Κυριακή 13 Μαΐου 2012

ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΟΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ?

Του Χρίστου Λογαρίδη

ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΟΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ?

Πριν περάσω στα του εκλογικού αποτελέσματος, θέλω αγαπητέ μου πρώην καταναλωτή, να σου αποκαλύψω μια συνάντηση που είχα με τους συνάδελφους τραπεζίτες, πριν από μερικούς μήνες.
Εμείς οι τραπεζίτες, ανά διαστήματα, μαζευόμαστε και αναλύουμε τα ελβετόψυχα σχέδια μας. Φυσικά περνάμε καλά, τρώμε, πίνουμε και απολαμβάνουμε τις ομορφότερες κόρες των ανθρώπων, σε Μπερλουσκονικές γιορτές. Είμαστε σε μια κρίσιμη φάση για το τραπεζόψυχο σχέδιο μας, που θα μας επιτρέψει να αγοράσουμε όλο τον πλανήτη, μαζί με τους ανθρώπους, ακόμα και αυτούς που ακόμα δεν έχουν γεννηθεί, αλλά τους περιμένουμε, όχι με ανοιχτές αγκάλες, αλλά με έτοιμα δάνεια.
Ανάμεσα λοιπόν σε βαθυστόχαστες οικονομικές αναλύσεις, ακριβά κρασιά, σαμπάνιες, πανάκριβα πούρα και λουκούλια εδέσματα, που μας προσέφεραν ημίγυμνες καλλονές γεμάτες υποσχέσεις, έγινε ο εξής διάλογος.
Ένας καλός συνάδελφος, ρώτησε μήπως το παρακάνουμε και μας πάρουν χαμπάρι.
Φυσικά όλοι γελάσαμε. Φίλε μας, του είπαμε, εδώ και χιλιάδες χρόνια, κλέβουμε όχι τα λεφτά τους, αλλά τις ζωές τους και αυτοί το δέχονται αδιαμαρτύρητα. Τους βάζουμε να δουλεύουν όλη μέρα, τους κλέβουμε την ζωή, μια ζωή που κανένα ποσό δεν μπορεί να φέρει πίσω, τους πετάμε μερικά ψίχουλα και αυτό όχι πάντα, και αντί να μας πάρουν με τις πέτρες, μας προσκυνάνε. Μας βλέπουν να γινόμαστε όλο και πιο πλούσιοι, εμείς και οι υπάλληλοι πολιτικοί μας, που χωρίς τα δάνεια μας δεν θα υπήρχαν, μας βλέπουν να μην πληρώνουμε κανένα φόρο, την στιγμή που φορολογούμε ακόμα και τους άνεργους και ακόμα να καταλάβουν τίποτα. Μέχρι πολέμους τους βάζουμε να κάνουν, να σκοτώνονται για να γινόμαστε εμείς ακόμα πιο πλούσιοι και ακόμα μας προσκυνάνε. Περάσαμε το σύστημα μας στο DNA τους, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα χωρίς εμάς. Ακόμα και για να ονειρευτούν, πρέπει να πάρουν την άδεια μας, να τους δώσουμε δάνειο για να μπορέσουν να ζήσουν το όνειρό τους. Ένα όνειρο, που αν μας βολεύει να ζήσει, το χρηματοδοτούμε και φυσικά το κάνουμε δικό μας. Χιλιάδες χρόνια τώρα, δεν έχουν κάνει απλές ερωτήσεις, πως γίνεται η ζωή να έχει τιμή? Ο Ήλιος για να ανατείλει θέλει δάνειο? Γιατί η ζωή κάποιου κοστίζει περισσότερο από έναν άλλο? Που είναι η ισότητα και η ελευθερία της δημοκρατίας?
Κάπου εδώ έπεσε πολύ γέλιο, με το που ακούστηκε η λέξη δημοκρατία, οι περισσότεροι συνάδελφοι, κόντεψαν να πάθουν τέσσερα εγκεφαλικά και τρία εμφράγματα καπάκι από το γέλιο. Τελικά καταφέραμε και σώσαμε τους συναδέλφους, ξέρετε, στον κλάδο μας, δεν αντέχουμε το γέλιο. Το γέλιο είναι ζωή, είναι πέρα από τη φύση μας, που θέλει να υποτάξει τη ζωή, μας σκοτώνει.
Όταν ηρεμίσαμε, κάποιος είπε μήπως πρέπει να χαλαρώσουμε το πείραμα, αλλά δεν εισακούσθηκε. Διότι οι συνάδελφοι, δεν μπορούν να καταλάβουν πως δεν τους έχουν πάρει ακόμα χαμπάρι, θέλουν να δουν, πότε θα ξυπνήσει ο κόσμος. Δεν γίνεται να αφήσουν το πείραμα ατελές. Είναι αντιεπιστημονικό αυτό όπως καταλαβαίνετε.
Τώρα θα μου πείτε που κολλάνε όλα αυτά με τις εκλογές. Μα αγαπητέ μου πρώην καταναλωτή, με τον τρόπο που ψήφιζες τόσα χρόνια, έκανες τους συνάδελφους αλαζόνες και τους είχες δώσει το δικαίωμα να σε θεωρούν ζώο. Μετά το αποτέλεσμα όμως των τελευταίων εκλογών, οι συνάδελφοι με έπαιρναν τηλέφωνα αναστατωμένοι. Δεν μπορούσαν να πιστέψουν πως αντέδρασες και φοβούνται μήπως χαλάσουν τα σχέδια τους. Φοβούνται μήπως στις επόμενες εκλογές, αντιδράσεις ακόμα περισσότερο και καταστραφούν όλα τα ελβετόψυχα σχέδια μας.
Μάλιστα τα είχαν πάρει χοντρά με τους μεγαλοδημοσιογράφους των μεγάλων καναλιών και εφημερίδων, που ενώ τους πληρώνουν με πολλές χιλιάδες ευρώ κάθε μήνα, δεν κατάφεραν να σε πείσουν πως μπορείς να ζήσεις με αέρα κοπανιστό και πως έννοιες, όπως πατρίδα, ελευθερία, δημοκρατία και άλλες χαζομάρες, έχουν ξεπεραστεί. Μιλάμε πως οι συνάδελφοι είναι σε πραγματικό πανικό. Κατάφεραν μέχρι πρωθυπουργό τραπεζίτη να έχουν και εσύ ρε αχάριστε ψηφοφόρε, τον απονομιμοποίησες? Ντροπή. Μου είπαν λοιπόν, πως πρέπει να σε συνετίσω, πως στις επόμενες εκλογές, που γρήγορα θα έρθουν, να ψηφίσεις οπωσδήποτε Βενιζέλο και Σαμαρά, που είναι δικά μας παιδιά, αλλιώς θα αναγκαστούν να πάρουν σκληρά μέτρα. Θα απολύσουν όλους τους διαπλεκόμενους δημοσιογράφους, που απέτυχαν και μετά ποιος θα σε ενημερώνει βρε αχάριστε? Άσε που δεν θα βλέπεις στα κανάλια διανοούμενους όπως ο Παπακωνσταντίνου και η Διαμαντοπούλου. Με ποιους θα γελάς μετά? Σε ποιους θα ξεσπάς τα νεύρα σου? Και μην αρχίσεις τα τρελά περί ελευθερίας, γιατί θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία. Την αντέχεις?          

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου