ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΓΕΩΡΓΑΤΖΑ ΑΠΟ ΗΠΑ

Μερικές αράδες από και γιά το 1821

Είμαστε μερικές και μερικοί ανάμεσα στον ελληνικό μας κόσμο, που δεν είμαστε ούτε στην αριστερά, ούτε στο κέντρο, ούτε στην δεξιά. Είμαστε όμως πατριώτισες και πατριώτες που, πολιτικά τουλάχιστον νοιώθουμε και δηλώνουμε απλά ‘Ελληνίς’ ή ‘Ελλην’, ανάλογα φυσικά με το φύλο μας.
Πολλές περισσότερες και πολλοί περισσότεροι μιλούν συχνά γιά ‘δημοκρατία’. Όμως δεν είναι αυτοσκοπός η δημοκρατία.
Η αυθεντική ή γνήσια ή πραγματική δημοκρατία απλά είναι το πρόταγμα της ελευθερίας. Είναι λοιπόν η προσωπική ελευθερία + η κοινωνική ελευθερία + η πολιτική ελευθερία + η εθνική ελευθερία γιά ανεξαρτησία και αυτοθέσμιση, έτσι αθροιστικά, που κατά βάθος αποζητούν όσες και όσοι μιλούν γιά δημοκρατία.

Μήπως όμως δεν είναι μόνον η δημοκρατία το πρόταγμα της ελευθερίας; «Δι᾿ οὗ ἀποδεικνύεται, πόσον εἶναι καλλιωτέρα ἡ Νομαρχικὴ Διοίκησις ἀπὸ τὰς λοιπάς, ὅτι εἰς αὐτὴν μόνον φυλάττεται ἡ Ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου, τί ἐστὶ Ἐλευθερία, ὁπόσων μεγάλων κατορθωμάτων εἶναι πρόξενος, ὅτι τάχιστα ἡ Ἑλλὰς πρέπει νὰ συντρίψῃ τὰς ἁλύσους της, ποῖαι ἐστάθησαν αἱ αἰτίαι ὁποὺ μέχρι τῆς σήμερον τὴν ἐφύλαξαν δούλην, καὶ ὁποῖαι εἶναι ἐκεῖναι, ὁποὺ μέλλει νὰ τὴν ἐλευθερώσωσι.
Ἰδοὺ λοιπόν, πόσον ἀναγκαία εἶναι ἡ ἐλευθερία εἰς τὸν ἄνθρωπον, διὰ νὰ γνωρίσῃ τὸ εἶναι του. Ὁ δοῦλος, ἀδελφοί μου, δὲν γίνεται ποτὲ ἐλεύθερος, ἂν δὲν γνωρίσῃ τί ἐστὶ ἐλευθερία, καὶ ὅστις ἀγνοεῖ τὴν ἐλευθερίαν, ἀγνοεῖ τὸ εἶναι του. Ὁ δοῦλος, πιστεύσατέ μοι το ἀδελφοί, ποτὲ δὲν στοχάζεται, ὅτι εἶναι ὅμοιος μὲ τὸν κύριόν του, ἀλλὰ εἶναι σχεδὸν βέβαιος, ὅτι αὐτὸς πρέπει νὰ εἶναι δοῦλος, καὶ ἐκεῖνος κύριος. Βαβαί!
Πῶς φλογίζεται ὅμως ἡ καρδία ἐκείνων, ὁποὺ γνωρίζουσι τὴν ἐλευθερίαν, καὶ δὲν τὴν ἔχουσι. Ἐκεῖνοι ἀληθῶς τυραννοῦνται, καὶ ἐξακολούθως ἐκεῖνοι μόνον γνωρίζουσιν ἐντελῶς τὴν ἀνάγκην τοιούτου καλοῦ. Εἰς αὐτοὺς πρέπει νὰ ἐλπίζωσιν οἱ ὑπόδουλοι λαοί, ἐπειδὴ αὐτοὶ τρόπον τινὰ μετριάζουν τὴν ἀσχημότητά των, ὡς μερικὰ κτίρια μίαν καταδαφισμένην πόλιν στολίζουσι.
Αὐτοὶ λοιπόν, ἂς διδάξουσι τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἂς καταπείσωσι μίαν φορὰν τοὺς ἀγαπητούς μου Ἕλληνας νὰ γνωρίσωσιν, ὅτι μόνη ἡ δουλεία εἶναι πρόξενος τῶν ὅσων κακῶν αὐτοὶ πάσχουσι, καὶ ἂς καταλάβουν πόσον τοὺς εἶναι ἀναγκαία ἡ ἐλευθερία, διὰ νὰ ζήσωσι ὅσον τὸ δυνατὸν εὐτυχεῖς, ἐπειδὴ χωρὶς αὐτὴν δὲν ἠμποροῦν νὰ ἔχουσι οὔτε δικαιοσύνην, οὔτε ὁμοιότητα, οὔτε ἀγάπην, καὶ ἐν ἑνὶ λόγῳ οὐδεμίαν ἀρετήν. Τοὐναντίον δέ, εἰς τὴν ἐλευθέραν ζωὴν ἡ ἀξιότης τιμᾶται, ἕκαστος συμπολίτης εὑρίσκει τὸ καλόν του εἰς τὸ καλὸν τῶν ἄλλων. Ἐκεῖ, καθεὶς εἶναι μέρος τοῦ ὅλου, ἐκεῖ ἡ ἀρετὴ δοξασμένη, ἐκεῖ ἡ ἀνδρεία γνωρισμένη, ἐκεῖ ἡ ἀγαθότης ἐνεργημένη, ἐκεῖ ἡ φιλία φυλαττομένη, ἐκεῖ ἡ τιμὴ ἀξιοτίμητος, ὁ κριτὴς ἀπροσωπόληπτος, ὁ κρινόμενος μόνος, νόμοι οἱ διαυθεντευταί, νόμοι οἱ δικασταί, ἡ ἀθωότης ἀπτόητος, ἡ τιμωρία δικαία, ἡ ἀντίμειψις κοινή, καὶ μύρια ἄλλα χρηστὰ κατορθώματα, ὁποὺ χάριν συντομίας δὲν ἀναφέρω.
Καὶ ποῖος δὲν βλέπει πόσον εἶναι ἀναγκαία ἡ ἐλευθερία; Ὁ ἐνάρετος θέλει γνωρίσει τὴν ἀνάγκην καὶ θέλει προκρίνει τὴν ἐλευθέραν ζωήν, ὁποὺ βλέπει νὰ εἶναι ἡ ἀρετὴ τιμημένη καὶ δοξασμένοι οἱ ἐνάρετοι. Ὁ γενναῖος τῇ ψυχῇ, καὶ αὐτὸς δὲν θέλει εὕρει δισταγμόν, βλέποντας τοὺς ἐλευθέρους λαοὺς νὰ αἰωνιάζωσι τὰ ὀνόματα τῶν γενναίων ἀνδρῶν, καὶ τῶν ἡρώων.»
Πηγή: ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΗΤΟΙ ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
http://users.uoa.gr/~nektar/history/3contemporary/hellenic_polity.htm
Όπως το 1821, έτσι και τώρα, τα πράγματα είναι πάρα πολύ σοβαρά στην Ελλάδα. Με τά ανήθικα παιχνίδια που παίζονται από ανίκανους πολιτικάντες πάνω στην πλάτη του ελληνικού μας κόσμου, η πιθανότητα είναι μεγάλη να χρειαστεί να κατεβούμε μόνοι μας, όσοι τουλάχιστον πολιτικά νοιώθουμε και δηλώνουμε Ελληνίς ή Έλλην, σε λαϊκές εκλογές και Συντακτική Εθνοσυνέλευση [(γιά την Ελευθερία όμως, όχι γιά την σκλαβιά)], εκτός του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος.
Μιάς και δεν τους βγαίνουν –που δεν τους βγαίνουν ούτε με σφαίρες– τα κουκιά, οι ημερομηνίες γιά τις εκλογές, που ντε και καλά κλείδωσαν στη συνάντηση του Λ. Παπαδήμου με τον Α. Σαμαρά, επίσημα μεν ‘παίζουν’ γιά 29 Απριλίου, 6 Μαΐου και 13 Μαΐου, αλλά χωρίς τον προσδιορισμό του έτους των εκλογών. Ίσως το όλο θέαμα να είναι ένα ανήθικο παιχνίδι κατευνασμού, κάτι σαν μία βαλβίδα εκτόνωσης γιά τον ελληνικό μας κόσμο πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη Γη.
Νομικά, η πολιτική σύμπραξη του ελληνικού λαού πρέπει κάπου να περιέχει την λέξη ‘συνασπισμός’. Και μιάς και αγωνιζόμαστε γιά την απελευθέρωση της Ελλάδος και την ελευθερία του ελληνικού μας κόσμου, λοιπόν προτείνω κάτι περίπου στα μέτρα και σταθμά του ‘Συνασπισμός γιά την Ελευθεριά’, ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο δηλαδή, αλλά μαζύ με όλα μα όλα τα εκτός βουλής πολιτικά κινήματα και πατριωτικά μέτωπα.
Κυρίες και κύριοι, σοβαρευτείτε σας παρακαλώ και κανονίστε την πορεία μας. Νυν υπέρ πάντων ο αγών!

Ευοί Ευάν,
Νίκος Γεωργαντζάς