Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Για την προεκλογική εκστρατεία της Ν.Δ. ή τι αδυνατεί να κατανοήσει ο κ. Σαμαράς

Η προεκλογική αντιπαράθεση απέδειξε ότι ο κ. Σαμαράς όχι μόνο αποδέχεται το καταστροφικό πλαίσιο οικονομικής πολιτικής των Μνημονίων (το δεύτερο εκ των οποίων ψήφισε ο ίδιος και το κόμμα του), αλλά, πολύ ισχυρότερα, επικρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ ότι η ακύρωση του πλαισίου αυτού συνεπάγεται εγκατάλειψη της Ευρωζώνης, αναπαράγοντας έτσι τους γνωστούς, ανυπόστατους εκβιασμούς προς τον ελληνικό λαό από την τρόικα και τις λοιπές "δημοκρατικές" δυνάμεις σε Ελλάδα και Ευρώπη. Αυτό καταδεικνύει ότι ο κ. Σαμαράς (αλλά και άλλοι που, εν προκειμένω, χρησιμοποιούν ταυτόσημη επιχειρηματολογία ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ) δεν προτίθεται να αμφισβητήσει επί της ουσίας το Μνημόνιο. Γι' αυτό άλλωστε ο ίδιος δεν ήρε την προσωπική του δέσμευση προς την τρόικα για εφαρμογή του Μνημονίου, όπως του ζήτησε να πράξει ο Αλ. Τσίπρας κατά τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών.
Είναι ενδεικτικό, επίσης, ότι κατά την παρουσίαση των οικονομικών προτάσεων της Ν.Δ. στο ΕΒΕΑ, στις παραπάνω από 2.500 λέξεις του κ. Σαμαρά, δεν υπάρχει ούτε μία φορά η λέξη «λιτότητα», διότι προφανώς ο ίδιος, όπως ακριβώς οι σύμμαχοί του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, δεν θεωρεί τη λιτότητα πρόβλημα, παρόλο που αυτή, αποδεδειγμένα πλέον, διαλύει την κοινωνία και την οικονομία τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, όπου εφαρμόζεται (π.χ. την Ισπανία και την Ιταλία, που πάνε από το κακό στο χειρότερο).

Επισημαίνουμε ότι κατά την προεκλογική περίοδο ο κ. Σαμαράς δεν διατύπωσε το παραμικρό αντεπιχείρημα στα επιχειρήματα του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ (αλλά και άλλων πλευρών, ακόμη και από τον συντηρητικό χώρο) ότι αφενός η πολιτική του Μνημονίου είναι αυτή που οδηγεί την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης αποδυναμώνοντας την οικονομία και διαλύοντας την κοινωνία της, και αφετέρου ότι η κυρίαρχη πολιτική που έχουν επιβάλλει στην Ευρωζώνη οι (ομόσταβλοι του κ. Σαμαρά) συντηρητικοί πολιτικοί -με την ανοχή μέχρι σήμερα των μεταλλαγμένων σοσιαλδημοκρατών- παροξύνει όλες τις διαστάσεις της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης στα ευρωπαϊκά κράτη, θέτοντας, ήδη, την Ευρωζώνη σε διαδικασία αποσύνθεσης.
Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι το ότι στην ομιλία στο ΕΒΕΑ, ο κ. Σαμαράς, με ειλικρίνεια που εκπλήσσει, εξηγεί τι θα σήμαινε ένα αδιέξοδο στην επαναδιαπραγμάτευση των δυσμενών όρων της δανειακής σύμβασης, όπως την προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ: «Αν η Ελλάδα κατήγγελλε μονομερώς το Μνημόνιο, δεν θα έλεγχε η ίδια τι θα γινόταν αμέσως μετά! Ούτε οι Βρυξέλλες, ούτε οι άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες θα μπορούσαν να ελέγξουν τι θα ακολουθούσε. Θα ξεσπούσε τέτοιο χάος στις αγορές, όπου καθένας θα έτρεχε να σώσει τον εαυτό του». Αυτό το ανεξέλεγκτο δυνάμει «χάος στις αγορές», το οποίο αποτελεί όπλο για μια ελληνική κυβέρνηση αποφασισμένη να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια, τη δημοκρατία και τα συμφέροντα του ελληνικού και των άλλων ευρωπαϊκών λαών, ο κ. Σαμαράς όχι μόνο αρνείται να το χρησιμοποιήσει, όχι μόνο ασκεί δριμύτατη κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ που προτίθεται να το χρησιμοποιήσει, αλλά, πολύ χειρότερα, προτίμησε να το στρέψει ενάντια στον ελληνικό λαό. Συνεπώς, ο εκβιασμός και η τρομοκρατία αποτέλεσε τον έναν από τους τρεις πυλώνες της προεκλογικής εκστρατείας της Ν.Δ.
Ο δεύτερος πυλώνας ήταν η αδίστακτη εξαπάτηση των πολιτών, κυρίως από τον κ. Σαμαρά, για ζητήματα που τους απασχολούν. Ας θυμηθούμε ορισμένες από τις προεκλογικές υποσχέσεις του κ. Σαμαρά:
α) Μείωση της φορολογίας για όλους, πράγμα που και ο ίδιος γνωρίζει ότι δεν είναι δυνατόν να συμβεί. Αυτό που θα συμβεί, επομένως, σε περίπτωση διακυβέρνησης από τη Ν.Δ. (όπως δείχνει άλλωστε η εμπειρία) είναι η μείωση της φορολογίας για τα κέρδη των μεγάλων πολυεθνικών ομίλων που καταφέρνουν να έχουν κέρδη μέσα στη βαθιά ύφεση και η, τουλάχιστον ισόποση, αύξηση της φορολογίας για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα (κυρίως μισθωτών και συνταξιούχων) στα οποία οι κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ φρόντισαν τα προηγούμενα χρόνια να φορτώσουν ως επί τω πλείστον τα φορολογικά βάρη.
β) Αύξηση συντάξεων και κοινωνικών επιδομάτων, παρ' όλο που με το δεύτερο Μνημόνιο ο ίδιος ψήφισε αφενός να περικοπούν περαιτέρω και αφετέρου τον εξής μνημονιακό φετφά: «Δεδομένου του υψηλού μεριδίου συντάξεων στις δαπάνες της ελληνικής κυβέρνησης, η μεγάλη εναπομείνασα δημοσιονομική προσαρμογή θα πρέπει κατʼ ανάγκη να περιλαμβάνει περαιτέρω προσαρμογές των συντάξεων».
γ) Περικοπή δημόσιων δαπανών όχι από μισθούς και συντάξεις, αλλά από «σπατάλη και διαφθορά», παρόλο που ο ίδιος αφενός έχει δεσμευτεί στο παραπάνω φετφά και αφετέρου γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι η Ν.Δ. όχι μόνο υπήρξε από τους αρχιτέκτονες της σπατάλης και διαφθοράς αλλά και ότι στο πολιτικό προσωπικό της ανήκουν σήμερα πρωτεργάτες αυτής της αθλιότητας (γνωστοί φίλοι του κ. Χριστοφοράκου, έκπτωτοι πολιτικοί άρχοντες - υπόδικοι για διασπάθιση δημόσιου χρήματος, βλαστάρια μεγαλοεκδοτικών κέντρων διαπλοκής κ.λπ.).
δ) Υπόσχεση για εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, 150.000 κατά τους προσεχείς 12 μήνες και άλλες τόσες τους επόμενους 12 μήνες, παρόλο που την ίδια στιγμή ο κ. Σαμαράς αποδέχεται την περικοπή των δημοσίων δαπανών, η οποία δεν μπορεί παρά να διατηρήσει βαθειά την ύφεση.
Ο τρίτος πυλώνας της προεκλογικής εκστρατείας της Ν.Δ. ήταν μια άνευ προηγουμένου κατασυκοφάντηση, διαστρέβλωση θέσεων και επίθεση λάσπης ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και τα στελέχη του. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ έχει κρυφό σχέδιο για επιστροφή στη δραχμή, θέλει να υφαρπάξει τις καταθέσεις, να υπερφορολογήσει τις μικρές επιχειρήσεις, υποστηρίζει την τρομοκρατία, τους κουκουλοφόρους, τα καψίματα στις διαδηλώσεις και εν γένει την τυφλή βία, ευθύνεται για τα θύματα στη Marfin κ.λπ. κλπ. Ο καθένας μπορεί να κατανοήσει ότι η Ν.Δ., συνεπικουρούμενη από τα ΜΜΕ της διαπλοκής, επέλεξε την προεκλογική τακτική της λάσπης προκειμένου να μείνει στο ημίφως της δημοσιότητας το γεγονός ότι το πραγματικό πρόγραμμά της είναι το δεύτερο Μνημόνιο και ότι το πολιτικό προσωπικό της συναπαρτίζεται, μεταξύ άλλων, και από πρωτεργάτες της διαπλοκής και της διαφθοράς. Σε αυτή την προσπάθεια απόκρυψης συνεπικουρεί και η προεκλογική επιμονή της Ν.Δ. σε θέματα όπως η ασφάλεια και το μεταναστευτικό, με προτάσεις ακροδεξιάς έμπνευσης (ενίσχυση της κρατικής καταστολής, στρατόπεδα συγκέντρωσης κ.λπ.).
Οι εν λόγω πυλώνες της προεκλογικής εκστρατείας της Ν.Δ. με έμφαση υπογραμμίζουν, πιστεύω, αυτό που ο κ. Σαμαράς αδυνατεί να κατανοήσει: τον αγώνα της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας για ατομική και συλλογική αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη, πολιτική εντιμότητα και πραγματική δημοκρατία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου