ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ

 Γράφει η Ολγα Γεριτσίδου

Εν όψει των νέων εκλογών που ανακοινώθηκαν σήμερα είναι δόκιμο να ξεκινήσουμε μία επισκόπηση του τι σημαίνει Κυριαρχία του Ελληνικού Λαού και πώς ουσιαστικά ακυρώνεται με την έννοια της αυτοδυναμίας του εκάστοτε κόμματος και/ή κυβέρνησης.
Μέχρι σήμερα από την πείρα μας την τόσο διδακτική αυτών των τελευταίων δυόμιση περίπου χρόνων θα πρέπει να έχουμε πλέον καταλάβει ότι όταν………

φωνάζουν με τεράστια αγωνία όλοι αυτοί του σάπιου πολιτικού συστήματος για κάτι, αυτό είναι προς δικό τους συμφέρον και όχι βεβαίως του Ελληνικού Λαού. Εδώ λοιπόν και τριάντα χρόνια ξορκίζουν όλοι το φάντασμα το τρομερό της ακυβερνησίας και απειλούν ότι η Ελλάδα θα αυτοκαταστραφεί, ταυτίζοντας την ακυβερνησία με την έλλειψη αυτοδυναμίας κόμματος, το οποίο ‘να μπορεί να σχηματίσει δυνατή κυβέρνηση για να κυβερνήσει την χώρα’.

Αυτό είναι στρέβλωση και προπαγάνδα και δεν έχει καμμία βάση στην πραγματικότητα. Το διαπιστώνουμε ευκόλως εάν ξεκινήσουμε από τους ορισμούς που επιδιώκουν μέσα σε κλίμα πανικού να συνενώσουν αυτοί που έχουν συμφέρον συγκεκριμένο από αυτό, όπως θα δούμε παρακάτω.
«Ακυβερνησία» είναι αυστηρά και μόνο η έλλειψη κυβέρνησης. Τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο, τουλάχιστον για το πολιτειακό σύστημα που αυτή την στιγμή διέπει την Ελλάδα.
«Αυτοδυναμία κόμματος/κυβέρνησης» σημαίνει τον έλεγχο του παραπάνω του μισού αριθμού του συνόλου των βουλευτών από το αυτοδύναμο κόμμα/κυβέρνηση, κάτι που του επιτρέπει να αγνοεί παντελώς και να μην φοβάται από τις τυχόν ενστάσεις-αντιρρήσεις των άλλων κομμάτων/βουλευτών.
Δηλαδή, αυτό που ζητάνε και τις περισσότερες φορές ζητιανεύουν όλοι οι πολιτικοί και τα κόμματα από τον Λαό είναι η δυνατότητα να δρουν με λευκή επιταγή και χωρίς φόβο αναχαίτισης, ασχέτως περιεχομένου και φύσεως των πράξεων και αποφάσεων τους, για τουλάχιστον δύο έως τέσσερα χρόνια.
Όμως σε ποιόν αντιστοιχεί ο ορισμός «κυβερνήτης/αρχηγός με απεριόριστες εξουσίες και άνευ δυνατότητας ελέγχου των πράξεων του ή ουσιαστικών αντιρρήσεων που να τις ανακόπτουν από κανέναν άλλον» ;
Στον δικτάτορα, και μάλιστα τον απόλυτο δικτάτορα, και σε καμμία περίπτωση σε δημοκράτη αρχηγό/κυβέρνηση δημοκρατικού κράτους.
Και γιατί προσπαθούν να ισχυρισθούν ότι εάν δεν τους κάνουμε για τέσσερα χρόνια απόλυτους δικτάτορες και μάλιστα με πλήρη ασυλία εφ’ όρου ζωής, θα έρθει ακυβερνησία ; Τί δηλώνουν με αυτό ;
Δηλώνουν ότι είτε αρνούνται είτε είναι παντελώς ανίκανοι να προβούν σε ενέργειες οι οποίες να χαίρουν αποδοχής και στήριξης περισσοτέρων ατόμων από τα κομματόσκυλα τους. Δηλώνουν ότι η δημοκρατική διαδικασία είναι κάτι εντός του οποίου δεν ξέρουν να λειτουργούν ή δεν τους ενδιαφέρει να λειτουργήσουν διότι ως ατόφιοι γόνοι χουντικών, βασιλικών, γερμανοτσολιάδων, τσιφλικάδων, κοτζαμπάσηδων και των περιρρεόντων εφοπλιστάδων και αλλοδαπών κατακτητών, ανετράφησαν για να γίνουν παρασιτικοί ηγεμονίσκοι φασίζουσας και χιτλερίζουσας νοοτροπίας με μάλιστα αναγωγές και νοσταλγία του περιβάλλοντος της αγγλικής αριστοκρατίας. Το να χρειαστεί να δίνουν λόγο, να πείθουν και να ανησυχούν στο κάθε τους βήμα για το αν, λόγω της αποδοκιμασίας του Λαού τους ρίξουν αντίπαλοι τους από τα οφίτσια τους και την κυβέρνηση τους, τους είναι αδιανόητο.
Το πρόσφατο παράδειγμα αυτής ακριβώς της λογικής και των προβλημάτων που δημιουργεί, σε επίπεδο πλέον απειλής της ζωής και της καθημερινότητας μας, μας το δείχνουν οι εκλογές του 2009, οι κυβερνήσεις ΓΑΠ και το «αποφασίσαμε και διατάξαμε και για αυτό πράττουμε ενάντια στο σύνολο της Ελληνικής κοινής γνώμης επειδή είμαστε αυτοδύναμοι και όλοι είναι κομματικά πειθαρχημένοι/εξανδραποδισμένοι».
Σε καμμία περίπτωση δεν θα είχε ο ΓΑΠ την δυνατότητα να γίνει δικτατορίσκος και μετά βασιλιάς ήλιος να διορίζει τον κάθε Παπαδήμο κατά παράβαση του Συντάγματος εάν δεν ήταν αυτοδύναμος με φανατικά πιστά κομματόσκυλα-βουλευτές θρεμμένα και αυτά με την ίδια λογική του δικτατορίσκου.
Ουσιαστικά, εκτός της εντελώς προδοτικής στάσης της δικαιοσύνης την οποία και αυτή την λυμαίνονται γόνοι των ίδιων οικογενειών, και του επίσης προδότη κατά συρροή Παπούλια ( κλασικότατο κομματόσκυλο παλαιάς κοπής ), ο παράγοντας που ευθύνεται για την ασυδοσία, τα αλλεπάλληλα πραξικοπήματα και την άκρατη βία που βιώσαμε μέχρι σήμερα και βιώνουμε ακόμα, είναι η αυτοδυναμία και ο θεσμός της αυτοδυναμίας που είναι άρρηκτα συνδυασμένος με την κομματική πειθαρχία ( για αυτό εξ άλλου έχει και νόημα και την επιζητούν τόσο διακαώς ).
Η αυτοδυναμία δυναμιτίζει συνεπώς την Συνταγματική Επιταγή για απόλυτη Κυριαρχία του Ελληνικού Λαού και σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να επιτραπεί ξανά να επιτευχθεί από κανένα όσες πατριωτικές κορώνες και να βγάζει, όσο φιλολαϊκός και αν ακούγεται ( μας δίδαξε ο ΓΑΠ αλλά και τόσοι άλλοι ότι το θεωρούν φυσικό να αθετούν όσες υποσχέσεις έχουν δώσει όποτε και όπως τους βολεύει … ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΟΙ ).
Δεν υπάρχει λόγος γιατί δεν έφτιαξαν κυβέρνηση βάσει των εκλογών της 6ης Μαΐου παρά μόνο διότι ουσιαστικά όλοι ήθελαν την εξασφάλιση της δικτατορίας τους. Και για αυτό όλοι από την στιγμή που έβγαλαν τα αποτελέσματα της 6ης Μαΐου προέβησαν σε προεκλογικές δηλώσεις, διότι ο σκοπός τους είναι να δώσουν ένα καλό σόου (show) και μια καλή παράσταση ώστε στις επόμενες εκλογές να εξασφαλίσουν το δικτατοριλίκι τους.
Η αυτοδυναμία συμφέρει τους πάντες εκεί μέσα στην βουλή : οι αυτοδύναμοι δικτάτορες παίζουν τον ‘αυστηρό υπεύθυνο’ (bad cop). Οι υπόλοιποι φωνάζουν χτυπιούνται και ωρύονται δήθεν υπέρ του Λαού (good cop), με την ασφάλεια βέβαια ότι δεν θα γίνει τίποτε από αυτά τα οποία ζητούν, δεν θα πειράξουν κανένα αφεντικό τους και στην χειρότερη περίπτωση θα αναλάβουν την δικτατορία στις επόμενες εκλογές, μαζί με τον ρόλο του δικτάτορα. Δηλαδή, πρόκειται για ένα προσυμφωνημένο ταγκό όπου κοροϊδεύουν τον Λαό και κάνουν ό,τι τους αρέσει διότι τον σκοπό τον παίζει η αυτοδυναμία.
Εάν όμως δεν υπάρχει αυτοδυναμία όλοι εκτίθενται : όλοι πρέπει ή να ρίξουν τις μάσκες ψηφίζοντας ενάντια στην Λαϊκή Βούληση ή να παραμείνουν στην αποδοχή του Λαού ψηφίζοντας όπως ο Λαός θέλει, προκαλώντας όμως με αυτή την ψήφο τις εξελίξεις που θέλει ο Λαός αφού με την έλλειψη αυτοδυναμίας κάθε ψήφος μετράει και ανά πάσα στιγμή η εξουσία άρεται από όλους.
Καταρρέει η κομματική πειθαρχία σε αυτή την περίπτωση και επιτέλους η Δημοκρατία αναπνέει, με την προϋπόθεση βέβαια ότι εντός της βουλής υπάρχουν άτομα που ενδιαφέρονται να υπηρετήσουν τον τόπο και τον Ελληνικό Λαό και άρα εκ φύσεως, όσο διαφορετικές ιδεολογίες και αν έχουν θα τα βρούν, διότι οι επιχειρηματολογίες που θα στηρίζουν ή θα καταρρίπτουν σε συνδυασμό με την Λαϊκή αποδοχή ή απόρριψη θα τους οδηγούν στην υπερψήφιση νομοσχεδίων που θα χαίρουν κοινής αποδοχής.
Εάν πρόκειται για άτομα που βρίσκονται εκεί για να εξυπηρετήσουν προσωπικά συμφέροντα, συμφέροντα δυναστειών, αλλοδαπών, κεφαλαίων, διεθνισμού, κλπ, δηλαδή συμφέροντα οποιουδήποτε άλλου εκτός της Ελλάδος και του Ελληνικού Λαού και δεν κατανοούν ότι τόσο ο βουλευτής όσο και ο υπουργός είναι υπάλληλοι και όχι αφέντες και υποχρεούνται να εκπροσωπήσουν την Λαϊκή Βούληση και όχι τον ναρκισσισμό τους, κατατονικά θα επιδιώκουν αυτοδυναμία και ποτέ δεν θα έχει η Ελλάδα πραγματικά και Πατριωτική και φιλολαϊκή κυβέρνηση.
Το μόνο που αρκεί για να πειστείτε είναι να φανταστείτε τον κάθε έναν από αυτούς τους αρχηγίσκους που μάζεψε γύρω του ο Έσχατος Προδότης Παπούλιας ( και αυτοί τον αναγνώρισαν ως πρόεδρο της δημοκρατίας ) αυτοδύναμο σαν τον ΓΑΠ, και πόσο θα τον ένοιαζε η Λαϊκή κατακραυγή ώστε να κάνει συνεχώς διαψεύσεις, κωλοτούμπες, ερμηνείες όπως έκαναν τώρα.
Η αυτοδυναμία είναι de facto εχθρός της Δημοκρατίας, του πλουραλισμού και της Κυριαρχίας του Ελληνικού Λαού τόσο γενικά όσο και καθημερινά. Το πολιτικό σύστημα το ξέρει, καιρός να το συνειδητοποιήσουμε και εμείς και να τους χτυπήσουμε πραγματικά :

Εάν θέλετε να πληρώσουν μέσω εκλογών αυτός είναι ο μόνος τρόπος έστω και στο πολιτικό επίπεδο.