Η δυαδικότητα και ο δυϊσμός την Κυριακή 6 Μαΐου 2012Ανάμεσα στα 29 κόμματα, που κατέρχονται στις εκλογές της Κυριακής 6 Μαΐου 2012, είναι 2-3 κόμματα που έχουν ως πρόταγμά τους μία Συντακτική Εθνοσυνέλευση υπέρ του ελληνικού μας κόσμου. Υπάρχει επιτακτική ανάγκη γιά την ελληνική μας κοινωνία συλλογικά να νομιμοποιήσει αυτά τα 2-3 κόμματα με την ψήφο της.
Ακούγεται πολλή απλή η προτροπή τούτη, έτσι δεν είναι; Έλα όμως που δεν είναι καθόλου απλό αλλά, απεναντίας, είναι και στατικά περίπλοκο και δυναμικά πολύπλοκο το όλον φάσμα των πολιτικών μας επιλογών την Κυριακή 6 Μαΐου 2012.
Μόνον μέσα από μία Συντακτική Εθνοσυνέλευση είναι δυνατόν να περάσει το πολιτικό σύστημα και η πολιτική εξουσία στα χέρια της ελληνικής κοινωνίας. Όλα τα άλλα κόμματα, που ΔΕΝ έχουν την Συντακτική Εθνοσυνέλευση υπέρ του ελληνικού μας κόσμου, ως ένα από τα προτάγματά τους, ακούσια ή εκούσια υποστηρίζουν και υποβαστάζουν το σαθρό πολιτικό σύστημα της δυναστικής κομματοκρατίας στην Ελλάδα.
Προσοχή όμως! Μερικά από τα μνημονιακά κόμματα της δυναστικής κομματοκρατίας, επίσης μιλούν γιά Συντακτική Εθνοσυνέλευση, αλλά κατά του ελληνικού μας κόσμου, γιά να μετατρέψουν δηλαδή το ελληνικό σύνταγμα ώστε να είναι συμβατό και εν’ αρμονία με τα μνημόνια υπέρ των τοκογλύφων δανειστών.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή στο τι είδους Συντακτική Εθνοσυνέλευση υποστηρίζει ένα κόμμα, το οποίο η ελληνική μας κοινωνία συλλογικά νομιμοποιεί με την ψήφο της. Πρόκειται γιά μία Συντακτική Εθνοσυνέλευση υπερ του ελληνικού μας κόσμου ή γιά μία Συντακτική Εθνοσυνέλευση κατά του ελληνικού μας κόσμου και υπέρ των τοκογλύφων δανειστών;
Η αναφορά και μόνον δηλαδή σε μία Συντακτική Εθνοσυνέλευση ή Συντακτική Αναθεώρηση δεν αρκεί. Πρέπει όλες και όλοι να είμαστε ξεκάθαροι την Κυριακή 6 Μαΐου 2012, γιά το αν το κόμμα το οποίο νομιμοποιούμε με την ψήφο μας προτείνει την αλλαγή του ελληνικού συντάγματος υπέρ του ελληνικού μας κόσμου ή κατά του ελληνικού μας κόσμου και υπέρ των τοκογλύφων δανειστών.
Εκτός τούτου, ακόμα και η διάκριση μεταξύ μνημονιακών και αντι-μνημονιακών κομμάτων δεν είναι ξεκάθαρη. Όλα τα μνημονιακά κόμματα είναι βεβαίως κατά του ελληνικού μας κόσμου και υπέρ των τοκογλύφων δανειστών, τους οποίους τόσο πιστά και τόσο τυφλά υπηρετούν τα μνημονιακά κόμματα.
Μεταξύ των αντι-μνημονιακών όμως κομμάτων, επίσης υπάρχει ο διαχωρισμός μεταξύ των πραγματικά αντι-μνημονιακών κομμάτων και εκείνων των αντι-μνημονιακών κομμάτων τα οποία είναι φιλολογικά αντι-μνημονιακά. Τα φιλολογικά αντι-μνημονιακά κόμματα είναι εκείνα που μιλούν μεν εναντίον των μνημονίων, αλλά δεν κάνουν ούτε καν κουβέντα δε, γιά την Συντακτική Εθνοσυνέλευση υπέρ του ελληνικού μας κόσμου.
