H «Ωραία Ελλάς» χωρίς τους Έλληνες...

Υπερβολικό και ασύμφορο χαρακτήρισε το σενάριο για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ ο σκληρός υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Γιατί αυτή η στροφή; Πού άραγε στηρίζει αυτήν την εκτίμηση, όταν οι περιορισμοί που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα επιταχύνουν την πορεία προς τη χρεωκοπία και η ανθρωπιστική κρίση για τους Έλληνες είναι προ των πυλών; Δεν έκανε τον κόπο να μας το εξηγήσει.

Αν η χρεωκοπία της Ελλάδας συμφέρει τη Μέρκελ, αν αυξάνει τις πιθανότητες να επανεκλεγεί στην εξουσία, θα συμβεί, εκτός αν τα πράγματα αλλάξουν δραματικά

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ, γιατί ο πρωθυπουργός της Βρετανίας δημοσιοποίησε σχέδιο θωράκισης των συνόρων της χώρας του σε περίπτωση χρεωκοπίας της Ελλάδας, για να εμποδίσει έτσι -λέει- το κύμα μετανάστευσης των Ελλήνων; Την ίδια στιγμή η κ. Λαγκάρντ για μια ακόμα φορά ειρωνική και προσβλητική, περιμένει -όπως δήλωσε- την έκθεση της τρόικας για να επιβεβαιωθεί η θαυμαστή (!) τήρηση του Μνημονίου από την ελληνική κυβέρνηση. Τέλος, για τη μοναδική σοβαρή και μακροπρόθεσμη λύση στο πρόβλημα του δανεισμού των χωρών της Ευρωζώνης, με την καθιέρωση των ευρωομολόγων, είχαμε τη δήλωση της καγκελαρίου Μέρκελ «ποτέ όσο ζω» (!!!) έχοντας υπέρ της το 75% της γερμανικής κοινής γνώμης. Τρόμαξε και ο μεσιέ Ολάντ και διά του κ. Μοσκοβισί απάντησε πως δεν θέλουμε να στεναχωρήσουμε τους Γερμανούς φίλους μας.

Ο ΝΟΜΠΕΛΙΣΤΑΣ οικονομολόγος Γιόζεφ Στίγκλιτζ παρομοίασε τις αποφάσεις της πρόσφατης συνόδου κορυφής «με την περίπτωση του θανατοποινίτη που παίρνει μια ακόμα αναβολή. Απλώς το ευρώ θα επιβιώσει λίγο ακόμα, καθώς όλα τα θεμελιώδη προβλήματα μένουν άλυτα», υπογράμμισε.
ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΟ άρθρο του στους "FT" ο Μάρτιν Βολφ σημειώνει: «Το ανεξόφλητο χρέος της Ιταλίας και της Ισπανίας ανέρχεται στα 2,8 τρισ. ευρώ, δηλαδή είναι εξαπλάσιο από το μέγεθος του ESM. Οι κερδοσκόποι μπορούν να ποντάρουν με ασφάλεια ενάντια σε ένα ταμείο που είναι μικρό για να σταθεροποιήσει την αγορά. Ο μόνος αξιόπιστος σταθεροποιητικός παράγοντας θα ήταν μια μονάδα με απεριόριστη δύναμη πυρός. Και στην περίπτωση της Ευρωζώνης, η μόνη τέτοια μονάδα είναι η ΕΚΤ», αλλά εδώ προσκρούουμε στο βέτο των Γερμανών.
ΑΥΤΟ είναι το διεθνές ευρωπαϊκό περιβάλλον. Στα εσωτερικά μας, η νέα κυβέρνηση πήρε το πρώτο μήνυμα στο υπουργείο Εργασίας, όπου οι δανειστές απαιτούν τήρηση των συμφωνιών για νέα μείωση των μισθών κατά 15%, αλλά και νέες μειώσεις των συντάξεων. Η ύφεση 7% (!) για το 2012 δεν τους λέει τίποτα. Η ανεργία στο 25% επίσης, οι αυτοκτονίες, καθημερινό φαινόμενο και απόδειξη της ανθρωπιστικής κρίσης παραβλέπονται, τα κλειστά μαγαζιά και η κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων δευτερευούσης σημασίας λεπτομέρεια, η μαζική μετανάστευση των νέων καλοδεχούμενη, αφού οι μπαγάσες ψηφίζουν αντιμνημονιακά και κυρίως ΣΥΡΙΖΑ. Και όλα αυτά, για να γίνουμε -λέει- ανταγωνιστικοί και να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη!!!
ΠΟΛΥ φοβάμαι πως ο Πολ Κρούγκμαν, που προβλέπει τη χρεωκοπία της Ελλάδας, θα δικαιωθεί . Η τρόικα εσωτερικού που μας κυβερνάει δεν έχει την παραμικρή ιδέα και τις δυνάμεις να σχεδιάσει εθνική πολιτική εξόδου από την κρίση. Κάτι τσιτάτα που έχει αποστηθίσει ο συμπαθής Κ. Χατζηδάκης, ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις και την πρόσκληση ξένων επενδύσεων μπορούμε να βάλουμε φρένο και να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης, είναι καλαμπούρια. Χωρίς εθνική έρευνα, ποιοτική παιδεία, επιστημονικά ινστιτούτα, φορείς ανάπτυξης και δημόσιο χρηματοπιστωτικό σύστημα για καινοτόμες δράσεις, το μόνο που μπορείς να ελπίζεις είναι αντί για Μπαγκλαντές να γίνεις Βουλγαρία! Δεν μας λείπουν τόσο τα κεφάλαια, όσο οι νέες ιδέες και το όραμα εθνικής προόδου που θα κινητοποιεί τους νέους στη δημιουργικότητα.
ΜΕ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ μισθών (40%), υπερτίμηση της φορολογίας, αμετάβλητο τον σκληρό δανεισμό νοικοκυριών και επιχειρήσεων, κερδοσκοπία στη λιανική από τα καρτέλ των τροφίμων, όπου μέσα σε ένα χρόνο το καλάθι της νοικοκυράς ανατιμήθηκε κατά 18%, με λίγα λόγια με μηδενισμό του διαθέσιμου εισοδήματος, ούτε πρωθυπουργός με 14 μάτια δεν μπορεί να τα καταφέρει και ας τον βοηθάει ο υπεύθυνος Φώτης Κουβέλης.
ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ανάπτυξη μπορεί να προκληθεί με ψίχουλα για δημόσιες επενδύσεις, όταν μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης απουσιάζουν η ισονομία και οι ίσες ευκαιρίες; Σε τέτοιες συνθήκες πάντα έχουμε φυγή κεφαλαίων από τις αδύναμες χώρες στις πιο ισχυρές και, κατά συνέπεια, αντί επενδυτικού κλίματος παρατηρούμε στασιμότητα, αποεπενδύσεις και παρατεταμένη ύφεση. Δεν υπάρχει κλίμα συνεταιρισμού και αλληλεγγύης σήμερα στην Ε.Ε. Η εκμετάλλευση των αδυνάτων από τους ισχυρούς είναι η κυρίαρχη πολιτική που έχει επιβάλει η γερμανική ελίτ. Μια πολιτική που, στην περίπτωση της Ελλάδας, που δεν διαθέτη κυβέρνηση ικανή να διαχειριστεί με εθνικούς όρους την κρίση, οδηγεί την χώρα στη χρεωκοπία. Και αν αυτό συμφέρει τη Μέρκελ, αν αυξάνει τις πιθανότητες να επανεκλεγεί στην εξουσία, θα συμβεί, εκτός αν τα πράγματα αλλάξουν δραματικά.
ΕΙΜΑΣΤΕ μόνοι, χωρίς κυβερνητικούς συμμάχους. Έχουμε πλέον μια μεγάλη Αριστερά, καλό παράδειγμα για τις κοινωνίες των άλλων χωρών που υφίστανται παρόμοια δεινά. Επικίνδυνο όμως σύμπτωμα για τους σχεδιαστές της νέας ευρωπαϊκής νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης. Τιτάνιο το έργο για τη σωτηρία της πατρίδας μας.
d.xristou@avgi.gr