Rosa Luxemburg. Η εκδίκηση της Ιστορίας.

"Υπάρχει όπως φαίνεται μία μυστική σχέση συνενοχής ανάμεσα στην επανανακάλυψη της Rosa Luxemburg και τις εποχές της αμφισβήτησης. Η τελευταία φορά που η ζωή και το έργο της Rosa Luxemburg προκάλεσαν τόσο ενδιαφέρον στη Γαλλία ήταν στις δεκαετίες του '60 και του '70, όταν "το βάθος του ουρανού ήταν κόκκινο". Θα μπορούσε η πρόσφατη κυκλοφορία βιβλίων που την αφορούν να σηματοδοτήσει μία νέα "κριτική" εποχή ; Οι ιδέες της, πάντως, είναι πολύ ζωντανές σήμερα, όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στη Λατινική Αμερική, στα πλαίσια της συζήτησης για το "σοσιαλισμό στον 21 αιώνα"... Μία επιλογή από τις επιστολές της δημοσιεύτηκε από την ηθοποιό Anouk Grimberg. Απευθύνονται στις φίλες της, αλλά και στους εραστές της...Πρόκειται για μοναδικά πολιτικά και προσωπικά ντοκουμέντα, που εκφράζουν, όπως σημειώνει η Anouk Grimberg, ένα ορισμένο "τρόπο ζωής". Αναρωτιέται η ίδια πως μπόρεσε "αυτή η γυναίκα να διατηρεί ένα τέτοιο εύρος στο βάθος ενός κελιού, και να ανοίγει συνέχεια τις πόρτες της ζωής. Από που αντλούσε αυτή τη χαρά, αυτό το τάκτ, αυτή τη μεγαλοσύνη, και χάρη σε ποιό θαύμα άντεξαν αυτές οι αρετές της σε μία τόσο μακρά περίοδο αντιξοότητας ;

 Σε ένα εξαιρετικό πρόλογο, ο Edwy Plenel προσπαθεί να απαντήσει σ' αυτά τα ερωτήματα. Αυτό που έδωσε στη Ρόζα την ασύλληπτη δυναμή της, αυτό που τράβηξε κοντά της της τόσες γενειές, είναι χωρίς αμφιβολία "η δροσιά μιάς οργής που κανένας συμβιβασμός, ελιγμός ή τακτική δεν έφθειρε. Η νεότητα μιάς εξέγερσης που καμία ατμόσφαιρα, φιλοδοξία η προδοσία δεν αμαύρισε." Αν αυτές οι επιστολές της φυλακής έχουν κάτι το μοναδικό και το αναντικατάστατο, είναι επειδή "αποκαλύπτουν μία μορφή καθολικής στράτευσης για την υπεράσπιση των καταπιεσμένων, στους αντίποδες των τετριμμενων συντηρητικών ιδεοληψιών που ευδοκιμούν πάνω στην κοπριά του "υπαρκτού κομμουνισμού", και που ταυτίζουν αυτές τις επιλογές ζωής με εγκληματικές παραφροσύνες".Michael Löwy , Rosa Luxemburg, un marxisme pour le XXIe siècle (Contretemps n°8). Η Δημοκρατία της Βαιμάρης και η εξέγερση των Σπαρτακιστών στη Γερμανία (τέλη 1918-αρχές 1919) δεν προβληματίζουν σήμερα μόνο το... Spiegel.