Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Ο δρόμος μιας αριστερής κυβέρνησης δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα

Η πιθανολογούμενη πρωτιά για τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 17ης Ιούνη θα φέρει τον ίδιο ως κορμό μιας αριστερής κυβέρνησης, αλλά και όλες τις αριστερές δυνάμεις ενώπιον μεγάλων και ιστορικών ευθυνών απέναντι στον λαό και τον τόπο.
Η μεγάλη πολιτική τομή, η οποία έγινε από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον οδήγησε στον τετραπλασιασμό των δυνάμεών του, στη δεύτερη θέση στις εκλογές της 6ης Μαΐου και στη δυνατότητά του να διεκδικεί στις 17 Ιούνη την πρώτη θέση, ήταν η πρότασή του για συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς, όχι μόνο για να δυναμώσουν οι λαϊκοί αγώνες ενάντια στις μνημονιακές πολιτικές και τις δυνάμεις του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου, αλλά και για τη συγκρότηση αριστερής κυβέρνησης.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για συγκρότηση κυβέρνησης από τις δυνάμεις της Αριστεράς στη βάση κοινού προγράμματος και με τη στήριξη του λαϊκού κινήματος ως εναλλακτική πολιτική λύση στις μνημονιακές κυβερνήσεις τού έδωσε τη δυνατότητα να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά πιο εύκολα και πιο γρήγορα τη μέχρι τότε συνεπή αντιπολιτευτική - κινηματική τακτική του. Κυρίως όμως τον βοήθησε να δώσει στον λαό ελπίδα και θετική προοπτική και να απεγκλωβίσει λαϊκές δυνάμεις από την πολιτική επιρροή και ηγεμονία που τους ασκούσαν το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. και τα φιλικά τους Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για αριστερή κυβέρνηση έσπασε τις μέχρι σήμερα παγιωμένες αντιλήψεις που το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο είχε διαχύσει στον λαό, ότι δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. προορίζονται να κυβερνούν πότε ο ένας πότε ο άλλος ή και οι δύο μαζί, ενώ η Αριστερά υπάρχει μόνο για να τους αντιπολιτεύεται και για να οργανώνει αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Η προσπάθεια της αριστερής κυβέρνησης να εφαρμόσει το πρόγραμμά της δεν θα είναι ένας όμορφος περίπατος σε ολάνθιστα περιβόλια. Θα αντιμετωπίσει σοβαρές δυσκολίες λόγω των άδειων δημόσιων ταμείων και της όχι απλά καμένης, αλλά βομβαρδισμένης με ναπάλμ γης που αφήνει πίσω της η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Επίσης θα έχει νʼ αντιμετωπίσει έντονες πολιτικές πιέσεις, εκβιασμούς, ακόμα και προβοκάτσιες, από το εγχώριο και διεθνές οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο, που δεν θα της πει «σφάξε με αγά μου νʼ αγιάσω» ούτε θα την αφήσει απερίσπαστη να αποτελέσει ένα παράδειγμα και για άλλους λαούς της Ευρώπης.
Κατά συνέπεια, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να προετοιμάζεται και να προετοιμάζει τον λαό όχι μόνο όχι μόνο για τις δυσκολίες αλλά και για τις συγκρούσεις, που η αριστερή κυβέρνηση θα αναγκαστεί ή θα επιλέξει να κάνει για να μπορέσει να βάλει ένα τέλος στις μνημονιακές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Η αριστερή κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει αυτές και άλλες δυσκολίες θα πρέπει πρώτα απʼ όλα επιδιώξει να εξασφαλίσει την αλληλεγγύη όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, ακόμα κι αυτών που με δική τους επιλογή δεν θα συμμετέχουν σʼ αυτή, και να ζητήσει και εξασφαλίσει τη στήριξη και την ενεργή συμμετοχή του λαού με ανοικτές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις. Επίσης, θα πρέπει να αναζητήσει την ενεργητική αλληλεγγύη και κινητοποίηση των εργατικών και κοινωνικών κινημάτων, των διανοουμένων και των προοδευτικών και αριστερών κομμάτων της Ευρώπης καθώς και τα αναγκαία διεθνή στηρίγματα είτε μέσα (με προτεραιότητα της χώρες του ευρωπαϊκού Νότου) είτε έξω από την Ε.Ε. (χώρες της Μεσογείου, Ρωσία, Κίνα, Βραζιλία κ.λπ.) με την προώθηση πολυμερούς οικονομικής διπλωματίας και πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να μην υποχωρήσει και να ανταπεξέλθει η αριστερή κυβέρνηση στις δυσκολίες, πιέσεις ή και στον ανοικτό οικονομικό και πολιτικό πόλεμο του πολιτικού κατεστημένου και των αγορών είναι να επιμείνει χωρίς ταλαντεύσεις στους προγραμματικούς στόχους της για απεγκλωβισμό του λαού και της χώρας μας από τα Μνημόνια, τους εφαρμοστικούς νόμους τους, με τους οποίους σφαγιάστηκαν μισθοί, συντάξεις και εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, από τους επαχθείς όρους των δανειακών συμβάσεων και από το μεγαλύτερο μέρος του δημοσίου χρέους, που είναι αντικοινωνικό, δυσβάστακτο και μη βιώσιμο.
Ταυτόχρονα, η αριστερή κυβέρνηση θα πρέπει να προωθήσει το σχέδιό της για ανόρθωση της οικονομίας και της κοινωνίας και για παραγωγική αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται να δείξει ιδιαίτερη προσοχή τις τελευταίες προεκλογικές ημέρες, ώστε να μη διολισθήσει στη λογική του «πάρτα όλα», γιατί έτσι θα δημιουργούσε στον δοκιμαζόμενο σήμερα λαό προσδοκίες που η αριστερή κυβέρνηση δεν θα μπορούσε άμεσα να ικανοποιήσει, και θα δημιουργούνταν κοινωνική δυσαρέσκεια σε μία κρίσιμη μετεκλογική περίοδο, που θα ήθελε όσο ποτέ τη λαϊκή στήριξη. Γιʼ αυτό τον λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιμείνει στη λογική του επικαιροποιημένου προγράμματός του, όπου τίθενται ορισμένες προτεραιότητες που μπορεί μία αριστερή κυβέρνηση να προωθήσει άμεσα και άλλες που θα εκπληρώνονται μʼ έναν σταδιακό τρόπο.
Επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να έχει έτοιμο από τώρα και το όποιο εναλλακτικό σχέδιο, για την περίπτωση που οι πιέσεις από το κατεστημένο πάρουν τη μορφή ανοικτού πολέμου ή οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη οδηγήσουν στην κατάρρευσή της και η αριστερή κυβέρνηση βρεθεί μπροστά σε καταστάσεις ή αποφάσεις σε σχέση με τη χρηματοδότηση του δημοσίου χρέους ή το ευρωνόμισμα, που δεν είναι σήμερα στις επιλογές της.
Είναι αυτονόητο ότι μία αριστερή κυβέρνηση θα αναγκαστεί να κάνει και αναγκαίους ελιγμούς, με την προϋπόθεση όμως ότι διευκολύνουν την προώθηση του προγράμματός της. Διαφορετικά, εάν υποχωρήσει από τις προγραμματικές δεσμεύσεις της και ενσωματωθεί, θα συντριφτεί και θα αποτύχει. Άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, που μέσα σε αυτή τη λαϊκή κοσμογονία περιμένουν στη γωνία με το τουφέκι στο χέρι για να πυροβολήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη υποχώρηση ή λάθος μία αριστερής κυβέρνησης, θα πρέπει να ξέρουν ότι σε περίπτωση αποτυχίας και κατάρρευσής της δεν θα τη γλιτώσουν ούτε οι ίδιες, γιατί σε μία τέτοια περίπτωση θα οδηγηθεί σε στρατηγική ήττα όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ολόκληρη η Αριστερά, που θα κάνει δεκαετίες να σηκώσει κεφάλι.
Η μορφή οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιστοιχεί στη σημερινή δυναμική του. Μετά τις εκλογές και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα θα πρέπει να οργανωθεί σοβαρός διάλογος στις γραμμές του για μία νέα, αναβαθμισμένη, πιο δημοκρατική και αποτελεσματική μορφή οργάνωσής του, που να μπορεί να υποδεχτεί τον λαϊκό κόσμο, πρώην ψηφοφόρους του δικομματισμού, που σήμερα ριζοσπαστικοποιούνται, καθώς και δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς που θέλουν να συμμετέχουν. Με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι διατηρεί και ενισχύει την αριστερή, κινηματική και ριζοσπαστική ιδεολογική και πολιτική ταυτότητά του. Στις ημέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές όσοι και όσες είμαστε στον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να προσπαθήσουμε να πείσουμε τον λαό ότι έχει να επιλέξει με την ψήφο του είτε μία μνημονιακή κυβέρνηση με κορμό τη Ν.Δ., που συνεχίζοντας τις πολιτικές των Μνημονίων θα τον οδηγήσει σε βέβαιη ολοκληρωτική καταστροφή, είτε μία αριστερή κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, που παρά τις δυσκολίες θα μπορέσει και με τη δική του προσπάθεια, ενεργοποίηση και συμμετοχή νʼ ανοίξει δρόμους ελπίδας για έξοδο από την κρίση, τη φτωχοποίηση και ταπείνωση με κοινωνική δικαιοσύνη, δημοκρατία, αξιοπρέπεια και με σταθερό ορίζοντα τον σοσιαλισμό.

* Ο Δημήτρης Στρατούλης είναι υπεύθυνος εργατικής πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και υποψήφιός του στη Β' Αθήνας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου