Ένας από τους βασικούς στόχους που θα περιληφθούν στο κυβερνητικό πρόγραμμα της νέας κυβέρνησης θα είναι οι ιδιωτικοποιήσεις των Δημόσιων Επιχειρήσεων (Δ.Ε.). Αυτό είναι εύλογο και αναμενόμενο, γιατί περιλαμβάνονται στο Μνημόνιο που έχει εγκριθεί από τις μνημονιακές κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ.
Εκτιμούμε μάλιστα πως οι ιδιωτικοποιήσεις θα είναι το πρώτο που ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός θα προσπαθήσει να κάνει, διότι θεωρούν ότι το κοινωνικό έδαφος είναι εύφορο.
Συγκεκριμένα, στο 2ο Μνημόνιο, αναφερόταν ότι από τις αρχές του 2012 θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την πώληση των ποσοστών του Δημοσίου σε ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ και ΟΔΙΕ, ενώ για το δεύτερο τρίμηνο προγραμματίζονταν οι διαδικασίες για ΕΛΠΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΗ, ΕΛΤΑ, ΛΑΡΚΟ και Ελληνικό Καζίνο Πάρνηθας.
Επίσης στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, για το πρώτο τρίμηνο του 2012, περιλαμβανόταν η έναρξη της διαδικασίας για την πώληση του ΟΔΙΕ και του ΟΠΑΠ.
Στο αρχικό πρόγραμμα της ΔΗΜ.ΑΡ., η αντίληψή της για τις ιδιωτικοποιήσεις δεν ήταν ταυτόσημη με τις θέσεις του Μνημονίου.
Όμως ήταν αρκετά γενική και δεν αναφερόταν σε συγκεκριμένες Δ.Ε.. Ανέφερε: “Σε κάθε περίπτωση, οι φυσικοί πόροι αποτελούν δημόσια περιουσία και οι κεντρικές υποδομές πρέπει να είναι υπό δημόσιο έλεγχο”.
Θα μπορούσαμε να εντάξουμε σε αυτή την προγραμματική θέση, αν και δεν υπήρχε συγκεκριμενοποίηση, αρκετούς φορείς που αφορούν τους ενεργειακούς πόρους (π.χ. ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ) ή υδάτινους πόρους (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ) ή υποδομές (λιμάνια) και να εννοήσουμε πως αυτοί οι φορείς δεν ήταν στην αντίληψη της ΔΗΜ.ΑΡ. για ιδιωτικοποιήσεις.
Όμως, με την πρόσφατη πρόταση διακυβέρνησης των 7 σημείων, η θέση γίνεται ακόμη πιο ασαφής. Τι μας λέει το πρόγραμμα των 7 σημείων;
Αναφέρει σε 10 λέξεις: ”Αναθεώρηση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων. Αξιοποίηση και όχι εκποίηση δημόσιας περιουσίας.”
Θεωρεί, η ΔΗΜ.ΑΡ. ότι έτσι ξεμπερδεύει με το σημαντικό αυτό και κομβικό θέμα, που αποτελεί κριτήριο για το αν αποδέχεται ή όχι τον νεοφιλελευθερισμό (όπως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ).
Ο νεοφιλελευθερισμός, ως γνωστόν, επιδιώκει να μειώσει στο ελάχιστο το Δημόσιο από οποιοδήποτε οικονομικό τομέα, ακόμη και από αυτούς που είναι εθνικής και στρατηγικής σημασίας ή συνδέονται με την αξιοποίηση φυσικών πόρων, και να λειτουργεί έτσι ανεξέλεγκτα η αγορά.
Έτσι, δεν θεωρούμε αθώα την αλλαγή αυτή θέσης της ΔΗΜ.ΑΡ. Στο σημαντικό αυτό θέμα δεν μπορεί καμιά δύναμη που αυτοχαρακτηρίζεται αριστερή να μην παίρνει θέση. Γι' αυτό τον λόγο εμείς την προκαλούμε.
Ποια θα είναι η στάση της ΔΗΜ.ΑΡ. στο σχεδιαζόμενο έγκλημα όχι απλώς ιδιωτικοποίησης, αλλά πραγματικής εκποίησης σημαντικών δημόσιων επιχειρήσεων όπως η ΔΕΗ, η ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΠΕ, που αφορούν φυσικούς πόρους (λιγνίτη, νερό, φυσικό αέριο, τον ήλιο και τους ανέμους); Κατανοεί ότι με αυτή την εξέλιξη η χώρα μας θα χάσει βασικά εργαλεία άσκησης ενεργειακής και οικονομικής πολιτικής, πολύ σημαντικά για την ανάπτυξη της χώρας; Γνωρίζει το τίμημα εκποίησης γι' αυτές, που, αν γίνει πραγματικότητα, θα συνιστά προδοσία; Επίσης, γνωρίζει ότι τα τιμολόγια (π.χ. ηλεκτρικής ενέργειας, μεταφορές), που έχουν σχεδιαστεί να αυξηθούν σε επίπεδα του 25% το 2013, θα εκτιναχθούν παραπάνω με την ιδιωτικοποίησή τους;
Ποια είναι η θέση της για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, που, πέρα από τις γνωστές δηλώσεις επωνύμων στελεχών της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ (Χατζιδάκης, Μητσοτάκης, Μπακογιάννη, Διαμαντοπούλου, Πάγκαλος) για ιδιωτικοποίησή της, καθώς και των υπηρεσιών συντήρησης του τροχαίου υλικού, συνιστά προτεραιότητα στο δεύτερο Μνημόνιο;
Εμείς είμαστε αντίθετοι σε αυτή την πολιτική, όχι γιατί είμαστε υπέρ του κρατικού, κυβερνητικού ή κομματικού-πελατειακού εναγκαλισμού τους, αλλά γιατί θεωρούμε ότι με αυτή την πολιτική θα αλλάξουν προς το χειρότερο οι μισθοί, οι εργασιακές σχέσεις και οι παρεχόμενες υπηρεσίες, όπως έχει αποδείξει η ιστορία.
Με θλίψη παρακολουθούμε την τακτική της ΔΗΜ.ΑΡ., γιατί, ενώ είναι λογικό το κάθε κόμμα και ασφαλώς ένα αριστερό κόμμα, να διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία, όταν αυτό γίνεται αυτοσκοπός, όχι μόνο δυσφημίζει την ίδια την Αριστερά, αλλά μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στην κοινωνία και τον τόπο. Η ΔΗΜ.ΑΡ. θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να απολογηθεί για τη στάση και τις θέσεις της στους εργαζόμενους των δημόσιων επιχειρήσεων και την ελληνική κοινωνία για το σημαντικό αυτό θέμα..
* Οι Ν. Γεωργακάκης και Μάξιμος Μπόλας είναι μέλη της Επιτροπής ΔΕΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου