Τα περιστατικά αστυνομικής βίας δεν είναι μεμονωμένα, η χρήση υπερβολικής βίας από την αστυνομία γίνεται συστηματικά, ενώ, παρά τις πολυάριθμες περιπτώσεις κακοποίησης ανθρώπων κατά τη σύλληψη ή την κράτηση, οι ελληνικές αρχές αρνούνται να αναγνωρίσουν την έκταση του προβλήματος δημιουργώντας κλίμα ατιμωρησίας.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις είναι κάποια από τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η Διεθνής Αμνηστία ερευνώντας τα περιστατικά αστυνομικής βίας και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από ενστόλους κατά το χρονικό διάστημα 2008 έως και 2012, που αποτυπώθηκαν στη νέα έκθεση της οργάνωσης με τίτλο «Αστυνομική Βία στην Ελλάδα: Όχι μόνο μεμονωμένα Περιστατικά», που παρουσιάστηκε χθες σε συνέντευξη Τύπου σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) στην ΕΣΗΕΑ.
Το θέμα της αστυνομικής βίας και της ατιμωρησίας των ενστόλων στην Ελλάδα έχει απασχολήσει την οργάνωση από το 2002, ενώ υπάρχουν δύο ακόμα εκθέσεις της μέσα σε αυτά τα χρόνια που υποδεικνύουν πως η αστυνομική βία υπάρχει εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια, απλώς τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί και είναι πια ορατή σε όλους, όπως τόνισε χθες και ο David Diaz-Jogeix, αναπληρωτής Διευθυντής Προγράμματος για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία της Διεθνούς Αμνηστίας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Διεθνής Αμνηστία προσπάθησε να έλθει σε επαφή με τις ελληνικές αρχές για να τους ενημερώσει, ωστόσο μόνο με τον υπουργό Δικαιοσύνης είχε μέχρι στιγμής συνάντηση, την οποία χαρακτήρισε απογοητευτική καθώς διαπίστωσε την απουσία πολιτικής βούλησης, ενώ ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη αρνήθηκε να συναντηθεί.
Στην έκθεση γίνεται λόγος για χρήση υπερβολικής βίας, περιλαμβανομένης της χρήσης χημικών ερεθιστικών ουσιών και χειροβομβίδων κρότου - λάμψης από αστυνομικούς κατά ειρηνικών διαδηλωτών, για προσαγωγές διαδηλωτών χωρίς στοιχεία, για κακοποίηση κατά τη σύλληψη, στέρηση περίθαλψης σε τραυματίες ή επαφή με δικηγόρους, ενώ καταγράφονται και πολλές περιπτώσεις όπου δεν ήταν δυνατή η ταυτοποίηση αστυνομικών που εμπλέκονται σε υποθέσεις κακομεταχείρισης εξαιτίας έλλειψης διακριτικών ή επειδή δεν έδωσαν τα στοιχεία τους στα θύματα. Ιδιαίτερες αναφορές έγιναν και στην ατιμωρησία των αστυνομικών εξαιτίας της ανυπαρξίας μιας ανεξάρτητης αρχής διερεύνησης των καταγγελιών.
«Τις σοβαρές ανησυχίες της διεθνούς οργάνωσης για τη δραματική αύξηση το τελευταίο διάστημα των καταγγελιών που σχετίζονται με περιστατικά ρατσιστικής βίας στα οποία επιδεικνύει ανοχή η αστυνομία» εξέφρασε από την πλευρά της η Λία Γώγου, ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ελλάδα και την Κύπρο
Η ελληνική πολιτεία πρέπει να αναγνωρίσει δημόσια την έκταση του προβλήματος, τόνισε ο David Diaz-Jogeix. Πρόσθεσε επίσης ότι πρέπει να διασφαλιστεί ότι η χρήση χημικών και κρότου λάμψης θα γίνεται σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, ότι όλοι οι αστυνομικοί θα φέρουν διακριτικά και οι προκαταρκτικές έρευνες θα γίνονται υπό την ευθύνη δικαστικών και όχι αστυνομικών αρχών.
Πρότεινε επιπλέον τη «δημιουργία ενός πραγματικά ανεξάρτητου μηχανισμού διερεύνησης καταγγελιών», στα πρότυπα του Συνηγόρου του Πολίτη, που θα δημιουργηθεί από την κυβέρνηση και θα αναφέρεται στο Κοινοβούλιο, τη σύσταση εμπιστευτικού μηχανισμού για μετανάστες υπό κράτηση που θα δέχεται τις καταγγελίες τους καθώς επίσης και ενός παρατηρητηρίου ρατσιστικής βίας.
Παρέμβαση για τη βία που δέχονται οι δημοσιογράφοι στην άσκηση του επαγγέλματός τους έκαναν οι πρόεδροι της ΠΟΕΣΥ Γ. Σαββίδης και της ΕΣΗΕΑ Δ. Τρίμης. "Οι άνθρωποι της ενημέρωσης δέχονται συστηματικά την κακομεταχείριση και τη βία των αστυνομικών δυνάμεων όταν καλύπτουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας" σημείωσε ο Γ. Σαββίδης, ενώ ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ χαρακτήρισε φαρσοκωμωδία τις ΕΔΕ καθώς υποστήριξε ότι "οι επιθέσεις αποτελούν κρατικές πολιτικές".
Σημείωσε ακόμη τη διαπόμπευση των οροθετικών εκδιδόμενων και την διείσδυση της Χρυσής Αυγής στα ΜΑΤ. Χαρακτηριστικό εξάλλου είναι ότι δύο από τα τρία θύματα αστυνομικής βίας που μίλησαν στη συνέντευξη ήταν άνθρωποι της ενημέρωσης: οι Μ. Κυπραίος και Μ. Λώλος. Ο τρίτος ήταν ο Γ. Καυκάς.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις είναι κάποια από τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η Διεθνής Αμνηστία ερευνώντας τα περιστατικά αστυνομικής βίας και τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από ενστόλους κατά το χρονικό διάστημα 2008 έως και 2012, που αποτυπώθηκαν στη νέα έκθεση της οργάνωσης με τίτλο «Αστυνομική Βία στην Ελλάδα: Όχι μόνο μεμονωμένα Περιστατικά», που παρουσιάστηκε χθες σε συνέντευξη Τύπου σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ) στην ΕΣΗΕΑ.
Το θέμα της αστυνομικής βίας και της ατιμωρησίας των ενστόλων στην Ελλάδα έχει απασχολήσει την οργάνωση από το 2002, ενώ υπάρχουν δύο ακόμα εκθέσεις της μέσα σε αυτά τα χρόνια που υποδεικνύουν πως η αστυνομική βία υπάρχει εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια, απλώς τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί και είναι πια ορατή σε όλους, όπως τόνισε χθες και ο David Diaz-Jogeix, αναπληρωτής Διευθυντής Προγράμματος για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία της Διεθνούς Αμνηστίας.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Διεθνής Αμνηστία προσπάθησε να έλθει σε επαφή με τις ελληνικές αρχές για να τους ενημερώσει, ωστόσο μόνο με τον υπουργό Δικαιοσύνης είχε μέχρι στιγμής συνάντηση, την οποία χαρακτήρισε απογοητευτική καθώς διαπίστωσε την απουσία πολιτικής βούλησης, ενώ ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη αρνήθηκε να συναντηθεί.
Στην έκθεση γίνεται λόγος για χρήση υπερβολικής βίας, περιλαμβανομένης της χρήσης χημικών ερεθιστικών ουσιών και χειροβομβίδων κρότου - λάμψης από αστυνομικούς κατά ειρηνικών διαδηλωτών, για προσαγωγές διαδηλωτών χωρίς στοιχεία, για κακοποίηση κατά τη σύλληψη, στέρηση περίθαλψης σε τραυματίες ή επαφή με δικηγόρους, ενώ καταγράφονται και πολλές περιπτώσεις όπου δεν ήταν δυνατή η ταυτοποίηση αστυνομικών που εμπλέκονται σε υποθέσεις κακομεταχείρισης εξαιτίας έλλειψης διακριτικών ή επειδή δεν έδωσαν τα στοιχεία τους στα θύματα. Ιδιαίτερες αναφορές έγιναν και στην ατιμωρησία των αστυνομικών εξαιτίας της ανυπαρξίας μιας ανεξάρτητης αρχής διερεύνησης των καταγγελιών.
«Τις σοβαρές ανησυχίες της διεθνούς οργάνωσης για τη δραματική αύξηση το τελευταίο διάστημα των καταγγελιών που σχετίζονται με περιστατικά ρατσιστικής βίας στα οποία επιδεικνύει ανοχή η αστυνομία» εξέφρασε από την πλευρά της η Λία Γώγου, ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ελλάδα και την Κύπρο
Η ελληνική πολιτεία πρέπει να αναγνωρίσει δημόσια την έκταση του προβλήματος, τόνισε ο David Diaz-Jogeix. Πρόσθεσε επίσης ότι πρέπει να διασφαλιστεί ότι η χρήση χημικών και κρότου λάμψης θα γίνεται σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις, ότι όλοι οι αστυνομικοί θα φέρουν διακριτικά και οι προκαταρκτικές έρευνες θα γίνονται υπό την ευθύνη δικαστικών και όχι αστυνομικών αρχών.
Πρότεινε επιπλέον τη «δημιουργία ενός πραγματικά ανεξάρτητου μηχανισμού διερεύνησης καταγγελιών», στα πρότυπα του Συνηγόρου του Πολίτη, που θα δημιουργηθεί από την κυβέρνηση και θα αναφέρεται στο Κοινοβούλιο, τη σύσταση εμπιστευτικού μηχανισμού για μετανάστες υπό κράτηση που θα δέχεται τις καταγγελίες τους καθώς επίσης και ενός παρατηρητηρίου ρατσιστικής βίας.
Παρέμβαση για τη βία που δέχονται οι δημοσιογράφοι στην άσκηση του επαγγέλματός τους έκαναν οι πρόεδροι της ΠΟΕΣΥ Γ. Σαββίδης και της ΕΣΗΕΑ Δ. Τρίμης. "Οι άνθρωποι της ενημέρωσης δέχονται συστηματικά την κακομεταχείριση και τη βία των αστυνομικών δυνάμεων όταν καλύπτουν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας" σημείωσε ο Γ. Σαββίδης, ενώ ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ χαρακτήρισε φαρσοκωμωδία τις ΕΔΕ καθώς υποστήριξε ότι "οι επιθέσεις αποτελούν κρατικές πολιτικές".
Σημείωσε ακόμη τη διαπόμπευση των οροθετικών εκδιδόμενων και την διείσδυση της Χρυσής Αυγής στα ΜΑΤ. Χαρακτηριστικό εξάλλου είναι ότι δύο από τα τρία θύματα αστυνομικής βίας που μίλησαν στη συνέντευξη ήταν άνθρωποι της ενημέρωσης: οι Μ. Κυπραίος και Μ. Λώλος. Ο τρίτος ήταν ο Γ. Καυκάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου