«Ρευστοποιήστε το εργατικό δυναμικό, ρευστοποιήστε τις κρατικές μετοχές, ρευστοποιήστε τους αγρότες, ρευστοποιήστε την ακίνητη περιουσία». Αυτή, κατά τον Χέρμπερτ Χούβερ, ήταν η συμβουλή που έλαβε από τον μοιραίο υπουργό Οικονομικών του, Αντριου Μέλον, όταν οι ΗΠΑ βυθίζονταν στη Μεγάλη Υφεση το ’29.
Για να είμαστε δίκαιοι, διατυπώνονται ερωτηματικά σχετικά με το εάν όντως ο Αντριου Μέλον είπε αυτά ακριβώς, γιατί το μόνο που έχει διασωθεί είναι η εκδοχή του Χούβερ, καταγεγραμμένη πολλά χρόνια αργότερα. Οι Ρεπουμπλικανοί ισχυρίζονται ότι η καταστροφή των θέσεων εργασίας έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των μισθών, η οποία με τη σειρά της οδηγεί στη δημιουργία θέσεων εργασίας.
Είναι αλήθεια ότι σε όλη την Ευρώπη παρατηρείται άνοδος των ρατσιστικών κομμάτων και ιδεολογιών. Το νέο-ναζιστικό κόμμα Jobbik στην Ουγγαρία μετακινήθηκε από το 2% στις εκλογές του 2006 στο 17% το 2012. Το Κόμμα Ελευθερίας του Geerd de Wilder στην Ολλανδία από το 6% το 2006 πήγε στο 16% το 2010 και το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο από το 11% το 2007 στο 18% το 2012. Και φυσικά η Χρυσή Αυγή. Την ίδια περίοδο η ανεργία στην Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται πάνω από το 10%, με την ανεργία των νέων στο 22%. Η Ελλάδα βρίσκεται πρώτη στη λίστα, με 55%. Η κρίση και η λιτότητα εξοντώνουν μια ολόκληρη γενιά, διαπράττοντας μια γενοκτονία ήγενιακτονία, για την οποία η συνομοταξία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δε φαίνεται να νοιάζεται πολύ.
Η καταστροφή του κοινωνικών υποδομών μέσω της λιτότητας είναι μια συνήθης αιτία της ανόδου του φασισμού και του ρατσισμού. Ωστόσο, ιστορικές και πολιτικές διαφορές οδηγούν σε διαφορετικές μορφές του. Η υψηλή ανεργία στην Ισπανία δεν έχει οδηγήσει σε άνοδο του φασισμού, ενώ η σταθερή εργασία στην Γαλλία από την άλλη πλευρά συμπίπτει με την άνοδο του Εθνικού Μετώπου. Στην Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Βρετανία, η ακροδεξιά στοχοποιεί τους Μουσουλμάνους και την ισλαμική θρησκεία. Στην Ουγγαρία, όπου υπάρχει μικρή μετανάστευση, στοχοποιεί τους Εβραίους, τους Ρομά και τους ομοφυλόφιλους, ενώ στην Ελλάδα τους μετανάστες και τους ομοφυλόφιλους. Τα κοινά χαρακτηριστικά όλων παραμένουν η επιλογή ενός αδύναμου και ευάλωτου «Άλλου», ο οποίος τότε παρουσιάζεται ως η αιτία όλων των κακών. Αλλά, σε αντίθεση με παλαιότερες περιόδους, όταν ο αντισημιτισμός, ένωνε την ακροδεξιά σε ολόκληρη την Ευρώπη, ο ρατσισμός και ο φασισμός των ημερών μας είναι «μεταμοντέρνος»: έχει μια πληθώρα στόχων, που μεταβάλλονται από τόπο σε τόπο ακόμη και εντός της ίδια χώρας.
«Όσους περισσότερους νόμους έχει μια χώρα, τόσο πιο διεφθαρμένη είναι» έλεγε ο Ρωμαίος Τάκιτος. Η Ελλάδα έχει αρκετούς νόμους. Τόσους ώστε η διαφθορά να αισθάνεται ασφαλής. Μια κλειστή ομάδα εξουσίας παρανομεί, στη συνέχεια ψηφίζει νόμους για να νομιμοποιήσει τις παρανομίες, αυτοαμνηστεύεται και στη συνέχεια δεν υπάρχουν μέσα ενημέρωσης ώστε να αποκαλύψουν το τι πραγματικά συμβαίνει. (Άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη στη Guardian)
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, η περιπέτεια ενός ανεξάρτητου περιοδικού, του HOT DOC, που είναι και προσωπική μου, είναι θέμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Όχι όμως και στα εγχώρια μέσα. Πριν από μερικούς μήνες, το REUTERS και ο βρετανικός Tύπος, αποκάλυψαν σκάνδαλα των ελληνικών Τραπεζών. Τα ελληνικά ΜΜΕ, δεν έγραψαν τίποτα. Στη θέση που έπρεπε να είναι τα ρεπορτάζ των αποκαλύψεων, ήταν οι πληρωμένες διαφημίσεις από αυτούς που έριξαν έξω τις ελληνικές τράπεζες.
Δημήτρης Μπαλτάς
Ο πολιτισμός βασίζεται στην γνώση. Στην ευρεία γνώση που είναι απαραίτητος όρος και για την καλή πολιτική.
Καλή πολιτική είναι αυτή που συνδυάζει όσα χωράει το εύρος της πλατιάς ματιάς της. Καλή πολιτική είναι αυτή που συμβιβάζει το σημερινό με το ιδεατό, σε χρόνο παρόντα και μέλλοντα. Καλή πολιτική είναι αυτή που εφαρμόζεται, και δεν επιβάλλεται, αφότου πείσει για την αρετή της πρότασης της.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ΄τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν' αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ' απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου
θ' απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν' ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς εν' άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ΄ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να λεει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ' αποχαιρετήσεις όλ' αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ' άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.
Ο κορυφαίος Ρώσος δημιουργός, το έργο του οποίου αποτελεί ορόσημο στην παγκόσμια λογοτεχνία, έφυγε από τη ζωή στις 28 Ιανουαρίου του 1881. Ο ιδιοφυής Ντοστογιέφσκι χαρακτηρίζεται από τους κριτικούς ως ένας από τους σπουδαιότερους ψυχογράφους, ενώ είναι αξιοθαύμαστη η ποιότητα του συνόλου των έργων του, η πλειοψηφία των οποίων χαρακτηρίζεται αριστουργηματική.
Ο Fyodor Mikhailovich Dostoyevsky γεννήθηκε σαν σήμερα στις 30 Οκτωβρίου του 1821 στη Μόσχα. Ο μεσοαστός πατέρας του Mikhail Andreevich, συνταξιούχος στρατιωτικός χειρούργος, ήταν αλκοολικός με βίαια ξεσπάσματα ενώ η μητέρα του Maria το άκρως αντίθετο, μια τρυφερή μορφή με την οποία ο νεαρός Fyodor είχε μια βαθιά σχέση αγάπης. Η μητέρα του, η οποία πέθανε από φυματίωση την ίδια μέρα με τον εθνικό ποιητή της Ρωσίας Aleksandr Pushkin το 1837, αποτέλεσε το πρότυπο της γυναικείας καρτερικότητας και καλοσύνης για πολλές ηρωίδες στο έργο του ενώ εμφύσησε στον γιο της τη βαθιά χριστιανική της πίστη.
«Σε ποιον ανήκει ο κόσμος;», ήταν το κεντρικό ερώτημα, που επανήλθε πολλές φορές, στην ομιλία του διεθνούς κύρους, Αμερικανού γλωσσολόγου και πολιτικού διανοητή, Νόαμ Τσόμσκι, σε εκδήλωση του Κέντρου Λαϊκής Οικονομίας ,στο πανεπιστήμιο ΜΙΤ της Μασαχουσέτης, στο οποίο και διδάσκει. Επιμέλεια: Γρηγόρης Καυκιάς
Στην τελική ευθεία για τις αμερικανικές εκλογές, ο Τσόμσκι επιχείρησε να ‘’αγγίξει’’ μια θεματολογία που, ακροθιγώς μόνο έχει περιληφθεί στις προεκλογικές ομιλίες των υποψηφίων για την προεδρία της Αμερικής, τόσο από τη μεριά των Δημοκρατικών και τον νυν πρόεδρο, Μπάρακ Ομπάμα, όσο και από τη μεριά των Ρεπουμπλικάνων και τον υποψήφιό τους Μιτ Ρόμνεϊ.
Έχουμε και λέμε: ένα ξένο μέσο φιλοξενεί καταγγελίες για βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ. Ο υπουργός Δικαιοσύνης της χώρας, χωρίς να έχει ζητήσει τη διενέργεια ΕΔΕ ως ώφειλε και χωρίς να έχει ζητήσει την παρέμβαση της δικαιοσύνης όπως έπρεπε να κάνει, βγαίνει στη Βουλή και απαξιώνει τις καταγγελίες. Αποφαίνεται μόνος του ότι ουδέποτε έλαβαν χώρα οι βασανισμοί και εγκαλεί όσους ζητούν διερεύνηση του ζητήματος.
Λίγες ημέρες αργότερα η ιατροδικαστική έκθεση τον ξεμπροστιάζει, τόσο τον ίδιο, όσο και τα χουντικά στεγανά βασανιστών, στην αστυνομία. Η έκθεση αποφαίνεται ότι τα βασανιστήρια όντως έλαβαν χώρα. Τα εγχώρια ΜΜΕ θάβουν το θέμα, όπως το είχαν θάψει και στην αρχή. Ο υπουργός αισθανόμενος ασφάλεια από τη μιντιακή ομερτά δε ζητά συγγνώμη, δεν παραιτείται, δε ζητά καν να ξεκινήσει άμεση διερεύνηση σχετικά με το τι συμβαίνει κάτω από τη μύτη του- αν όντως είναι τόσο “αθώος”. Η κυβέρνηση το ίδιο. Ο πρωθυπουργός εκστομίζει λόγους περί “άκρων”, δημοκρατίας και πατριωτισμού, ενόσω ανέχεται- στην καλύτερη περίπτωση- το χουντικό άκρο βασανιστών να θεριεύει μέσα στο κράτος.
Πέτρος Θ. Θωμαΐδης
Θεόδωρος Ζιάκας 
“Η λίστα Λαγκάρντ διέρρευσε… άσχημα νέα για τον Έλληνα πρωθυπουργό” ήταν ο τίτλος του businessinsider.com λίγες ώρες μετά τη δημοσιοποίηση της φερόμενης ως λίστας Λαγκαρντ από τον Κώστα Βαξεβάνη και το περιοδικό Hot Doc. Ήταν όντως άσχημα τα νέα για τον Ελληνα πρωθυπουργό; Αν όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αντιμετώπιζαν το θέμα όπως το Mega, μαλλον όχι. Γράφει η Φωτεινή Λαμπρίδη.
Από την Παρασκευή το απόγευμα είχαν πάρει φωτιά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάποια sites και πολλά ξένα πρακτορεία ειδήσεων. Το βραδυνό δελτίο ειδήσεων του “μεγάλου καναλιού” δεν είπε λέξη για τη λίστα που υποτίθεται ότι ψάχνει το πανελλήνιο. Το Σάββατο η λίστα Λαγκαρντ διαδιδόταν με την ταχύστητα του φωτός. Στο βραδυνό δελτίο του Μέγκα , μεγάλη σιωπή. Την ίδια στιγμή η ΕΛ.ΑΣ. έχει ανακοινώσει ότι αναζητά τον δημοσιογράφο προκειμένου να τον συλλάβει, ο ξένος τύπος συνεχίζει να δινει έμφαση στο θέμα και η Ιταλική La Repubblica γράφει: “...αντί να χυθεί άπλετο φως για την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και να εντοπιστούν εκείνοι που φοροδιαφεύγουν εδώ και χρόνια βγάζοντας κρυφά τα χρήματα τους στην Ελβετία ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός κινητοποιείται για να συλλάβει τον Κώστα Βαξεβάνη που δημοσίευσε τη «μυστηριώδη» λίστα Λαγκάρντ”.
Ο Ρίτσαρντ Νίξον δεν παραιτήθηκε το 1974 από πρόεδρος των ΗΠΑ επειδή κάποιοι παρακρατικοί του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος είχαν διαρρήξει την έδρα των Δημοκρατικών στο κτίριο του Γουοτεργκέιτ: το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο στην σύγχρονη αμερικανική ιστορία οφείλεται στο γεγονός ότι ο Νίξον προσπάθησε να συγκαλύψει την διάρρηξη.
Η υπόθεση με την περίφημη λίστα Λαγκάρντ διαγράφει αντίστοιχη τροχιά: τα ονόματα των Ελλήνων καταθετών που περιέχει δεν αφορούν παρά μια μόνο τράπεζα στην Ελβετία, την Hsbc. Ο Φαλσιάνι, ο υπάλληλος της τράπεζας που διοχέτευσε τους καταλόγους με τις καταθέσεις, το έσκασε το 2008: επομένως η λίστα Λαγκάρντ δεν έχει να κάνει με τις μαζικές διαρροές κεφαλαίων που σημειώθηκαν στην Ελλάδα με το ξέσπασμα της κρίσης και την επιβολή των μνημονίων.
Η σύλληψη του εκδότη του Hot Doc Κώστα Βαξεβάνη είναι το τέταρτο περιστατικό περιορισμού της ελευθερίας του λόγου μέσα σε λίγες μέρες. Είχαν προηγηθεί η σύλληψη του δημιουργού του Παστίτσιου κατόπιν παραγγελίας της Χρυσής Αυγής, οι τραμπουκισμοί της ναζιστικής συμμορίας στο θέατρο Χυτήριο, καθώς και το «κόψιμο» του ομοφυλοφιλικού φιλιού στο σίριαλ «Ο πύργος του Ντάουντον» από τη διοίκηση της ΕΡΤ. Αυτή τη φορά όμως υπάρχει μια σημαντική διαφορά σε σχέση με τα τρία προηγούμενα επεισόδια: η απόπειρα φίμωσης δεν αφορά τη διάδοση «έκλυτων ηθών» αλλά μια σημαντική δημοσιογραφική αποκάλυψη που επηρεάζει την πολιτική ζωή της χώρας. Ο Βαξεβάνης συνελήφθη γιατί έκανε αυτό που θα έπραττε οποιοσδήποτε δημοσιογράφος σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου όπου γίνεται στοιχειωδώς σεβαστή η ελευθεροτυπία. Δημοσίευσε δηλαδή μια είδηση εξέχουσας πολιτικής σημασίας.
Σταμάτης Σουφλέρης
Ο Ισοκράτης επιλέγει
Πέτρος ΒασιλειάδηςΑν η Ελλάδα είχε διατηρήσει τη δραχμή, ίσως να μην αντιμετώπιζε τα σημερινά της προβλήματα και θα είχε διεξόδους, όπως η υποτίμηση, δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος χαρακτήρισε ταυτόχρονα «πολύ πραγματιστική» την άποψη της Γερμανίας, που θέλει πρώτα άρση των «συστημικών προβλημάτων» και κατόπιν διοχέτευση πόρων στις χρεωμένες οικονομίες.
«Εάν υπήρχε ακόμη δραχμή στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να την υποτιμήσουν εγκαίρως και, ίσως, να μην είχαν αυτά τα οξυμένα προβλήματα. Κι αυτό θα ήταν ένα καλό μήνυμα, ότι η μακροοικονομία μπορεί να διορθωθεί, ενώ τώρα δεν τους έχει μείνει άλλη λύση παρά να καταφύγουν στα δάνεια», τόνισε ο Β.Πούτιν μιλώντας σε αναλυτές και προσωπικότητες της Λέσχης «Βαλντάι».
Το περιοδικό «HOT DOC» δημοσίευσε τα 2059 ονόματα της περίφημης λίστας Λαγκάρντ. Στην λίστα περιλαμβάνονται μεγάλα ονόματα του επιχειρηματικού, τραπεζικού και εφοπλιστικού κόσμου. Υπενθυμίζεται πως η λίστα αφορά καταθέσεις στην τράπεζα HSBC στην Ελβετία. Ξεκίνησαν οι διαψεύσεις από άτομα που βρίσκονται στη λίστα.
Ωστόσο, το περιοδικό δεν δημοσίευσε ούτε τα ποσά που είχε κάθε καταθέτης που αναφέρεται στην λίστα, ούτε τις ημερομηνίες, επομένως είναι αδύνατο να γνωρίζει κανείς τις λεπτομέρειες για κάθε περίπτωση ούτε φυσικά είναι βέβαιο πως τα ονόματα αυτά έχουν σχέση με παράνομο χρήμα ή φοροδιαφυγή.
Στη Θεσσαλονίκη έφτασαν το πρωί της Παρασκευής ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας και ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, προκειμένου να παραστούν στην επίσημη δοξολογία για τον πολιούχο Άγιο Δημήτριο και την επέτειο των 100 χρόνων από την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Δρακόντεια τα μέτρα ασφαλείας τόσο έξω από τον ναό του Αγίου Δημητρίου το πρωί, όσο και γενικά στη συμπρωτεύουσα εν όψει της παρέλασης.
Παρουσία του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά και Κάρολου Παπούλια, τελέστηκε η επίσημη δοξολογία στον Άγιο Δημήτριο. Μεταξύ άλλων παρέστησαν ο υπ. Άμυνας Πάνος Παναγιωτόπουλος, ο δήμαρχος της πόλης, Γιάννης Μπουτάρης, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης ενώ από πλευράς Ανεξάρτητων Ελλήνων παρίστανται ο πρόεδρος του κόμματος Πάνος Καμμένος και ο Τέρενς Κούικ.
Σε περισσότερες μεταρρυθμίσεις θα χρειαστεί να προχωρήσει η Αθήνα, καθώς το ελληνικό χρέος θα βρίσκεται πάνω από τον στόχο του 120% του ΑΕΠ το 2020, σύμφωνα με το Reuters. Το πρακτορείο επικαλείται προκαταρκτική έκθεση του ΔΝΤ που παρουσιάστηκε στο Euroworking Group και η οποία δείχνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται εκτός τροχιάς. Ευρωπαίος αξιωματούχος τονίζει ότι πρέπει να προστεθούν νέα μέτρα στη λίστα των 89 παρεμβάσεων που προωθεί η ελληνική κυβέρνηση.
«Είναι σαφές ότι η Ελλάδα βρίσκεται εκτός τροχιάς και δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να μειώσει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, όπως είχε προβλεφθεί. Το πιο πιθανό είναι να βρίσκεται στο 136% και αυτό κάτω από ένα θετικό σενάριο που περιλαμβάνει πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού, οικονομική ανάπτυξη και ιδιωτικοποιήσεις» δηλώνει στο Reuters, αξιωματούχος της ευρωζώνης, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του. Σημειώνει επιπλέον ότι εκτός των 89 παρεμβάσεων που προωθεί η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να ληφθούν και νέα μέτρα.
Στις 3 Αυγούστου του 1975 φεύγει από τη ζωή ο Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, φωτογράφος και ψυχαναλυτής Ανδρέας Εμπειρίκος, ο οποίος έμελλε να γίνει ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ελληνικού υπερρεαλισμού, εξέχουσα μορφή της αποκαλούμενης Γενιάς του '30.
«Εγώ εξεπαιδεύθην στην καθαρεύουσα. Τα εκφραστικά μου μέσα στη δημοτική ήσαν ακαδημαϊκά, ψεύτικα. Τα 'μαθα. Έγραφα ως δημοτικιστής ώσπου έφθασα στον υπερρεαλισμό. Και έχω ακόμη μερικά κείμενά μου τυπικώς υπερρεαλιστικά. Και σαν νέος που ήμουν και παιδί, δεν ήμουν καν δημοτικιστής, με την έννοια που λέμε σήμερα, ήμουν μαλλιαρός, μαθητής του Ψυχάρη, κάτοχος της γραμματικής του».
Ο συγγραφέας που μεταφράστηκε σε περισσότερες γλώσσες από κάθε άλλο Έλληνα. Ο δημιουργός που προτάθηκε τρεις φορές για το βραβείο Νόμπελ, εισερχόμενος σε ρεύματα από το χριστιανισμό έως τον κομμουνισμό. Ο Νίκος Καζαντζάκης έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, στις 26 Οκτώβρη του 1957.
Μυθιστοριογράφος, φιλόσοφος, δημοσιογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας, ο Νίκος Καζαντζάκης (18 Φεβρουαρίου 1883 έως 26 Οκτωβρίου 1957) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ου αιώνα.
Επίθεση στο Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο για την αμερικανική προεδρία Μιτ Ρόμνεϊ εξαπολύουν οι New York Times, κατηγορώντας τον για «εσκεμμένη άγνοια» για τα μαθήματα από την ελληνική κρίση. Αφορμή για το άρθρο της εφημερίδας αποτελούν σχόλια του κ. Ρόμνεϊ κατά τη διάρκεια του τρίτου και τελευταίου ντιμπέιτ με τον αντίπαλό του Μπαράκ Ομπάμα, ότι «οι ΗΠΑ οδεύουν προς το δρόμο της Ελλάδας».
Δεν είναι βεβαίως η πρώτη φορά που ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος φέρνει την Ελλάδα ως αντιπαράδειγμα για θέματα οικονομίας. Σύμφωνα με το κύριο άρθρο της εφημερίδας, «δυστυχώς, το περίεργο αυτό σχόλιο δεν αποτελεί έκπληξη σε μια προεκλογική εκστρατεία που έχει απομακρυνθεί από τα πραγματικά δεδομένα», προβάλλοντας την άποψη ότι «ο προεδρικός προϋπολογισμός, όπως αυτός καταγράφεται από το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, θα σταθεροποιήσει την αναλογία ομοσπονδιακού χρέους σε σχέση με την οικονομία των ΗΠΑ, σε μια περίοδο 10 ετών.
Η Ευρώπη είναι η τελευταία επιτρεπόμενη ιδεολογία. Για την ακρίβεια έγινε ιδεολογία από κάποιους από τους πιο κραυγαλέους προπαγανδιστές της. Βέβαια η ήπειρος καμία ευθύνη δεν φέρει για αυτό, και οφείλουμε να την προστατεύσουμε από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της.
Πρώτον και βασικότερο υπάρχει η παλαιά Ευρώπη, που είναι ένα εξαιρετικά λεπτεπίλεπτο οικοδόμημα: από την μια έχει σμιλευτεί μέσα στα χρόνια και από την άλλη είναι τόσο εύθραυστη -κι αυτό καταμεσής στην κρίση.
Είναι πάντοτε το άρρητο που έρχεται στην επιφάνεια των κειμένων, έγραψε κάποτε ο Όσκαρ Ουάιλντ. Μέρες που είναι σήμερα, και καθώς η επιστροφή των νεοναζί γεφυρώνει το χρονικό χάσμα με τις ημέρες του ’40, σκεφτήκαμε να χρησιμοποιήσουμε θραύσματα λόγου προσωπικής μνήμης, τις τόσο πολύτιμες μαρτυρίες δηλαδή. Μπορεί η προσωπική μνήμη να έχει μια «τοπικότητα», αλλά υπερασπιζόμενη την αλήθεια της λειτουργεί διασταλτικά σε σχέση με την συμπαντικότητα της εμπειρίας (βλ. Lesky, A. 1985).
Άρχισαν πάλι οι Καμμένος και Τσίπρας να κουρντίζονται γιά νέες προ-εκλογικές αναμετρήσεις, νέους άθλους και ηρωισμούς. Λες και οι νέες εκλογές θα μπορούσαν να φέρουν κάποιαν—έστω μηδαμινή—βελτίωση στην αποτελεσματικότητα του σαθρού πολιτικού συστήματος της στυγνά δυναστικής κομματοκρατίας, υπέρ της ελληνικής μας κοινωνίας.
Στις 24 Οκτωβρίου 1947, ο δημιουργός του θρυλικού Mickey Mouse καταθέτει ενώπιον της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων, καταδεικνύοντας ως κομουνιστές καλλιτέχνες του Χόλιγουντ για λογαριασμό του Edgar Hoover. Μυστικός πράκτορας και πληροφοριοδότης του FBI ήδη από το Νοέμβριο του 1940, ο Walt Disney αποδείχτηκε ακραίος αντισημίτης κι αντικομμουνιστής.
H αποκάλυψη έγινε με τη δημοσιοποίηση εγγράφων από τον Mark Eliot, συγγραφέα της βιογραφίας του Walt Disney «Ηollywood’s Dark Prince», των οποίων η αυθεντικότητα εξακριβώθηκε. Ο Disney εργαζόταν για λογαριασμό της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων που διερευνούσε κατά πόσον «αντιαμερικανικές» ιδεολογίες είχαν παρεισφρύσει στους αμερικανικούς θεσμούς και ειδικότερα κατά πόσο κομουνιστικές ιδέες είχαν διεισδύσει στον κινηματογράφο.
Σε μία «σολομώντεια λύση» φαίνεται πως καταλήγουν οι κυβερνητικοί εταίροι με ένα ξεχωριστό νομοσχέδιο για τα εργασιακά, το οποίο και θα καταψηφίσει η ΔΗΜΑΡ. Αυτή η απόφαση όπως προκύπτει από αποκλειστικές πληροφορίες του tvxs.gr δίνει λύση στο αδιέξοδο της «κυβερνητικής Βαβέλ» που δημιουργήθηκε μετά την άρνηση του Φώτη Κουβέλη να ψηφίσει τις αλλαγές στα εργασιακά, το «άδειασμα» του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα από τους Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και Όλι Ρεν για τα περί «εξασφαλισμένης επιμήκυνσης» και «κλεισίματος πακέτου» αντίστοιχα, αλλά και τα «νικηφόρα μηνύματα» του Γιάννη Βρούτση και τα τηλεφωνήματα του Ευάγγελου Βενιζέλου για μια «συμβιβαστική λύση». Κατά τα άλλα όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς που «κρατάει σταθερά το τιμόνι», «θα σώσουμε την Ελλάδα όσοι τολμήσουμε».
«Τα όσα η Τρόικα επιμένει αναφορικά με τα εργασιακά ζητήματα με βρίσκουν αντίθετο. Οι αξιώσεις της με βρίσκουν αντίπαλο. Δεν πρόκειται να δεχτώ, ούτε να ψηφίσω, ούτε εγώ ούτε οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ τις μεταβολές που επιμένει η Τρόικα να θέλει αναφορικά με τα εργασιακά δικαιώματα». Αυτή η δήλωση του Φώτη Κουβέλη ήταν η αρχή της πρώτης μεγάλης αναταραχής στο εσωτερικό της κυβέρνησης συνεργασίας.
Αυστηρή κριτική στις πολιτικές λιτότητας που επιβάλλει η Ε.Ε. στα υπερχρεωμένα κράτη μέλη της άσκησε ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «οι πολιτικές της Ε.Ε. καταστρέφουν την Ελλάδα».
Σε συνέντευξή του στο Dialogos Radio, ο διακεκριμένος καθηγητής του ΜΙΤ δήλωσε ότι ο ελληνικός λαός δέχεται πιέσεις που υπερβαίνουν τις αντοχές του, με το επίπεδο διαβίωσης στη χώρα να έχει υποχωρήσει στα επίπεδα της δεκαετίας του 1960.
Σημειώνει, πάντως, ότι για τα δεινά της Ελλάδας δεν ευθύνεται αποκλειστικά η πολιτική λιτότητας και τα μέτρα που επιβάλλει η τρόικα, καθώς «η Ελλάδα έχει πολλά εσωτερικά προβλήματα».
«Νυν υπέρ πάντων η επόμενη δόση», λοιπόν. «Αν δεν την πάρουμε», σύμφωνα με τον υπουργό οικονομικών, «θα πεινάσει κόσμος». Όπερ μεθερμηνευόμενο, «πρέπει» να αποδεχθούμε όλα τα μέτρα που απαιτεί η τρόικα, ακόμα κι εκείνα που ξέρουμε ότι θα δημιουργήσουν, μεσοπρόθεσμα, μεγαλύτερα προβλήματα από εκείνα που λύνουν.
Ας πάρουμε την επόμενη δόση και μετά «έχει ο Θεός» - δηλαδή, η κα Μέρκελ η οποία, ευελπιστούμε, αν όλα πάνε κατ΄ευχήν, να δώσει λύσεις στην Κρίση του Ευρώ, λύσεις που να φέρουν στο μέλλον πραγματικές λύσεις και για την Ελλάδα (δηλαδή, κατ’ ελάχιστον, διαγραφή μεγάλου μέρους του δημόσιου χρέους το οποίο επ’ ουδενί δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει η αποδυναμωμένη ελληνική οικονομία).
Η ελληνική κρίση φαίνεται να εισέρχεται στην πιο μελανή φάση της. Η στάση πληρωμών δεν είναι ανέκδοτο. Ούτως ή άλλως, η λιτότητα –δηλαδή η φτώχεια– είναι μονόδρομος. Η χώρα αρχίζει να ζει ημέρες χρεοκοπίας και είναι θέμα χρόνου να αρχίσει μια καλπάζουσα φτωχοποίηση. Οι ολοένα ογκούμενες απαιτήσεις των δανειστών μας διατυπώνονται πλέον με ωμό τρόπο. Πόσο αντέχουμε, άραγε, να ζήσουμε έτσι;
Η επισήμανση του Bloomberg πως «η κατάσταση στην Ελλάδα είναι αντίστοιχη της Μεγάλης Ύφεσης του 1929 στις ΗΠΑ, έκανε τον γύρο του κόσμου. Δυστυχώς, λέει αλήθειες που δύσκολα πλέον κρύβονται κάτω από το χαλί. Η Ελλάδα υφίσταται μια οικονομική συρρίκνωση του είδους και του μεγέθους που υπέστησαν οι ΗΠΑ και η Γερμανία κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης (1929), γεγονός που αποτυπώνει την κλίμακα της δυσκολίας που αντιμετωπίζει στην προσπάθεια να ανακτήσει ανταγωνιστικότητα μέσω της ύφεσης, αναφέρει το δημοσίευμα.
Με 25% ανέργους και με κατακόρυφη αύξηση των ψυχικών διαταραχών και των αυτοκτονιών, πόσο εύκολο είναι σήμερα να είσαι ψυχολόγος; Πόσο ματαιώνεσαι στον ρόλο σου; Πόσο οι προσδοκίες του κοινού για «μια καλή ζωή» είναι συμβατές με αυτά που μπορεί να προσφέρει η άσκηση ενός τέτοιου επαγγέλματος;
«Να μην πονώ». «Να μην υποφέρω». «Να είμαι καλά». Πώς όμως και με τι τίμημα;
Το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα, όπως είναι η πλήρης ονομασία του ναζιστικού κόμματος, εισβάλει ξαφνικά στην κεντρική πολιτική σκηνή της Γερμανίας στις εκλογές του 1930. Ενώ μέχρι τότε ήταν ένα μικρό κόμμα, τότε μετατρέπεται σε μεγάλη πολιτική δύναμη. Στις εκλογές του 1928 το ναζιστικό κόμμα είχε λάβει 809.000 ψήφους (2.5%) και είχε εκλέξει 12 βουλευτές, δύο χρόνια μετά έλαβε 6.400.000 ψήφους (18.3%) και είχε εκλέξει 107 βουλευτές. Τον Ιούλιο του 1932, δύο χρόνια μετά, επρόκειτο να γίνει το πρώτο κόμμα με το εντυπωσιακό ποσοστό 37,4%.
Το ναζιστικό κόμμα ήταν ένα σχετικά καινούργιο κόμμα, είχε ιδρυθεί το 1920 ως μετεξέλιξη του Γερμανικού Εργατικού Κόμματος το οποίο είχε ιδρυθεί το 1919. Το Εθνικοσιαλιστικό Κόμμα ήταν ένα από τα πολλά εθνικιστικά κόμματα και οργανώσεις που είχαν ξεπηδήσει μετά τη λήξη του Α ΠΠ και την ήττα της Γερμανίας. Ο εθνικισμός, είχε βαθιές ρίζες στη Γερμανία όπως και σ’ όλη την Ευρώπη, αλλά δεν υποχώρησε λόγω του πολέμου αντίθετα μετά το 1918 διαδόθηκε και έγινε πολύ πιο επιθετικός. Οι λόγοι για τον παροξυσμό του εθνικισμού στη Γερμανία ήταν βασικά δύο: αφενός η ήττα της Γερμανίας και η συνθήκη των Βερσαλλιών και αφετέρου η απειλή του κομμουνισμού. Το ναζιστικό κόμμα θα μπολιάσει τον εθνικισμό με τον αντισημιτισμό, ο οποίος είχε ιδιαίτερη απήχηση στη γερμανική κοινωνία.
Νίκος Μπακουνάκης
Συνέντευξη του Κώστα Κουτσουρέλη στον Σταμάτη Μαυροειδή 
Νίκος Γεωργιόπουλος