Φιλολογούν δηλαδή τα ‘αντι-μνημονιακά’ τούτα κόμματα κατά των μνημονίων, αλλά δεν αγγίζουν καν τα εμπράγματα προτάγματα γιά την επιτακτική ανάγκη του να περάσει το πολιτικό σύστημα και η πολιτική εξουσία στα χέρια της ελληνικής κοινωνίας. Είναι δηλαδή και τα φιλολογικά αντι-μνημονιακά κόμματα, όπως ακριβώς και τα μνημονιακά κόμματα, ταγμένα υπέρ του σαθρού πολιτικού συστήματος της δυναστικής κομματοκρατίας στην Ελλάδα.
Περιέχουν λοιπόν τεράστιες παγίδες και η δυαδικότητα της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης –υπέρ και κατά του ελληνικού μας κόσμου, αλλά και ο δυϊσμός των μνημονιακών και αντι-μνημονιακών κομμάτων. Είναι πράγματι τεράστιες οι παγίδες, μιάς και τα δεύτερα χωρίζονται σε πραγματικά αντι-μνημονιακά και σε φιλολογικά αντι-μνημονιακά κόμματα.
Δεν είναι τυχαία η περίπλοκη δυαδικότητα της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης –υπέρ ή κατά του ελληνικού μας κόσμου, ούτε είναι τυχαία η δυναμική πολυπλοκότητα του δυϊσμού της Κυριακής 6 Μαΐου 2012. Αμφότερα φαινόμενα αποτελούν ένα μικρό κομμάτι, ένα μικρό υποσύνολο του συνόλου των βαλβίδων ασφαλείας γιά την αειφορία, βιωσιμότητα, διαιώνιση και συντήρηση του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος της ανθελληνικής, ξενόφερτης και στυγνά δυναστικής κοινοβουλευτικής κομματοκρατίας στην Ελλάδα.
Σημειωτέον πως η φαυλοκρατία της στυγνά δυναστικής κοινοβουλευτικής κομματοκρατίας στην Ελλάδα δεν ξεκίνησε με την μεταπολίτευση του 1974. Ένας μεγάλος προταγωνιστής της φαυλοκρατίας –την οποία βέβαια ακόμα ζούμε στην μεταμοντέρνα μας προσωρινότητα– ήταν ο Ιωάννης Κωλέττης, ο οποίος εισήγαγε την φαυλοκρατία στο ελληνικό πολιτικό σύστημα με την διεκπεραίωση ρουσφετιών, πρώτα στην κατοικία του και μετά στην έδρα της κυβερνήσεως [1].
Άντε τώρα να εξηγήσεις τις βαλβίδες τούτες ασφαλείας του σαθρού πολιτικού συστήματος της φαυλοκρατίας στην σαλταρισμένη σου γιαγιά και στον σαλταρισμένο σου παπού [2], που από τα άγρια χαράματα της Κυριακής 6 Μαΐου 2012 θα αρχίσουν να κάνουν ουρές έξω από τα εκλογικά κέντρα, γιά να νομιμοποιήσουν ξανά, γιά άλλη μιά φορά, τα μόνα κόμματα που γνωρίζουν: την ΝΔ και το ΠαΣοΚ. Αχ, κατα-καημένη ελληνική μου κοινωνία, την έχουμε βαμμένη από χέρι, μιάς και την Δευτέρα 7 Μαΐου 2012, στην Ελλάδα “θα γίνει της… ανάπτυξης”!
Νίκος Γεωργαντζάς
[1] Κοροβίνης, Ευάγγελος (2008). “Η Νεοελληνική Φαυλοκρατία” (5η έκδοση), εκδόσεις Αρμός, σελ. 24-25.
http://psychanaptyxis.
[2] Ο φόβος παγώνει την κοινωνία
http://news.kathimerini.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου