δείχνει να χάθηκε.

Αυτές οι εκλογές, δεν έγιναν φυσικά για να αποφασίσει ο λαός την πορεία του καραβιού, έγιναν για να προλάβουν να εξασφαλίσουν την πορεία καταστροφής που είχαν αποφασίσει. Ήξεραν πως τα κόμματα που εξασφάλιζαν αυτή την πορεία καταστροφής, έχαναν διαρκώς δυνάμεις και με τις πολιτικές αποφάσεις τους,, ήταν ζήτημα χρόνου να εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη.

Πίστευαν πως θα προλάβαιναν, έστω και οριακά, να δημιουργήσουν μια κυβέρνηση πριν εξαφανιστούν, με λαική νομιμοποίηση, για να έχουν άλλοθι τα απάνθρωπα μέτρα καταστροφής εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεν τους έκατσε όμως, η καταστροφή των κομμάτων τους, ήταν πολύ μεγαλύτερη από όση φανταζόντουσαν και τώρα, άρχισε το μεγάλο ξεκατίνιασμα. Οι μάσκες έπεσαν και φάνηκε η γύμνια και η ανικανότητα τους. Φάνηκε η υποτέλεια και η διαφθορά τους.

Μέσα στον πανικό τους, άρχισαν να κάνουν το μόνο που ξέρουν να κάνουν καλά. Την τρομοκράτηση του Ελληνικού λαού. Μέσα από τα κανάλια των αφεντικών τους, σε αγαστή συνεργασία με τους έγκριτους διαπλεκόμενους δημοσιογράφους, ξεκίνησε το σχέδιο τρομοκρατίας, ενός έτσι και αλλιώς τρομοκρατημένου λαού, από τον οικονομικό πόλεμο, που οι ίδιοι προκάλεσαν.

Χωρίς να ντρέπονται, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, εξαπολύουν τον κοινό αγώνα ενάντια στον λαό, προσπαθώντας να σώσουν την εξουσία τους, τα κέρδη τους, που διασφαλίζονται με την εξαθλίωση των Ελλήνων.

Όλοι αυτοί που έχουν εκατομμύρια στις Ελβετικές τράπεζες, μας λένε πως πρέπει να ζούμε σε έναν νέο εργατικό μεσαίωνα, με μισθούς Βουλγαρίας και κόστος ζωής Βρυξελλών, αλλιώς θα γίνει πόλεμος, θα μας φάνε τα ζόμπι, θα μας επιτεθούν εξωγήινοι, δεν θα έχουμε αέρα να αναπνεύσουμε και άλλο όμορφα σενάρια καταστροφής, που ούτε το Χόλυγουντ δεν έχει σκεφθεί ακόμα.

Έχουν όμως και λύσεις, ξαφνικά θα αλλάξουν τα μνημόνια, θα φέρουν ανάπτυξη, θα βοηθήσουν τα χαμηλά στρώματα, θα πατάξουν τη φοροδιαφυγή των πλούσιων φίλων τους, μετατρέποντας την χώρα σε έναν επίγειο παράδεισο. Αλλά κανείς δεν απαντάει γιατί όλα αυτά δεν τα έκαναν 40 χρόνια τώρα που κυβερνούσαν. 

Ξαφνικά μας λένε πως θα αλλάξουν ολόκληρη την Ευρώπη, όταν ακόμα και τώρα, με τον πιο άκομψο και αντιδημοκρατικό τρόπο, η Ευρώπη μας απειλεί, πως αν δεν ξανά ψηφίσουμε τους υποτακτικούς της, θα καταστραφούμε.

Το ερώτημα λοιπόν που πρέπει να απαντήσουμε, είναι απλό. Γιατί οι Ευρωπαίοι, που οι ίδιοι έχουν πει, πως οι πολιτικοί μας είναι διεφθαρμένοι, μας πιέζουν να  τους ξανά ψηφίσουμε? Δεν θα έπρεπε να κάνουν το αντίθετο? Δεν θα έπρεπε να μας δώσουν την λίστα με τις μίζες της SEMENS για να μας βοηθήσουν να απαλαγούμε από την διαφθορά?

Η λοιπόν όλη η Ευρώπη είναι μια διεφθαρμένη ολιγαρχία, η απλά, βολεύει να συνεργάζεσαι με διεφθαρμένους, γιατί τους ελέγχεις καλύτερα. Ίσως και τα δύο.

Όπως και να έχει, δεν μπορούμε πια να περιμένουμε κομματικούς σωτήρες, η ξένους σωτήρες. Μόνο εμείς, όλοι μαζί, ενωμένοι, μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, καταστρέφοντας την διεφθαρμένη ολιγαρχία και δημιουργώντας μια πραγματική δημοκρατία.