Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

ΤΖΕΣΕ ΟΟΥΕΝΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΣΚΑΣΕ ΤΟΝ ΧΙΤΛΕΡ

Ο πρωταθλητής που κατόρθωσε να ντροπιάσει τον Αδόλφο Χίτλερ στην Ολυμπιάδα του Βερολίνο το 1936, υπό τις επευφημίες Γερμανών οπαδών, ο Τζέσε Όουενς, έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα, στις 31 Μαρτίου του....
1980.

«Ήταν στον τελικό των 100 μέτρων που είχα την μεγαλύτερη αγωνία.
Βλέπετε, μετά από μήνες προπόνησης έρχεται η στιγμή που έχεις 6 άντρες
στον τελικό και αυτοί οι 6 άντρες αντιπροσωπεύουν τους γρηγορότερους
ανθρώπους του κόσμου. Εκεί αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι θα υπάρχει
μόνον ένας νικητής. Αυτός είναι τα πάντα, κανείς άλλος δεν έχει σημασία.
Ο χαμένος –και είναι 5 οι χαμένοι βασικά- είναι απλώς άλλος ένας απλός
άνθρωπος.»

ΝΟΥΔΟΥΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ


Oh what we pull… (Τι τραβάμε…)

Η πιο σοβαρή ενδοσκόπηση για το νεοδημοκρατικό ψυχόδραμα που παλαντζάρει μεταξύ του «Ναι» και του «Όχι» που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι και «Όχι» και «Ναι», όπως αναλύεται στο Olympia.gr
«Ο Σαμαράς διέγραψε την Ντόρα επειδή ψήφισε *ΝΑΙ* στο Μνημόνιο, ενώ η γραμμή του κόμματος ήταν *ΟΧΙ*.
Μετά διέγραψε 21 βουλευτές του επειδή ψήφισαν*ΟΧΙ*, ενώ η γραμμή της ΝΔ ήτα...ν *ΝΑΙ*.
Στη συνέχεια κάποιοι απ τους διαγραφέντες είχαν επαφές με την Ντόρα για να ενταχθούν στον Δημοκρατική Συμμαχία, που έλεγε *ΝΑΙ* στο μνημόνιο, ενώ αυτοί είχαν διαγραφεί επειδή είπαν *ΟΧΙ*.
Η Ντόρα που συζητούσε το ενδεχόμενο ένταξης στο κόμμα της αυτών που ψήφισαν *ΟΧΙ*, ενώ η ίδια έλεγε *ΝΑΙ*, κατηγόρησε τον Σαμαρά για πολιτική σχιζοφρένεια επειδή (ο Σαμαράς) τώρα μαζεύει πίσω αυτούς που ψήφισαν *ΟΧΙ*, ενώ έπρεπε να ψηφίσουν *ΝΑΙ*»
ΧΑΡΥ ΚΛΥΝ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Στο απίστευτο συμπέρασμα ότι οι αρχαίοι Έλληνες, είχαν ταξιδέψει στην Αμερικάνικη ήπειρο 1500 και πλέον χρόνια πριν από τον Χριστόφορο Κολόμβο, κατέληξε σε έρευνά του ένας έλληνας ερευνητής των αιγαικών γραφών.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τον δρ. Μηνά Τσικριτσή, οι προϊστορικοί Έλληνες είχαν επισκεφτεί τη Βόρεια Αμερική πολύ πιο πριν την ανακαλύψει ο Κολόμβος. Αυτό, υποστηρίζει, προκύπτει από την μελέτη ενός κειμένου του Πλουτάρχου, το «Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης», όπου στις παραγράφους 941Α-942, περιγράφει το ταξίδι των Ελλήνων σε μία ήπειρο η οποία βρίσκονταν «δυτικά των τριών νησιών και βορειοδυτικά της Βρετανίας».
Σύμφωνα με τον κ. Τσικριτσή, ο οποίος συνεχίζει την έρευνα που έκανε πριν από δύο χρόνια ο καθηγητής Η. Μαριολάκος, που είχε υποστηρίξει ότι οι προϊστορικοί Έλληνες γνώριζαν την ύπαρξη της Αμερικής και την οποία επισκέπτονταν, από το κείμενο του Πλουτάρχου με χρήση ειδικών προγραμμάτων με Η/Υ αποκαθίσταται μια λησμονημένη ιστορική πραγματικότητα, που μέχρι σήμερα διέφευγε από πολλούς -αν όχι όλους- ερευνητές.

ΜΑΤΡΙΞ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ

Ως το σύγχρονο και υπέρτατο όπλο στις μέρες μας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η προπαγάνδα η οποία χρησιμοποιείται πλέον ευρέως διαμορφώνοντας την κοινή γνώμη κατευθύνοντας την προς όποια πλευρά θελήσει. Οι μέθοδοι της ποικίλλουν, και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν γίνονται εύκολα αντιληπτές. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνουν οι προπαγανδιστές να μετατρέψουν το πλήθος σε άβουλη μάζα που θα ικανοποιεί τα θέλω τους. Κάπως έτσι φτάσαμε να γίνουμε υπερκαταναλωτικοί και να αγνοούμε τις πραγματικές αξίες της ζωής και της επιβίωσης μας ως ανθρώπινο είδος!

Ο όρος της «προπαγάνδας» σημαίνει «διάδοση ιδεών» δηλαδή διάδοση μηχανισμού σκέψεως με στόχο κάποιο αποτέλεσμα (καλό ή κακό). Μία ιδέα δια μέσου των μαζών μπορεί να μετατραπεί σε ολόκληρο κίνημα και έπειτα σε πραγματικότητα, και αυτό προσπαθούν να περάσουν οι διάφοροι προπαγανδιστές για να επιτύχουν τους σκοπούς τους.
Καλλιεργούν μία αυταπάτη με σκοπό να πάρει «σάρκα και οστά» χρησιμοποιώντας το συναίσθημα. Αφαιρούν την λογική από το άτομο ή τη μάζα και βάσει του συναισθήματος περνούν εσφαλμένες ιδέες στο υποσυνείδητο, τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούν γι αυτό το σκοπό σύμβολα τα οποία είναι απλά και κατανοητά, έτσι όταν τα βλέπει η μάζα δίχως να σκεφτεί να τα συνδέει με μία συγκεκριμένη κατάσταση.

ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΜΟΣ

Ο Φονταμενταλισμός σαν φιλοσοφικό και θεωρητικό ρεύμα, εγκαινιάστηκε μέσα τις αγκάλες του Προτεσταντισμού. Ήταν μια προσπάθεια των θεωρητικών του Προτεσταντισμού να αντιπαραταχθούν στις αυξανόμενες επιστημονικές κρίσεις και επικρίσεις στα χωρία της Αγίας Γραφής. Ο Προτεσταντισμός, προσπαθώντας να «προστατέψει» το περιεχόμενο της Αγίας Γραφής, εξέφραζε έναν έντονο αρνητισμό απέναντι σε κάθε επιστημονικό λόγο που αμφισβητούσε το «αληθές» του Θείου λόγου. Αρνούμενοι να  αποδεχτούν τη διαφορά Πίστης-Επιστήμης, έφταναν –και φτάνουν- στα όρια εξευτελισμού του έχοντος διαφορετική άποψη συνομιλητή. Κρεμούσαν τον διαφωνούντα σε ένα σταυρό αφορισμού, με μια έπαρση αλάθητου που θα ζήλευε μέχρι και ο Πάπας.
Η ερώτηση που έρχεται μοιραία στα χείλη μου, είναι αν όλα αυτά σας θυμίζουν σκηνές από την καθημερινή πολιτική πραγματικότητα της Ελλάδας, τα τελευταία δύο χρόνια. Επειδή δεν μπορώ να γενικολογώ, σε καμία περίπτωση δεν ισοσκελίζω το Μνημόνιο με την Αγία Γραφή, ούτε τους Προτεστάντες με τους νέους θεωρητικούς φιλόσοφους της εποχής μας, αυτούς της Μνημονιακής στοάς. Άλλωστε η Αγία Γραφή απαντά σε ερωτήματα υπαρξιακής οντολογίας, μεταφέροντας ελπίδα και όχι σε ερωτήματα ζωτικότητας και επίπλαστης ευημερίας  μεταφέροντας το έρεβος, όπως κάνει το sequel του Μνημονίου.

Φονταμενταλισμός

Ο όρος Φονταμενταλισμός (θεμελιωτισμός) αφορούσε αρχικά ένα θεολογικό ρεύμα προτεσταντικής προέλευσης, το οποίο αντιτίθεται σε οποιαδήποτε ιστορική και επιστημονική εξήγηση που αναιρεί την Αγία Γραφή.

Γέννηση και εξέλιξη [Επεξεργασία]

Αυτή η έννοια επεκτάθηκε και στις άλλες θρησκείες, κυρίως στο Ισλάμ. Χαρακτηρίζεται κατά γενικό τρόπο μια συμπεριφορά που αφορά, ανεξαρτήτως θρησκείας, την υπεράσπιση με ζήλο και ενίοτε με φανατισμό του ίδιου του γράμματος της αγνής και ορθής πίστης. Μια τέτοιας μορφής φονταμενταλισμός απαντάται για παράδειγμα στον ισλαμισμό, στα λεγόμενα υπερορθόδοξα εβραϊκά κινήματα, καθώς και στους Ευαγγελικούς Χριστιανούς.
Ο φονταµενταλισµός γεννήθηκε καταρχήν στο πλαίσιο του Προτεσταντισµού της Β. Αµερικής. Από το 1910 µέχρι το 1915 εκδόθηκε µια σειρά έργων, των Fundamentals, από κύκλους κυρίως Βαπτιστών και Πρεσβυτεριανών, οι οποίοι τελικά το 1919 ίδρυσαν µια Παγκόσµια Ένωση των Χριστιανών Θεµελιοκρατών (World's Christian Fundamentals Association). Κύριος στόχος της Ένωσης αυτής ήταν η αντίδραση προς τη µοντέρνα επιστήμη και η αποκατάσταση θεμελιωδών κατά τη γνώμη τους αντιλήψεων της Βίβλου που είχαν αµφισβητηθεί. Από την Ένωση-κίνηση αυτή ονομάστηκε το σχετικό φαινόμενο «φονταµενταλισµός».
Η φονταμενταλιστική αυτή κίνηση απασχολεί µέχρι την εποχή µας τις ΗΠΑ, κυρίως µέσα από το θέμα τού αν η Βίβλος έχει δίκαιο ή η θεωρία της βιολογικής εξέλιξης. Πιο συγκεκριμένα, αγωνίζεται να επιβάλει ως µοναδική «επιστημονική αλήθεια» ορισμένες αντιλήψεις, που αποτελούν κατά γράμμα ερμηνεία των βιβλικών αφηγήσεων για τη Γένεση του κόσμου. Τις µαχητικές προσπάθειες των φονταμενταλιστών να επιβάλουν τις αντιλήψεις τους στα δηµόσια σχολεία των Η.Π.Α. παρουσιάζει ο επιφανής παλαιοντολόγος St. J. Gould στο βιβλίο του "Εν αρχή ην ο Λόγος. Για τη συµφιλίωση θρησκείας και επιστήµης". Ο Gould περιγράφει, επίσης, τις ακραίες αντιλήψεις των φονταµενταλιστών στην Αµερική και τις συγκρίνει µε τις απόψεις που διατυπώθηκαν στο πλαίσιο της αντιμετώπισης των ίδιων θεμάτων στην Ευρώπη, όπου δεν προκλήθηκαν οι ίδιες αντιδράσεις, αλλά υπήρξαν προσπάθειες είτε συµβιβαστικών θεωρήσεων είτε διάκρισης της θρησκευτικής από την επιστημονική θεώρηση της γένεσης και εξέλιξης του βιολογικού κόσμου. Στην τελευταία αυτή θέση καταλήγει και ο ίδιος ο Gould, ξεκινώντας από τη διαφορετική λειτουργία που επιτελεί από τη µια πλευρά η Βίβλος ως θρησκευτικό κείμενο και από την άλλη η επιστημονική έρευνα και γνώση ως βασικό µέσο µελέτης του βιολογικού κόσμου. Εξαιτίας του γεγονότος αυτού συνδέθηκαν εκεί πολιτικές διαστάσεις. Παρόμοια προς την τελική θέση του Gould είναι και η άποψη που διατύπωσε ο Νίκος Ματσούκας για την ερμηνεία των βιβλικών αυτών αφηγήσεων[εκκρεμεί παραπομπή].
Από το θέμα αυτό κατανοεί κανείς ότι η τακτική που ακολουθούν οι φονταµενταλιστές είναι καθαρά πολιτική και ακτιβιστική. Επιλέγουν ένα θέμα, το ανάγουν σε θέμα αιχμής και αγωνίζονται µε κάθε τρόπο να επιβάλουν την άποψή τους ως τη µόνη ορθή. Αλλά και αν αυτό δεν γίνει δεκτό, δηµιουργείται στους οπαδούς η αίσθηση ότι αγωνίζονται για τις ιδέες τους. Η προσπάθεια αυτή τους οδηγεί σε συσπείρωση, και έτσι καθιστούν αισθητή την παρουσία τους.

Το παγκόσμιο νόμισμα, η Ε.E. και η Ελλάδα

Του Μενέλαου Τασιόπουλου
Το να μείνει η ευρωζώνη στο εύρος που έχει σήμερα και μάλιστα να ενταχθούν και άλλες χώρες από τους 27 στους 17 είναι ένα μη ρεαλιστικό σενάριο.
Αυτό πιστοποιήθηκε και στη τελευταία Σύνοδο Κορυφής, όπου διεφάνη όπως άλλωστε αναμενόταν ότι η Γερμανία έχει ένα πολύ συγκεκριμένο και «σκληρό» πλάνο στοτραπέζι, για το πώς εννοεί την Ευρωπαική Ένωση.
Είναι μια συνέχεια της Συνθήκης του Μάαστριχτ και της Λισαβόνας, με κατάργηση όμως των εθνικών κρατών, μέσααπό τη διαδικασία ενιαιοποίησης των οικονομιών της ζώνης του ευρώ. Που σημαίνει πολύ απλά ότι το ευρώ θα έχει μια πρωτεύουσα, υπό την έννοια της κυρίαρχηςοικονομίας και οι υπόλοιπες οικονομίες θα πρέπει να είναι συμπληρωματικές σε αυτήν.
Γιατί διαφορετικά δεν θα μπορούμε να έχουμε οικονομική-δημοσιονομικήένωση από την οποία θα προκύπτει η νομισματική ένωση.
Οι Ρότσιλντ και το νέο νόμισμα
Στην παρούσα φάση και μετά το τέλος της Συνόδου Κορυφής του Δεκεμβρίου, δείχνει ότι από την αρχή του 2012, θα συγκρουστούν δύο παγκόσμιες θεωρίεςεναρμόνισης, εντός αλλά και εκτός Ευρώπης.

Το παγκόσμιο νόμισμα προ των πυλών...

Γράφει ο Γρηγόρης Ζωγραφάκης

Παρασκευή,19 Σεπτεμβρίου 2008: Αίτημα πτώχευσης Lehman Brothers

Μόλις έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου….Όλα όσα το έδειχναν επιμελώς σχεδιάστηκαν ή επιδεικτικά αγνοήθηκαν…


Ξεκινάει ο αγώνας δρόμου για τη διάσωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος…Φυσικά με κρατικές επιδοτήσεις…Η αμερικανική Κυβέρνηση διασώζει την AIG γιατί η πυροδότηση των ασφαλίστρων κινδύνου που καλούταν να πληρώσει για τις επισφάλειες της Lehman Bros. θα την έστελνε στη χρεοκοπία…

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ

Γράφει ο Μαυροζαχαράκης Μανόλης



Νεοφιλελεύθερη Ιδεολογία και Δημοκρατία


Η κυρίαρχη ιδεολογία

Μέχρι πρότινος κυριαρχούσε ο λόγος περί  τέλους της ιστορίας και  των ιδεολογιών.
Η  εξίσου φευδής όσο και υπερφίαλη φράση αυτή αποτέλεσε κορωνίδα των πανηγυρισμών των  τελικών νικητών  του ψυχρού πολέμου. Η αναληθή υπόσταση του ισχυρισμού εντούτοις, επικάλυψε εντέχνως την υφέρπουσα ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού. Μία ηγεμονία που εκφράζεται σήμερα στην συντηρητικότερη της εκδοχή από τον άξονα Μέρκελ και Σαρκοζί.
Νομισματική σταθερότητα, αρρύθμιστες και ελεύθερες αγορές, δημοσιονομική περιστολή, μείωση μισθολογικού.......
κόστους, ευελιξία εργασιακών σχέσεων,  εξασθένιση η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, αποδυνάμωση των συνδικάτων και του συνδικαλισμού με το επιχείρημα της ανευθυνότητας των συντεχνιών,  αυτονομία φορολογικών παραδείσων με το επιχείρημα του επενδυτικού κινήτρου, περιχαράκωση του κοινωνικού κράτους, μείωση της κρατικής παρεμβατικότητας και ευχέρειας διαπραγμάτευσης, μετάθεση εθνικής κυριαρχίας σε αυστηρά  δημοσιονομικά κέντρα, φορολογικά κίνητρα για τους κεφαλαιούχους, στήριξη των τραπεζών από τον μόχθο των φορολογούμενων και μη παροχή ρευστότητας στην αγορά είναι μερικοί κεντρικοί πυλώνες αυτής της πολιτικής.

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

μιζεεεεες

“Υπάρχουν συμβάσεις, αλλά υπάρχουν και μίζες”, είπε στη Βουλή ο Δημήτρης Παπαδημούλης του ΣΥΡΙΖΑ ζητώντας να παγώσουν εδώ και τώρα οι συμβάσεις για τα δύο γερμανικά υποβρύχια που παρήγγειλε η κυβέρνηση Παπανδρέου και έδωσε δύο ποσοστά που δείχνουν ότι όσοι δανείζουν την Ελλάδα …κερδίζουν!


Σύμφωνα με το βουλευτή:




· «Η Ελλάδα του μνημονίου, η Ελλάδα της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, αγοράζει το 15% των γερμανικών εξαγωγών σε όπλα και το 12% των γαλλικών εξαγωγών σε όπλα. Αυτή είναι η πολιτική σας; »


· «Κάνατε κάποια αγωγή για να πάρετε λεφτά; Χρησιμοποιήσατε την απόφαση του γερμανικού δικαστηρίου για να παγώσετε τα δύο γερμανικά υποβρύχια να γλιτώσουμε το 1 δισεκατομμύριο;


· Χρησιμοποιήσατε αυτήν την καταδίκη για να επαναδιαπραγματευτείτε την πανάκριβη τιμή που είχε μέσα και τις μίζες; Στείλατε κανέναν φυλακή; Κάνατε καμία δήλωση ότι αργοπορεί η ελληνική δικαιοσύνη;»


Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επικαλούμενος την – με γερμανική δικαστική βούλα- αποδεδειγμένη τακτική της εταιρίας Ferrostaal να «λαδώνει» αξιωματούχους χωρών για την παραγγελία υποβρυχίων σε Πορτογαλία και Ελλάδα καθώς και το πρόστιμο 140 εκατ. ευρώ που επιβλήθηκε στην εταιρεία αλλά και την καταδίκη δυο αξιωματούχων της Ferrostaal σε ποινή φυλάκισης δύο ετών, επεσήμανε:


« Η υπόθεση των τεσσάρων γερμανικών υποβρυχίων είναι μια αμαρτωλή υπόθεση. Αγοράστηκαν πανάκριβα και η αγορά τους στην Ελλάδα συνδέεται με μίζες.


Στη Γερμανία για αυτήν την αγορά η FERROSTAAL, που τα πούλησε στην Ελλάδα, καταδικάστηκε σε πρόστιμο 140 εκατομμυρίων ευρώ και δύο Γερμανοί αξιωματούχοι πήγαν φυλακή.


Στην Ελλάδα δεν έχει επιβληθεί κανένα πρόστιμο στη FERROSTAAL, ούτε καν έχετε ζητήσει ένα ευρώ. Κανείς ακόμα δεν έχει κάτσει στο εδώλιο, Πόσω μάλλον να πάει φυλακή και επιπλέον προχωράτε κανονικά στην προμήθεια των αμαρτωλών υποβρυχίων”.


Ο κ.Παπαδημούλης αναφέρθηκε εκτενώς και στο θέμα των φρεγατών Fremm:


“Τι ακριβώς γίνεται με αυτές τις φρεγάτες; Διαβάζω στον διεθνή Τύπο ότι, όπως οι Γερμανοί απαιτούν το μερτικό τους, το απαιτούν και οι Γάλλοι. Υπάρχει πίεση; Έχουν αναληφθεί δεσμεύσεις; Έχει παγώσει αυτή η προμήθεια, ναι ή όχι; Διότι, ακούγοντας τον κ. Αβραμόπουλο, που είναι ο μάστορας της γενικότητας, άλλες φορές λέει «ναι, έχουν παγώσει» και άλλες φορές το αφήνει ανοιχτό.


Στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, που είναι αρμόδια, ο κ. Αβραμόπουλος πριν από λίγες εβδομάδες τα είπε μπερδεμένα και διαβάζω ότι έχει προγραμματιστεί και ένα ταξίδι στη Γαλλία με αντικείμενο τις φρεγάτες. Πείτε μας, λοιπόν: Έχετε καταθέσει ως Κυβέρνηση τώρα ή παλιότερα στη διάρκεια του μνημονίου πρόταση στην τρόικα, στους Γερμανούς, στους Γάλλους, κάποια εξοπλιστικά προγράμματα, από τα οποία βγάζουν της Παναγιάς τα μάτια οι βιομηχανίες τους με μίζες, να παγώσουν, να ακυρωθούν; 


Εάν ναι, εάν το διεκδικήσατε, τι σας απάντησαν; Εάν όχι, με ποια καρδιά, με ποιο κουράγιο, με ποια λογική κόβετε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας, το κοινωνικό κράτος και δεν τολμάτε να κόψετε αυτά τα εξοπλιστικά προγράμματα;”

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

το κρατος δεν ειναι πατριδα

Μιχαήλ Μπακούνιν (Γράμματα για τον Πατριωτισμό, 1869)
Το κράτος δεν ειναι πατρίδα.
Έιναι η αφαίρεση, ο μεταφυσικός, μυστικιστικός, νομικός μύθος της πατρίδας.
Οι προλετάριοι εχουν πατρίδα.
Οι λαικές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους.
Αυτή ειναι μια φυσική, αληθινή αγάπη. 
Ο πατριωτισμός του λαού δεν ειναι ιδέα, αλλα γεγονός.
Ο πολιτικός πατριωτισμός, η αγάπη του κράτους ειναι η εκφυλισμένη, μέσω απατηλής αφαιρέσεως έκφραση αυτής της αγάπης, προς όφελος της εκμεταλεύτριας μειοψηφίας..
Η πατρίδα αντιπροσωπέυει το αδιαφιλονίκητο και ιερό δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ομάδας ανθρώπων, ενώσεων,κοινοτήτων, περιοχών, να ζούν, να σκέφτονται, να θέλουν και να δρούν κατα τον τρόπο τους, που γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης ιστορικής εξέλιξης.
Υποκλίνομαι λοιπόν μπρος στην παράδοση και την ιστορία των λαών, γιατί είναι το αίμα και η σάρκα, η σκέψη και η θέληση κάθε λαού.
Γι αυτό, ειλικρινά, είμαι ο πατριώτης όλων των καταπιεσμένων πατρίδων. Έιμαι πατριώτης και διεθνιστής ταυτόχρονα»
Μιχαήλ Μπακούνιν (Γράμματα για τον Πατριωτισμό,1869)

εθνικό σκάνδαλο σοκ

 Ο ΞΕΥΤΙΛΑΣ Ο ΔΗΜΑΣ ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ....


Εξαφανίστηκε κάθε στοιχείο από το υπουργείο Οικονομικών και από την Τράπεζα της Ελλάδας που να τεκμηριώνει τις καταστροφές που προκάλεσε η γερμανική κατοχή στη χώρα, το αναγκαστικό δάνειο και η κλοπή αρχαιολογικών θησαυρών!
Αυτό ομολόγησε ο υπουργός Οικονομικών -και ευρισκόμενος σε αγαστή συνεργασία με τους Γερμανούς για τα Μνημόνια κλπ.- Φ.Σαχινίδης σήμερα στη Βουλή, όπου συζητήθηκε το θέμα στην αρμόδια επιτροπή!  
«Δεν έχουμε κανένα στοιχείο στο υπουργείο Οικονομικών ούτε για το δάνειο ούτε για τις αποζημιώσεις. Δεν υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα στοιχεία.
Ρώτησα να με ενημερώσουν οι υπηρεσίες αν υπάρχουν κάποια στοιχεία για τις απαιτήσεις της Ελλάδας, αλλά δεν προέκυψε κάτι.

η ιστορία μιας ψήφου

Αν και κάποιοι λένε πως είμαι το βασικό συστατικό της δημοκρατίας, εγώ θα αυτοσυστηθώ ως ένας απλός φάκελος με γαλάζιες ρίγες και αυτοκόλλητη ταινία μέσα στο οποίο τοποθετούν κάθε λίγα χρόνια, με τελετουργική συγκίνηση και δάκρυα, ένα διπλωμένο, σταυρωμένο χαρτάκι. Κάθε τέσσερα χρόνια το αργότερο, στοιβαγμένη σ’ ένα σωρό από άλλα αδελφάκια, με μοιράζουν σ’ ενθουσιώδεις πολίτες, που μυστικά, υπό την προστασία του παραβάν, ασκούν το «δημοκρατικό τους δικαίωμα». Απ’ ότι έχω ακούσει, είμαι πολύ σημαντική, αν και δε νιώθω έτσι. Έχουν περάσει από μέσα μου ονόματα χιλιάδες, από καραβανάδες έως λιμοκοντόρους, κι από γλείφτες ως σοβαροφανείς καθηγητάκους ή απλοί πολίτες, εργάτες, φοιτητές, μικροεισοδηματίες που φόρεσαν γραβάτα για την περίσταση. Πάντα ανυπομονούσα να συναντήσω πίσω απ’ τη μπλε κουρτίνα, κάποιον διστακτικό, κάποιον που το σκεφτόταν, κάποιον που την τελευταία στιγμή θα μ’ έσκιζε και θα τους έστελνε στο διάολο. Αλλά μπα…
Εν έτει 2012, μ’ ετοιμάζουν πάλι για το «δημοκρατικό» τους καρναβάλι. Ένα καρναβάλι στο οποίο παίρνουν μέρος οι ιερείς του μονοδρόμου και τα ατίθασα παιδιά του αντιμονόδρομου, αυτοί που μέσα από τις βαρύγδουπες δηλώσεις τους τα ξέρουν όλα, βαφτίζουν ουτοπιστές και τεμπέληδες όποιους διαφωνούν μαζί τους, υψώνοντας το δισκοπότηρο της απόλυτα αναγκαίας εξαθλίωσης «εις το όνομα της αγοράς και του κέρδους δεηθώμεν» • ή οι αυτόκλητοι γνώστες των επιθυμιών του λαού ολόκληρου και κάθε «πολίτη» προσωπικά. Ακόμη και ονόματα χιτλερικών τραμπούκων θα φιλοξενήσω στα σωθικά μου φέτος. Όχι ότι παλιότερα ήταν καλύτερα, βέβαια ή πως δεν εγκόλπωνα ένα σωρό καθάρματα που προσποιούνταν πως έγιναν πράοι και σκεπτικιστές – αλλά αυτή τη φορά θα καμαρώνουν απερίφραστα προσκηνώντας το μουστάκι του αγαπημένου τους Αδόλφου. Από πάντα, κάθε σταυρός απαντούσε σ’ εκατοντάδες Θα, κάθε ψήφος ανταποκρινόταν σε προεκλογικές μυθοπλασίες και υποσχέσεις για χάρη των αριθμών.
Είμαι, λοιπόν, εγώ το μέσο αλλαγής; Έχω καταφέρει ποτέ να αλλάξω ριζικά κάποια κατάσταση; Πάντα με χρησιμοποιούσαν για τον κατευνασμό της αντίδρασης και την ικανοποίηση κάθε ματαιοδοξίας, για το βόλεμα σε μια ασφαλή θεσούλα. Αυτό που αδυνατώ να το συλλάβω, είναι το εξής: γιατί, μετά από τόσες και τόσες μου αποτυχίες, συνεχίζουν να ελπίζουν σ’ εμένα; Γιατί με πλαισιώσανε σ’ ένα σύστημα που ανόητα βαφτίσανε δημοκρατία ενώ στην πραγματικότητα εγώ το μόνο που μπορώ να προσφέρω είναι μια ολιγαρχία ή το συγκάλυμμα μιας κυβέρνησης που ρομποτικά την ελέγχουν κάποιοι αριθμοί; Γιατί τόση διαφήμιση, τόσες κόντρες, τόσος σαματάς γύρω από ένα εκ των προτέρων χαμένο παιχνίδι; Φαίνεται πως τόσοι αιώνες επαναστατικής πράξης, τόσες καλογραμμένες θεωρίες δεν άλλαξαν καθόλου τις τηλεοπτικά διαμορφωμένες συνειδήσεις. Φαίνεται πως το θέαμα και τα μικρά χαρούμενα πανηγυράκια δεν αφήνουν περιθώρια να σκεφτεί κανείς κάτι καλύτερο. Είναι χρήσιμα κι αυτά για την καταστολή της σκέψης και της κριτικής ικανότητας.
Πολλοί θεωρούν πως δεν έχουν άλλη λύση, πέρα από μένα! Όσο μ’ έχουν στριμωγμένη μες στις κούτες, στα πολυετή κενά ανάμεσα στις δημοκρατικές τους αναλαμπές, κάθομαι και σκέφτομαι, σκέφτομαι τρόπους για να τους βοηθήσω. Ίσως, λέω καμιά φορά στ’ αδέρφια μες στην κούτα, αν αυτοκτονούσαμε μαζικά, εμείς οι ψήφοι – φάκελοι, να σκαρφίζονταν κάτι άλλο. Ν’ αναγκάζονταν να επινοήσουν εκ νέου τη δημοκρατία τους. Ν’ αναγνώριζαν πίσω απ’ τις μάσκες των αντιπροσώπων το πρόσωπο του αδηφάγου για δόξα – χρήμα – κυριαρχία κτήνους. Ν’ αναγνώριζαν πίσω απ’ τη δική τους μάσκα του υπάκουου καταναλωτή τον ελεύθερο πολίτη, αυτόν που έχει την ικανότητα να μοιραστεί, να ζήσει στο έπακρο πίνοντας τους χυμούς του φρούτου της ζωής και όχι απλά ροκανίζοντας τη φλούδα. Δεν ξέρω αν πράγματι μπορούν, κάποιες φορές χάνω κάθε μου ελπίδα, κάποιες άλλες ανακτώ την πίστη μου στην εν δυνάμει δημιουργικότητα τους.
Παίρνω θάρρος, θαυμάζοντας την επαναστατική ορμή του Μάη του 68, τους λυσσασμένους για ελευθερία των δρόμων του Παρισιού, την Γένοβα του 2001, απ’ την αραβική άνοιξη, απ’ την Πουέρτα Ντελ Σολ, την Οαχάκα, το Σιάτλ, τους καταληψίες της Γουόλ Στριτ… Ανακτώ τις ελπίδες μου βλέποντας εικόνες από τους εξεγερμένους του Δεκέμβρη του 08, που δημιούργησαν στους δρόμους καταστρέφοντας ό,τι τους καταστρέφει. Ακόμη και σήμερα, την ώρα που μιλάμε, η φλόγα των προσδοκιών μου ξαναφουντώνει, χαζεύοντας στους δρόμους όλο και περισσότερους ριζοσπαστικοποιημένους νέους, όλο και δυναμικότερα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, όλο και μεγαλύτερη αμφισβήτηση για κάθε ετερόνομο θεσμό. Μου φαίνεται, πως ήρθε η ώρα να κάνω το δικό μου βήμα, έστω κι αν δεν μ’ ακολουθήσουν άλλα ψηφοδέλτια. Ήρθε η ώρα να πάψω να ‘μαι μέρος αυτής της διαδικασίας που ανακυκλώνει και διαιωνίζει ετερόνομες δομές, ν’ αφήσω χώρο σε νέα προτάγματα, νέα εργαλεία, νέες καταστάσεις. Ήρθε η ώρα ν’ αυτοπυρποληθώ, φωνάζοντας… φωτιά στις κάλπες και στους καναπέδες...

ελένη γκιώκα

Τοκογλυφία τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος

Η πρώτη απόπειρα να απαλλαγούν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά από τα τοκογλυφικά χρέη έγινε τον 7ο αιώνα π.Χ. με τη νομοθέτηση της σεισάχθειας, στην αρχαία Αθήνα. Τοκογλύφοι… ολκής έκαναν χρυσές δουλειές στη Ρώμη, ενώ στον Μεσαίωνα η Εκκλησία αφόρισε τον παράνομο τοκισμό.
Γκραβούρα με τοκογλύφο να δανείζει έμπορο
Γκραβούρα με τοκογλύφο να δανείζει έμπορο
Μόνον όσοι δεν ξέρουν την πραγματικότητα, που επικρατεί στην αγορά, πέφτουν από τα σύννεφα όταν ακούν για κυκλώματα τοκογλυφίας. Μάλιστα σε συνθήκες έλλειψης ρευστότητας διαμορφώνεται τάση πολλαπλασιασμού τους σαν τα κεφάλια της Λερναίας Υδρας.
Μετά τις τέσσερις συμμορίες, που εξαρθρώθηκαν στη Θεσσαλονίκη, στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ έχουν μπει άλλα δύο κυκλώματα τοκογλυφίας. Δραστηριοποιούνται στην Αττική και στον Βόλο.
Οι ρίζες της τοκογλυφίας χάνονται στην αρχαιότητα. Οι πρώτοι βλαστοί της ξεπρόβαλαν λίγο μετά την εμφάνιση του χρήματος. Τον 7ο π.Χ. αιώνα, στην Αθήνα, η νομοθέτηση της σεισάχθειας από τον Σόλωνα είχε στόχο την απαλλαγή των υπερχρεωμένων νοικοκυριών από τα τοκογλυφικά χρέη. Κάτι ανάλογο έκανε και ο Ιούλιος Καίσαρ στη Ρώμη τον 1ο π.Χ. αιώνα.

ούτε εσένα ξεχνώ

Δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ, εισαι κομματοκράτης, ολιγάρχης, υποταγμένος στο δντ, υποτακτικός της μέρκελ του ναζί σόιμπλε, που κατάγετε από τον αρχιναζί γκέρινγκ, υπάλληλος των τοκογλύφων, κολοτούμπας, κομανέντσης, δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ, δεν σε πιστεύω θα σε μαυρίσω όπως μαύρισες την ζωή μου, άμεση δημοκρατία τώρα, δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ, δεν ξεχνωωωωωωωωωωω

δεν ξεχνω

δέν ξεχνώ, δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ, δεν θα ξεχάσω, δεν θα παραμυθιαστώ, δεν τους πιστεύω, δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ, δεν θα ξεχάσω, δεν θα τους πιστέψω, θα τους μαυρίσω όπως μου μαύρισαν την ζωή, δεν ξεχνώ, δεν ξεχνώ, δεν ξεχνωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

ποσα χρειαζεται ενας ελληνας για να ζησει?

Πόσα ¤ χρειάζεται γιά να ζει ένας άνθρωπος ανθρωπινά στην Ελλάδα σήμερα;

Δεν μιλούμε βέβαια γιά τα μέλη της νυν πολιτικής τάξης στην Ελλάδα. Μιλούμε γιά ανθρώπους και όχι γιά τερατόμορφα εξωπλανητικά όντα.
Ας υποθέσουμε πως μετά από μερικές οικονομικές μελέτες επί μελετών καταλήγουμε στο, γιά την ωραία τούτη ώρα, υποθετικό ποσόν των ¤1.500 τον μήνα. Τι ακριβώς τότε μας εμποδίζει να σχεδιάσουμε ένα οικονομικό σύστημα που ξεκινάει με έναν κατώτατο μισθό των ¤1.500 τον μήνα και μία κατωτάτη σύνταξη, επίσης των ¤1.500 τον μήνα;
Γιατί πρέπει η ελληνική οικονομία να σχεδιάζεται και να περιορίζεται απάνθρωπα, αποπνικτικά και εξωθεσμικά από πάνω προς τα κάτω; Τι ακριβώς μας εμποδίζει να σχεδιάσουμε την ελληνική μας οικονομία από κάτω προς τα πάνω;
Με την κατωτάτη σύνταξη και τον κατώτατο μισθό στα ¤1.500 τον μήνα (¤18.000 τον χρόνο), θα δημιουργηθεί αρκετή ζήτηση στις πραγματικές αγορές αγαθών και υπηρεσιών της πραγματικής μας οικονομίας, ώστε αυτή η ζήτηση να δημιουργήσει οικονομική ανάπτυξη και ευμάρεια στην ελληνική κοινωνία. Απλά επειδή η τάση των ανθρώπων να ζητούν αγαθά και υπηρεσίες είναι πάντα πολύ υψηλότερη στα χαμηλά επίπεδα εισοδήματος σε σχέση με τα αντίστοιχα υψηλά επίπεδα.
¶σε δε που δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες γιά την ανάπτυξη της αξιοπρέπειας και της ποιότητας της ανθρώπινης ζωής, τότε μόνον έχουν κάποιες ελπίδες και οι άπληστοι, αισχροκερδείς δανιστές μας να πάρουν και εκείνοι κάτι πίσω σε μορφή πραγματικού πλούτου. Είναι ή δεν είναι λοιπόν αυτό ένα επικερδές σενάριο για όλους τους ανθρώπους;
Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να έχουμε ως στόχο μας την ανθρώπινη ευδαιμονία και σε προσωπικό αλλά, κυρίως, σε επίπεδο συλλογικότητας της ελληνικής μας κοινωνίας, δηλαδή ως στόχο μας το κοινό καλό. Προϋποθέτει δηλαδή το όλο εγχείρημα μία επάνοδο στον ανθρωποκεντρικό ανθρωπισμό, από την τώρα βασιλεύουσα κυριαρχία του χρηματιστικοποιημένου ζόμπι οικονομισμού.
Ιδεολογικά, δεν έχω καμμία αντίρηση στην αρμονική μας συμβίωση με τον χρηματιστικοποιημένο ζόμπι οικονομισμό, αρκεί να παραμένει η βασιλεύουσα κυριαρχία του μακρυά από την πατρίδα μας την Ελλάδα. Το μόνο πρόβλημα όμως με την βασιλεύουσα κυριαρχία του χρηματιστικοποιημένου ζόμπι οικονομισμού είναι πως όλοι εμείς, οι κοινοί άνθρωποι, καταντούμε να είμαστε τα ζόμπι, όχι μόνον οι φτωχοί, αλλά ειδικά οι βολεμένες και οι βολεμένοι.
Είναι πιά τόσο αδιανόητο να είμαστε τόσο εγωιστικά εγωκεντρικοί; Διότι ο προσωπικός μας πόθος και το πάθος μας γιά την εγωιστικά εγωκεντρική μας ευδαιμονία δημιουργεί την άμεση ανάγκη της συλλογικής μας ευδαιμονίας, έτσι δεν είναι;

Ευοί Ευάν,
Νίκος Γεωργαντζάς

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

4 κηδείες και ένας γαμος

Τέσσερις κηδείες και ένας γάμος

του Νίκου Γεωργαντζα καθηγητη συστημικης δυναμικης ΗΠΑ

Η πρώτη κηδεία ήταν του σοσιαλισμού. Επειδή ακριβώς το είπαν σοσιαλισμό και όχι ‘κοινωνιο-κρατία’, το μόρφωμα εκείνο έχασε την πολιτική του διάσταση και περιορίστηκε στον έλεγχο των αγορών της πραγματικής οικονομίας αγαθών και υπηρεσιών.
Πέθανε λοιπόν ο σοσιαλισμός γιά να πάρει το πάνω χέρι ο καπιταλισμός, ώς πρόταγμα της ελευθερίας των αγορών. Αλλά και ο καπιταλισμός έχασε την πολιτική του διάσταση, μιάς και τον είπαν καπιταλισμό και όχι ‘καιφαλαιο-κρατία’, ώστε να μην μπορεί να βλέπει ο κόσμος την πολιτική του διάσταση, που έχει να κάνει, όχι με την συσσώρευση κεφαλαίου αλλά με το ‘-κρατία’.
Η δεύτερη κηδεία λοιπόν είναι εκείνη του καπιταλισμού. Αλλά ο θάνατος πάντα δημιουργεί ζωή και έτσι φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση του χρηματιστικοποιημένου ζόμπι οικονομισμού, που κάτι έχει να κάνει με την απελευθέρωση των αγορών, αλλά οι αγορές τούτες είναι αγορές καιφαλαίου, οι οποίες ανθούν ανεξέλεγκτα εις βάρος των αγορών της πραγματικής οικονομίας αγαθών και υπηρεσιών.
Η τρίτη κηδεία είναι του άρδην καλλιγραφικού πολιτικό καθεστώτος ΝΔ-ΠαΣοΚ, με τις επίσης άρδην καλλιγραφικές μπλε και πράσινες ανταύγειες του. Μπορεί πλέον εκ του ασφαλούς να θεωρείται πολιτικά ξοφλημένο, είναι διότι δεν δίνει καμμία σημασία στα ελληνικά αξιακά συστήματα και τις ελληνικές αρχές που διέπουν τον ανθρώπινο πολιτισμό μας στην επιφάνεια του πλανήτη Γη.
Διότι σε μία έξαρση αποδόμησης, πολτοποίησης και ετεροκαθορισμού της συλλογικής ελληνικής πολιτισμικής ταυτότητας, το καθεστώς ΝΔ-ΠαΣοΚ βάλθηκε από το 1974 να διαλύσει την χώρα μας, να την ξεπουλήσει και, αφού την περάσει μέσα από μία κιμαδομηχανή πολυπολιτισμικότητας αλά ΕΛΙΑΜΕΠ, να την σβήσει από τον χάρτη της Γης. Ως αντίδραση στο καθεστώς ΝΔ-ΠαΣοΚ, δημιουργήθηκαν πάρα πολλά πολιτικά κινήματα και πατριωτικά μέτωπα στην Ελλάδα, αλλά τώρα και αυτά πεθαίνουν, καθόσον μάχονται με λύσα το ένα εναντίον του άλλου.
Η τετάρτη λοιπόν κηδεία είναι αυτή των ανεξαρτήτων πολιτικών κινημάτων και πατριωτικών μετώπων. Όσες γυαλιστερές χάντρες και όσα καθρεφτάκια να κρεμάσουμε, όλα τα ανεξάρτητα πολιτικά κινήματα και πατριωτικά μέτωπα πρέπει να θαφτούν, διότι το καθένα ξεχωριστά δεν είναι σε θέση να εκφράσει την συλλογικότητα του εκτός πολιτικής τάξης ελληνικού μας κόσμου.
Το μόνο λοιπόν που μας σώζει είναι ένας γάμος. Και ο γάμος αυτός δεν είναι άλλος από την πολιτική σύμπραξη όλων των —εκτός του μνημονιακού καθεστώτος ΝΔ-ΠαΣοΚ— πολιτικών κινημάτων και πατριωτικών μετώπων, με ένα ενιαίο ή κοινό ψηφοδέλτιο [1]. Ο μοναδικός δε σκοπός της πολιτικής τούτης σύμπραξης σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο μεταξύ, π.χ., των ‘Ανεξαρτήτων Ελλήνων’ του Πάνου Καμμένου (http://aneksartitoi-ellines.blogspot.com/) και του ‘ΕΠαΜ’ του Δημήτρη Καζάκη (http://www.epam-hellas.gr/), δεν είναι άλλος από το “να σώσουμε τον ελληνικό λαό απο τους σωτήρες του” [2].
Όλα μα όλα τα ανεξάρτητα πολιτικά κινήματα και πατριωτικά μέτωπα πάνε να θαφτούν στην τετάρτη κηδεία, εκτός αν αποδειχθούν ικανά να συνάψουν τον γάμο που θα μας σώσει από τους παρά-τρίχα ‘σωτήρες’ μας. Καμμία άλλη ικανότητα, εκτός βέβαια από εκείνην της πολιτικής τους σύμπραξης σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο, δεν θα τα αποτρέψει από το σύντομα να βλέπουν τα ραδίκια ανάποδα.

Ευοί Ευάν,
Νίκος Γεωργαντζάς

ΧΑΑΡΠ - Τρομακτικό οπλικό σύστημα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.


ΧΑΑΡΠ: Τρομακτικό οπλικό σύστημα ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας αναπτύσσουν οι Η.Π.Α. Από το 1987 ξεκίνησαν τη χρηματοδότηση του ερευνητικού προγράμματος ΧΑΑΡΠ μέσω του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και κυρίως του Ναυτικού και της Αεροπορίας. Πρόκειται για ένα σύστημα το οποίο όταν «τελειοποιηθεί» θα είναι σε θέση να προκαλέσει αλλαγές στο κλίμα μιας επιλεγμένης περιοχής, διακοπή λειτουργίας και καταστροφή κάθε ηλεκτρικής και ηλεκτρονικής συσκευής σε συγκεκριμένο τόπο, πρωτοφανούς μεγέθους σεισμούς, τρύπες στην ιονόσφαιρα, απίστευτης έντασης κεραυνούς, έως και έλεγχο του ανθρώπινου εγκεφάλου μέσω εκπομπής χαμηλών συχνοτήτων παρόμοιες με τις ανθρώπινες!!!

Η ιδέα αυτή ξεκίνησε στα τέλη του 19ου αιώνα από το γνωστό φυσικό Tesla. Το ΧΑΑΡΠ αποτελείται από ένα σύστημα κεραιών, μέσω των οποίων ηλεκτρικά κύματα παραγόμενα από ειδικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού διοχετεύονται σε μία υπερ-κεραία. Τα κύματα μέσω της αντανάκλασής τους στην ιονόσφαιρα πολλαπλασιάζουν την ισχύ της ραδιομαγνητικής συχνότητας (σε προχωρημένο στάδιο του σχεδιασμού θα φτάνει τα 10 δισ. Watt) και κατευθύνονται σε επιθυμητά σημεία. Τα πειράματα λαμβάνουν χώρα στην Αλάσκα, όπου έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο σύστημα κεραιών, ενώ στο μέλλον θα δημιουργηθούν σε άλλες περιοχές και άλλα τέτοια συστήματα, τα οποία συνολικά θα αποτελέσουν την τελική μορφή του ΧΑΑΡΠ. Στα σημεία όπου καταλήγουν αυτά τα τεράστιας ισχύος ηλεκτρομαγνητικά κύματα συντελούνται δραματικές και ανεπανόρθωτες αλλαγές.

Αλλάζει το κλιμα

Μη αναστρέψιμη θα είναι η υπερθέρμανση του  πλανήτη αν δεν κορυφωθούν αυτή τη δεκαετία οι προσπάθειες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, προειδοποιούν οι επιστήμονες.
Παρά τις διαφορές που παρουσιάζουν οι επιστημονικές μελέτες σε διάφορα σημεία, στην πλειοψηφία τους συγκλίνουν στο ότι η παγκόσμια θερμοκρασία θα αυξηθεί κατά έξι βαθμούς Κελσίου μέχρι το 2100, αν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνεχιστούν να αυξάνονται.
Καθώς οι εκπομπές ρύπων αυξάνονται, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι ο κόσμος φτάνει σε ένα σημείο που οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως το λιώσιμο των πάγων και η καταστροφή των τροπικών δασών, θα είναι μη αναστρέψιμες.
«Αυτή είναι κρίσιμη δεκαετία. Αν δεν αλλάξουμε την κατάσταση αυτή η δεκαετία θα ξεπεράσει τα όρια», τόνισε κατά την ομιλία του σε συνέδριο στο Λονδίνο ο Will Steffen, διευθυντής του Ινστιτούτου Κλιματικής Αλλαγής του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας.
Παρά το γεγονός ότι η απειλή είναι άμεση, η διεθνής κοινότητα έχει «περιθώριο» μέχρι το 2015 να υπογράψει νέα παγκόσμια συμφωνία που θα αναγκάζει τους μεγάλους ρυπαντές, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα να μειώσουν τις εκπομπές τους. Η συμφωνία δεν αναμένεται να τεθεί σε ισχύ πριν το 2020.
«Είμαστε στα πρόθυρα μεγάλων αλλαγών», δήλωσε ο Steffen. «Μπορούμε να περιορίσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη στους 2 βαθμούς Κελσίου ή να ξεπεράσουμε το όριο με συνέπεια πολύ υψηλές θερμοκρασίες», κατέληξε.

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

επιτελους ο αριστολελης ολοκληρος

Επί αιώνες οι αρχές που είχε θεσπίσει παρέμεναν αναλλοίωτες τόσο για την επιστήμη όσο και για τη φιλοσοφία. 


Το όνομά του έχει ταυτιστεί με το όνομα της Ελλάδας, κι όμως ποτέ μέχρι τώρα δεν είχαν μεταφραστεί στη νέα ελληνική τα έργα του. 


Ο λόγος για τον Αριστοτέλη, τα Άπαντα του οποίου…


εκδίδονται από την Εταιρεία Μελέτης των Επιστημών του Ανθρώπου (ΕΜΕΑ).


Παρά την εγχώρια…αρχαιολαγνεία, ουδέποτε μέχρι σήμερα ανέλαβε κανένα αρμόδιο όργανο της Πολιτείας να αναλάβει το κόστος ενός τέτοιο εγχειρήματος. 


Κι όμως, ούτε τα ανίκανα Ελληνικά αρμόδια υπουργεία, ούτε οι άχρηστοι στην Ακαδημία Αθηνών, ούτε ο εκδοτικός κόσμος προχώρησαν στην υλοποίηση του έργου που σε άλλες χώρες και γλώσσες έχει γίνει από τον 19ο αιώνα!!


Ωστόσο, σήμερα φαίνεται πως ο Σταγειρίτης φιλόσοφος θα «αποκατασταθεί» καθώς η Εταιρεία Μελέτης των Επιστημών του Ανθρώπου (ΕΜΕΑ) μαζί με την αφρόκρεμα των Ελλήνων ειδικών πραγματοποιεί την πρώτη σχολιασμένη δίγλωσση έκδοση των έργων του Αριστοτέλη. 


Το έργο, χάρη χάρη στη γενναιόδωρη χρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος αναμένεται να ολοκληρωθεί σε τρία χρόνια με 21 τόμους συν έναν ακόμη για το Αριστοτελικό Λεξικό.


Η έκδοση θα παραθέτει το αρχαίο κείμενο μαζί με τη μετάφρασή του καθώς και μια περίληψη πριν από κάθε ενότητα για το πώς το κάθε φιλοσοφικό επιχείρημα έχει συζητηθεί στη διεθνή θεωρία. 


Οι ερμηνευτικές σημειώσεις αλλά και το γλωσσάρι, θα διευκολύνουν τον αναγνώστη να παρακολουθήσει την πορεία και τη συλλογιστική του μεγάλου φιλοσόφου.


Την επιστημονική διεύθυνση της σειράς έχουν αναλάβει ο Βασίλης Κάλφα και ο Παντελής Μπασάκος, καθηγητές στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Πάντειο και η έκδοση γίνεται από τη «Νήσο» με οργανωτικό υπεύθυνο τον κοινωνιολόγο καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γεράσιμο Κουζέλη.


Με γοητεία… 2000 χρόνων


Η επιρροή του Σταγειρίτη φιλοσόφου υπήρξε όχι μόνο τεράστια αλλά και διαχρονική. Τόσο η Ανατολή όσο και η Δύση μελέτησαν σε βάθος τα έργα του, σε τέτοιο βαθμό που η μελέτη κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα είχε αποκτήσει τα χαρακτηριστικά… νεύρωσης. 


Μάλιστα, υπάρχει και το ιστορικό ανέκδοτο που όταν κάποτε οι Καθολικοί μοναχοί ήθελαν να μετρήσουν τα δόντια ενός γαϊδάρου αφού τα μέτρησαν εμπειρικά, κατόπιν απευθύνθηκαν στα έργα του Αριστοτέλη. Όταν διαπίστωσαν ότι ο Σταγειρίτης έκανε λόγο για λιγότερα δόντια, οι μοναχοί…σκότωσαν τον γάιδαρο!


Παρά το γεγονός ότι η μεθοδολογία του Αριστοτέλη επηρεάζει πολύ περισσότερο τη δυτική σκέψη από ότι ο Πλάτων, εντούτοις ο περιπατητής φιλόσοφος έμεινε στη σκιά του δασκάλου του, αφού η διδασκαλία του δεύτερου θεωρήθηκε πιο συμβατή με την ιουδαιοχριστιανική σκέψη.


Η διείσδυση ωστόσο του Αριστοτέλη στην καθημερινή σκέψη είναι εντυπωσιακή. 


Ο Παντελής Μπασάκος σημειώνει χαρακτηριστικά ότι «όπως η Apple εισήγαγε στη ζωή μας το «ποντίκι», έτσι και ο Αριστοτέλης εισήγαγε το «πρόβλημα». Πριν από τον Σταγειρίτη, η λέξη σήμαινε κατά κυριολεξία «δικράνι». Εκείνος τη χρησιμοποίησε ως έννοια, για να αποδώσει το τι συμβαίνει σε μια διαλεκτική συζήτηση όταν τίθεται ένα δίλημμα όπου ό,τι και να επιλέξει ο συνομιλητής θα τον οδηγήσει σε αντίφαση».


Το εντυπωσιακό με τα έργα του Αριστοτέλη είναι ότι δεν σώθηκαν εκείνα που απευθύνονταν στο ευρύτερο κοινό αλλά εκείνα που χρησιμοποιούσε στη διδασκαλία του, και μάλιστα με τη μορφή που τους έδωσε το 40-30 π.Χ. στη Ρώμη ο πρώτος επιμελητής τους, ο Ανδρόνικος ο ,Ρόδιος.


Από τη Ρώμη τα χειρόγραφα θα ταξιδέψουν στην Κωνσταντινούπολη και την «καθ’ ημάς Ανατολή». Εκεί θα «συναντηθούν» με τους Άραβες οι οποίοι θα τα ερμηνεύσουν δια χειρός Αβερρόη. Η μέχρι τώρα κρατούσα αντίληψη ήθελε την αρχαία γνώση να ταξιδεύει προς τη Δύση μέσα από την αραβική εξάπλωση και τα μουσουλμανικά βασίλεια της Γρανάδας και της Κόρδοβας. 


Από εκεί τα «παρέλαβαν» οι Δυτικοί χρησιμοποιώντας τη φιλοσοφία και τη μεθοδολογία του Αριστοτέλη αρχικά για τη θεολογία και στη συνέχεια για την επιστήμη και τη νεώτερη φιλοσοφία.


Ωστόσο, μια νέα άποψη ανατρέπει τα δεδομένα, καθώς μετά από έρευνα στην βιβλιοθήκη του μοναστηριού Σαν Μισέλ της Νορμανδίας, που θεωρείται το «Σινά» της Δύσης, εκτιμάται πως τα αρχαία ελληνικά χειρόγραφα ήταν γνωστά στην Δύση πολύ πριν την αραβική εξάπλωση, καθώς είχαν μεταφραστεί από τους Βυζαντινούς.


Τότε αρχίζει η οδύσσεια της αντιγραφής των χειρογράφων, της αποκατάστασής τους και της ερμηνείας τους, οπότε από τον Μεσαίωνα η αριστοτελική σκέψη αρχίζει να επηρεάζει τόσο τον χριστιανικό όσο και τον ιουδαϊκό και τον ισλαμικό κόσμο (π.χ. Πορφύριος, Δέξιππος, Βοήθιος, Αρέθας Καισαρείας, Θωμάς Ακινάτης, Αβερρόης κ.ά.).


Η πρώτη έντυπη έκδοση των συγγραμμάτων του Αριστοτέλη γίνεται πάντως στη Βενετία το 1489 και περιέχει μόνο τη λατινική μετάφρασή τους με τα υπομνήματα του Αβερρόη. Το ελληνικό κείμενο πρωτοεκδόθηκε το 1495 και η συνολική έκδοση που χρησιμοποιήθηκε ως βάση για τη σύγχρονη μελέτη του Αριστοτέλη είναι εκείνη της Ακαδημίας του Βερολίνου (1831-

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Κ. ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ

Δημοσιεύθηκε στο συλλογικό Aφιέρωμα στον Κ. Καστοριάδη,
Ψυχή, Λόγος, Πόλις, Υψιλον, Αθήνα, 2007

Γιώργος Ν. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ Κ. ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗ



Ο Καστοριάδης αναφέρεται πολύ συχνά στα κείμενά του στον Αριστοτέλη, είτε για να τον κρίνει, είτε για να διευκρινήσει δικές του έννοιες και απόψεις. Στο εξαίρετο κείμενό του λ.χ. «Αξία, ισότητα, δικαιοσύνη, πολιτική: Από τον Μαρξ στον Αριστοτέλη και από τον Αριστοτέλη σ’ εμάς»[1] εξετάζει εν εκτάσει την αριστοτελική έννοια της δικαιοσύνης και αναδεικνύει τα προβλήματα και τα αδιέξοδά της. Οι απόψεις του όμως για την σχέση του Αριστοτέλη με την δημοκρατία είναι προβληματικές. Δεν διστάζει να χαρακτηρίσει τον Σταγειρίτη δημοκράτη[2] και να υποστηρίξει ότι η Αθηναίων Πολιτεία του είναι για αυτόν το ιδεώδες της «πολιτείας» του[3] χωρίς καθόλου να επιχειρηματολογήσει . Λέει ο Καστοριάδης ότι «η Αθήνα ήταν μιά πολιτεία με την αριστοτελικη έννοια, εφ’ όσον ορισμένοι άρχοντες (πολύ σπουδαίοι) εκλέγονταν»[4]. Ναί μεν στην Αθήνα ορισμένοι σπουδαίοι άρχοντες εκλέγονταν, αλλά υπήρχαν πάρα πολλοί άλλοι οι οποίοι κληρώνονταν, πράγμα το οποίο δεν συμβαίνει στην αριστοτελική «πολιτεία». Αυτή βεβαίως δεν είναι η μόνη διαφορά μεταξύ αριστοτελικής «πολιτείας» και δημοκρατίας. Υπάρχουν και πολλές άλλες όπως φαίνεται από την σύγκριση των δύο πολιτευμάτων, πράγμα το οποίο γίνεται στο τρίτο μέρος του παρόντος κειμένου, ενώ το πρώτο ασχολείται με την κριτική του Αριστοτέλη στην δημοκρατία και το δεύτερο μέρος αναδεικνύει την κριτική της Αθηναίων Πολιτείας στην δημοκρατία.

Η ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Γιώργος Ν. Οικονόμου
Δρ Φιλοσοφίας
Εκδ. Παπαζήση, 2008, σ. 160

O Aριστοτέλης άσκησε στη δημοκρατία της εποχής του ποικιλότροπη κριτική, η οποία σε πολλά σημεία είναι αστήρικτη και έχει έντονη ιδεολογική χροιά. Το παρόν βιβλίο διερευνά τις προσπάθειές του να συγκροτήσει εναλλακτική πρόταση. Η διερεύνηση αυτή αναγκαστικά διέρχεται από τις βασικές έννοιες της ηθικής και της πολιτικής του φιλοσοφίας, όπως συναντώνται στα Ηθικά και τα Πολιτικά. Εξετάζονται οι απόψεις του φιλοσόφου για συγκεκριμένα πολιτεύματα, καθώς και οι συμπάθειές του για ιστορικά πολιτικά πρόσωπα που είναι εκφραστές συντηρητικών ιδεών. Μέσα από την ανάλυση των νέων εννοιών (ηθικών, πολιτικών και φιλοσοφικών) που εισάγει ο Αριστοτέλης αναδεικνύεται η μείζων πρότασή του. Πρόκειται για μια προσπάθεια να συνδυασθούν στοιχεία από τα δύο κύρια πολιτεύματα, την ολιγαρχία και τη δημοκρατία. Στην προσπάθειά του όμως αυτή η δημοκρατία απογυμνώνεται από βασικές αρχές της έτσι ώστε να μετατραπεί εν τέλει σε μια «ολιγαρχία» και όχι σε μια «μετριοπαθή δημοκρατία» όπως συχνά υποστηρίζεται.
Aπό την άλλη πολλοί θεωρητικοί, αναζητώντας λύσεις για τη σημερινή κατάσταση, προσφεύγουν αξιωματικώς στην αριστοτελική θεωρία, παρακάμπτοντας την ζώσα πραγματικότητα που εξέθρεψε τον μεγάλο φιλόσοφο, και απαλείφοντας έτσι την πολιτική δημιουργία της δημοκρατικής πόλεως. Όμως η πρᾶξις, οι αξίες, οι θεσμοί και η οργάνωση της δημοκρατίας είναι καταστάλαγμα και ενσάρκωση ιδεών και αντιλήψεων, που επί δύο τουλάχιστον αιώνες αποτέλεσαν αντικείμενο δημοσίου διαλόγου στο πλαίσιο της πόλεως. Για τον λόγο αυτό, οι αντιλήψεις αυτές αξίζει να διερευνηθούν και να αντιπαραβληθούν με αυτές του Αριστοτέλη. Από την αντιπαράθεση αυτή προκύπτει ένα γόνιμο δίλημμα: άμεση δημοκρατία ή αριστοτελική πολιτεία; Το οποίο μπορεί σήμερα να αναδιατυπωθεί ως εξής: δημοκρατία ή κοινοβουλευτισμός;

Πιστό σκυλάκι του ΜΠΟΜΠΟΛΑ ο Τσεκουράτος Βορίδης..Ποινικό αδίκημα η κατάληψη διοδίων - φυλάκιση τουλάχιστον 3 μηνών

anti-ntp.net Εξαργυρώνει την παρουσία του στην Ανατροπή ο Μ.Βορίδης αλλά και το συνολικό του σπρώξιμο στο mega.Σε ποινικό αδίκημα μετατρέπεται η κατάληψη των διοδίων, με ρύθμιση του υπουργείου Υποδομών στο νομοσχέδιο για τα ταξί, καθώς οι διαδηλωτές αντιμετωπίζουν φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών.

Στο μεταξύ, ο επικεφαλής της...
Ομάδας Δράσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Χορστ Ράιχενμπαχ αναφέρθηκε και στις σημαντικές ζημιές των ελληνικών κατασκευαστικών εταιρειών και είπε ότι η νέα κυβέρνηση, θα διαθέσει μεγαλύτερο ποσοστό από τα έσοδα των διοδίων στις εταιρίες, που απασχολούν 30.000 εργαζόμενους.


Πηγή: Ράδιο 9 -98.9

ΒΡΕΘΗΚΕ Η ΛΥΣΗ

Μετά την καλύτερη παρέλαση που έγινε ποτέ στην χώρα, όπως πολύ σωστά είπε όλη η δημοκαφρική πολιτική ηγεσία και φυσικά ο αρμόδιος υπουργός προστασίας του πλούσιου πολίτη, βρέθηκε και η λύση για τις εκλογές. Επιτέλους αγαπητέ πρώην καταναλωτή, πρέπει να καταλάβεις πως η χώρα ανήκει στην ολιγαρχία της βουλής, στα αφεντικά των πολιτικών, τους εργολάβους, τους τραπεζίτες και φυσικά στους αμερικανογερμανοτσολιάδες. Γι αυτούς άλλωστε έγινε και η επανάσταση του 21, μην ξεχνάς, πως τα κόμματα που δημιουργήθηκαν μετά την απελευθέρωση, ήταν το Αγγλικό, το Γερμανικό και το Ρώσικο, έτσι τα ονόμαζαν. Έβαλαν στην φυλακή τον Κολοκωτρόνη, έφεραν Γερμανό βασιλιά και όλα πήραν τον δρόμο τους. Έγινε λοιπόν η καλύτερη παρέλαση, γιατί έγινε χωρίς την φλέμπα του λαουτζίκου, αλλά για τους πραγματικούς ηγέτες της χώρας, που επιτέλους απόλαυσαν μόνοι τους το φρόνιμα του στρατού και της αστυνομίας. Εσένα τι να σε κάνουν? Εσένα σε θέλουν μόνο να δουλεύεις, να πληρώνεις χαράτσια κλπ. Τώρα που δεν έχουν δουλειές να σε βάλουν σαν σκλάβο να δουλεύεις για ψίχουλα, σε αφήνουν να πεθάνεις από την πείνα και το ονομάζουν, μεταρύθμιση. Πήγε πολύ καλά το σχέδιο αυτό, όλοι έμειναν ενθουσιασμένοι και φυσικά αποφάσισαν πολύ σωστά, να το εφαρμόσουν και στις εκλογές. Ναι αγαπημένε πρώην καταναλωτή, στις εκλογές θα καλεστούν να ψηφίσουν μόνο όσοι καλεστούν από το καθεστώς, θα πηγαίνεις να ψηφίσεις μόνο αν σου στείλουν την ειδική πρόσκληση, ώστε να είμαστε και σίγουροι για το αποτέλεσμα των εκλογών, να ηρεμίσει και ο Σόιμπλε, η Μέρκελ και η Γκόλτμαν Σάκς, γιατί έχουν μεγάλη αγωνία και δεν είναι ωραίο αυτό.
Όσοι δεν πάρουν πρόσκληση, κάτι περίεργοι, κάτι συριζέοι, κάτι αντιμνημονιακά αναρχοκομούνια, που απειλούν την ομαλή δημοκρατική παράδωση της χώρας στους τραπεζοτσολιάδες, θα φυλάσονται από τα ηρωικά ΜΑΤ και ΜΕΑ για μια Ελλάδα νέα. Τώρα λοιπόν που βρήκαν τον τρόπο να προστατέψουν την κομματοκρατία τους, συγνώμη, την δημοκρατία τους ήθελα να πω, του χρόνου θα κάνουν μια ακόμα πιο μεγαλειώδη παρέλαση. Δεν θα παρελάσουν τα στρατά και άλλες ξεπερασμένες ανοησίες, άλλωστε δεν θα υπάρχει στρατός, μιας και η χώρα δεν θα υπάρχει και θα έχει παραδοθεί στους τραπεζοτσολιάδες, αλλά επιτέλους θα παρελάσουν οι πραγματικοί ήρωες του έθνους. Οι τραπεζίτες, οι εφοριακοί και τα δημοκρατικά κομάντα, οι τοκογλύφοι. Επιτέλους αποκαταστάθηκε η τάξη.    

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης

Ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης (1765 - 6 Αυγούστου 1848) ήταν γόνος της ιστορικής οικογένειας των Μαυρομιχαλαίων, οπλαρχηγός του 1821 και πρωθυπουργός της Ελλάδας από τη θέση του προέδρου του Εκτελεστικού Σώματος του ελληνικού κράτους.

Βιογραφικό [Επεξεργασία]

Γεννήθηκε στη Μάνη και ήταν γιος του Πιέρρου Μαυρομιχάλη, γόνου ισχυρής μανιάτικης οικογένειας. Μητέρα του ήταν η Κατερίνη, θυγατέρα του ιατρού και ηγεμόνα Κουτσογρηγοράκη.
Κατά την περίοδο του διωγμού των κλεφτών, φυγάδευσε πολλούς προς τα γαλλοκρατούμενα Επτάνησα. Συνδέθηκε συναισθηματικά με τη Γαλλία καθώς πίστευε ότι ήταν η μόνη δύναμη που μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει τους υποδουλωμένους Έλληνες να ξεσηκωθούν. Γι' αυτό τον λόγο σύναψε φιλικές σχέσεις με τον Ναπολέοντα, χωρίς όμως να καταφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το 1814 διορίστηκε από την Υψηλή Πύλη Μπέης της Μάνης.
Το 1818 μυήθηκε από τον Κυριάκο Καμαρηνό και κατατάχθηκε στην Φιλική Εταιρεία. Ο Καμαρηνός πήγε στη συνέχεια στον Ιωάννη Καποδίστρια για να βεβαιωθεί ότι ηγείτο της Φιλικής, και όταν πήρε αρνητικές απαντήσεις και άρχισε να τις μεταφέρει σε διάφορα άτομα απογοητευμένος, δόθηκε η εντολοή να τον σκοτώσουν -πιθανόν για να μη διαρρεύσει ότι ο Καποδίστριας ήταν αρνητικός. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε να ανέρχεται ο Μαυρομιχάλης δείχνοντας μεγάλο ζήλο και ικανότητα.
Στις 17 Μαρτίου του 1821 ο Πετρόμπεης επικεφαλής πέντε χιλιάδων Μανιατών κατέλαβε την Καλαμάτα, όπου και, αφού παρακολούθησε τη Θεία Λειτουργία, προκήρυξε την επανάσταση. Στις 25 Μαρτίου του ίδιου χρόνου ο Πετρόμπεης συγκρότησε την Μεσσηνιακή Γερουσία, με πρόεδρο τον ίδιο. Στις 26 Μαρτίου η Μεσσηνιακή Γερουσία εξέδωσε διακήρυξη προς τις Ευρωπαϊκές Αυλές, την οποία υπέγραψαν ο ίδιος ως αρχιστράτηγος, και όλα τα μέλη της Γερουσίας. Δύο μήνες αργότερα εκλέχτηκε πρόεδρος της Πελοποννησιακής Γερουσίας στη Μονή των Καλτετζών, στην οποία προσπάθησε να συμφιλιώσει τις αντιμαχόμενες πλευρές, χωρίς ωστόσο να αποφύγει τις κατηγορίες για ιδιοτέλεια και προδοσία.

Παπαφλέσσας

Ο Γρηγόριος Δικαίος ή Παπαφλέσσας (το κανονικό του όνομα ήταν Γεώργιος Δικαίος, το Φλέσσας είναι παρωνύμιο, όμως Δικαίοι και Φλεσσαίοι στην ουσία είναι η ίδια οικογένεια)[1][2](1788-1825) ή περισσότερο γνωστός ως Παπαφλέσσας ή Γρηγόριος Δικαίος ή Διαολόπαπας[3] ήταν κληρικός, πολιτικός και αγωνιστής, ήρωας της Eλληνικής Επανάστασης του 1821.

Βιογραφία [Επεξεργασία]

Γεννήθηκε στην Πολιανή Μεσσηνίας[2], φοίτησε στη Σχολή Δημητσάνας, και μόνασε στο μοναστήρι της Παναγιάς της Βελανιδιάς, στην Καλαμάτα, όπου πήρε το όνομα Γρηγόριος (παπάς Φλέσσας)[εκκρεμεί παραπομπή]. Εξαιτίας του επαναστατικού χαρακτήρα του εγκατέλειψε την Πελοπόννησο περνώντας στη Ζάκυνθο, και αργότερα πήγε στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης από τον πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ με το εκκλησιαστικό Οφφίκιο «Δικαίος». [εκκρεμεί παραπομπή]
Στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο, ο οποίος τον μύησε στη Φιλική Εταιρεία. Στάλθηκε στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες (Μολδαβία και Βλαχία), για να προπαρασκευάσει την Επανάσταση. Όταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης αποφάσισε να ξεκινήσει τον ένοπλο αγώνα από τη Μολδοβλαχία, η Φιλική Εταιρία τον Ιανουάριο του 1821 έστειλε τον Παπαφλέσσα στην Πελοπόννησο για να ξεσηκώσει κι εκεί το λαό.

Κωνσταντίνος Κανάρης (1793 – 1877)

Ηγετική μορφή του '21, στρατιωτικός και πολιτικός. Γεννήθηκε το 1793 ή το 1795 στα Ψαρά, στους κόλπους μιας οικογένειας με μεγάλη ναυτική παράδοση. Ο πατέρας του Μιχαήλ ή Μικές Κανάργιος ή Κανάριος διατέλεσε επανειλημμένα δημογέροντας του νησιού και από τον γάμο του με τη Μαρία απέκτησε τρία αγόρια, τον Αναγνώστη, τον Γεώργιο και τον Κωνσταντίνο.
Ο Κωνσταντής έμεινε ορφανός από μικρός και ακολούθησε το ναυτικό επάγγελμα με το επίθετο Κανάρης. Δούλεψε ως μούτσος στο μπρίκι του θείου του Δημήτρη Βουρέκα, που μετέφερε Σουλιώτες από την Πάργα στη Λευκάδα και έμαθε τα μυστικά της θάλασσας. Μετά τον θάνατο του θείου, ανέλαβε καπετάνιος του πλοίου του, με το οποίο πραγματοποίησε πολλά εμπορικά ταξίδια στη Μεσόγειο. Σε ηλικία 22 ετών παντρεύτηκε τη Δέσποινα Μανιάτη, κόρη γνωστής ναυτικής οικογένειας των Ψαρών, με την οποία απέκτησε επτά παιδιά.

Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα

Με καθαρή καταγωγή από την αρβανίτικη κοινότητα της Ύδρας[1][2][3][4], η Λασκαρίνα Πινότση, όπως ήταν το όνομά της, γεννήθηκε στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης στις 11 Μαΐου 1771, όταν η μητέρα της, Παρασκευώ (Σκεύω), επισκέφθηκε τον σύζυγό της και πατέρα της Λασκαρίνας, Σταυριανό Πινότση, ο οποίος ήταν ετοιμοθάνατος και είχε φυλακιστεί εκεί από τους Τούρκους επειδή είχε συμμετάσχει στην επανάσταση της Πελοποννήσου το 1769-1770, τα γνωστά Ορλωφικά. Μετά τον θάνατο του πατέρα της, επέστρεψε μαζί με την χήρα μητέρα της στην Ύδρα όπου έζησαν για τέσσερα χρόνια. Ύστερα μετακόμισαν στις Σπέτσες, όταν η μητέρα της παντρεύτηκε τον εντόπιο καπετάνιο Δημήτριο Λαζάρου-Ορλώφ[5].
Από την παιδική της ηλικία η Λασκαρίνα είχε πάθος με την θάλασσα και με τις ιστορίες ναυτικών, καθώς και με τον Θούριο του Ρήγα Φεραίου για την απελευθέρωση του ελληνικού έθνους που ήταν υπό τουρκικό ζυγό για 400 περίπου χρόνια.
Παντρεύτηκε για πρώτη φορά το 1788 όταν ήταν 17 χρονών, τον Δημήτριο Γιάννουζα (σκοτώθηκε το 1797), με τον οποίο απέκτησε τρία παιδιά. Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Δημήτριος Μπούμπουλης, τον οποίο παντρεύτηκε σε ηλικία 30 ετών το 1801 και από τον οποίο πήρε και το όνομα και έγινε γνωστή ως «Μπουμπουλίνα». Όμως και οι δύο σύζυγοι της, Σπετσιώτες καπεταναίοι, σκοτώθηκαν σε ναυμαχίες εναντίον πειρατών που έκαναν ληστρικές επιδρομές στα παράλια της Ελλάδας. Ειδικά ο Μπούμπουλης σκοτώθηκε το 1811 από βόλι στο μέτωπο.[6].