Επίσκεψη Μέρκελ: Κέρδη και ζημίες για την τριανδρία του ζόφου

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη

Η επίσκεψη Μέρκελ στην Ελλάδα ήταν εκ των προτέρων βέβαιο πως δεν προοιωνιζόταν κάτι καλό. Πέρα από κάτι ψωνάρες του Κολωνακίου, που οι παππούδες τους είχαν υποδεχτεί με τεμενάδες την καλή Βέρμαχτ, την άνοιξη του '41, όλοι γνωρίζαμε ότι η έλευση της δημιουργού του Δ' Ράιχ είχε άλλους στόχους.

Η Μέρκελ είδε τον Σαμαρά και έκαναν από κοινού τις πιο κενές κι ανόητες δηλώσεις που έχει ακούσει το Μέγαρο Μαξίμου (με εξαίρεση την περίοδο της πρωθυπουργίας του Παπανδρέου του Μικρού) και αφιέρωσε την περισσότερη ώρα της στη συνάντηση με τους επιχειρηματίες, Έλληνες και εκπροσώπους γερμανικών εταιρειών στο «Χίλτον»

Η έλευση ξένων ηγετών σε κάθε χώρα, όταν μάλιστα συνοδεύεται από υποδοχή με τιμές αρχηγού κράτους (βέβαια η Γερμανία έχει πρόεδρο Δημοκρατίας), συνήθως διανθίζεται με επίσκεψη και ομιλία στη Βουλή και συνομιλίες, αν όχι με όλα τα κόμματα, τουλάχιστον με αυτό που αποτελεί την αξιωματική αντιπολίτευση.

Τι έγινε με τη Μέρκελ;

Είδε τον Παπούλια και είπαν πέντε τευτονικές σαχλαμάρες, είδε τον Σαμαρά και έκαναν από κοινού τις πιο κενές κι ανόητες δηλώσεις που έχει ακούσει το Μέγαρο Μαξίμου (με εξαίρεση την περίοδο της πρωθυπουργίας του Παπανδρέου του Μικρού) και αφιέρωσε την περισσότερη ώρα της στη συνάντηση με τους επιχειρηματίες, Έλληνες και εκπροσώπους γερμανικών εταιρειών στο «Χίλτον».

Το ρεζουμέ;

Η έναρξη της απεμπλοκής από κάθε είδους εμπόδια (και νομικής φύσεως;) των επενδύσεων στις οποίες είναι αναμεμιγμένες γερμανικές φιλανθρωπικές εταιρίες όπως η Ζίμενς και η Χόχτιφ (Hochtief Aktiengesellschaft), αλλά και οι εξοπλιστικές. Όσο για την αναμενόμενη κουβέντα ώστε να γίνουν κανονικές επενδύσεις από τη Γερμανία, η καγκελάριος με την προτεσταντική «ηθική» προέτρεψε τους Έλληνες (δηλαδή τους Δασκαλόπουλους, τους Φιλίππου που «την έκαναν» για Λουξεμβούργο, τους πρώην πειρατές που θησαυρίζουν στις χώρες - ειδικές ζώνες όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία), να αρχίσουν να βάζουν το χέρι στην τσέπη. Θα σας γελάσω, αλλά δεν γνωρίζω αν παρέστησαν και άλλοι κορυφαίοι επενδυτές όπως ο Λαυρεντιάδης και οι κρυπτόμενοι πίσω του αληθινοί μέτοχοι της Proton Bank.
Τι θα γίνει με τη δόση των 31,5 δισ. που αν δεν την παίρναμε τον Ιούνιο, θα χρεωκοπούσαμε επίσημα και που ο Στουρνάρας την είδε να έρχεται τον Σεπτέμβριο, αλλά μπορεί να έρθει τον Νοέμβριο ή σε δόσεις από του χρόνου; Τσιμουδιά η Αγγέλα. Δεν της πέφτει λόγος.
Οι τελευταίες πληροφορίες από το υπουργείο Οικονομικών λένε ότι τελικά τα ταμειακά αποθέματα του Ελληνικού Δημοσίου επαρκούν μέχρι και τον Ιανουάριο του 2013 (τότε θα πάρουμε μέρος της δόσης).
Μα ο πρωθυπουργός Σαμαράς, που ό,τι λέει το εννοεί, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γερμανική εφημερίδα “Handelsblatt” την περασμένη εβδομάδα είχε πει ότι τα ταμειακά αποθέματα (που θα τελείωναν τον Μάιο και μετά τον Ιούνιο, αν ψηφίζανε πιο πολλοί τον ΣΥΡΙΖΑ) φτάνουν μέχρι και τον Νοέμβριο.

Ψεύτες, αγύρτες, απατεώνες, τι;

Τίποτα. Απλώς δεξιοί. Και δεν εννοώ μόνο τον ξεκάθαρο πλέον στις αυταρχικές αντιλαϊκές επιλογές του, Σαμαρά. Εννοώ και το δίδυμο του ζόφου Βενιζέλο – Κουβέλη που όσο πάει και θυμίζει το άλλο θλιβερό δίδυμο, Κουτσόγιωργα – Χαραλαμπόπουλου, τις παραμονές της παταγώδους πτώσης του Αντρέα Παπανδρέου, λόγω του σκανδάλου Κοσκωτά. Η αλληλοϋπονόμευσή τους είχε οδηγήσει σε απίστευτες, γκροτέσκ εικόνες όπως το να προσέρχονται στα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης, ως αντιπρόεδροι, προσέχοντας ο ένας τον άλλο μην και βάλει λίγο πιο μπροστά το πόδι του!

Πίσω στο προχτές: ο ένας, ο μέγας διαπραγματευτής και πολύγλωσσος και εξαίσιος οικονομολόγος (που «ξέχασε» τη λίστα Λαγκάρντ στο σπίτι του!) εκλιπαρούσε να παραστεί στο γεύμα με τη Μέρκελ για να το πουλήσει στους δικούς τους ως ένδειξη ότι δεν είναι απόβλητος...
Ο άλλος που τάχα μου προωθεί (με τον... Μπίστη) την ενότητά τους σε ένα κεντροαριστερό σχήμα, ένα κατιτίς τελοσπάντων, του την έστησε με τις πλάτες του Σαμαρά (που είναι καμήλα, δεν ξεχνάει τα περσινά καψόνια που του έκανε ο Βενιζέλος) και τον άφησε στα κρύα του λουτρού, χωρίς ούτε μιαν αγκαλιά ζεστή.
Η αποτίμηση είναι σαφώς υπέρ του Κουβέλη: νοκ άουτ με ντισκαλιφιέ (η τιμωρία για το βρόμικο χτύπημα στην πυγμαχία). Βέβαια, αυτό συμφέρει σήμερα και στον Σαμαρά, που, εξουδετερώνοντας πλήρως τον Βενιζέλο και στέλνοντας αύριο μεθαύριο τον Κουβέλη στην προεδρία, ανοίγει το δρόμο για απορρόφηση στη Ν.Δ. όσων ακόμη από ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. δεν νιώθουν πούροι δεξιοί και αφήνει ένα μικρό κεντροδεξιό με κεντροαριστερή ταμπέλα κόμμα με τον όποιο αρχηγό.
Συνεπώς, η επίσκεψη Μέρκελ:
* ούτε κρύο ούτε ζέστη πρόσφερε στον ελληνικό λαό (και ας φωνάζουν ζήτω οι αντ' αυτού του Κουβέλη),
* σαφώς και ενίσχυσε το επιχειρηματικό λόμπι του μαύρου χρήματος,
* ενίσχυσε την εικόνα του Σαμαρά στον υγιή ελληνικό επιχειρηματικό κόσμο μέχρι την επόμενη διάψευση (όταν η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα εξαφανιστεί σε γνωστά μπαούλα των κρυπτόμενων πίσω από το 4.99% μεγαλομετόχων),
* ενίσχυσε την εικόνα του Κουβέλη στο δεξιό ακροατήριο που αντιστέκεται πίνοντας μπίρες εισαγωγής στα γνωστά στέκια,
* καταρράκωσε και έβγαλε οριστικά εκτός παιδιάς τον Βενιζέλο.
Φυσικά, υπάρχουν κέρδη και ζημίες και στην αντιπολίτευση, ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ, που θα κατηγορηθεί και πάλι από συνιστώσες για αναιμική αντίδραση στην αντισυνταγματική απαγόρευση των συγκεντρώσεων.
Η αδυναμία να διακρίνει κανείς την παγίδα στην οποία έπεφτε συνεχώς η Αριστερά από τα Δεκεμβριανά και μετά, η εμμονή στην πούρα επαναστατικότητα ανεξαρτήτως επιπτώσεων, η ρητορική των εραστών της διαρκούς σε συνθήκες ούτε καν προεπαναστατικές, είναι ασθένειες που τις γνωρίζουμε, τις αγαπάμε, αλλά καιρός να τις αφήσουμε στο ράφι.
Διότι, όταν οι ζημίες είναι διαρκείς (και όχι η επανάσταση), τότε όχι απλώς μεταφέρονται «εις νέον», αλλά ενίοτε (άρθρο 99 δεν υπάρχει στην πολιτική) οδηγούν το μαγαζί στο κλείσιμο.