ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Του Χρίστου Λογαρίδη

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Την ώρα που οι πολίτες πεθαίνουν στα ανύπαρκτα νοσοκομεία, την ώρα που οι πολίτες αυτής της χώρας αυτοκτονούν, την ώρα που όλοι μετατρεπόμαστε σε ζωντανούς νεκρούς, κάποιοι κάνουν πάρτι με τα λεφτά μας. Σε κάθε έντυπο, σε κάθε κανάλι, έχουμε ένα όργιο διαφήμισης των κομμάτων, που κοστίζει πολλά εκατομμύρια. Μπορεί να μην υπάρχουν χρήματα για φάρμακα, υπάρχουν όμως για τους εθνικούς εκδότες, όπως υπήρχαν για τα ακούρευτα ομόλογα. Υπάρχει κάποιος λογικός άνθρωπος που να πιστεύει πως χρειαζόμαστε όλη αυτή την διαφημιστική προπαγάνδα? Από το πρωί μέχρι το επόμενο πρωί, κανάλια, ραδιόφωνα, περιοδικά, εφημερίδες και ίντερνετ, δεν κάνουν τίποτε άλλο, από το να προβάλουν τις θέσεις των κομμάτων. Για πιο λόγο λοιπόν τόση σπατάλη για διαφήμιση? Εκτός αν τα εθνοσωτήρια κόμματα, νιώθουν την ανάγκη, να μοιράσουν χρήμα ζεστό στους εθνικούς μας εκδότες και καναλάρχες, ώστε να έχουν την απαραίτητη προβολή στις συχνότητες, που μπορεί να ανήκουν σε όλους μας, αλλά όπως όλα σε αυτή τη χώρα, τα εκμεταλλεύονται οι γνωστοί μνημονιοσωτήρες. Αυτοί που χρόνια τώρα έχουν αναλάβει την καταστροφή κάθε υγιούς εγκεφαλικού κυττάρου της Ελληνικής κοινωνίας. Αυτοί που φωνάζουν πως πρέπει να πληρώνουν φόρο οι άνεργοι, αλλά έχουν τα βρώμικα χρήματα τους σε κάποιο φορολογικό παράδεισο και αγοράζουν αυτή τη στιγμή που μιλάμε, το μισό Λονδίνο.

Για ποια πατρίδα μιλάμε? Τι σχέση έχει η δική μου πατρίδα, με την πατρίδα όλων αυτών? Η δική τους πατρίδα είναι το ατομικό τους υπερ-κέρδος. Το δικαίωμα τους να καταστρέφουν ακόμα και την χώρα τους, μαζί με τους πολίτες, αν αυτό τους εξασφαλίζει κέρδος.

Έχουμε λένε πόλεμο, έναν «πολιτισμένο» πόλεμο, έναν πόλεμο που δεν γίνεται με όπλα, αλλά με το χρήμα. Δεν χρειάζεται να σε σκοτώνουν τώρα, μπορείς απλά να αυτοκτονείς. Αρκεί να σωθεί όπως λένε η πατρίδα. Μόνο που οι Έλληνες δεν έχουν πια πατρίδα. Είναι σκλάβοι Ελλήνων και ξένων κεφαλαιοκρατών.

Είναι σαν να σου λένε πως πρέπει να πολεμήσεις, να βασανιστείς, να πεθάνεις, για να επιβιώσει ένα σύστημα, που θα μπορέσει να συνεχίσει να τρέφει μια διεφθαρμένη ολιγαρχία, από την σκλαβιά ενός ολόκληρου λαού.

Δεν έχω πρόβλημα να πολεμήσω και να πεθάνω για μια πατρίδα που θα ζούσα σαν ελεύθερος πολίτης. Αλλά δεν έχω κανένα λόγο να πολεμήσω για μια πατρίδα που με θέλει σκλάβο. Η μόνη πατρίδα που δημιουργεί ελεύθερους πολίτες, είναι η δημοκρατία. Δεν υπάρχει άλλη ελεύθερη πατρίδα. Αυτή την πατρίδα θέλουν να καταστρέψουν μια και καλή. Αυτή την πατρίδα αφήσαμε στους «σωτήρες» να την πουλήσουν σε εξευτελιστική μάλιστα τιμή.

Για αυτή την πατρίδα μπορώ να πολεμήσω και να πεθάνω. Δεν υπάρχει καμιά οικονομική κρίση. Υπάρχει μόνο μια τεράστια κρίση αξιών. Κρίση δημοκρατίας.

Το ερώτημα είναι απλό. Αν υπήρχε πραγματική δημοκρατία και όχι αυτή η διαστροφική ολιγαρχία, θα υπήρχε σήμερα κρίση? Θα μπορούσε ο κάθε Άκης, ο κάθε Τσουκάτος και ο κάθε Μαντέλης να κλέβει, από την στιγμή που ο λαός θα ασκούσε έλεγχο? Θα μπορούσαν να δικάζονται και να αθωώνονται μόνοι τους, από τη στιγμή που ο λαός θα δίκαζε και θα τιμωρούσε? Θα μπορούσαν οι Βενιζέλοι να δημιουργούν νόμους που απαλάσουν υπουργούς και βολευτές από ποινικές ευθύνες, όταν ο λαός θα το απαγόρευε? Θα έρχονταν τα μνημόνια όταν ο λαός δεν θα τα ήθελε?

Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί αν είχαμε δημοκρατία. Αν στα σχολεία, μαθαίναμε στα παιδιά μας τι είναι και πως ασκείται η δημοκρατία. Αν διδάσκαμε την έννοια του ελεύθερου πολίτη. Πιστεύω πραγματικά, πως αυτό που θέλουν να πετύχουν σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι να σκοτώσουν την δημοκρατία. Θα μας πουν δεν μπορείτε να ζήσετε ελεύθεροι, χρειάζεστε τα λεφτά μας, αφήστε λοιπόν τις χαζομάρες της δημοκρατίας και υποταχθείτε σε μας, αν θέλετε να ζήσετε. Θα μπορέσουμε να απαντήσουμε σαν τον Λεωνίδα, μολών λαβέ? Θα μπορέσουμε να φωνάξουμε Δημοκρατία η θάνατος?