Από νωρίς μας ήταν ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχει "αντικειμενική ειδησεογραφία", ότι εκείνος που δημοσιεύει την είδηση παίρνει θέση ανάμεσα στα "στρατόπεδα" που συγκρούονται, εκούσια είτε ακούσια |
Ένα χρόνο πριν, το ελληνικό κίνημα απάντησε στην παραίνεση των Ισπανών "Έλληνες ξυπνήστε!". Και "ξυπνώντας" βρεθήκαμε στην πλατεία Συντάγματος να οργανώνουμε ένα αγώνα, σταθμό σε μια διαδρομή που σήμερα έχει φέρει τη χώρα στο επίκεντρο του παγκόσμιου προβληματισμού για την οικονομική κρίση και το μέλλον της Ευρώπης. |
Για τον απλό λόγο ότι, μετά το αντι-μνημονιακό χαστούκι που τους έριξε ο κόσμος στις 6 Μαΐου, έγιναν όλοι αντι-μνημονιακοί. Κι όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι. Μέχρι και το ΠΑΣΟΚ. Αυτοί που ως τις 5 του μηνός μας έλεγαν ότι το μνημόνιο είναι «take it or leave it». Είτε «take it» και μαζί πάρτε τα σκληρά μέτρα δίχως τελειωμό, τη φτώχεια, την ανέχεια, τον εξευτελισμό, τις αυτοκτονίες. Είτε «leave it» και αποχαιρετίστε το ευρώ, την Ευρώπη, καλωσόρισες χρεοκοπία, ελλείψεις τροφίμων, φαρμάκων, βενζίνης, εξωγήινοι εισβολείς και άλλα ωραία. Τώρα, ακόμη και το ΠΑΣΟΚ μόλις που συγκρατιέται να μην ξεστομίζσει ότι θα τους το τρίψει στη μούρη τους Ευρωπαίους το μνημόνιό τους! Κι όλα αυτά, χωρίς καν να νιώσει την ανάγκη να αποκηρύξει το παπανδρεϊκό του παρελθόν.
Σουρεαλισμός, λέγεται. Αλλά, ΟΚ. Είναι όλοι τους αντι-μνημονιακοί. Ας το δεχτούμε. Ότι ξαφνικά ανακάλυψαν περιθώρια επαναδιαπραγμάτευσης. Είναι που ήρθε ο Ολαντ, λέει, και ξαφνικά θα αλλάξουν όλα στην Ευρώπη. Πνέει αναπτυξιακός αέρας, θα κρυώσει η Μέρκελ και θα κολλήσει το μικρόβιο της συμπόνιας προς τον δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό.