Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

« Ιδοὺ Μάγοι ἐξ Ανατολών...»

του Στράτου Θεοδοσίου & Μάνου Δανέζη Τομέας Ἀστροφυσικῆς, Τμῆμα Φυσικῆς, Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν
Ὁ Ἰουστίνος ὁ Μάρτυρας, σὲ περισσότερο ἀπὸ ἕνα χωριὰ τοῦ Διαλόγου πρὸς Ἰουδαῖον Τρύφωνα, ὑποστηρίζει ὅτι οἱ Μάγοι ἦταν Ἄραβες (π.χ.: «Τῶν ἀπὸ Ἀραβίας οὖν μάγων ἐλθόντων εἰς Βηθλεέμ...» P. G., Διάλογος πρὸς Ἰουδαῖον Τρύφωνα, 78, 78). Τὴν ἴδια ἄποψη θὰ ὑποστηρίξουν λίγο ἀργότερα τόσο ὁ Τερτυλλιανὸς στὸ Κατὰ Μαρκίωνος (adv. Marcionem III, XIII) ὅσο καὶ ὁ Ἱερώνυμος (340-460), ὅτι δηλ. οἱ Μάγοι ἦταν ἀστρολάτρες Ναβαταῖοι ἀπὸ τὴν Πετραία Ἀραβία.
Πολλοὶ μελετητὲς τῶν Γραφῶν, ὁρμώμενοι ἀπὸ τὴν ἀναφορὰ τοῦ Βιβλίου τοῦ Δανιήλ, «...οὐκ ἐπερωτᾷ ἐπαοιδόν, μάγον καὶ Χαλδαῖον» (Δαν. B´, 10), ὑποστήριξαν ὅτι οἱ Μάγοι ἦταν Χαλδαῖοι, ἐπικαλούμενοι μάλιστα τὸ γνωστὸ γεγονὸς ὅτι στὴ Βαβυλώνα εἶχε δημιουργηθεῖ, κατὰ τὴν αἰχμαλωσία, μιὰ ἰσχυρὴ ἑβραϊκὴ κοινότητα, ποὺ ἴσως νὰ ἀντάλλασσε θεολογικὲς-ἐπιστημονικὲς ἀπόψεις μὲ τοὺς Χαλδαίους σοφούς.

Ὁ Ἰάκωβος (Πρωτοευαγγέλιο), ἀντιθέτως, ἀλλὰ καὶ ὁ Ἠσύχιος καὶ ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (337/345-407), ἀναφέρουν ὅτι οἱ Μάγοι κατάγονταν ἀπὸ τὴν Περσία, ἀφοῦ σ᾿ αὐτὴν τὴ χώρα ὁδηγοῦσε ἡ ὀνομασία «μάγος», ποὺ σήμαινε τὸν σοφὸ ἱερέα τοῦ Ζωροαστρισμοῦ. Ἀφετέρου, ὁ πολυγραφότατος Ὠριγένης ὁ Ἀλεξανδρινὸς (185-254) πίστευε ὅτι οἱ Μάγοι ἦταν αἰγύπτιοι «ἐπαοιδοί» (P. G., 13, 768B), ἄποψη τὴν ὁποία συμμεριζόταν καὶ ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, ποὺ ἀναφέρει τοὺς Μάγους ὡς αἰγύπτιους ἐπαοιδοὺς (P. G. 26, 952). Τέλος, ἄλλοι μελετητὲς τῶν Γραφῶν ὑποστήριζαν ὅτι οἱ «μάγοι» ἦταν ἀφγανοὶ σοφοὶ ἀπὸ τὴ μακρινὴ Βακτριανή.

Τὴν ἄποψη ὅτι οἱ Μάγοι ἦταν Χαλδαῖοι θὰ υἱοθετήσει, αἰῶνες ἀργότερα, καὶ ὁ Γιοχάνες Κέπλερ (1571-1630). O μεγάλος ἀστρονόμος θεωροῦσε ὅτι ἡ ἰδέα πὼς οἱ Μάγοι ἦταν Χαλδαῖοι -προέρχονταν δηλαδὴ ἀπὸ τὴ Μεσοποταμία, κοιτίδα τῆς ἀστρολογίας- ἐναρμονιζόταν μὲ τὴν ἀστρολογικὴ ἑρμηνεία του γιὰ τὴ φύση τοῦ ἄστρου τῆς Βηθλεέμ.

Σύμφωνα μὲ τοὺς σκεπτικιστὲς καὶ ὀρθολογιστὲς ἐρευνητές, οἱ τρεῖς Μάγοι ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ εἶναι ἕνας μῦθος τὸν ὁποῖο ἔπλασαν οἱ ἐξ Ἰουδαίων Χριστιανοί, ποὺ ἀνέμεναν τὸν Μεσσία ὄχι μόνο ὡς Σωτῆρα ἐλευθερωτή, ἀλλὰ συγχρόνως καὶ ὡς σπουδαῖο γήινο βασιλιὰ ποὺ θὰ ὑπέτασσε τοὺς ἄλλους λαοὺς τῆς οἰκουμένης. Ἔτσι, οἱ σοφοὶ Μάγοι, μὲ τὴν παρουσία καὶ τὸ προσκύνημά τους, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸ εἶδος τῶν δώρων τους, ἐπικύρωναν προκαταβολικὰ τόσο τὴ γήινη κυριαρχία ὅσο καὶ τὴν κοσμοσωτήρια καὶ εἰρηνοποιὸ ἀποστολὴ τοῦ νέου βασιλιά. Ἄλλοι ὅμως ὀρθολογιστὲς ἐρευνητὲς ἀντιτείνουν ὅτι θὰ ἦταν ἀδιανόητο καὶ ἀπαράδεκτο γιὰ τοὺς μονοθεϊστὲς Ἰουδαίους, Μάγοι μιθραϊστὲς ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ νὰ ἐπικυρώσουν τὴ γέννηση τοῦ δαυϊδικοῦ Μεσσία τους, καὶ θεωροῦν τὴν ἐν λόγῳ εὐαγγελικὴ ἀναφορὰ ἐμβόλιμη, μεταγενέστερη καὶ μιθραϊστικὸ κατάλοιπο.
Μάγοι βασιλεῖς

O ἐκκλησιαστικὸς συγγραφέας Κόιντος Σεπτίμιος Τερτυλλιανὸς (2ος αἰ.) θεωρεῖ τοὺς Μάγους ὡς βασιλεῖς («... βασιλεῖς ἀράβων καὶ Σαβᾶ δῶρα προσάξουσι» Ψαλμ. 71, 10). Τὴν ἄποψη αὐτὴ ἀποδέχτηκε ἡ παράδοση καὶ ἔτσι μεγαλοπρεπεῖς ἀπεικονίζει τοὺς Μάγους ἡ θρησκευτικὴ τέχνη.

Τὰ ὀνόματά τους δὲν διασώθηκαν. Πρῶτος ἀναφέρεται ὀνομαστικὰ στοὺς Μάγους ὁ Βέδας ὁ αἰδέσιμος (Venerαble Bede, 672-735), ἐπιφανὴς Ἀγγλος ἐκκλησιαστικὸς συγγραφέας, μὲ τὰ ὀνόματα Γκαθεσπά, Μελχιὼρ καὶ Βιθισαρεὰ (στὰ χειρόγραφα τῆς Παρισινῆς Βιβλιοθήκης, τοῦ 8ου αἰῶνα [Liber pontificalis ecclesiae Ravenatis τοῦ ἱστορικοῦ angellos τῆς Ραβέννας] ὀνομάζονται Γκεθασπῶ, Μελχιὼρ καὶ Βιθισαρεά).

O Κοnrandin Ferrari d᾿ Ochieppo (1969) καὶ ὁ K. Χασάπης (1970) ἀναφέρουν ὅτι ὁ Βέδας καὶ ὁ angellos κατὰ πᾶσα πιθανότητα ἄντλησαν τὶς πληροφορίες τους γιὰ τὰ ὀνόματα τῶν τριῶν Μάγων ἀπὸ ἕνα μωσαϊκὸ στὸν ναὸ τοῦ ἁγίου Ἀπολλιναρίου τοῦ Νέου της Ραβέννας (560), ὅπου ἕνας ἀνώνυμος Βυζαντινὸς ἁγιογράφος παρουσίασε γιὰ πρώτη φορὰ τὰ ὀνόματα αὐτά.

Ἡ παράδοση ὅμως διατήρησε τὰ ὀνόματα ποὺ ἔδωσαν στοὺς τρεῖς Μάγους οἱ συγγραφεῖς τοῦ 9ου αἰῶνα: πρῶτος ὁ Γκάσπαρ, ποὺ προσέφερε τὸν χρυσό, δεύτερος ὁ Μελχιώρ, ποὺ ἔφερε τὸν λίβανο, καὶ τρίτος ὁ Βαλτάσαρ, ποὺ παρέδωσε στὸ θεῖο βρέφος τὴ σμύρνα.

Τὰ ἑλληνικὰ ἐγκυκλοπαιδικὰ λεξικά, στὸ λῆμμα «Μάγος» ἀναφέρουν ὅτι σημαίνει τὸν σοφὸ ἄνδρα ποὺ ἀνῆκε στὴ μηδικὴ τάξη τῶν ἱερέων τῆς Περσίας. Τὴν ἴδια ἑρμηνεία δίνει καὶ τὸ Concise Oxford Dictionary (1971): Magos (Magi): Member of ancient persian priestly caste; the (three) Magi, the «wise men» from the East who brooght offerings to the infant Christ, δηλ.: Μάγος (Μάγοι), Μέλος τῆς ἀρχαίας περσικῆς ἱερατικῆς κάστας· οἱ (τρεῖς) Μάγοι εἶναι οἱ «σοφοὶ ἄντρες» ἀπὸ τὴν ἀνατολὴ οἱ ὁποῖοι ἔφεραν δῶρα στὸν μικρὸ Χριστό.

Γιὰ τοὺς μάγους γενικά, πρῶτος ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες συγγραφεῖς δίνει συγκεκριμένες πληροφορίες ὁ Ἡρόδοτος. O μεγάλος ἱστορικὸς ἀναφέρει ὅτι μεταξὺ τῶν ἕξι φυλῶν τῆς Μηδίας ὑπῆρχε μία ἀπὸ τὴν ὁποία προέρχονταν οἱ λεγόμενοι μάγοι: ἱερεῖς, ἀστρολόγοι-ἀστρονόμοι καὶ θεματοφύλακες τῶν ἐπιστημονικῶν γνώσεων τῆς ἐποχῆς τους. Κατεῖχαν τὴ συμπυκνωμένη πεῖρα τῆς φυλῆς τους, ποὺ μεταδιδόταν ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά, καὶ ἔτσι ἦσαν μάντεις, ἀποκρυφιστὲς καὶ ἑρμηνευτὲς τῶν ὀνείρων ἀλλὰ καὶ τῶν φαινομένων τῆς φύσης. Γενικὰ ἦταν σοφοὶ ποὺ εἶχαν πρόσβαση στὴν ὑπερβατικὴ γνώση. Παρατηροῦσαν τὰ ἄστρα καὶ ὅλα τὰ οὐράνια σώματα καὶ ἀπὸ τὶς κινήσεις τοὺς ἔκαναν προβλέψεις γιὰ τὸ μέλλον καὶ τὶς τύχες τῶν βασιλέων, τῶν αὐλικῶν ἀλλὰ καὶ τῶν κοινῶν ἀνθρώπων. Γιὰ τοὺς λόγους αὐτοὺς εἶχαν οὐσιαστικὴ δύναμη καὶ ἀσκοῦσαν σημαντικὴ πολιτικὴ ἐπιρροή. ἀπὸ τὴ Μηδία, ἰσχυρὴ τάξη μάγων δημιουργήθηκε καὶ στὴν Περσία. Στὴ λεγόμενη Στήλη τοῦ Μπεχιστοῦν ἀπεικονίζεται ὁ Δαρεῖος ὁ Α´ στηριγμένος στὸ τόξο του νὰ πατάει μὲ τὸ πόδι του τὸν σωριασμένο καταγῆς ἡττημένο μάγο Γκαουμὰτ ἢ Γαυμάτα, τὸν Ψευδοσμέρδη, ποὺ ἐπιχείρησε, ὑπερεκτιμώντας τὴ δύναμή του, νὰ σφετεριστεῖ τὸν θρόνο τῶν ἀχαιμενιδῶν τὸ 520 π.X. Πράγματι ἡ τάξη τῶν μάγων εἶχε μεγάλη δύναμη στὰ σχετικὰ μὲ τὴ διοίκηση τῆς χώρας θέματα, ἀφοῦ συχνὰ ἐπηρέαζε μὲ τὶς «προβλέψεις» καὶ τοὺς «χρησμούς» τῆς τὶς αὐτοκρατορικὲς ἀποφάσεις.

Ὅπως ἀναφέρεται, οἱ μάγοι ὀργανώθηκαν ἀπὸ τὸν Ζαρατούστρα σὲ τρεῖς εἰδικὲς ὁμάδες -Χερδέβ, Μοδὲβ καὶ Διτοὺρ Μοδέβ- ἀνάλογα μὲ τὶς συγκεκριμένες γνώσεις καὶ ἐνασχολήσεις τους. Ὄντως, στοὺς Gαtha (Στίχους) τῆς ἀβέστα (τὸ ἱερὸ Βιβλίο τοῦ Νόμου τοῦ Ζωροαστρισμοῦ) ὑπάρχει ὁ ὅρος «μαγαβάν», ἐνῷ καὶ στὴν ὑπόλοιπη ἀβέστα ἀπαντᾶται ὁ ὅρος «μόγου» καὶ «μάγου», ὡς ἐπίθετο παράγωγο λέξης «μάγα», ποὺ σημαίνει δῶρο. Σύμφωνα μὲ τὸν G. Ricciotti (1941), ἐπειδὴ ὡς «μάγα», δηλαδὴ θεϊκὸ δῶρο, ἐθεωρεῖτο ἡ διδασκαλία τοῦ Ζωροάστρη, μὲ τὸν ὄρο «μόγου» ἢ «μάγου» (καὶ τελικὰ «μάγος»), ποὺ σημαίνει τὸν «μετέχοντα στὸ (θεῖο) δῶρο», χαρακτήριζαν τοὺς μαθητὲς ἢ τοὺς ἱερεῖς τοῦ Ζωροαστρισμοῦ.

Ἂν οἱ Μάγοι ποὺ προσκύνησαν τὸ Βρέφος ἦταν ὄντως ἱερεῖς τοῦ Ζωροαστρισμοῦ, ἔπρεπε, ὡς «σοφοὶ ἄνδρες», νὰ ἦταν ἀντίπαλοι τῶν ψευδομαντικῶν διδασκαλιῶν τῶν Χαλδαίων, οἱ ὁποῖες καταδικάζονται στὴν ἀβέστα. Σύμφωνα μὲ τὸν Διογένη Λαέρτιο (Βίοι Φιλοσόφων, II, 45, Σωκράτης) κάποιος μάγος ἀπὸ τὴ Συρία εἶχε προβλέψει τὸ τραγικὸ τέλος τοῦ Σωκράτη: «O Ἀριστοτέλης διηγεῖται ὅτι κάποιος μάγος ἀπὸ τὴ Συρία ποὺ ἦλθε στὰς Ἀθήνας, προεῖπε ὅτι κοντὰ στὰ ἄλλα δεινὰ ποὺ ἀπειλοῦσαν τὸν Σωκράτη, αὐτὸς θὰ εἶχε καὶ βίαιο τέλος».

Λέγεται ὅτι οἱ μάγοι, ὡς ἄνθρωποι πολυμαθεῖς, εἶχαν κύκλο μαθητῶν στοὺς ὁποίους συμπεριλαμβάνονταν καὶ ἀρχαῖοι Ἕλληνες φιλόσοφοι. Μιὰ παράδοση ἀναφέρει ὡς ἕναν ἀπὸ τοὺς μαθητὲς τοὺς τὸν Πρωταγόρα.
Σοφοὶ ἀστρολόγοι καὶ ἀστρονόμοι

Ἐν συνόψει, οἱ μάγοι ἦταν ἄνθρωποι σοφοί, ἀστρολόγοι καὶ ἀστρονόμοι· σύμβουλοι τῶν βασιλέων τῆς Περσίας καὶ ἱερεῖς τοῦ Ζωροαστρισμοῦ, ὅπως ἀναφέρει ὁ Ἡρόδοτος (7, 37), ἀλλὰ καὶ ὁ Πλάτων («Εἰσὶ δὲ ἐξειλεγμένοι Περσῶν οἱ ἄριστοι... τέτταρες, ὧν ὁ μὲν μαγείας τὲ διδάσκει τὴν Ζωροάστρτου τοῦ Ὡρομάζου - ἐστι δὲ τοῦτο θεῶν θεραπεία», ἀλκιβιάδης, 121e-122a). Ἦταν, κατὰ κάποιον τρόπο, οἱ ἐκπρόσωποι τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν τῆς ἐποχῆς τους. Ἤξεραν τί ἀκριβῶς ζητοῦσαν ἐρχόμενοι στὴν Ἱερουσαλήμ. Δὲν θὰ ἐπιχειροῦσαν ποτὲ ἕνα τόσο μακρύ, ἐπικίνδυνο καὶ κοπιαστικὸ ταξίδι, ἐὰν δὲν πίστευαν ὅτι πράγματι γεννήθηκε ὁ βασιλιὰς τῶν Ἰουδαίων.

Ἡ χριστιανικὴ παράδοση ἀναφέρει ὅτι οἱ κατακτητὲς Πέρσες τοῦ Χοσρόη B´ τὸ 614 μ.X., δὲν βεβήλωσαν τὸν Ναὸ τῆς Γεννήσεως ἐπειδὴ σεβάστηκαν τὴν εἰκόνα (ἢ μεγαλοπρεπὲς μωσαϊκό) ποὺ κοσμοῦσε τὴν εἴσοδο τοῦ ναοῦ, μὲ θέμα τὴν Προσκύνηση τῶν Τριῶν Μάγων, τοὺς ὁποίους οἱ Πέρσες θεωροῦσαν ὁμοεθνεῖς τους.

Γενικὰ ὅμως μάγοι ἀναφέρονται σὲ ὅλους τοὺς σπουδαίους ἀνατολικοὺς λαοὺς τῆς ἀρχαιότητας, ἄνθρωποι πού, ὅπως φαίνεται, ἀσκοῦσαν σημαντικὴ ἐπίδραση στὴ θρησκευτικὴ ζωὴ καὶ στὰ δημόσια πράγματα τῶν κοινωνιῶν αὐτῶν - εἶναι οἱ ἴδιοι τοὺς ὁποίους οἱ Ἕλληνες ἀποκαλοῦσαν καὶ «παιδαγωγούς». Φαίνεται, λοιπόν, ὅτι οἱ μάγοι ἀντιπροσώπευαν τὸν ὀλιγομελῆ μυστικιστικὸ πυρῆνα ἀνθρώπων ποὺ ὑπῆρχε πάντα στὸ ἐσωτερικὸ ὅλων τῶν μεγάλων θρησκειῶν. Μιὰ ὁμάδα εὐσεβῶν ἱερέων, πολυμαθῶν καὶ μυημένων, ποὺ ἐργαζόταν γιὰ τὸ συνολικὸ καλό.

Αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ κάθε λαὸς τῆς ἀνατολῆς θέλει τοὺς τρεῖς Μάγους δικούς του, ἀφοῦ οὐσιαστικὰ εἶναι ἄγνωστη ἡ χώρα προέλευσής τους. Ἔτσι, κάποιοι Πέρσες χωρικοὶ ἀπὸ τὴν κωμόπολη Σαβέχ, νοτιοδυτικὰ τῆς Τεχεράνης, εἶπαν στὸν Βενετσιάνο ἔμπορο καὶ τυχοδιώκτη ταξιδευτὴ Μάρκο Πόλο, ὅπως ἀναφέρει ὁ ἴδιος στὴν ἀφήγηση τοῦ ταξιδιοῦ του, καθὼς διερχόταν ἀπὸ τὴν περιοχὴ τοὺς ὀδεύοντας πρὸς τὴν Κίνα, πὼς οἱ Μάγοι ξεκίνησαν ἀπὸ ἐκεῖ. Γιὰ νὰ ἀποδείξουν μάλιστα τὸν ἰσχυρισμό τους, οἱ χωρικοὶ ἔδειχναν σχετικὰ ἀρχαϊκὰ κείμενα γραμμένα σὲ σφηνοειδὴ γραφή. H ἀξιοπιστία τῆς πληροφορίας δὲν μπορεῖ, βέβαια, νὰ συζητηθεῖ μὲ ἱστορικὰ ἐπιστημονικὰ κριτήρια.

Ἀλλὰ καὶ ἡ περίφημη πόλη Σιππὰρ τῆς Βαβυλωνίας (ἡ Σεφαρβαὶμ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης), σημερινὴ ἀμποῦ Χαμπᾶ, νοτιοδυτικὰ τῆς Βαγδάτης, πιθανολογεῖται ὡς ἡ πόλη ἀπὸ τὴν ὁποία ξεκίνησαν οἱ Μάγοι, ἀφοῦ μάγοι ὀνομάζονταν ἀπὸ τοὺς Βαβυλώνιους οἱ σοφοὶ ἱερεῖς τοῦ μεγάλου θεοῦ Ἡλίου Σαμᾶς. Τὴν ἄποψη ὑποστηρίζει ὁ Ἀγγλος ἀστρονόμος David Hoghes (1976), ποὺ θεωρεῖ ὅτι οἱ Μάγοι ξεκίνησαν ἀπὸ τὴ Σεφαρβαίμ, ὑπολογίζει μάλιστα ὅτι γιὰ νὰ κάνουν ἕνα ταξίδι 600 περίπου μιλίων χρειάστηκαν, μαζὶ μὲ τὶς προετοιμασίες τοῦ ταξιδιοῦ, περίπου τέσσερις μῆνες.

Ἂς σημειωθεῖ ὅτι οἱ ἀνασκαφὲς τοῦ 1894 στὴ Σιππὰρ ἔφεραν στὸ φῶς τὰ θεμέλια ἑνὸς τεράστιου ναοῦ-ἀστεροσκοπείου.

Παράλληλα, ἀνακαλύφθηκαν χιλιάδες πήλινες πινακίδες μὲ καταγραφὲς τῶν κινήσεων τῶν γνωστῶν στοὺς Βαβυλώνιους πλανητῶν, μὲ ἑρμηνεία αὐτῶν τῶν κινήσεων καὶ τῶν θέσεών τους στὴν οὐράνια σφαῖρα γιὰ τὴν πρόβλεψη τοῦ μέλλοντος.

Στὴ συνέχεια, οἱ ἀνασκαφὲς τοῦ 1925 ἔφεραν στὸ φῶς καὶ ἄλλες πήλινες πινακίδες, κάποιες ἀπὸ τὶς ὁποῖες, ὅπως ἀνακάλυψε ὁ Γερμανὸς μελετητὴς P. Schnâbel, ἀναφέρουν παρατήρηση μιᾶς συνόδου τῶν πλανητῶν Δία καὶ Κρόνου στὴν περιοχὴ τοῦ ἀστερισμοῦ τῶν Ἰχθύων.

Οἱ θέσεις τῶν δυὸ πλανητῶν, ὅπως ἔχουν καταγραφεῖ στὶς πινακίδες, μελετήθηκαν καὶ καταγράφηκαν γιὰ περίοδο τουλάχιστον πέντε μηνῶν.

Ἡ παρατήρηση αὐτή, κατὰ τοὺς ὑπολογισμοὺς σύγχρονων ἀστρονόμων, εἶχε γίνει τὸ ἀντίστοιχο ἔτος 7 π.X., μάλιστα δὲ ἡ σύνοδος τῶν γιγάντων πλανητῶν παρατηρήθηκε τρεῖς φορὲς κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ἔτους αὐτοῦ: στὶς 29 Μαΐου, τὶς 3 Ὀκτωβρίου καὶ τὶς 4 Δεκεμβρίου.

Συνεπῶς εἶχε ἄμεση σχέση μὲ τὴν τριπλῆ σύνοδο πού, πολὺ ἀργότερα, ὁ Γιοχάνες Κέπλερ, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἐμφάνιση καινοφανοῦς ἀστέρος, θεώρησε ὅτι ἦταν τὸ «ἄστρο τῆς Βηθλεέμ».

Σύμφωνα μὲ τὶς Πράξεις τῶν ἀποστόλων (IΓ´, 6-8) ὁ Σέργιος, ὁ ἀνθύπατος τῆς Κύπρου, φιλοξενοῦσε στὴν αὐλή του τὸν Ἰουδαῖο Μάγο Βὰρ-Ἰησοῦ (Γιὸ τοῦ Ἰησοῦ) ἢ Ἐλύμα. Ἀλλὰ καὶ ὁ βασιλιὰς τῆς Ἀρμενίας Τιριδάτης Α´ -ὅπως ἀναφέρει τὸ 66 μ.X. ὁ συγγραφέας Πλίνιος ὁ πρεσβύτερος (Nator. Hist. Liber XXX, I)- ἐπισκεπτόμενος, σὲ μιὰ ἀναζήτηση τοῦ σωτῆρα τοῦ κόσμου, τὸν Νέρωνα στὴ Νεάπολη, ἔφερε μαζί του ἀπὸ τὴν Παρθία μεγάλη ἀκολουθία μάγων. Βλέπουμε λοιπὸν ὅτι οἱ Μάγοι μπορεῖ νὰ ἦταν Μῆδοι, Πέρσες, Ἄραβες, Χαλδαῖοι, Βαβυλώνιοι, Ἀρμένιοι, Πάρθοι, Ἀφγανοί, ἢ σοφοὶ ἱερεῖς ὁποιουδήποτε ἄλλου σπουδαίου ἀνατολικοῦ λαοῦ.

Ὁ Robert Graves, στὸ βιβλίο του «Ὁ βασιλέας Ἰησοῦς» (King Jesos, 1995), ὑποστηρίζει ὅτι οἱ Μάγοι ἦταν Ἰουδαῖοι τῆς φυλῆς τοῦ Ἰσσάχαρ ἀπὸ τὴ Δαμασκό· ἀλλὰ καὶ ἄλλοι ἐρευνητὲς ὑποστηρίζουν ὅτι πιθανῶς νὰ ἦταν Ἰουδαῖοι προερχόμενοι ἀπὸ τὶς μεγάλες κοινότητες τῆς ἑβραϊκῆς διασπορᾶς στὴν ἀνατολή.

Ὅμως κάτι τέτοιο μᾶλλον εἶναι ἀπίθανο, γιατὶ οἱ σοφοὶ Ἰουδαῖοι τῆς διασπορᾶς ὁπωσδήποτε θὰ ἤξεραν τὴν προφητεία τοῦ Μιχαία, ποὺ μιλοῦσε γιὰ τὴ γέννηση τοῦ Μεσσία στὴ φτωχὴ πολίχνη τῆς Βηθλεέμ.

Ἐν τέλει, οἱ εὐαγγελικὲς ἀναφορὲς περὶ Μάγων πιθανὸν ἀποτελοῦν, μαζὶ μὲ τὸ ἄστρο τῆς Βηθλεέμ, τὸ οὐσιαστικὸ ὑπόβαθρο μιᾶς ἀστρολογικῆς ἀπόδειξης τῆς θεότητας τοῦ Ἰησοῦ, ἀναγκαία προϋπόθεση ἀποδοχῆς Του ἀπὸ τοὺς ἐκχριστιανισθέντες ἰουδαϊκοὺς κύκλους τῶν πρώτων μεταχριστιανικῶν χρόνων.

Το γυμνόφιλον και ανέραστον

Χρήστος  Γιανναράς
Από καλοκαίρι σε καλοκαίρι η γυμνόφιλη μονοτροπία στην αμφίεση κερδίζει με άλματα τόσο την καθολίκευση της επιβολής της όσο και την επίταση της τόλμης των ευρημάτων της. Είναι πια γνώρισμα χαρακτηριστικό του πολιτισμού μας, του κοινού τρόπου του βίου σήμερα.
Χωρίς άλλο, η κατάφαση της γυμνότητας του ανθρώπινου κορμιού συναριθμείται στις θριαμβικές, απελευθερωτικές κατακτήσεις της Νεωτερικότητας. Σηματοδοτεί την κατά κράτος νίκη καταπάνω στην αρρωστημένη απαξίωση, περιφρόνηση, φοβία για το σώμα, που βασάνισε, επί αιώνες πολλούς, τον δυτικό άνθρωπο. Ο μανιχαϊστικός ηθικισμός και ο αυγουστίνειος νομικισμός, τυπικά παράγωγα της αλλοτρίωσης του χριστιανισμού στη Δύση (σήμερα και στην εκδυτικισμένη Ανατολή) έφερναν μαζί τους ―άλλοτε ως αίρεση των «Καθαρών» και άλλοτε ως ζηλωτικά κινήματα αγγλοσαξωνικού πουριτανισμού ή γερμανικού πιετισμού― αυτή την εξωφρενική σχιζοείδεια: Να βδελύσσεται ο άνθρωπος το ίδιο του το κορμί, να το θεωρεί επίβουλο, εχθρικό! Να δαιμονοποιεί τη χαρά του κορμιού, τις αισθήσεις, τον έρωτα, να ανέχεται, με άκρα συγκατάβαση, την ηδονή της τροφής, τον θεσμό του γάμου.

Κότες Βοημίας

Δημήτρης Τζουβάνος
Ισως γνωρίζουν πολλοί το ανέκδοτο με τις κότες Βοημίας – αφορά την αναγνώριση της προέλευσης των σφαγίων ορνιθίων (υποτίθεται, στο ανέκδοτο, ότι τα εκ Βοημίας πλεονεκτούν) δι οπισθοδακτυλισμού, πράγμα που ήγειρε διαθέσεις ομοιότροπης αναγνώρισης της καταγωγής του στον ήρωα του ανεκδότου. Κι όσοι δεν το γνωρίζουν δεν χάνουν και τίποτα, πρόκειται για χοζόγουστο ανέκδοτο που εν προκειμένω χρησιμεύει κάπως για τα εν συνεχεία. 
Καλοκαιριάτικα λοιπόν κι εν όσω μαγειρεύονται διάφορα εκεί όπου μαγειρεύονται, το δόλιο το θέμα των επί παντός επιλογών μας πλαγιοβάλεται όχι μόνον απ’ την κομματική ή καναλική ντουντούκα αλλά κι απ’ το βραχνό μεγάφωνο του DATSUN “καρπούζια Αμαλιάδος έχω ! – μέλι με το μαχαίρι ! ».

Aπό μηχανής εικόνες

Mάνος Στεφανίδης
 

Eπιλέγω ως πρόλογο δύο αποσπάσματα από το βιβλίο του Παναγιώτη Kονδύλη, «Από τον 20ό στον 21ο αιώνα. Τομές στην πλανητική πολιτική περί το 2000», (εκδ. Θεμέλιο, 1998).
«Αν οι HΠA, ιδίως μετά το 1945, κατέκλυσαν την υδρόγειο με τη μαζική τους κουλτούρα, ο λόγος δεν ήταν μόνο η παγκόσμια πολιτικοστρατιωτική τους παρουσία, αλλά και η υφή της κουλτούρας αυτής: παρ' όλη της την πολυμορφία, στην ουσία αποτελεί ένα μίγμα από αμέριμνο τεχνικισμό και από kitsch αξιοποιήσιμο για κάθε είδους καταναλωτικούς σκοπούς, χωρίς όλα αυτά να σκιάζονται από τη βεβαρημένη συνείδηση της προδοσίας σε σεβάσμιες παραδόσεις...». (Tο μεγάλο πρόβλημα δηλαδή του ευρωπαϊκού πολιτισμού, που δεν ασχολείται πώς θα διαχειριστεί το παρόν, αλλά πώς θα βολέψει το παρελθόν του).

Γιατί Ιράν; Because we can!

Σιμσιβέ Παάτα
Ο ήρωας της ταινίας, κατ’ επάγγελμα συγγραφέας, προσπαθεί να σώσει την οικογένειά του από την καταστροφή του κόσμου. Το αεροπλάνο μόλις και μετά βίας σηκώνεται όχι ένα δευτερόλεπτο πριν, αλλά κυριολεκτικά πάνω στο δευτερόλεπτο της καταστροφής. Όλα τα έθνη της γης καταστρέφονται πλην των πέντε της «απόδρασης». Φοβερή ανακούφιση για όσους δεν πήγαν σινεμά και ακολούθησαν τη γνωστή μέθοδο των Torrents! Ο Ρόλαντ Έμεριχ με την νέα του ταινία «2012» ανοίγει έναν διάλογο με τους επιστήμονες του CERN αντιστρέφοντας το ερώτημά τους «πως στο καλό δημιουργήθηκε η μάζα» και απαντά με ομολογουμένως πιο θεαματικό τρόπο στο «πως μπορεί να εξαφανιστεί μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα αυτό που ακόμα δεν μάθαμε πως δημιουργήθηκε».

Γιατί ἐξαιρετικὴ ἡ τελετὴ ἔναρξης τῶν Ἀθηνῶν

Σωτήρης Μητραλέξης
Ἀρχίζω μὲ μιὰ γνώμη γιὰ τὴν τελετὴ ἔναρξης τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων τοῦ Λονδίνου 2012: παρὰ τὰ διεθνῆ συγχαρητήρια, ἦταν ἕνα γεγονὸς ἀνάξιο λόγου. Ἄρχισε ἀπὸ μιὰν ἀποθέωση τῆς βιομηχανικῆς ἐποχῆς, προσφέροντας ἕνα πραγματικὰ ἀντιαισθητικὸ θέαμα μὲ τὶς καμινάδες καὶ τὰ μεταλλεύματα, μέσω μιᾶς εὐπρεπισμένης παρουσίασης τῶν ἀκραίων ταξικῶν διαχωρισμῶν τῆς ἀριστοκρατικῆς Ἀγγλίας: ἂν οἱ εἰκονιζόμενοι ἀριστοκράτες μὲ τὸ ποῦρο ἦταν καὶ παχύσαρκοι, θὰ εἶχαν βγεῖ κατ’ εὐθείαν ἀπὸ καρικατοῦρες τοῦ «καπιταλιστῆ» στὴν Σοβιετικὴ Ἕνωση. Γιὰ νὰ καταλήξει σὲ ἕνα πὸπ πάρτυ ποὺ μᾶς ἐξιστοροῦσε τὸ σμίξιμο ἑνὸς ζευγαριοῦ νέων μέσα ἀπὸ τὰ φέησμπουκ καὶ τὰ ἐσεμές: ἀνάθεμα τί σχέση ἔχουν ὅλα αὐτὰ μὲ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες, ἢ ἔστω μὲ τὴν ἑτερότητα τῶν Βρεττανῶν! Τὸ μόνο πραγματικὰ ἐνδιαφέρον σημεῖο παρουσίασης μιᾶς ριζοτόμου πολιτισμικῆς προσφορᾶς ἦταν ἐκεῖ ὅπου ὁ Βρεττανὸς δημιουργὸς τοῦ διαδικτύου πρόβαλε στὸ κοινὸ τὸ μήνυμα «αὐτὸ (τὸ διαδίκτυο) εἶναι γιὰ ὅλους». 

Δυο ιστορίες για την Ε.Ε. και τους προϋπολογισμούς της

ΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ ΣΤΑΘΟΥΛΙΑ

Η Κομισιόν, τον Σεπτέμβριο 2007, αποφάσισε να χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου με κονδύλια από τον προϋπολογισμό της Ε.Ε. το ακριβό πρόγραμμα Galileo (πρόγραμμα ραδιοπλοήγησης και προσδιορισμού θέσης μέσω δορυφόρου). Δόθηκαν 3.4 δισ. -χωρίς την σύμπραξη ιδιωτικών κεφαλαίων- ποσό που εκτιμήθηκε ότι θα αρκούσε για την πλήρη λειτουργία του συστήματος που αφορούσε την δορυφορική επιτήρηση στην Ευρώπη. Αυτή η πολύ ακριβή σε κόστος πολιτική ερμηνεύτηκε με την φράση τού τότε αρμόδιου επιτρόπου Barrot:“δεν μπορούμε να αφήσουμε την Ευρώπη να χάσει την αυτονομία της σε αυτό τον στρατηγικό τομέα”.

Τα 4 βάρβαρα πρόσωπα του νέου πακέτου μέτρων

Την ίδια ώρα κατά την οποία η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) ανακοίνωνε προχθές την ελέω μνημονιακής λιτότητας δραματική συρρίκνωση του διαθεσίμου εισοδήματος των ελληνικών νοικοκυριών κατά 5,5% και των αποδοχών των εργαζομένων κατά 15,6% μεταξύ του α' τριμήνου του 2011 και του α' τριμήνου του 2012, η κυβέρνηση επεξεργαζόταν μέτρα ακόμη χειρότερα εκείνων που διαμόρφωσαν την παραπάνω εικόνα, τα οποία θα χαρακτηρίζονται από μια τετραπλή βαρβαρότητα, λόγω:
Πρώτον, της επίσπευσης των μέτρων (με στόχο να ισχύουν μέσα στο 2012 αντί τη διετία 2013-2014), που παραπέμπει σε πρακτικές τύπου "δόγματος του σοκ”.
Δεύτερον, της αναδρομικότητάς τους.
Τρίτον, της προσθήκης περισσότερων βαρών στα ελληνικά νοικοκυριά.
Τέταρτον, της σκληρότητάς τους.

Ευρωζώνη: Η αρχή του τέλους ή το ίδιο το τέλος;

Η Ελλάδα μπήκε άρον-άρον στο ευρώ χωρίς καμιά συζήτηση και με μια τόσο μεγάλη συναίνεση (ακόμα και από αριστερά) που προκαλούσε τρόμο!
Όσοι τότε, με όρους επίκαιρης ανάλυσης και άμεσης προοπτικής και όχι απλώς στη βάση «ιδεολογικών αρχών», αμφισβητούσαν την ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ και την ίδια την Ευρωζώνη, δεν ακούγονταν καν ή θεωρούνταν «άνθρωποι των σπηλαίων»!

Ένα επίκαιρο παρελθόν!
Από το 1998, πολύ πριν τη συγκρότηση της Ευρωζώνης, έγραφα στο περιοδικό «Δίαυλος» επί λέξει για την επικείμενη διαμόρφωσή της:
«Ο τρόπος που οικοδομείται, κατά Μάαστριχτ και Άμστερνταμ, το 'ευρώ' δεν είναι τίποτα άλλο παρά αυτόματος μηχανισμός που υπαγορεύει στις εθνικές κυβερνήσεις να προχωρήσουν στην κοινωνική αποδόμηση της Ευρώπης, γεγονός που θα έχει όλο και πιο εκρηκτικές κοινωνικές επιπτώσεις στην Ελλάδα.

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2012

Συνέντευξη Γιάνη Βαρουφάκη: Η Ελλάδα έχει πτωχεύσει

Η Ελλάδα έχει πτωχεύσει, οι τράπεζές της επίσης, υποστηρίζει ο καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου Αθηνών Γ. Βαρουφάκης. Η λύση, κατά την άποψή του, βρίσκεται στην άρνηση αποπληρωμής του ομολόγου που λήγει στις 20 Αυγούστου, ενώ για την περίφημη επιμήκυνση εκτιμά ότι καθιστά την πτώχευση πιο…
σίγουρη. Αναλύει πώς η Ευρωζώνη θα μπορούσε να βγει από την κρίση και επιμένει ότι «το πουλόβερ θα ξηλωθεί γρήγορα», μόλις η πρώτη χώρα ανοίξει την πόρτα της εξόδου από την Ευρωζώνη. Είναι έντονα επικριτικός απέναντι στα «επιτεύγματα» της κυβέρνησης Παπαδήμου-Βενιζέλου, ενώ λέει πολλά και για την υπόθεση Σάλλα.

Όταν ο Μπαρόζο πουλά προστασία στην Ελλάδα...

Αφού ήρθε και πήρε ότι ζήτησε, ο κ. Μπαρόζο αποχώρησε αφήνοντας πλούσιες νουθετήσεις στους υπεξούσιους ιθαγενείς της αποικίας που λέγεται Ελλάδα. «Ο πρωθυπουργός με διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις δεσμεύσεις που προέρχονται από το Β’ Μνημόνιο, αλλά χρειάζονται αποτελέσματα, αποτελέσματα, αποτελέσματα. Δεν αρκούν πλέον τα λόγια. Μετά τη συνάντησή μου με τον κ. Σαμαρά πιστεύω ότι θα υπάρξουν αποτελέσματα» πρόσθεσε ο κ. Μπαρόζο. Ο εν λόγω κύριος δήλωσε ικανοποιημένος από τις διαβεβαιώσεις που έλαβε από τον πρωθυπουργό και εξέφρασε τη χαρά του που τις δεσμεύσεις αυτές απέναντι στους εταίρους μοιράζονται και οι κ.κ Βενιζέλος και Κουβέλης.

Περιμένοντας την καταστροφή

Οι εξελίξεις στην Ευρώπη δείχνουν να είναι κατακλυσμιαίες. Μέρα με τη μέρα η κρίση οξύνεται, οι μάσκες πέφτουν, τα στρατόπεδα συγκροτούνται. Εκ των πραγμάτων βρίσκονται σε εξέλιξη δύο συσπειρώσεις, μια των πιστωτριών χωρών του Βορρά και μια συνεννόηση των χρεωμένων χωρών, που στην ουσία είναι ένα μέτωπο του Νότου. Ολόκληρου του Νότου; Όχι, η Ελλάδα της τρικομματικής μνημονιακής κυβέρνησης όχι μόνον δεν συμμετέχει στις προσπάθειες συντονισμού των χωρών του Νότου, αλλά ταυτίζεται κιόλας με το γερμανικό μπλοκ. Ακόμα χειρότερα, υιοθετεί ολόκληρη την κίτρινη, σχεδόν ρατσιστική και αποπροσανατολιστική επιχειρηματολογία των συντηρητικών κέντρων. Δεν πρόκειται να ένδεια επιχειρημάτων για ουσιαστική σύμπτωση των συμφερόντων του κεφαλαίου σε ολόκληρη την Ευρώπη για τη μετακύλιση του κόστους της κρίσης στον κόσμο της εργασίας.

Κατάσταση πολιορκίας

"Δεν αντέχω άλλο. Θα είχα ήδη πηδήξει από το μπαλκόνι αν δεν ήταν τα κορίτσια μου..." λέει ο Νίκος Κ. με φωνή που τρέμει. Ο Νίκος είναι σήμερα 52 ετών και είχε μέχρι πρόσφατα ένα μαγαζί με ρούχα στο Παγκράτι. Είκοσι χρόνια το δούλευε και με τα λεφτά που έβγαζε από τη μικρή του επιχείρηση ζούσε την οικογένειά του: τη γυναίκα του, 48 ετών, νοικοκυρά και τα δυο τους κορίτσια, ηλικίας 17 και 15 χρόνων. Μέσα στο 2011 όμως αναγκάστηκε να βάλει "λουκέτο" στο μαγαζί, καθώς η δουλειά πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, εξαιτίας της ύφεσης και των συνεχώς επιδεινούμενων οικονομικών συνθηκών.
Ο Νίκος ήταν ασφαλισμένος στον ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ). Όταν έκλεισε το μαγαζί πήγε στον ΟΑΕΕ για να διαγραφεί αλλά αυτό δεν ήταν δυνατό διότι χρωστούσε εισφορές (προτού κλείσει το μαγαζί είχε φτάσει στα όριά του και δεν είχε πληρώσει τις εισφορές των τελευταίων μηνών). Εν τω μεταξύ, οι απλήρωτες εισφορές συνέχισαν να "τρέχουν" και ο Νίκος δεν μπορούσε να θεωρήσει το βιβλιάριο ασθενείας ούτε στον ΟΑΕΕ (αφού χρωστούσε) αλλά ούτε και στην Πρόνοια (αφού δεν είχε διαγραφεί από τον ΟΑΕΕ). Έτσι, δεν είχε καμία ασφάλιση υγείας ούτε ο ίδιος ούτε η οικογένειά του!

Η «ιδιότητα του πολίτη» έως πού εκτείνεται;

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΝΟΥΤΣΟΥ*
Οι δύο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις στη χώρα μας και τη Γαλλία, τουλάχιστον, φέρνουν στο πολιτικό και κοινωνικό προσκήνιο με πιεστικό τρόπο το ζήτημα της «ιδιότητας του πολίτη». Αν μʼ αυτήν την «ιδιότητα» κλείνουν και δεν ανοίγουν τα σύνορα, τότε περιορίζεται εντός των εθνικών κρατών όσων ως υπήκοοί τους τη διαθέτουν. Αν, αντίθετα, έχει ως δυνητικό όριο τον πλανήτη και το σύμπαν, τότε κάνουμε λόγο για πολίτες των κόσμων του κόσμου μας. Στην πρώτη περίπτωση καθορίζουν κυρίως οι εξουσιαστές το περιεχόμενό της, με νομικές πράξεις που στο όνομα της «δημοκρατίας» προσδιορίζουν τον «ξένο» ως «εχθρό» της και επομένως νομιμοποιούν την άσκηση βίας εναντίον του. Το “Citizenship” δεν αναγνωρίζει μετανάστες «χωρίς χαρτιά» και γενικότερα αποκλείει τους “denizens”, εφόσον τα αστικά δικαιώματα προκύπτουν από την ιθαγένεια των μελών ενός εθνικού κράτους.

Η ανικανότητα ως πολιτικό εργαλείο

Η ανικανότητα δεν είναι μόνο μειωμένη ικανότητα, αλλά ειλημμένη και επεξεργασμένη πολιτική επιλογή. Οι ελληνικές ποικιλίες ομάδων εξουσίας πρέπει να είναι επινοητικές και καπάτσες στην κάρπωση, τον σφετερισμό του δημόσιου πολιτικού αγαθού, αδίστακτες στην εξόντωση του αντιπάλου, αλλά πρέπει να είναι νωθρές, εθελόδουλες και διεφθαρμένες, στη δουλειά για την οποία προορίζονται: την άσκηση και παραγωγή με πολιτικά μέσα, διοικητικού έργου. Που σημαίνει ότι δεν είναι ακριβώς ανικανότητα αυτό που τις διατρέχει, αλλά μια επαρκής, επιβλητική και σχεδιασμένη ανεπάρκεια. Το ότι δηλαδή τα τελευταία χρόνια αποκαλύφθηκε ότι το προσωπικό των κομμάτων, ή των υποομάδων εξουσίας, έχει αυτή την εξαιρετική αδυναμία, ένα παραλυτικό τρακ, τρέμουλο ώστε να διαχειριστεί τα πράγματα, τα απλά πράγματα καθημερινής διοικητικής λειτουργικότητας, μέχρι τα σύνθετα θέματα στρατηγικής, αυτό δεν σημαίνει ότι κτίζονται οι άνθρωποι των εξουσιαστικών ελίτ, στο ανεπάγγελτο ή ατάλαντο, αλλά ότι οργανώνουν την καριέρα τους σε μια βαθιά και επιλεκτική αβουλία.

To ροκ της ξεφτίλας

"Γαμώ τον Βίζενταλ/ γαμώ την Άννα Φρανκ/ γαμιέται κι όλη η φυλή του Αβραάμ./ Τ' αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω/ αχ, το Άουσβιτς, πόσο το αγαπάω! / Ρε κωλοεβραίοι δεν θα σας αφήσω / στο τείχος των Δακρύων θα 'ρθώ να κατουρήσω./ Juden Raus! Καίγομαι στο Άουσβιτς...". Αυτοί είναι οι στίχοι του τραγουδιού με τον ευφάνταστο τίτλο "Άουσβιτς" από το συγκρότημα με το επίσης ευφάνταστο όνομα,"Πογκρόμ".
Το να αγνοοούμε τέτοιες αθλιότητες ή το να αποστρέφουμε το βλέμμα αρνούμενοι να δούμε την απειλή,αφήνει το πεδίο ελεύθερο και για άλλα τέτοια χιτ... για ακόμη περισσότερα χαστούκια, για εκατοντάδες επιθέσεις σε δύσμοιρους μετανάστες, για χιλιάδες αυτόκλητους προστάτες που υποτίθεται ότι μάχονται ένα σύστημα από το οποίο στην πραγματικότητα συντηρούνται και από το οποίο παρασιτικά δημιουργήθηκαν
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς ιστορικός ή πούρος αριστερός για να χτυπήσουν διάφορα καμπανάκια στο κεφάλι του... Υπάρχει όμως και συνέχεια... Ένα από τα μέλη του συγκροτήματος, ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος, εδώ και λίγες μέρες αποτελεί και μέλος του ελληνικού Κοινοβουλίου. Ο κ. Ματθαιόπουλος φαίνεται να διατηρεί στενή σχέση με την κόρη του γενικού γραμματέα της Χρυσής Αυγής και βουλευτή Νίκου Μιχαλολιάκου και της επίσης βουλευτού Ελένης Ζαρούλια, η οποία εθεάθη στην ορκωμοσία φορώντας δαχτυλίδι με τον μαύρο γερμανικό σταυρό. Ο εν λόγω κύριος εισήλθε στο κοινοβούλιο μετά την παραίτηση του βουλευτή Σερρών Νικήτα Σιώη, ο οποίος, παρ' ότι άνεργος, επικαλέστηκε φόρτο εργασίας. Λογικό... Σημειωτέον, η κόρη Μιχαλολιάκου, που είχε συλληφθεί και για επιθέσεις εναντίον μεταναστών, είναι επικεφαλής της νεολαίας της Χ.Α. Μάλλον η οικογένεια αρέσκεται στα αξιώματα, στους τίτλους και στις τρεις βουλευτικές αποζημιώσεις που θα λαμβάνει...

Η επινόηση και κατασκευή του «λευκού Κινέζου» εργαζόμενου

Του Γιάννη Μηλιού
Θέλω να διατυπώσω τη βασική μου θέση προκαταβολικά: Δεν επίκειται η διάλυση της Ζώνης του Ευρώ (ΖτΕ), και όσοι την αναμένουν ή τη φοβούνται θα διαψευστούν για μια ακόμα φορά! Η συζήτηση που διεξάγεται μεταξύ των αξιωματούχων του συστήματος, ιδεολογικών («δεξαμενές σκέψης», «κορυφαίοι» οικονομολόγοι κ.λπ.) και πολιτικών (κυβερνήσεις, ευρωπαϊκές αρχές, αστικά κόμματα), σχετικά με τον «κίνδυνο διάλυσης της ΖτΕ» ή την πιθανότητα «εξόδου» κάποιων χωρών από αυτήν, στην πραγματικότητα συνιστά «μετάθεση», δηλαδή συγκάλυψη του πραγματικού επίδικου, που είναι η ομοσπονδοποίηση της Ευρώπης σε αντιλαϊκή-νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση και η διαμάχη γύρω από τα μέσα για την «αναίμακτη» επίτευξη αυτού του διακυβεύματος. Η Αριστερά έχει το δικό της, ριζικά διαφορετικό από το κυρίαρχο, σχέδιο ομοσπονδοποίησης της Ευρώπης:

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Η «θεωρία των πάντων» και το τέλος της φυσικής

Ιωάννης Π. Ζώης
Η ποιοτική κατανόηση των νόμων της φύσης αποτελεί μια συνεχή προσπάθεια της ανθρωπότητας από την εποχή των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων (τουλάχιστον) μέχρι και σήμερα. Σταθμός στην πορεία αυτή ήταν το έργο Principia Mathematica του Νεύτωνα το 1687 που περιείχε και τον νόμο της παγκόσμιας έλξης και έκανε μια σοβαρή προσπάθεια αναβάθμισης για μια ποσοτική και ακριβή περιγραφή των φυσικών νόμων. Το έργο αυτό αποτέλεσε την απαρχή του λεγόμενου επιστημονικού ντετερμινισμού που εκφράστηκε κυρίως με τον Λαπλάς: Εάν κάποια δεδομένη χρονική στιγμή γνωρίζουμε την θέση και την ταχύτητα των σωματιδίων στο σύμπαν (χώρος φάσεων), μπορούμε να υπολογίσουμε την θέση και την ταχύτητά τους σε οποιαδήποτε άλλη χρονική στιγμή (μελλοντική ή παρελθοντική). Οι φυσικοί νόμοι μπορεί να υπαγορεύθηκαν από το Θεό αλλά σύμφωνα με τον επιστημονικό ντετερμινισμό ο Θεός δεν παρεμβαίνει να τους καταλύσει.

Επανακτώντας τον «χαμένο» χρόνο

Σπύρος Μανουσέλης
Αν ο χρόνος είναι απλώς «μια επίμονη ψευδαίσθηση», μια μαθηματική συντεταγμένη που αυξάνεται ή μειώνεται από το άπειρο παρελθόν στο άπειρο μέλλον (και αντιστρόφως!), τότε γιατί το ορατό μας Σύμπαν δεν είναι στατικό αλλά διαρκώς αλλάζει και εξελίσσεται; Πώς εξηγείται ότι ο χρόνος στην κοσμολογία, στη βιολογία και στην ανθρώπινη ιστορία φαίνεται να ρέει αποκλειστικά από το παρελθόν προς το μέλλον; Πράγματι, σε όλα τα πολύπλοκα συστήματα, των ανθρώπινων κοινωνιών συμπεριλαμβανομένων, βρίσκουμε καταγεγραμμένο στη δομή και την ιστορία τους μόνο το παρελθόν και το παρόν αλλά ποτέ το μέλλον τους. Αν όμως ο χρόνος «ρέει» προς μία και μόνο κατεύθυνση ενδέχεται κάποτε να τελειώσει;

Τό ἰδεῶδες τῆς ἀλήθειας

Σέργιος Τρουμπετσκόϊ
Ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Σωκράτη μία ἀπό τίς ἰσχυρότερες καί παραστατικότερες ἐνστάσεις κατά τῆς φιλοσοφίας ὑπῆρξε ἡ γενική διαφωνία τῶν φιλοσόφων μεταξύ τους. Κάθε πρωτότυπη φιλοσοφική διδασκαλία διαφέρει ἀπό τίς ὑπόλοιπες, διαφωνεῖ μέ αὐτές, ἀντιφάσκει μέ αὐτές, ἀλλά καί ἡ ἴδια κρύβει ἐσωτερικές ἀντιφάσεις καί ἀτέλειες. Καμμία δέν μπορεῖ νά ἱκανοποιήσει τά αἰτήματα τῆς ἀνθρώπινης διάνοιας, ἐπειδή τά αἰτήματά της εἶναι ἀπόλυτα.  
Τά μέσα γιά τήν μεταρρύθμιση τῆς φιλοσοφίας καί τῆς φιλοσοφικῆς δραστηριότητας εἶχαν προταθεῖ πολλές φορές. Δέν ἄλλαξαν, ὅμως, τήν θέση τῆς φιλοσοφίας ὡς πρός τό τελικό ἀντικείμενό της, ἐκεῖνο τό Ἀληθές πού ἀναζητεῖ. Ἐξακολουθεῖ ἡ φιλοσοφία νά ἐπιδιώκει νά τό συλλάβει. Ἐξακολουθεῖ ἡ ἐπιδίωξη αὐτή νά πραγματώνεται σέ ἀποκλίνουσες φιλοσοφικές διδασκαλίες πού προσφέρουν ἱκανοποίηση σέ μεμονωμένες διάνοιες, ἀλλά πού δέν μποροῦν νά προσφέρουν ἱκανοποίηση στήν ἀνθρώπινη σκέψη συνολικά.

Λαοκράτης Βάσσης: Πρέπει να κρατηθούμε απ’ την ψυχή μας

Δεν έχουμε φτάσει ακόμα στον πάτο της κρίσης. Κατρακυλάμε. Διαρκώς κατρακυλάμε […] Πρέπει, λοιπόν, να περιμαζέψουμε την ψυχή μας, να ανακτήσουμε όλα τα αξιακά μας στοιχεία, να κρατηθούμε απ’ την ψυχή μας και να κάνουμε τη μεγάλη έφοδο, συγκρουόμενοι και με τον πόλο του εθνικιστικού σκοταδισμού –που τώρα έχει αιχμή του τη Χρυσή Αυγή–, αλλά και με όλους αυτούς τους δήθεν προοδευτικούς της αποεθνοποιητικής αποδόμησης, που έκαναν «σουρωτήρι» την πολιτιστική και την εθνική συνείδησή μας»o φιλόλογος και συγγραφέας Λαοκράτης Βάσσης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη για την σημερινή πολιτικοοικονομική κατάσταση της χώρας.
Έχω την εντύπωση πως αυτό που λέμε πολιτική τάξη, ηγέτιδα τάξη, για πάρα πολλούς λόγους δεν έχει αντιληφθεί τα βαθύτερα αίτια της κρίσης που περνάει ο τόπος και, βεβαίως, αφού δεν έχει αντιληφθεί τα βαθύτερα αίτια, δεν έχει καταστρώσει και σωστή στρατηγική εξόδου από την κρίση.
Είμαστε σε διαρκή πτώση, χωρίς όμως να συνειδητοποιούμε εις βάθος την κατάστασή μας.

ΔΝΤ προς ΕΚΤ: "Κουρέψτε" τα ελληνικά ομόλογα να σωθούν Ισπανία - Ιταλία

Να προχωρήσει στο "κούρεμα" των ελληνικών ομολόγων που έχει στην κατοχή της καλεί την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τονίζοντας πως μόνο με αυτόν τον τρόπο θα αποκλιμακωθούν οι πιέσεις στα ισπανικά και ιταλικά ομόλογα.
Σε ανεπίσημη μελέτη του για την κατάσταση της αγοράς ομολόγων στην Ευρωζώνη, το ΔΝΤ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η αποτελεσματικότητα του προγράμματος αγορών ισπανικών και ιταλικών ομολόγων στη δευτερογενή αγορά από την ΕΚΤ είναι σήμερα περιορισμένη, καθώς η τράπεζα δεν αποδέχθηκε το "κούρεμα" των ελληνικών ομολόγων τα οποία έχει στη διάθεσή της. Αποδεχόμενη απώλειες, η ΕΚΤ θα απορροφήσει μέρος του ελληνικού χρέους, σημειώνει η έκθεση, βοηθώντας παράλληλα στη μείωση των επιτοκίων δανεισμού για Ισπανία και Ιταλία.
Ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Γουίλιαμ Μάρει, ο οποίος ρωτήθηκε για τη μελέτη από την εφημερίδα, δήλωσε ότι πρόκειται για "μια τεχνική ανάλυση των πιθανών επιπτώσεων του προγράμματος αγοράς κρατικών ομολόγων της ΕΚΤ και δεν αφορά την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους".

Επιμένει για "έξοδο" ο Ρέσλερ
Την ίδια ώρα, ο αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, Φίλιπ Ρέσλερ, επαναλάμβανε τις θέσεις του για ενδεχόμενη έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. "Λέγαμε πάντα ότι δεν υπάρχει παροχή χωρίς αντιπαροχή. Οι συνέπειες ήταν πάντα ξεκάθαρες" δήλωσε εκφράζοντας για μία ακόμη φορά την απογοήτευσή του για την αδυναμία της Ελλάδας να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, χωρίς τις οποίες "δεν μπορεί να υπάρξει περαιτέρω βοήθεια".

Κλειδώνουν σήμερα τα σκληρά μέτρα, αυστηρό μήνυμα Μπαρόζο

Η πολιτική απόφαση της κυβέρνησης να βαδίσει στον δρόμο του Μνημονίου αποδεικνύεται δύσκολη και ο δρόμος αυτός δύσβατος. Προβληματισμός επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου για τα νέα μέτρα που θα κληθεί να λάβει, ώστε να τηρήσει κατά γράμμα τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης Παπαδήμου, την ώρα που στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ. Μπαρόζο, έρχεται σήμερα για να απευθύνει αυστηρή προειδοποίηση στον Αντ. Σαμαρά να “κάνει ό,τι είναι απαραίτητο”.
Ο πρόεδρος της Κομισιόν θα ζητήσει από τον πρωθυπουργό κατά γράμμα εφαρμογή του Μνημονίου
Ο Ζ. Μπαρόζο, που έρχεται στην Αθήνα με δική του πρωτοβουλία και θα συναντηθεί το απόγευμα με τον πρωθυπουργό, αναμένεται, σύμφωνα με πληροφορίες, να τονίσει στον Αντ. Σαμαρά ότι ναι μεν υπάρχει πολιτική βούληση να βοηθηθεί η Ελλάδα, αλλά αφού πρώτα η κυβέρνηση υλοποιήσει στο ακέραιο όλες τις δεσμεύσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων. Παράλληλα, κυβερνητικές πηγές σημείωναν ότι ο πρωθυπουργός, αφού υποσχεθεί ότι θα τηρήσει το Μνημόνιο... και με το παραπάνω (όπως χαρακτηριστικά προανήγγειλε χθες, μιλώντας στην Κ.Ο. της Ν.Δ.), θα ζητήσει από τον πρόεδρο της Κομισιόν τη βοήθειά του, προκειμένου να πειστούν και οι υπόλοιποι δανειστές να μη ληφθούν για εφέτος περισσότερα μέτρα για τις “μαύρες τρύπες” του προϋπολογισμού, πλην των 3,5 δισ. που προβλέπονται από τον Μάρτιο.

Άλμα στο κενό από την κυβερνητική τρόικα

* Αφανισμό συντάξεων, δραματικές μειώσεις μισθών και εισοδημάτων, αιματηρές περικοπές στην Πρόνοια και τη δημόσια Υγεία ετοιμάζουν οι τρεις συγκυβερνώντες, εγκλωβισμένοι στον ρόλο του καλού μαθητή
* Συναντήσεις Σαμαρά το πρωί με Μπαρόζο και το μεσημέρι με Βενιζέλο - Κουβέλη για λήψη αποφάσεων
* Πληθαίνουν οι εκτιμήσεις περί ανάγκης νέου "κουρέματος" του ελληνικού χρέους για να αποφευχθεί το ναυάγιο
* Τριγμοί στην κυβέρνηση προ των αδιεξόδων
* Αλ. Τσίπρας: Αν συνεχίσει έτσι ο Σαμαράς, θα διαπραγματευτεί τη δραχμή
Σε σκοτεινά μονοπάτια οδηγεί τη χώρα η συγκυβέρνηση Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜ.ΑΡ., καθώς όχι μόνο αρνείται να εγκαταλείψει μια πολιτική συνταγή που έχει αποδειχθεί βλαπτική, αλλά, για τους δικούς της λόγους, αυξάνει και τις δόσεις. Για να βρει τα 11,5 δισ. που προβλέπει το Μνημόνιο για το 2013-14, η κυβέρνηση προσφεύγει πάλι στις γνωστές πηγές: τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς και τις κοινωνικές δαπάνες. Ετοιμάζεται να θεσπίσει πλαφόν στις συντάξεις περί τα 1.400 ευρώ καθαρά, αθροιστικά για κύριες και επικουρικές, πετσοκόβει τα εφάπαξ στον δημόσιο τομέα και αφήνει στην καλή θέληση των εργοδοτών το ύψος των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, καθώς αρνείται να καταργήσει τους διαλυτικούς για τις συλλογικές συμβάσεις νόμους.

Εκβιασμοί Μπαρόζο, διαβεβαιώσεις υποταγής Σαμαρά

Σαφέστατο εκβιαστικό μήνυμα ότι η παραμονή στο ευρώ περνά από τον δρόμο του Μνημονίου έστειλε χθες στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό προσωπικά ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζ. Μπαρόζο, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα.
Ο πρωθυπουργός διαβεβαίωσε τον πρόεδρο της Κομισιόν για περικοπές, διεύρυνση ιδιωτικοποιήσεων και επιτάχυνση στα λουκέτα δημόσιων φορέων
Καίτοι ο πρόεδρος της Κομισιόν επανέλαβε ότι “η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας”, ζήτησε εφαρμογή του Μνημονίου 2 -αλλά και υλοποίηση του Μνημονίου 3 και αξίωσε “αποτελέσματα, αποτελέσματα, αποτελέσματα”, όπως είπε χαρακτηριστικά.
«Δεν αρκούν πλέον τα λόγια, οι πράξεις είναι πολύ πιο σημαντικές», προειδοποίησε ο Ζ. Μπαρόζο τον Αντ. Σαμαρά στις δημόσιες δηλώσεις του, δείχνοντάς του τον σκληρό “μονόδρομο” του Μνημονίου: είπε πως «δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις» και απαίτησε «συνεχείς προσπάθειες και αποφασιστικότητα».

Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

Για μια νέα μεταπολίτευση, χωρίς ευρώ. Του Σ. Κούλογλου

Σωστά δεν γιορτάζεται σήμερα, για πρώτη φορά από το 1974, η επέτειος της αποκατάστασης της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Γιατί ένα πτώμα που βρομάει το θάβεις, δεν το γιορτάζεις. Και η ταφή της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας έγινε στις 6 Μαίου. Οταν τα πολιτικά κόμματα, που κυριάρχησαν στην μεταπολίτευση, αποδοκιμάστηκαν πανηγυρικά. Και όταν περίπου το 7% των Ελλήνων πολιτών ψήφισαν μια οργάνωση νεοναζί, η οποία μεταξύ των άλλων υποστηρίζει ότι οι επικεφαλής της εγκληματικής, διεφθαρμένης και γελοίας συμμορίας που κυβέρνησε την χώρα την επταετία 1967- 1974, για να καταρρεύσει με την κυπριακή εθνική προδοσία, ήταν πιο τίμιοι και πατριώτες από αυτούς που κυβέρνησαν την χώρα τα επόμενα 38 χρόνια.
Η Ελλάδα του 1974, φτωχή και πλήρως απομονωμένη από την Ευρώπη και τον κόσμο λόγω των βασανιστηρίων και του εθνικιστικού παραληρήματος της δικτατορίας, μπήκε στην περιπέτεια της δημοκρατίας παρασυρμένη από το κύμα των αλλαγών σε όλο τον γκρίζο ευρωπαϊκό νότο: από την επανάσταση των γαριφάλων στην Πορτογαλία μέχρι την πτώση του φασιστικού φρανκικού καθεστώτος στην Ισπανία.

Η Ελλάδα έρμαιο της κρίσης βιωσιμότητας του ευρώ και των δικών της πολιτευτών...

Μόλις χθες ανακοινώθηκε ότι ένας από τους 5 πιο ισχυρούς τραπεζικούς ομίλους στις ΗΠΑ και παγκόσμια, η Citigroup Inc, ανέβασε τις πιθανότητες η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ μέσα στους επόμενους 12 έως 18 μήνες σε περίπου 90%, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής αδυναμίας και τη διασπορά της μέσα στη ζώνη του ευρώ.
Σε σημείωμα των αναλυτών της, η Citigroup ανανέωσε την πρόβλεψη της για έξοδο της Ελλάδας από την νομισματική ένωση των 17 από την προηγούμενη εκτίμηση του 50% σε 75%, και είπε ότι πιθανότατα θα συμβεί μέσα στα επόμενα δύο έως τρία τρίμηνα. Συγκεκριμένα, η τράπεζα εκτιμά ότι η έξοδος της Ελλάδας θα συμβεί την 1η Ιανουαρίου 2013, αν και σημειώνει ότι δεν αποτελεί πρόβλεψη, ή συγκεκριμένη ημερομηνία.


«Η βασική μας εκτίμηση είναι για παρατεταμένη οικονομική αδυναμία και πιέσεις της κεφαλαιαγοράς στις χώρες της περιφέρειας, που διαχέεται σε μια ανανεωμένη ύφεση εντός του ευρώ ως σύνολο για το τρέχον έτος και το επόμενο,» αναφέρει το σημείωμα των αναλυτών της Citigroup. Οι ίδιοι, επίσης, εκτιμούν ότι ακόμη και με την ισπανική διάσωση τραπεζών, τόσο η Ισπανία, όσο και η Ιταλία είναι «πιθανό» να υποστούν κάποια μορφή διάσωσης μέχρι το τέλος του 2012. Κάτι βέβαια που θα επιδεινώσει δραματικά τις προοπτικές της ευρωζώνης, αλλά θα περιορίσει επίσης δραστικά και τα όποια περιθώρια της Ελλάδας να συνεχίσει τον ίδιο δρόμο των απανωτών «διασώσεων».

Από την λαική δεξιά στην ακροδεξιά του ευρώ...

Από παλιά παρακολουθώντας ή διαβάζοντας μια πρωθυπουργική ομιλία πάντα έμενα με την εξής απορία: Πόσο μασκαράς, ψεύτης και απατεώνας μπορεί να είναι κάποιος; Στο ερώτημα αυτό ποτέ δεν βρήκα την απάντηση. Κάθε φορά ερχόταν ο εκάστοτε πρωθυπουργός αυτής της χώρας και έδινε μια νέα διάσταση στο ερώτημα. Γι’ αυτό και νομίζω ότι δεν υπάρχει απάντηση. Είναι ένα είδος μεταφυσικού ερωτήματος, όπως, π.χ., πόσο μεγάλος είναι ο Θεός, ή πόσο μακριά είναι ο ορίζοντας.
Το ίδιο μεταφυσικό ερώτημα με απασχόλησε διαβάζοντας και την χθεσινή ομιλία του κ. Σαμαρά στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ: Πόσο μασκαράς, ψεύτης και απατεώνας μπορεί να είναι κάποιος; Ο κ. Σαμαράς οφείλω να πω ότι τίμησε την παράδοση που θέλει κάθε νέο πρωθυπουργό να είναι ακόμη χειρότερος του προηγούμενου. Όπου κι αν είχαν θέσει τον πήχη οι προκάτοχοί του, αυτός τον ξεπέρασε.

Εμπαιγμός η «ρύθμιση»...

Χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα για τους δανειολήπτες είναι η ρύθμιση που πομπωδώς ανακοινώθηκε με την Αρ. Πρωτ.: 2/19843/0094/7-3-12 Υ.Α. του υπουργείου Οικονομικών και την υπογραφή του αναπληρωτή τότε υπουργού, κ. Φίλιππου Σαχινίδη. Η «ρύθμιση» προέβλεπε ως ανώτατο όριο παρακράτησης για τα στεγαστικά δάνεια του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων τα 3/10 των τακτικών μηνιαίων αποδοχών του μισθοδοτούμενου ή του συνταξιοδοτούμενου στο σύνολο των απολαβών του, αφαιρουμένων των ποσών που λαμβάνει ως προσωπική διαφορά, από τα 6/10 που ίσχυε έως τότε.
Πρόσφατα το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων απέστειλε προσωπικό σημείωμα σε κάθε δανειολήπτη, ενημερώνοντάς μας ότι σε εφαρμογή της ανωτέρας Υ.Α. έχουμε συνοπτικά τις εξής επιλογές:

Ο πιο καλός ο μαθητής...

Δεν είχαμε καμία αμφιβολία για τις προθέσεις και τις θέσεις του κ. Σαμαρά μπροστά στο βάθεμα της κρίσης και τις νέες απαιτήσεις - τελεσίγραφα από τους δανειστές.
Η προ πολλού συντελεσθείσα μεταστροφή του σε μνημονιακό κήνσορα και η σταθερή μετεκλογική επιδίωξή του για... εξευμενισμό των τροϊκανών δεν άφηνε και δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αυταπάτες. Εξαρχής άλλωστε ο πρωθυπουργός δεν "έβρισκε" καν τη λέξη "επαναδιαπραγμάτευση", ενώ η συγκυβέρνησή του σπεύδει να υλοποιήσει όπως - όπως κάθε επιταγή του Μνημονίου, κάθε απαίτηση των εκβιαστών - δανειστών. Με εμμονή στο σύνδρομο του καλού μαθητή μπροστά στην τρόικα και επιμονή στην καταστρεπτική μνημονιακή πολιτική, ο πρωθυπουργός πολύ γρήγορα βρέθηκε σε απόκλιση από το πρόσφατο ισχυρό εκλογικό μήνυμα και σε αναζήτηση συμπάθειας από την τρόικα, χωρίς πάντως ουσιαστική ανταπόκριση!

Η κλεπτοκρατία!

TΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ οι εξελίξεις γύρω από το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας μετά το PSI των ομολόγων και την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που έχασαν μεγάλο μέρος των κεφαλαίων που είχαν τοποθετήσει σε ομόλογα; Παρά το κούρεμα ομολόγων περί τα 50 δισ. ευρώ που υπέστησαν όλες οι εγχώριες τράπεζες η τρόικα προβλέπει ανακεφαλαιοποίηση, μόνο στα τέσσερα μεγάλα ιδιωτικά πιστωτικά ιδρύματα! Εξαίρεσε, δηλαδή, δύο ιστορικής αξίας και πολύτιμες για την εθνική ανάπτυξη δημόσιες τράπεζες, όπως η Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
ΔΗΛΑΔΗ τις πλουσιότερες από πλευρά κεφαλαιακής επάρκειας τράπεζες, με 12% και 18% αντίστοιχα, όταν οι τέσσερις ιδιωτικές είχαν κάτω από το όριο του 10%! Τους κούρεψαν τα ομόλογα, αλλά δεν τους προσφέρουν τα κεφάλαια αναπλήρωσης! Όσοι αναρωτήθηκαν γιατί, έλαβαν την απάντηση από την τρόικα. Η ΑΤΕ -διέταξαν- θα σπάσει σε « καλή» και «κακή». Στην κακή θα μεταφερθούν οι ζημιές τις οποίες θα αναλάβει το ελληνικό Δημόσιο (θα αναλάβει και τα 240 εκατομμύρια που οφείλουν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. και που ποτέ δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσουν;) και την καλή που θα πουληθεί σε ιδιώτες! Το Τ.Τ. δεν θα το σπάσουν αλλά θα πουλήσουν όπως είναι επιπλωμένο σε ιδιώτες. Στο μεταξύ ακόμα κρύβουν την έκθεση της Black Rock για την πραγματική κατάσταση των εγχωρίων ιδρυμάτων.

Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Πώς θα μπει η ψυχή στη μηχανή μας;

Βασίλης Καραποστόλης
Η κρίση, η εργασία, ο μύθος της τεμπελιάς και το αγεφύρωτο χάσμα στη φιλοσοφία μεταξύ Βορείων και Νοτίων στην Ευρώπη 
 Να παράγετε περισσότερα! Να παράγετε ταχύτερα! Η εντολή από τον Βορρά φέρει μέσα της όλη τη βεβαιότητα του εντολέως σχετικά με το τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί προς τους οποίους απευθύνεται. Δείχνουν, πράγματι, ράθυμοι και φυγόπονοι οι Νότιοι στα μάτια εκείνου που βιάζεται πολύ να έχει οφέλη από την εργασία του. Αλλά τα οφέλη που θέλουν να αποκομίσουν οι Βόρειοι δεν είναι ακριβώς τα ίδια με εκείνα που θέλουν οι Νότιοι, κι εκεί είναι το πρόβλημα.

Μάρτιν Χάιντεγκερ: Η γλώσσα είναι το Είναι μας

Δημήτρης Τζωρτζόπουλος
§1
Όταν κανείς θέλει να κακοποιήσει στη ρίζα του ιστορικού του Είναι έναν λαό,  τον στρέφει ενάντια στην οργάνωση της σκέψης του  και του αφαιρεί έτσι κάθε δυνατότητα ιστορικής του ανα–και–αυτο–δημιουργίας. Τη στιγμή δε που η πλήρης αποδιοργάνωση της σκέψης είναι πλέον γεγονός, τότε συμβαίνει ό,τι ακριβώς εμπειρώμεθα στον ελλαδικό Ελληνισμό του σήμερα: οι παντελώς ανίκανοι επί του πολιτικού, οικονομικού, κοινωνικού, επιστημονικού πεδίου να βιάζονται να νομοθετήσουν, με περισσή αυταρέσκεια, και για τη γλωσσική παιδεία ενός ολόκληρου Έθνους· στην πράξη να αποσαθρώσουν, με διατάγματα και πολιτικές αποφάσεις, ό,τι έχει απομείνει από τα τελευταία ερείσματα της παιδείας και της γλώσσας.

Πόσο είναι τελικά το δημόσιο χρέος της Ελλάδας;

Υπό την βαριά σκιά της τρόικας βρίσκεται για ακόμη μια φορά η Ελλάδα. Υπό το κλίμα των ασφυκτικών -όπως είθισται πλέον- πιέσεων διεθνώς, αρχίζουν σήμερα, Τρίτη, οι διαπραγματεύσεις κυβέρνησης και τρόικας, οι οποίες θα κρίνουν την εκταμίευση της δόσης των 31 δισ. Ευρώ τον Σεπτέμβριο. Στο επίκεντρο των διαβουλεύσεων θα βρεθεί το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής της περιόδου 2013 - 2016 και συγκεκριμένα οι περικοπές δαπανών ύψους 11,5 δισ. ευρώ για τη διετία 2013 - 2014.


Τη Δευτέρα, σε πολύωρες συσκέψεις ο υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρας και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, προσδιόρισαν μέρος των δαπανών των 11, 5 δισ. ευρώ που δεν είχαν εξευρεθεί ακόμη. Αξιοποιώντας  την έκθεση του ΚΕΠΕ, τις προτάσεις των υπουργείων, εκθέσεις που έχει εκπονήσει το ΔΝΤ, αλλά και παρατηρήσεις της Ομάδας Δράσης της ΕΕ για την Ελλάδα κάλυψαν τα 9,5 δισ. ευρώ από τις εξοικονομήσεις ύψους 11,5 δισ. ευρώ που ζητά η τρόικα σε μεσοπρόθεσμη βάση.

Περιμένουμε θαύματα

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΠΑΝΤΟΥ*
Πέρα από το πολιτικό της βάρος, η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ έχει και κάποιες πολύ πρακτικές συνέπειες. Συνεπάγεται πολύ περισσότερους πόρους, μεγαλύτερη ορατότητα και αυξημένη θεσμική και άτυπη εξουσία παρέμβασης στο κράτος. Και φυσικά συνοδεύεται από τις αυξημένες προσδοκίες και την επιθυμία πολλών ανθρώπων να δουλέψουν με στόχο να αλλάξουν, και όχι μόνο να καταδείξουν, τα κακώς κείμενα.
Βρισκόμαστε έτσι μπροστά στην ανάγκη να κάνουμε κάποιες επιλογές που μπορεί να αποδειχτούν καθοριστικές για το μέλλον. Ο κύριος κίνδυνος για κάθε οργανισμό σε αντίστοιχη θέση είναι να σκεφτεί ότι «ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις», κάτι που δεν ισχύει όταν έχεις ανέβει κατηγορία. Στην προκειμένη περίπτωση φυσικά δεν μιλάμε για αλλαγή προσώπων, αλλά διαδικασιών, λειτουργιών και στόχων, ώστε να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες σύμφωνα με τις νέες απαιτήσεις. Αυτό προϋποθέτει ότι οι νέοι στόχοι (που φυσικά θα συμπεριλαμβάνουν και πολλούς παλιούς) θα καθοριστούν με ακρίβεια και όχι γενικόλογα και θα αποτελούν τον μπούσουλα των όποιων αποφάσεων. Διαφορετικά, δύσκολα μπορεί να ξεφύγει κανείς από την κρυφή γοητεία της πεπατημένης.

Δημοκρατία ή Τροϊκοκρατία;

Δυστυχώς δεν θα γίνει σήμερα η καθιερωμένη γιορτή της Δημοκρατίας στο προεδρικό μέγαρο. Έτσι θα χάσουμε την ευκαιρία να δούμε φλούφληδες και παλικάρια να γίνονται μαλλιά κουβάρια στους δροσερούς προεδρικούς κήπους, υπό το σαρδόνιο χαμόγελο μιας Δημοκρατίας που παρά τις περί του αντιθέτου προσπάθειες των φλογερών εραστών της παρέμενε τουλάχιστον τόσα χρόνια ζωντανή -για την αγνότητά της δεν βάζουμε το χέρι στη φωτιά.
Ωστόσο την ευκαιρία να προβληματιστούμε, να λυπηθούμε ή να θυμώσουμε, ευτυχώς δεν θα τη χάσουμε. Μας τη δίνει η τρόικα, που καταφτάνει σήμερα, αυτή τη σημαδιακή μέρα, στην Αθήνα. Δεν βρέθηκε, φαίνεται, κανείς να τους πει να κοπιάσουν κάποια άλλη μέρα για να μας απαλλάξουν από τους πικρούς συνειρμούς. Ή και να βρέθηκε, ίσως πήρε την απάντηση που ταιριάζει στο ύφος και στην έπαρση των υπαλλήλων των δανειστών: fuck you με τη Δημοκρατία σας, εσείς χρειάζεστε Δημοκρατία εκτάκτων εξουσιών.

Η CIA και η τρόικα

Η μια εκδοχή είναι ότι ο ΔΟΛ ανέβλεψε ξαφνικά και αποφάσισε ότι είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή όμως γνωρίζουμε τις απόψεις, τις διαδρομές και τα συμφέροντα που υπηρετεί ο εν λόγω οργανισμός (και θεωρούμε τα στελέχη του ανθρώπους με ψιλοσταθερή ιδεολογική, αν μη τι άλλο, τοποθέτηση), τους κυριακάτικους ύμνους των κ. Ψυχάρη και Καρακούση προς τον Τσίπρα θα πρέπει κάπου αλλού να τους αποδώσουμε. Είναι σαφές από το κύριο άρθρο της εφημερίδας ότι ο κ. Ψυχάρης στέλνει μήνυμα δυσαρέσκειας, ανησυχίας και προειδοποίησης προς την κυβέρνηση, εξηγώντας της ότι δεν έχει καμία αξία να συζητούν με τους υπαλλήλους της τρόικας, αλλά πρέπει να προχωρήσουν σε πολιτική διαπραγμάτευση - κάτι το οποίο με επιμονή λέει εδώ και καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ.

Από τη μεταπολίτευση στην... τρόικα

Τέτοιες μέρες δεν μπορείς να μην σκεφτείς τους αγώνες, τις θυσίες, τις αγωνίες, τις ελπίδες όσων έφεραν στον τόπο μας την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και εξεδίωξαν την ήδη χρεωκοπημένη χούντα. Είναι, ταυτόχρονα, ευκαιρία περισυλλογής και αποτίμησης για την πορεία της χώρας μας αυτά τα 38 χρόνια που πέρασαν, αλλά και τη σημερινή επώδυνη κατάσταση που βιώνουμε.
Σε μια σημαδιακή σύμπτωση, την ημέρα που θυμόμαστε και τιμούμε την επιστροφή της Δημοκρατίας, η σημερινή μνημονιακή κυβέρνηση υποδέχεται στην Αθήνα την τρόικα (διάβαζε καλύτερα: τα μεγαλοστελέχη της), που έρχεται να απαιτήσει απόλυτη εξυπηρέτηση των προειλημμένων δεσμεύσεων!
Ούτε σαράντα μέρες δεν πέρασαν από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου, και, παρά το ισχυρό αντιμνημονιακό μήνυμα των πολιτών, οι σημερινοί συγκυβερνώντες "ξέχασαν" τα προεκλογικά πυροτεχνήματα περί επαναδιαπραγμάτευσης και συναγωνίζονται σε επίδειξη αποφασιστικότητας για νέες περικοπές και ακρωτηριασμούς φορέων.