Υπερακοντίζουν την τρόικα οι προτάσεις που συζητάει η κυβέρνηση για την περικοπή των 15 δισ. Το πρόβλημά τους είναι όμως ότι αυτά που τάζουν στην τρόικα δεν τολμούν να τα εκστομίσουν στο εσωτερικό. Όχι μόνον επειδή είναι τα άκρα αντίθετα αυτών που έλεγαν προεκλογικά, αλλά γιατί -όπως και να το κάνουμε- ούτε καν η τρόικα εσωτερικού δεν μπορεί να βάλει χέρι στις συντάξεις του ΟΓΑ ή να κλείσει τα μισά νοσοκομεία ή να αρχίσει να κόβει τις συντάξεις των χιλίων ευρώ. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί τριβές ανάμεσα στους εταίρους. Ταυτόχρονα, αυτά που υποτίθεται ότι ψάχνουν για να ανακουφίσουν την κατάσταση στην Ελλάδα δεν τολμάνε να τα πουν στην τρόικα. Ψάχνουν να βρουν μια κατάλληλη συσκευασία, αλλά δεν υπάρχει συσκευασία που να μπορεί να εξωραΐσει το σφαγείο.
Ο κ. Σαμαράς, που έχει την άμεση επαφή με το σύστημα Βερολίνο - τρόικα - Στουρνάρας, είναι αυτός που τα έχει δώσει όλα και είναι πλέον απόλυτα εκτεθειμένος. Εκτεθειμένος τρόπος του λέγειν, καθώς ο πρωθυπουργός είναι εξαφανισμένος. Από τότε που ανέλαβε, τον έχουμε δει μια φορά όλη κι όλη, στις προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή.
Από την άλλη, οι κ.κ. Βενιζέλος και Κουβέλης βλέπουν ότι και το πρόγραμμα δεν βγαίνει αλλά και ότι σύρονται από τους κ.κ. Σαμαρά και Στουρνάρα στον όλεθρο. Ίσως μάλιστα γι' αυτό το ρεπορτάζ τούς θέλει να προσθέτουν τα κόμματά τους για να αντέξουν τη φθορά της εξουσίας. Πάντως τις όποιες επιφυλάξεις τους τις διαπραγματεύονται με τον Σαμαρά, όχι με την τρόικα, επιμένοντας να ομνύουν στη μνημονιακή στρατηγική. Η διαφοροποίηση αφορά τη σειρά και τη διαδικασία και όχι την ουσία.
Μετά τις εκλογές οι κυβερνητικοί εταίροι συνειδητοποίησαν ότι, όπως οι ίδιοι παίζουν ένα παιχνίδι εκβιασμού και ψευδεπίγραφων διακυβευμάτων εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας, ένα παιχνίδι παίζουν και οι Γερμανοί. Η ανησυχία τους είναι πως ή έχουν εμπλακεί στα γρανάζια της γερμανικής προεκλογικής περιόδου και της πλειοδοσίας σε αυστηρότητα ή ακόμα και ότι τους πιέζουν μέχρι να σπάσουν, εάν προκριθεί ένα σχέδιο για το ευρωπαϊκό χρέος με την Ελλάδα στον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου.
Ο κ. Σαμαράς, που έχει την άμεση επαφή με το σύστημα Βερολίνο - τρόικα - Στουρνάρας, είναι αυτός που τα έχει δώσει όλα και είναι πλέον απόλυτα εκτεθειμένος. Εκτεθειμένος τρόπος του λέγειν, καθώς ο πρωθυπουργός είναι εξαφανισμένος. Από τότε που ανέλαβε, τον έχουμε δει μια φορά όλη κι όλη, στις προγραμματικές δηλώσεις στη Βουλή.
Από την άλλη, οι κ.κ. Βενιζέλος και Κουβέλης βλέπουν ότι και το πρόγραμμα δεν βγαίνει αλλά και ότι σύρονται από τους κ.κ. Σαμαρά και Στουρνάρα στον όλεθρο. Ίσως μάλιστα γι' αυτό το ρεπορτάζ τούς θέλει να προσθέτουν τα κόμματά τους για να αντέξουν τη φθορά της εξουσίας. Πάντως τις όποιες επιφυλάξεις τους τις διαπραγματεύονται με τον Σαμαρά, όχι με την τρόικα, επιμένοντας να ομνύουν στη μνημονιακή στρατηγική. Η διαφοροποίηση αφορά τη σειρά και τη διαδικασία και όχι την ουσία.
Μετά τις εκλογές οι κυβερνητικοί εταίροι συνειδητοποίησαν ότι, όπως οι ίδιοι παίζουν ένα παιχνίδι εκβιασμού και ψευδεπίγραφων διακυβευμάτων εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας, ένα παιχνίδι παίζουν και οι Γερμανοί. Η ανησυχία τους είναι πως ή έχουν εμπλακεί στα γρανάζια της γερμανικής προεκλογικής περιόδου και της πλειοδοσίας σε αυστηρότητα ή ακόμα και ότι τους πιέζουν μέχρι να σπάσουν, εάν προκριθεί ένα σχέδιο για το ευρωπαϊκό χρέος με την Ελλάδα στον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου