Μέσα σε συνθήκες που αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη προξενώντας ανασφάλεια και φόβο σε όλους τους ανθρώπους που ξαφνικά είδαν, όχι μόνο τα εισοδήματά τους να μειώνονται τρομακτικά, αλλά και τα όνειρά τους, τις ελπίδες τους, όπως και τα σχέδιά τους, να μην μπορούν να υλοποιηθούν....να μην φοβόμαστε, και να συγκρουστούμε με τους όλους εκείνους που θέλουν να πάνε την κοινωνία πίσω. Να είμαστε έτοιμοι για ρήξεις και ανατροπές σε όλα τα επίπεδα. Να μιλάμε ανοιχτά, να μην το βάζουμε κάτω και να συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε, όπως κάνει και το 18 Άνω. Και έτσι θα προχωρήσουμε, μέσα από άλματα" η Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος - επιστημονικά υπεύθυνη του 18 Άνω, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη, συμμετέχοντας στο δημόσιο διάλογο του tvxs, με αφορμή την κρίσιμη κοινωνικοοικονομικοπολιτική κατάσταση της χώρας, αλλά και την "επίθεση πολιτικού χαρακτήρα" που συνεχίζει να δέχεται η συγκεκριμένη μονάδα απεξάρτησης, μέσα από κατηγορίες που αντιμετωπίζονται -εκτός των άλλων- με ανακρίσεις "ασφαλίτικου τύπου".
Θεωρώ ότι ζούμε σε μια εποχή πολύ κρίσιμη απ’ όλες τις πλευρές, μια εποχή μεγάλης κρίσης οικονομικής και κοινωνικής.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, εμφανίζονται και φαινόμενα κοινωνικής παθολογίας, δηλαδή, αυξάνονται οι αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, αυτοκτονούν καθημερινά πολύ περισσότεροι άνθρωποι, αυξάνονται τα κρούσματα βίας.
Επίσης, αυξάνεται το ποσοστό των ανθρώπων που στρέφονται στις ψυχότροπες ουσίες, αλλά και σε άλλου τύπου εξαρτήσεις, σαν ένα μέσον διαφυγής από μία πραγματικότητα που δεν την αντέχουν.
Και ενώ όλα αυτά τα φαινόμενα, απαιτούν ένα σχέδιο αντιμετώπισης τους, από την πλευρά των κυβερνώντων, αλλά απαιτούν και τα μέσα για να υλοποιηθεί ένα τέτοιο σχέδιο άμεσης παρέμβασης σε μια κατάσταση κρίσης, παρατηρούμε ότι συμβαίνει το αντίθετο!
Δηλαδή, η κοινωνία εμφανίζεται απροετοίμαστη να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα φαινόμενα που εκφράζουν τη δική της κρίση, με ευθύνη αυτών που κυβερνούν.
Συγκεκριμένα, αυτό τον καιρό, παρακολουθούμε –εκτός των άλλων- μια τεράστια κρίση στην Υγεία.
Βλέπουμε καρκινοπαθείς να αφήνονται να πεθάνουν, επειδή οι εταιρείες δεν τους δίνουν τα φάρμακά τους, αφού ο προηγούμενος Υπουργός κ. Λοβέρδος, είχε δημιουργήσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για να διαλυθεί το σύστημα υγείας, για να διαλυθεί ο ΕΟΠΠΥ, ώστε, πλέον, δεν μπορούν να προσφερθούν τα στοιχειώδη, σε ότι αφορά την φροντίδα της υγείας των ανθρώπων.
Ακόμη, παρακολουθήσαμε αγωνιώδεις εκκλήσεις γιατρών και άλλων αρμόδιων σε νοσοκομεία, να λένε ότι δεν μπορούν να γίνουν χειρουργεία, αφού δεν υπάρχουν υλικά, ή ακόμα και συγγενείς ασθενών, να λένε ότι δεν έχουμε ούτε τα σεντόνια για τη νοσηλεία των συγγενών μας.
Mια κατάσταση, με λίγα λόγια, διάλυσης στον χώρο της Υγείας, μαζί και στον χώρο της Ψυχικής Υγείας και στο χώρο των εξαρτήσεων, εκεί δηλαδή που θα έπρεπε να δοθεί πολύ μεγάλη έμφαση.
Αντίθετα, βλέπουμε, εδώ και λίγο καιρό, συγκριμένα λίγο πριν από τις προηγούμενες εκλογές και μέχρι σήμερα, το 18 Άνω, η μεγαλύτερη δημόσια μονάδα απεξάρτησης, να δέχεται επίθεση πολιτικού χαρακτήρα, από τον προηγούμενο Υπουργό κ. Λοβέρδο με τη συνδρομή των ΜΜΕ, των φίλα προσκείμενων σε αυτόν.
Αυτή η επίθεση, είναι σε εξέλιξη, καθώς μάλιστα, οι επιθεωρητές δημόσιας υγείας κάνουν ανακρίσεις -θα έλεγα- ασφαλίτικου τύπου!
Διότι, δεν μπορεί ο επιθεωρητής υγείας να καλεί τον θεραπευτή του προγράμματος του 18 Άνω, ο οποίος προσπαθεί να βοηθήσει τον εξαρτημένο, με αυτόν τον τόσο δύσκολο και τόσο ευάλωτο ψυχισμό, και να τον ανακρίνει ρωτώντας ακόμα και σε ποια συνδικαλιστική παράταξη είναι, ή αν ανήκει σε κάποιο πολιτικό κόμμα.
Φτάνοντας, μάλιστα στο σημείο, μετά από εξάωρη ανάκριση, να δυσφορεί, όταν ο ανακρινόμενος θεραπευτής ζητάει ένα ποτήρι νερό, λέγοντάς του, «Α, είπες πολλά και δίψασες;».
Δηλαδή, ανακρίσεις, που όχι μόνο δεν συνάδουν σε ανθρώπους που σέβονται τους επαγγελματίες θεραπευτές και το τόσο σοβαρό έργο τους, αλλά ανακρίσεις που απαξιώνουν συνολικά μία μονάδα, η οποία καθημερινά, δίνει τον εαυτό της, παλεύει με θεούς και δαίμονες, για να μπορέσει να βοηθήσει ανθρώπους που βρίσκονται αποκλεισμένοι στο κοινωνικό περιθώριο, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, που η υγεία τους είναι πολύ κακή, επιβαρυμένη με ηπατίτιδες, ή άλλα παθολογικά προβλήματα, όπως π.χ. με AIDS.
Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, έχουν αυξηθεί τα κρούσματα όπου συνυπάρχει με την εξάρτηση και λοιμώδες νόσημα αυτού του τύπου, ή συνυπάρχουν και ψυχικές διαταραχές.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να βοηθηθούν μέσα σε μία πραγματικότητα που κανείς άλλος δεν αναλαμβάνει να τους παράσχει τη φροντίδα που χρειάζονται. Έχουμε, όμως, τους ιθύνοντες του υπουργείου Υγείας, να απαξιώνουν και να συκοφαντούν το 18 Άνω.
Θεωρώ, λοιπόν, ότι πρέπει η ίδια η κοινωνία να πάρει θέση.
Προσωπικά, ως διευθύντρια αυτής της μονάδας, και ως επιστημονικά υπεύθυνη, επισκέφτηκα τον υπηρεσιακό υπουργό Υγείας κ. Κίττα στις 12 Ιουνίου, μολονότι είναι υπηρεσιακός υπουργός και δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις ή να λύσει προβλήματα, για να τον ενημερώσω για την αήθη επίθεση, καταθέτοντάς του και ένα υπόμνημα, που συμπεριελάμβανε και την ιστορία του 18 Άνω, με στοιχεία από τα 25 χρόνια της μονάδας, όπου γίνεται σαφές ότι χιλιάδες ανθρώποι πέρασαν από το 18 Άνω και θεραπεύτηκαν, και αυτό, σαν μία καταγγελία όσο και διαμαρτυρία, της στάσης της Πολιτείας, προς το 18 Άνω.
Κρ.Π.: Και όχι μόνον πόσους ανθρώπους έχετε θεραπεύσει, αλλά και πόσους άραγε, έχετε εκπαιδεύσει – ένας από αυτούς, μάλιστα, είμαι και εγώ προσωπικά, μέσω του προγράμματος Θησέας- και επίσης, πόσους έχετε, ευαισθητοποιήσει - ενημερώσει, και πόσα έχετε προσφέρει, για την πρόληψη όσο και για την επανένταξη, εκτός από τη θεραπεία;
Ακριβώς, γιατί αυτό είναι μέσα στους τομείς που ανέφερα στο υπόμνημα, ότι δηλαδή, η πρόληψη όπως και η εκπαίδευση με αντικείμενο τις εξαρτήσεις, είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες γιατί αυτοί θα βοηθήσουν, ώστε η επόμενη γενιά να μην αντιμετωπίζει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η τωρινή γενιά.
Κρ.Π.: Παρόλαυτά, περιγράφετε σκηνές ανακρίσεων και καταστάσεις, δεκάδων χρόνων πριν… Δηλαδή, έχουμε γυρίσει πίσω, όχι μόνο κοινωνικοοικονιμικά και πολιτικά, αλλά αναζωπυρώνονται αναγκαστικά και θέματα, για βασικά ανθρώπινα δικαιώματα;
Ακριβώς. Γιατί η στάση αυτών των ανθρώπων, είναι εντελώς οπισθοδρομική, αντιδραστική, μια επίδειξη ακραίας αλαζονείας της εξουσίας.
Σαν να μην έχουν γίνει τόσοι αγώνες για να κατοχυρωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα! Να σεβαστούν, για παράδειγμα, οι ανακριτές ότι μιλούν όχι με εξ ορισμού εγκληματίες αλλά με επιστήμονες θεραπευτές.
Εμείς, ξεκαθαρίσαμε από την πρώτη στιγμή, ότι αυτό για το οποίο εγκαλείται το 18 Άνω, αφορούσε ένα πρόβλημα της θεραπείας, συγκεκριμένων θεραπευόμενων και έτσι αντιμετωπίστηκε από την θεραπευτική ομάδα.
Η συγκεκριμένη ιστορία, άλλωστε, αφορά το εξής: μετά την μεγάλη διαδήλωση ενός εκατομμυρίου λαού στις 12 Φεβρουαρίου 2012, όταν ψηφίζονταν η νέα δανειακή σύμβαση στη Βουλή, τέσσερις θεραπευόμενοι στην φάση της κοινωνικής επανένταξης, επιστρέφοντας, βρήκαν στο δρόμο κάποια ρούχα από καταστήματα που άλλοι είχαν λεηλατήσει και τα φέρανε στον ξενώνα όπου διέμεναν.
Συμπεριφέρθηκαν, δηλαδή, όπως και παλιά, παίρνοντας πράγματα που δεν τους ανήκαν, παλιδρομώντας έτσι σε συμπεριφορές ενός παλιού τρόπου ζωής.
Αυτό ήταν το περιβόητο «πλιάτσικο» στο οποίο αναφέρονται χωρίς να ντρέπονται οι ιθύνοντες του υπουργείου Υγείας κι οι οποίοι είχαν την απαίτηση να καταδώσουμε στην αστυνομία, καταλύοντας το θεραπευτικό και ιατρικό απόρρητο, που το αποκαλούν , με περισσό θράσος, μαφιόζικη «ομερτά»!!
Κρ.Π.: Η ουσία, πιστεύετε, της αντιμετώπισης αυτής, από την πολιτεία, ποια είναι;
Η ουσία, είναι να απαξιώσουν το έργο του 18 άνω, και να παρουσιαστεί μία ψεύτικη άθλια εικόνα όπου η θεραπευτική δουλειά που γίνεται δεν είναι έγκυρη και αποτελεσματική, με άλλα λόγια, δεν είναι αναγκαία!
Συνεπώς, μ’ αυτό το αυθαίρετο σκεπτικό, θα υποστηριχτεί η παύση της λειτουργίας των περισσοτέρων εξωτερικών τμημάτων της Μονάδας.
Η κυρίαρχη πολιτική για τα ναρκωτικά και τις εξαρτήσεις, είναι η πολιτική της προώθησης των υποκαταστάτων, τα οποία κοστίζουν ελάχιστα και χορηγούνται από δημόσια νοσοκομεία, πλέον, άρα δεν χρειάζεται, για τους κρατούντες, μία μονάδα σαν το 18 Άνω, η οποία είναι δομημένη, είναι οργανωμένη, έχει έμπειρους θεραπευτές, και βέβαια κοστίζει παραπάνω από τα υποκατάστατα, επομένως θα πρέπει να καταργηθεί!
Προφανώς, όμως, σκέφτηκαν, ότι η κοινωνία θα αντιδράσει εάν καταργήσουν αυτά τα τμήματα του 18 Άνω, οπότε, είπαν, ας δημιουργήσουμε, μία ατμόσφαιρα κατασυκοφάντησης και απαξίωσης, ώστε σε αυτό το θολό τοπίο να αρχίσουν όλοι όσοι δεν γνωρίζουν και δεν έχουν άμεση εμπειρία με το 18 Άνω, να αμφισβητούν αυτό που γίνεται, και έτσι, να περάσουν πιο εύκολα αυτά τα σχέδια!
Κρ.Π.: Τι αποτελέσματα θα υπάρξουν, εάν καταργηθούν αυτά τα τμήματα του 18 Άνω;
Αν λάβουμε υπόψη μας, ότι μέσα σε συνθήκες κρίσης, αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων που στρέφονται προς εξαρτητικές συμπεριφορές, τότε, εάν περάσει αυτή η πολιτική που αντιμετωπίζει το πρόβλημα, δηλαδή, μόνο με υποκατάσταση, σημαίνει πρώτα από όλα, ότι καταργείται η θεραπεία απεξάρτησης των εξαρτημένων ατόμων.
Διότι τα υποκατάστατα, δεν είναι θεραπεία!
Το μήνυμα, δε, που δίνεται στην κοινωνία, από την πολιτική του κ. Λοβέρδου, μέσα στην οποία εντάσσεται και η επίθεση προς το 18 Άνω, είναι:
ότι, δεν χρειάζεται η θεραπεία απεξάρτησης, αλλά, χρειάζεται μόνον ένας μηχανισμός κοινωνικού ελέγχου και η καταστολή- όπως έγινε και με τις δυστυχισμένες οροθετικές γυναίκες που διαπόμπευσαν οι Λοβέρδος-Χρυσοχοΐδης , οδηγώντας τες στην φυλακή και όχι σε κέντρα θεραπείας.
Κρ.Π.: Και οι χρήστες, θα παραμένουν, εξαρτημένοι από τα υποκατάστατα, και τους φορείς που τους τα παρέχουν…
Και ταυτόχρονα, δεν θα είναι μέσα στον κοινωνικό ιστό, αλλά θα παραμένουν στο περιθώριο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, μεταξύ των άλλων, και την αύξηση της διάδοσης της χρήσης ουσιών. Την ίδια στιγμή άλλοι θα πλουτίζουν από τις φαρμακευτικές εταιρείες που παράγουν τα υποκατάστατα.
Κρ.Π.: Εξάρτηση από ουσίες, εξάρτηση από υποκατάστατα, εξάρτηση από την τηλεόραση, εξάρτηση από τις τράπεζες, εξάρτηση από τη βία, διότι η βία, είναι η μεγαλύτερη εξάρτηση όλων… Τελικά, τι κοινωνία είναι αυτή;
Μια κοινωνία που τρώει τις σάρκες της. Και μάλιστα με την βία να προβάλλεται, και να μυθοποιείται, ιδιαίτερα σε παιδιά που είναι, αυτόν τον καιρό, πολύ ευάλωτα, προπαντός στην εφηβεία και στην προεφηβεία.
Οι φασίστες της Χ.Α. εξασκημένοι στις πολεμικές τέχνες, έτοιμοι να δείρουν δημόσια ακόμα και μία γυναίκα δημοσιογράφο και πολιτικό, εμφανίζονται σαν πρότυπα!
Αυτό καλλιεργούν τα ΜΜΕ αυτή την περίοδο, και είναι ότι πιο καταστροφικό που μπορεί να γίνει στη νεολαία.
Κρ.Π.: Δηλαδή, προβάλλεται ο φασισμός και η βία που είναι επακόλουθό του, ως... κοινωνική αξία;
Ακριβώς. Και τα παιδιά που ζουν μέσα στην ανασφάλεια και τον φόβο, τούς βλέπουν ως πρότυπα προς μίμηση, που τα βάζουν, δήθεν, με όλους...
Κρ.Π.: Εσείς, τι θα είχατε να προτείνετε απέναντι σε όλα αυτά;
Καταρχήν, χρειάζεται να μην φοβόμαστε, και να συγκρουστούμε με τους όλους εκείνους που θέλουν να πάνε την κοινωνία πίσω.
Να είμαστε έτοιμοι για ρήξεις και ανατροπές σε όλα τα επίπεδα. Να μιλάμε ανοιχτά, να μην το βάζουμε κάτω και να συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε, όπως κάνει και το 18 Άνω. Και έτσι θα προχωρήσουμε, μέσα από άλματα.
Κρ.Π.: Και ο κάθε πολίτης, τι θα ήταν καλό να κάνει, κατά τη γνώμη σας;
Να βρεί έναν τρόπο να αυτοοργανωθεί, να εκφραστεί μέσα από κει, και να διεκδικήσει ο ίδιος λύσεις για τα πολυάριθμα προβλήματα που έχει, στο περιβάλλον του, στη γειτονιά του, στη δουλειά του, όπου κι αν βρίσκεται, με λίγα λόγια, να αγωνιστεί. Διότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Για όλα τα προβλήματα πρέπει να δοθεί συλλογικός αγώνας.
Αν περιμένουμε να μας λύσουν οι άλλοι τα προβλήματα, όχι μόνο δεν θα λυθούν, αλλά θα μεγαλώσουν, και θα μας πνίξουν!
Και από αυτή την άποψη, δεν έχουμε κανέναν λόγο να φοβόμαστε. Είναι η εποχή που θα τα δώσουμε όλα… ενάντια στις πολιτικές που καταστρέφουν τη ζωή μας.
Και δεν πρέπει να φοβόμαστε, ειδικά, επειδή, όπως είπα, προσπαθούν να περάσουν αυτό το κλίμα του φόβου.
Πρέπει σ’ αυτό ακριβώς να αντισταθούμε, διότι ο φόβος σε κάνει να σκύβεις το κεφάλι, να κλείνεσαι στον εαυτό σου, να γίνεσαι ένα άτομο που βλέπει παντού σκιές που το απειλούν, να παραλύεις.
Αντίθετα, η συνεργασία και η συλλογικότητα μπορούν να ανοίξουν έναν δρόμο.
Απέναντι λοιπόν, στον φόβο, την αποξένωση και την εξατομίκευση, πρέπει να αντιπαραβάλλουμε τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Έτσι μόνο υπάρχει ελπίδα για το αύριο.
Έτσι και το 18 Άνω, μετά από αυτή την επίθεση, έχει καταφέρει να συγκεντρώνει πάρα πολύ μεγάλη συμπαράσταση, από όλο τον κόσμο, χιλιάδες υπογραφές, ανάμεσά τους και από γνωστές προσωπικότητες, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να σταθούν δίπλα μας για να μην καταστραφεί το 18 Άνω.
Και όχι μόνο να μην καταστραφεί, αλλά αντίθετα να επεκτείνει το έργο του. Διότι, υπάρχουν τέτοια σχέδια από μέρους μας, και αυτή είναι η απάντηση η δική μας. Εμείς δεν θα κάνουμε πίσω, αντίθετα, θα αναπτύξουμε το έργο μας σε όλους τους τομείς των εξαρτήσεων και στν παρέμβασή μας μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Με την στάση μας θα δώσουμε ένα μάθημα ζωής, σε όλους αυτούς που θέλουν να καταστρέψουν μια υπόθεση που δεν αφορά άτομα, αφορά την κοινωνία και κυρίως τη νεολαία.
Κρ.Π.: Ποιο είναι, πιστεύετε, το προφίλ, ενός ανεξάρτητου –μια και μιλάμε για μία μονάδα απεξάρτησης- πολίτη, μιας δημοκρατικής χώρας;
Ένας ανεξάρτητος πολίτης δεν σκύβει το κεφάλι! Μπορεί να έχει οποιονδήποτε χαρακτήρα και προσωπικότητα, αλλά θα πρέπει να μην σκύβει το κεφάλι! Αντίθετα, να δίνει τον αγώνα μέχρι το τέλος.
Να μην κάνει παζάρια σε σχέση με τις αξίες του και τις αρχές του, να μην συνθηκολογεί, και προπάντων να μην προσαρμόζεται στην εκάστοτε εξουσία.
Να έχει ένα σεβασμό στην ιστορία των αγώνων αυτού του τόπου, σε όλα αυτά που έχουν γίνει, το αίμα που έχει χυθεί για να μπορούμε να μιλάμε αυτή τη στιγμή ελεύθερα, και να βλέπει στο μέλλον.
Να οραματίζεται αυτό το μέλλον. Το μέλλον μιας κοινωνίας πραγματικά ανθρώπινης, χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς καταπίεση και εξευτελισμό ανθρώπου από άνθρωπο, μιας πανανθρώπινης αταξικής κοινωνίας.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου