το δραμα του εφοριακου

Κάποτε οι εξουσιαστές, με πρόσχημα την ανάπτυξη, έστελναν στα σπίτια των φτωχών τους στρατιώτες με τα σπαθιά για να κλέψουν τις μικρές περιουσίες τους, που με κόπο δημιουργούσαν. Το ονόμαζαν φόρο. Έσφαζαν και βίαζαν υποτίθεται για παραδειγματισμό. Σήμερα είμαστε πολιτισμένοι, δεν μπουκάρουν στα σπίτια με τα σπαθιά, έρχονται με τα ακριβά κουστουμάκια τους και λεηλατούν τις μικρές περιουσίες των φτωχών. Σήμερα σφάζουν, βιάζουν και κλέβουν με νόμους. Από την μια θέλουν να κατεβάσουν το εισόδημα των εργαζομένων στα 300, η και κάτω από τα 200 ευρώ, όταν μόνο το νεοοθωμανκό χαράτσι του δημοκράτη Βενιζέλου θα είναι τριπλάσιο. Αυτοί οι απατεώνες κομματοκράτες, που θέλουν 300 ευρώ μόνο για το πρωινό τους, απαιτούν στην ουσία, να βρούμε κάποιον τρόπο, ώστε να ζούμε με αέρα κοπανιστό, που μάλιστα θα παράγει και έσοδα για να πληρώνουμε την κλοπή που έκαναν για δεκαετίες. Εχθές κάποιος φρίκαρε και πήγε σε μια εφορία με όπλο. Σε λίγο θα είναι πολλοί. Εχθές πήγα και εγώ στην εφορία, ο κόσμος σε ουρές, προσπαθούσε να βγάλει άκρη με τους υπερφόρους που τον φόρτωσαν οι συμμορίες που κυβερνούν από την μεταπολίτευση. Κάπου σε πιάνουν τα νεύρα σου, θέλεις να φωνάξεις πως δεν έχουν δικαίωμα να φωνάζουν, από την στιγμή που σαν τα ζώα ψήφιζαν πολιτικούς απατεώνες, γνωρίζοντας καλά πόσο απατεώνες ήταν. Όμως λυγίζεις μπροστά στα βλέμματα ηλικιωμένων που είναι γεμάτα απόγνωση. Όταν έφτασα στην έφορο, της είπα πως αργά η γρήγορα θα έρθουν με όπλα και όποιον πάρει ο χάρος. Η έφορος προς τιμήν της, καταλάβαινε πολύ καλά, αλλά όπως μου είπε, δεν μπορούσε να κάνει κάτι. Την ρώτησα αν πιστεύει πως οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν και να πληρώσουν και αυτούς τους φόρους, που ούτε οι τούρκοι δεν είχαν τολμήσει να βάλουν. Η έφορος μου είπε μην φεύγεις, εσύ εκτονώθηκες με αυτά που μου είπες, εγώ να μην εκτονωθώ? Έκατσα λίγο ακόμα και την άκουσα. Ένιωθε εγκλωβισμένη σε ένα σύστημα που δεν πίστευε. Όπως όλοι φοβόταν να παραιτηθεί, φοβόταν την ανεργία και την φτώχεια, όπως όλοι. Το σύστημα, η εξουσία, το μόνο που κάνει χιλιάδες χρόνια τώρα, είναι να σπέρνει τον φόβο στις καρδιές των ανθρώπων, με εκβιασμούς. Η πληρώνεις, η οι στρατιώτες μου θα σε σφάξουν και θα βιάσουν την κόρη σου, η πληρώνεις, η θα σου πάρω το σπίτι, η δέχεσαι μισθούς πείνας, η σε περιμένει η ανεργία. Μιλάμε για πραγματικά δημοκρατικές διαδικασίες.

Είπα στην έφορο, πως υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος. Να κάνουν απεργία, να πούν πως δεν υπηρετούν αυτές τις νεοοθωμανικές πολιτικές. Δεν γίνεται οι Τσουκάτοι, οι Μαντέληδες, οι Τσοχατζόπουλοι και τά άλλα μέλη της κομματοκρατικής διαφθοράς να κυκλοφορούν ελεύθεροι με εκατομμύρια κλεμένα και ο απλός εργαζόμενος που παράγει όλον αυτόν τον πλούτο που διασπάθισαν να μην μπορεί να έχει άλλη επιλογή από την αυτοκτονία.

Λύσεις υπάρχουν, μπορούμε να βάλουμε φρένο στους κλέφτες της ζωής μας και της πατρίδας μας, αν όλοι μαζί ξεπεράσουμε τους φόβους, που μέσα από τα κανάλια τους, μας γεμίζουν την ψυχή. Το ερώτημα είναι αν θα το κάνουμε, η αν θα αφήσουμε τους υπάλληλους των τοκογλύφων να καταστρέψουν 5000 χρόνια ιστορίας.