Η ΜΙΚΡΗ ΛΥΔΙΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΜΜΑ

Η ΜΙΚΡΗ ΛΥΔΙΑ ΚΑΝΕΙ ΚΟΜΜΑ

Του Χρίστου Λογαρίδη

Έγινε γνωστή, όταν βγήκε στο ράδιο και μίλησε μόλις στα 9της χρόνια, για τους άστεγους, την φτώχια, την προσπάθεια της να βρει δουλειά για να βοηθήσει τους γονείς της. Χιλιάδες άνθρωποι την άκουσαν από τότε στο ίντερνετ, αναγκάζοντας μας να μάθουμε περισσότερα για την μικρή Λυδία και μέσα από αυτήν, για τα παιδιά, που δεν τα ακούμε.

Λυδία πάρα πολλοί άνθρωποι που σε άκουσαν, ένιωσαν συγκίνηση, πως νιώθεις εσύ?

Ήθελα να ακούσουν και την γνώμη των παιδιών.. Ήθελα να καταλάβουν πως και η γνώμη των παιδιών είναι το ίδιο σημαντική, όπως και των μεγάλων

Και τα παιδιά σε αυτόν τον κόσμο ζουν…

Ναι…

Νιώθεις πως οι μεγάλοι δεν σας ακούνε…

Οι μεγάλοι τώρα τελευταία, ασχολούνται πιο πολύ με τα πολιτικά, με τους μισθούς τους, που έχουν μειωθεί πολύ και δεν είναι χαρούμενοι. Γιατί να είναι χαρούμενοι αφού ο μισθός τους πέφτει…

Σε στεναχωρεί που τους βλέπεις έτσι? Νιώθεις πως σου δίνουν λιγότερη αγάπη?

Με στεναχωρεί. Δεν είναι πως μου δίνουν λιγότερη αγάπη, εντάξει, η αγάπη είναι όπως όταν ήμουν μικρή. Η απασχόληση τώρα, να ασχολούνται μαζί μου, έχει παει στην τηλεόραση και ασχολούνται με τους πολιτικούς και δεν μου δίνουν πολύ σημασία.

Αυτό το λένε και τα άλλα παιδιά, οι φίλοι σου στο σχολείο?

Τα άλλα παιδιά τώρα, οι μαμάδες τους είναι συνέχεια σε δουλειά για να υποστηρίζουν τον μπαμπά τους, που λέει ότι έχει πέσει ο μισθός και δεν μπορούν να ασχολούνται με τους μικρούς.

Οι φίλοι σου δηλαδή στο σχολείο, λένε πως έχουν λιγότερη αγάπη…

Ναι, λιγότερη.

Για πές μου κάτι που σου έχει πει μια φίλη σου. Ποιοι είναι οι φίλοι σου καταρχήν?

Η Μαρία, η Όλγα, η Τζούλη, η Στέλα και η Πέτρα. Οι δυο τελευταίες είναι καινούργιες και όταν ήρθαν στο σχολείο μας, χαλάσανε λίγο την παρέα, αλλά θα την φτιάξουμε.

Αγόρια φίλους δεν έχεις?

Είναι ο Ηλίας, που είναι πάρα πολύ καλό παιδί, ο Γιώργης ο ζαβολιάρης, που μιλάει, μιλάει, μιλάει, έχω και τον Θάνο. Τα αγόρια, εντάξει, είναι καλά, αλλά είναι ανήσυχα. Είναι φασαριόζικα, σηκώνονται στο μάθημα και κάνουν πλάκα.

Τα κορίτσια, η τα αγόρια είναι πιο στεναχωρημένα με αυτό που συμβαίνει στους γονείς τους?

Όλοι.

Τι λένε για την κατάσταση?

Λένε ότι, πρώτον, δεν μας δίνουν προσοχή οι γονείς μας γιατί ασχολούνται όλη μέρα με τα πολιτικά. Γιατί εμείς θυμόμαστε, όταν ήμασταν μικροί, δεν έδιναν πολύ σημασία στα πολιτικά.

Τελικά για πες μου Λυδία, είχες πάει σε έναν φίλο σου ζαχαροπλάστη, να ζητήσεις δουλειά, ξαναπήγες? Τι έγινε, σε προσέλαβε?

Ναι, πήγα πάλι. Μάλλον ναι, νομίζω θα με πάρει.

Έχεις δουλειά δηλαδή για το καλοκαίρι. Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να βρει κάποιος δουλειά σήμερα?

Ναι, είναι δυο και πάει μια ο ένας και μια ο άλλος. Εγώ θα τους βοηθάω, θα βάζω τα γλυκά όπως μου λέει, θα χτυπάω τις τιμές, ότι μου λένε…

Λεφτά κανόνισες? Πόσα θα σου δίνουν?

Δεν ξέρω αν θα παίρνω, ίσως μου δίνουν μια φορά την εβδομάδα, γιατί ξέρω ότι και αυτοί έχουν δύσκολους καιρούς.

Αλλά κάτι θα σου δίνουν.

Ναι, σίγουρα, ναι

Και αν δεν σου δίνουν θα παίρνεις γλυκά.

Ναι, σίγουρα, θα έχω γλυκά να τρώμε με τους φίλους μου.

Ποια γλυκά σου αρέσουν πιο πολύ?

Μου αρέσουν πολύ, αυτά, πως τα λένε, που είναι από κάτω το μπισκότο και πάνω έχουν κρέμα και φράουλα.

Τάρτες.

Ναι, η τάρτα, μου αρέσει πολύ.

Ξέρεις να τις φτιάχνεις?

Τάρτα όχι, ξέρω να φτιάχνω σπιτικό παγωτό.

Πως το φτιάχνεις?

Μου έχει μάθει η θεία μου. Βάζουμε γάλα, βάζουμε την γεύση που μας αρέσει, ότι κομματάκια θέλουμε μέσα, μετά τα χτυπάμε και το βάζουμε στην κατάψυξη. Αυτό μου είπε η θεία μου, το κάναμε κι όλας. Κάναμε ένα παγωτό σοκολάτα, γιατί και ο ξάδερφος μου τρώει πολύ τα γλυκά και γι αυτό.

Τώρα που έγιναν εκλογές, τι λέτε στο σχολείο?

Τα τρία παιδιά, ψήφισαν Κοινωνία.

Ψηφίζουν τα παιδιά?

Όχι τα παιδιά, οι γονείς τους. Του Θάνου η μαμά, έχει πάει για βουλευτής στο κόμμα του κύριου Μάνου.

Εσύ τι θα ψήφιζες?

Εγώ ψήφισα, ναι. Ψήφισα το όχι. Αν ήμουν μεγάλη, θα ψήφιζα όποιον θα ήταν άξιος.

Πως θα το καταλάβαινες αυτό?

Θα έβλεπα την θέση που θα είχε στην τηλεόραση και στο κοινοβούλιο και μετά θα ψήφιζα. Αν αυτά που θα έλεγε θα τα τηρούσε. Άμα δεν τα τηρούσε, την επόμενη χρονιά θα έβαζα άσπρο. Χαρτάκι σκέτο. Οι πιο πολλοί αυτό κάνουν, ζωγραφίζουν φεγγαράκια, γράφουν την ομάδα τους και το πετάνε, κάνουν πλάκα στους πολιτικούς.

Τι σε στεναχωρεί περισσότερο, τα φτωχά παιδιά, οι άστεγοι?

Ναι, αυτό που είχατε βγάλει και στην εφημερίδα σας, που ήταν το παιδάκι στον δρόμο με μια εφημερίδα. Δεν κατάλαβα καλά γιατί καθόταν σε μια εφημερίδα στον δρόμο, αλλά δεν μου άρεσε. Μια φορά είχαμε πάει σε μια βάφτιση και ήρθε μια κυρία φτωχή και έλεγε να σας ζήσει, να σας ζήσει. Της δώσαμε μια μπουμπουνιέρα, αλλά ήθελε και άλλη. Ήρθαν και παιδάκια και ζητούσαν κουφέτα, ήθελαν και λεφτά για να φάνε. Τέτοια πράγματα.

Θέλεις να αλλάξει αυτό? ( στην τηλεόραση εμφανίζεται ο Βενιζέλος)

Ναι, θέλω να αλλάξει. Από ότι βλέπω εκεί πίσω, στην τηλεόραση ο Βενιζέλος, ξέρω και τα ονόματα.

Πως σου φαίνεται ο κύριος Βενιζέλος?

Ο Βενιζέλος μου φαίνεται σαν ένα άγριο θηρίο που θέλει να φάει όλα τα κρουασάν. Ξοδεύει όλα μας τα χρήματα για να πάρει κρουασάν και παγωτά.

Καλός πελάτης για το ζαχαροπλαστείο που θα δουλέψεις.

Ουου, πολύ καλός, θα φάει και το μαγαζί. Δεν τον συμπαθώ, το θηρίο, τον φοβάμαι. Αυτός που μου αρέσει πολύ, είναι ο Αλέξης, ο…ο Αλέξης ο Τσίπρας. Μου αρέσει γιατί αυτά που λέει τα τηρεί. Έχω ακούσει κάποια πράγματα, αλλά δε τα πολύ θυμάμαι. Τον πιστεύω, είναι πιο νέος από τους πολιτικούς, είναι συμαθητής του κυρίου από την πολυκατοικία μας, τον ξέρουμε καλά όλα τα παιδιά.

Και δεν φοβάσαι μην σου πάρει τα γλυκά ε?

Όχι δεν τον φοβάμαι. Αυτόν φοβάμαι, (δείχνει τον Βενιζέλο) αυτό το θηρίο, που έρχεται και μας παίρνει τον μισθό από τα μνημόνια. Εγώ αυτό που θέλω είναι να μην γίνονται άλλες περικοπές, γιατί και η γιαγιά μου η Πελαγία έχει πολύ δύσκολους καιρούς τώρα, τις κόψανε τις συντάξεις και δεν έχει χρήματα. Πέρσι μου έπαιρνε κάποια πράγματα που πηγαίναμε στην Δράμα στο χωριό, τώρα μου λέει θα κάνουμε οικονομία που δεν έχουμε χρήματα. Δεν περνάω καλά.

Φοβάσαι μήπως δεν μπορέσεις να σπουδάσεις?

Ναι, φοβάμαι. Είναι πολύ φοβηστικό από μικρή ηλικία, βλέπεις από παιδί πως δεν είναι καλά τα πράγματα, είναι άνεργοι πολλοί φοιτητές. Εσύ μόλις γίνεις φοιτητής, πως θα βρεις δουλειά?

Τι θέλεις να σπουδάσεις?

Θέλω να σπουδάσω δασκάλα, η ζαχαροπλάστης με τη ξαδέρφη μου τη Δανάη, την κόρη της θείας Ελένης και μπορεί να κάνω και δικό μου κόμμα. Έχω βρει και πως θα το ονομάσω.

Πως θα το ονομάσεις?

Θα σας φέρω ψηλά. Άμα πάω και εγώ στην Βουλή, η μπορεί να γίνω και δημοσιογράφος. Τώρα άμα θέλετε, να με ρωτήσετε τι είναι ο μισθός και η σύνταξη…

Τι είναι ο μισθός και η σύνταξη Λυδία?

Είναι ένα χρηματικό ποσό, που παίρνει κάθε άνθρωπος της οικογένειας για να πάει να βοηθήσει την οικογένεια του, να βγάλει κάποια χρήματα, να τη συντηρήσει. Η σύνταξη είναι όταν κάποιος τελειώνει τη δουλειά του από τα γεράματα και δεν δουλεύει, αλλά παίρνει κάποιο χρηματικό ποσό, για να μπορέσει να ζήσει και αυτός. Τώρα όμως τους τα κόβουνε. Αυτά τα χρήματα, τα έχουν από τόσα χρόνια που δούλευαν και τους κρατούσαν ένα ποσό από τον μισθό, για να το φυλάξουν όταν θα πάρουν σύνταξη. Αυτό είναι. Αλλά τώρα βλέπω πως τα κρατάνε και δεν τα δίνουν. Αυτό αν ήμουν εγώ στο κοινοβούλιο, δεν θα το επέτρεπα. Δεν θα το επέτρεπα με τίποτα. Τι να σας πω, έχει η μαμά μου μια φίλη καθαρίστρια και την παίρνει τηλέφωνο κάθε μέρα και ρωτάει, μου βρήκες  καμιά δουλειά, μου βρήκες καμιά δουλειά? Και η μαμά μου της λέει που να σου βρω, εδώ μπορεί να χάσω κι εγώ την δική μου. Δεν υπάρχουν δουλειές. Ελπίζω αυτό το θηρίο, να μας ακούει στην εφημερίδα, να ξέρει ότι οι άνθρωποι υποφέρουν. Δεν είναι σαν αυτόν που τα ξοδεύει για τα κρουασάν και τις σαμπάνιες του.

Τώρα που ο φίλος σου ο Τσίπρας είναι δυνατός θα τα φτιάξει τα πράγματα?

Ναι θα τα φτιάξει, έτσι πιστεύω, θα μας βγάλει από το μνημόνιο. Αν του το επιτρέψουνε θα το κάνει. Τον πιστεύω πιο πολύ από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που έχουν βγάλει και το αεροδρόμιο έτσι. Μόλις ταξιδεύω, λέω, ωχ Παναγία μου, είμαι μέσα στου Βενιζέλου την κοιλιά.

Είναι άλλος Βενιζέλος αυτός στο αεροδρόμιο, οπότε μην φοβάσαι.

Α, ευτυχώς.

Δηλαδή αν ερχόταν στο μαγαζί σου ο Βενιζέλος, δεν θα του έδινες γλυκά?

Όχι. Θα του έλεγα να κάνει δίαιτα. Να τρώει φρούτα και λαχανικά, θα πάθει τίποτα κακό στο τέλος, τόσα γλυκά που τρώει. Να μάθει να ελέγχει τη διατροφή του, τρώει ποτέ σαλάτα? Φαντάζομαι ότι για πρωινό ανοίγει δυο ψωμιά και βάζει μια σοκολάτα μέσα, πίνει μίλκ σέηκ, καφέ με πολύ, πολύ ζάχαρη, το μεσημέρι τρώει πολλά, πολλά παγωτά με κομματάκια σοκολάτας, το μενού του, και για απόγευμα, που εγώ τρώω φρούτα και χυμό, αυτός τρώει τηγανιτές πατάτες, λαδωμένα ότι τρωει, γουρουνόπουλο και το βράδι σουβλάκια. Καμιά εικοσαριά σουβλάκια για να χορτάσει. Σίγουρα πίτες και πατάτες τιγανιτές.

Δεν κάνει να κρίνουμε τους ανθρώπους από αυτά που τρώνε όμως. ( η μαμά)

Το ξέρω, αλλά τι να κάνουμε που μας παίρνει τον μισθό μας για αυτό το πράγμα.Μου το έχει πει κι όλας ο Βενιζέλος.

Τι σου έχει πει?

Τον έχω ακούσει, το λένε οι φίλοι μου, αλλά και οι μεγάλοι το λένε, όλους τους έχω ακούσει που το λένε.

Οι φίλοι σου ποιους πολιτικούς συμπαθούν περισσότερο?

Δεν τους έχω ρωτήσει, συγνώμη, αλλά δεν τους έχω ρωτήσει. Αλλά οι πιο πολλοί, λένε ας γίνει η Ελλάδα μας όπως παλιά, που οι γονείς μας είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο μαζί μας. Αυτό λένε. Είχαν και χρήματα να μας πάνε εκδρομές. Εγώ τώρα θέλω να πάω στην Ντίσνευ λαντ, αλλά δεν έχω χρήματα. Και λέω στην μαμά να πάει στο play to win να κερδίσει χρήματα. Αλλά μου λέει, πώς να πάω παιδάκι μου, δεν ξέρω να στήνω ούτε τον πύργο με τα ποτηράκια, θα πάω εκεί να κάνω τις δοκιμασίες? Της λέω να πάει στο μπλάκ άουτ, και εκεί θα ήταν ωραία.

Βλέπεις τηλεόραση?

Ναι βλέπω.

Τι σου αρέσει πιο πολύ?

Το μπλάκ άουτ και το play to win, μου αρέσει και η Τατιάνα, μου αρέσει και ο άντρα της που τα λέει μια χαρά.

Όταν βλέπεις τους πολιτικούς στην τηλεόραση τι νιώθεις? Θες κι εσύ να σπάσεις την τηλεόραση?

Όχι δεν θέλω να σπάσω την τηλεόραση, θέλω να πάω εκεί και να τους πω, βρε παιδιά, δεν κάνετε και καμιά καλή συγκέντρωση, γιατί πάντα μας σπάτε τα νεύρα. Μην λέτε ψέματα, όλο ψέματα λέτε.

Πως σε τόσο μικρή ηλικία, ασχολείσαι με την ανεργία και όλα αυτά?

Ο Θείος μου ήταν δυο χρόνια άνεργος, τώρα όμως βρήκε δουλειά στην Μύκονο.

Θα πας δηλαδή να κάνεις μπάνια στην Μύκονο?

Ναι, θα πάω. Μόλις άκουσα πως πήρε δουλειά, με κάλεσε σπίτι του, γιατί ήταν Πάσχα και δεν είχαμε σχολείο, του λέω, συγχαρητήρια θείε, χάρηκα τόσο πολύ που πήρες δουλειά. Να είναι καλά η ξαδέρφη της θείας μου, που πείρε σύνταξη και τώρα ο θείος μου δουλεύει ρεσεπσιόν σε εστιατόριο. Ήμουν πάρα πολύ στεναχωρεμένη όταν δεν είχε δουλειά, η γιαγιά μου έκλαιγε. Τον βοηθάγαμε, είχαν φουσκώσει και τα πατώματα του στο σπίτι και ήθελε 6000 ευρώ. Αλλά να ξέρουν αυτοί που σας διαβάζουν στην εφημερίδα σας, να κρατάνε μερικά λεφτά, γιατί μια μέρα θα σας χρειαστούν και δεν θα τα έχετε.

Θέλω ακόμα να πω, αυτό να το πείτε οπωσδήποτε στην εφημερίδα, πως ευχαριστώ πολύ την κυρία Αθανασία, που με βοήθησε να καταλάβω τι γίνεται στην χώρα μας.

Η μαμά μου δουλεύει σε νοσοκομείο και πολλές φορές, πάω και εγώ και βοηθάω. Βλέπω πολλούς ανθρώπους που δεν έχουν λεφτά, να ζητάνε βοήθεια. Είναι άνθρωποι που δεν έχουν δουλειά και ασφάλεια, αλλά είναι άρρωστοι και θέλουν βοήθεια και τους βοηθάμε.

Έχεις δηλαδή και δεύτερη δουλειά, στο νοσοκομείο…

Όχι, αυτό δεν είναι δουλειά, το κάνω εθελοντικά, πάω εκεί που κάνουν τα χαρτιά και βοηθάω.

ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΓΚΙΩΚΑ – Η ΜΑΜΑ

Την πρώτη ερώτηση την κάνει η μικρή Λυδία, που βιάζεται να γίνει δημοσιογράφος, πήρε το κασετόφωνο, έκανε ερωτήσεις, μάλιστα μου πείρε και εμένα συνέντευξη για την εφημερίδα του σχολείου της.

Κυρία Σταυρούλα, θα θέλαμε να μας πείτε, πως βλέπετε τα πράγματα στην πολιτική και πως νιώθετε γι αυτά.

Αισιόδοξα βλέπω τα πράγματα, πάντα αισιόδοξα βλέπω. Πιστεύω θα πάνε όλα καλύτερα.

Σταυρούλα, είναι εντυπωσιακό το πώς τα παιδιά ασχολούνται σε αυτή την ηλικία με την πολιτική.

Εκ των πραγμάτων ασχολούνται με την πολιτική. Είναι εντυπωσιακό, εγώ στην ηλικία της Λυδίας δεν ασχολούμουν καθόλου, ήταν κάτι που δεν υπήρχε. Μεγάλωσα αρκετά για να αρχίσω να καταλαβαίνω τι γίνεται. Είναι οι καταστάσεις τώρα έτσι, που θέλουν δεν θέλουν τα παιδιά, μπαίνουν σε αυτή την διαδικασία. Έχουν την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το ίντερνετ και έχουν περισσότερη ενημέρωση από όση είχαμε εμείς.

Πιστεύεις πως είναι αυτή η γενιά ελπίδα για τον κόσμο, όταν από τόσο μικρή ηλικία, αρχίζουν να σκέφτονται πολιτικά?

Φυσικά, είναι ελπίδα

( Η Λυδία παρεμβαίνει)

Σας παρακαλώ, του χρόνου στις εκλογές, ακούστε την συνέντευξη των παιδιών, ακούστε και εμάς και βγάλτε κάποιον άξιο…

Χρειαζόμαστε κάποιον που να φέρει πίσω την αισιοδοξία, υπάρχει κατάθλιψη, δεν είναι μόνο το οικονομικό. Είναι καταθλιπτικοί οι άνθρωποι γιατί ζουν μια αβεβαιότητα. Ίσως τα τελευταία χρόνια να κάναμε περισσότερα από όσα μπορούσαμε, ίσως να φανταζόμασταν τα πράγματα καλύτερα από ότι ήταν και ξαφνικά προσγειωθήκαμε στην πραγματικότητα. Υπάρχει ανασφάλεια, κανείς δεν ξέρει αν αύριο θα έχει το σπίτι του, την δουλειά του, τροφή για τα παιδιά του. Υπάρχουν τα χαράτσια, οι έκτακτες εισφορές την ώρα που μειώνονται μισθοί, αλλά και το εισόδημα μιας οικογένειας, γιατί κάποιος μένει άνεργος. Έχεις πάρει και ένα σπίτι με δάνειο, γιατί υπολόγιζες πως τα χρήματα που κέρδιζες θα ήταν πάντα έτσι και ξαφνικά αλλάζουν όλα. Χάνεις σπίτι, εισόδημα, πέφτεις στα μάτια της κοινωνίας, των φίλων, των συνανθρώπων σου.

Φανταστείτε πως σε ένα πολύ μεγάλο σχολείο ιδιωτικό, που εργάζεται μια φίλη μου, δεν πληρώθηκε. Όταν την ρώτησα τι έγινε, μου είπε πως οι γονείς δεν πληρώνουν. Σκέφτηκα πως αν σε αυτό το σχολείο δεν πληρώνουν οι γονείς, φαντάσου τι γίνεται.

Στο νοσοκομείο που εργάζεσαι, έρχονται περισσότεροι άνεργοι για βοήθεια?

Φυσικά, ευτυχώς στα έκτακτα περιστατικά, ακόμα και όσοι δεν έχουν χρήματα, άνεργοι, ανασφάλιστοι, έχουν περίθαλψη. Τώρα σε άλλες περιπτώσεις, για κάποια επέμβαση υπάρχει πρόβλημα. Ο κόσμος είναι πολύ περισσότερος από παλιά, πάντα ήταν πολύς στα έκτακτα, πάντα γινόταν πόλεμος πραγματικός, αλλά τώρα τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Τα προηγούμενα χρόνια, πολλοί είχαν ιδιωτικές ασφάλειες, πήγεναν πολλοί σε ιδιωτικά νοσοκομεία και κάπως ο κόσμος μοιράζοταν σε όλα τα νοσοκομεία, κάτι που σήμερα δεν γίνεται.

Έχω ακούσει πως πολλοί άνθρωποι, φέρνουν από το σπίτι τους γάζες κλπ…

Υπάρχουν ελλείψεις στα νοσοκομεία, σε μας ακόμα δεν υπάρχουν τέτοια περιστατικά, αλλά έχω ακούσει τέτοιες ιστορίες σε άλλα νοσοκομεία.

Υπήρξε τεράστια σπατάλη στα νοσοκομεία τα προηγούμενα χρόνια…

Αυτό το είδα κατά όταν έγινα προισταμένη και ήθελα να παραγγείλω κάποια πράγματα, όπως ένα καρότσι. Πείρα προσφορές από τέσσερεις διαφορετικές εταιρίες και το καλύτερο ήταν το φθηνότερο. Ξέρουμε όμως πως συνήθως η διαδικασία δεν ήταν αυτή στα νοσοκομεία μας.

Ας ελπίσουμε πως η γενιά της Λυδίας δεν θα κάνει τα δικά μας λάθη.

Πρέπει όμως και εμείς, να κάνουμε ότι μπορούμε, ώστε αυτή η γενιά που έρχεται, να βρεί κάτι για να πατήσει. Αν δεν κάνουμε κάτι, ίσως να μην βρούν τίποτα, θα είμαστε η πρώτη γενιά που δεν θα αφήσει τίποτα στα παιδιά της..      

Το κράτος πρέπει να φροντίζει για την ευημερία των πολιτών και μετά για τους δανειστές, σήμερα σκέφτονται πρώτα τους δανειστές και αν περισσέψει κάτι, τότε σκέφτονται τον πολίτη.

 

.