Βιογραφικό [Επεξεργασία]
Γεννήθηκε στη Μάνη και ήταν γιος του Πιέρρου Μαυρομιχάλη, γόνου ισχυρής μανιάτικης οικογένειας. Μητέρα του ήταν η Κατερίνη, θυγατέρα του ιατρού και ηγεμόνα Κουτσογρηγοράκη.Κατά την περίοδο του διωγμού των κλεφτών, φυγάδευσε πολλούς προς τα γαλλοκρατούμενα Επτάνησα. Συνδέθηκε συναισθηματικά με τη Γαλλία καθώς πίστευε ότι ήταν η μόνη δύναμη που μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει τους υποδουλωμένους Έλληνες να ξεσηκωθούν. Γι' αυτό τον λόγο σύναψε φιλικές σχέσεις με τον Ναπολέοντα, χωρίς όμως να καταφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το 1814 διορίστηκε από την Υψηλή Πύλη Μπέης της Μάνης.
Το 1818 μυήθηκε από τον Κυριάκο Καμαρηνό και κατατάχθηκε στην Φιλική Εταιρεία. Ο Καμαρηνός πήγε στη συνέχεια στον Ιωάννη Καποδίστρια για να βεβαιωθεί ότι ηγείτο της Φιλικής, και όταν πήρε αρνητικές απαντήσεις και άρχισε να τις μεταφέρει σε διάφορα άτομα απογοητευμένος, δόθηκε η εντολοή να τον σκοτώσουν -πιθανόν για να μη διαρρεύσει ότι ο Καποδίστριας ήταν αρνητικός. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε να ανέρχεται ο Μαυρομιχάλης δείχνοντας μεγάλο ζήλο και ικανότητα.
Στις 17 Μαρτίου του 1821 ο Πετρόμπεης επικεφαλής πέντε χιλιάδων Μανιατών κατέλαβε την Καλαμάτα, όπου και, αφού παρακολούθησε τη Θεία Λειτουργία, προκήρυξε την επανάσταση. Στις 25 Μαρτίου του ίδιου χρόνου ο Πετρόμπεης συγκρότησε την Μεσσηνιακή Γερουσία, με πρόεδρο τον ίδιο. Στις 26 Μαρτίου η Μεσσηνιακή Γερουσία εξέδωσε διακήρυξη προς τις Ευρωπαϊκές Αυλές, την οποία υπέγραψαν ο ίδιος ως αρχιστράτηγος, και όλα τα μέλη της Γερουσίας. Δύο μήνες αργότερα εκλέχτηκε πρόεδρος της Πελοποννησιακής Γερουσίας στη Μονή των Καλτετζών, στην οποία προσπάθησε να συμφιλιώσει τις αντιμαχόμενες πλευρές, χωρίς ωστόσο να αποφύγει τις κατηγορίες για ιδιοτέλεια και προδοσία.
Στην Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου εκλέχτηκε αντιπρόεδρος του Βουλευτικού, ενώ κατά τη διάρκεια της Επανάστασης χρημάτισε πρόεδρος της Β' Εθνοσυνέλευσης (1823), πρόεδρος του Βουλευτικού (1823), πρόεδρος του Εκτελεστικού (1823), μέλος της Διοικητικής Επιτροπής της Ελλάδος και μέλος του νομοτελεστικού στην Εθνοσυνέλευση του Άστρους.
Αλλά και στον στρατιωτικό τομέα η δράση του ήταν αξιόλογη. Πήρε μέρος στην Άλωση της Τριπολιτσάς, της Καλαμάτας και του Άργους καθώς και στην άμυνα του Μεσολογγίου. Επίσης σημαντικό ρόλο διαδραμάτισε και στην άμυνα της Μάνης από την επίθεση των Τουρκοαιγυπτίων και συγκεκριμένα του Ιμπραήμ. Κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα δύο γιοι του Πετρόμπεη σκοτώθηκαν σε μάχες, οι Ηλίας και Ιωάννης Μαυρομιχάλης.
Στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας ο Πετρόμπεης αποδέχτηκε την εκλογή του Καποδίστρια ως κυβερνήτη της Ελλάδος. Με τον ερχομό του Καποδίστρια, διορίζεται μέλος στο «Πανελλήνιον» και στη Γερουσία. Η πολιτική του Καποδίστρια όμως σκόπευε στον περιορισμό των προκρίτων της Πελοποννήσου, γεγονός που επηρέαζε και την οικογένεια Μαυρομιχάλη, η οποία επιθυμούσε να υπάρχει ξεχωριστό τελωνείο για τη Μάνη.
Η κόντρα δεν άργησε να ξεσπάσει. Το Πάσχα του 1830 ο αδερφός του Πετρόμπεη, Τζανής, ξεσηκώνει όλη τη Μάνη σε στάση κατά του Καποδίστρια. Ο Πετρόμπεης προσπάθησε να διαφύγει στη Ζάκυνθο, αλλά συνελήφθη και φυλακίστηκε για 9 μήνες στο Ιτς Καλέ (Ακροναυπλία). Αποκορύφωμα της σύγκρουσης του Καποδίστρια με την οικογένεια Μαυρομιχάλη ήταν η δολοφονία του Καποδίστρια, το 1831 από τον γιο, Γεώργιο, και τον αδελφό του Μαυρομιχάλη, Κωνσταντίνο. Τον επόμενο χρόνο, ύστερα από διαταγή του Αυγουστίνου Καποδίστρια, ο Πετρόμπεης αποφυλακίστηκε.
Στην τελευταία περίοδο της ζωής του ο Πετρόμπεης τιμήθηκε ιδιαίτερα από την Αντιβασιλεία. Διορίστηκε αντιπρόεδρος του νεοσύστατου Συμβουλίου της Επικρατείας και, μετά την αντιπολίτευση, γερουσιαστής. Επίσης τιμήθηκε με τον βαθμό του Αντιστρατήγου. Ως ευγνωμοσύνη του έθνους δωρίστηκε στην οικογένειά του ένα κτήμα στην Πελοπόννησο, το ονομαζόμενο «Λυκοβούνιο».
Πέθανε στην Αθήνα στις 6 Αυγούστου του 1848. Στην κηδεία του εκφώνησαν λόγους ο Σπυρίδων Τρικούπης και ο Παναγιώτης Σούτσος. Παιδιά του ήταν οι: Ηλίας, Παναγιωτίτσα (σύζυγος Δημητρίου Σαχίνη), Αναστάσιος, Γεώργιος, Ιωάννης, και Δημήτρης Μαυρομιχάλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου