Το μόνο πράγμα που πρέπει να μας φοβίζει, είναι ο φόβος μας. Του Στέλιου Κούλογλου

Ας κλείσουμε μια στιγμή τα μάτια μας . Και ας σκεφτούμε τι θα είχε γίνει, αν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είχαν νικήσει στις εκλογές της 6ης Μαΐου: αυτή την στιγμή θα εφαρμόζονταν τα νέα επαχθή μέτρα λιτότητας, ύψους 11 δις και βάλε, τα οποία έχουν συμφωνηθεί και πιθανότατα θα καιγόταν ξανά η Αθήνα.

Αν το ελληνικό πρόβλημα συζητιέται αυτή την στιγμή σε όλο τον κόσμο και παρομοιάζεται με την κρίση των πυρηνικών πυραύλων στην Κούβα του 1961, είναι επειδή οι Έλληνες πολίτες, μπροστά τις κάλπες, δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις. Ειδάλλως θα είχαν πεθάνει από την ύφεση, την ανεργία και τις αυτοκτονίες. Χωρίς να το μάθει κανείς.

Υπήρχε και τον Μάη η κινδυνολογία, ότι μια ψήφος αντίθετη με τις επιλογές των δανειστών, θα είχε καταστροφικές συνέπειες.  Στα προγράμματα όλων των κομμάτων στις σημερινές  εκλογές, η αναδιαπραγμάτευση των μνημονίων ήταν σχεδόν απαγορευμένη λέξη, μόλις ένα μήνα πριν.
Στο διάστημα που πέρασε, οι πιέσεις πολλαπλασιάστηκαν. Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει προηγούμενο στη παγκόσμια ιστορία τόσο πολλών και συνεχών επεμβάσεων, προειδοποιήσεων  ή και  ωμών εκβιασμών σε μια χώρα του πλανήτη, με στόχο τον επηρεασμό της ψήφου των πολιτών της : οι εκλογές της 17ης Ιουνίου θα διδάσκονται στο μέλλον στα διεθνή Πανεπιστήμια, ως ξεχωριστό κεφάλαιο. 

Τόσες δηλώσεις προέδρων και πρωθυπουργών, τόσα άρθρα και ρεπορτάζ από τα διεθνή ΜΜΕ, δεν έχουν γραφτεί ούτε για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, που βγάζουν πλανητάρχη. Ίσως μόνο στο Ιράκ συγκέντρωσε τόσο μεγάλη προσοχή, πριν την εισβολή και τον πόλεμο του 2003, και αυτό δεν είναι τυχαίο: και τώρα πόλεμο έχουμε.
O Νάιλ Φέργκουσον, ο ιστορικός του πανεπιστημίου του Χάρβαρντ που στον χθεσινό Guardian παρομοίασε τις σημερινές εκλογές με την πυραυλική κρίση της Κούβας το 1961, όταν ο ατομικός πόλεμος απετράπη την τελευταία στιγμή, κάνει την πρόβλεψη ότι η παγκόσμια – τώρα οικονομική- καταστροφή, θα αποφευχθεί και αυτή τη φορά. Ότι θα υπάρξουν διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας , στο τέλος των οποίων και οι δύο πλευρές θα κάνουν υποχωρήσεις.
Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό απ όσους πάνε σήμερα να ψηφίσουν είναι ότι, από την Μέρκελ και τον Ολάντ μέχρι τον Κάμερον και τον Ομπάμα, όλοι αυτοί δεν ενδιαφέρονται για το μέλλον του ελληνικού λαού.  Ούτε περιμένουν στη γωνία την Ελλάδα για να την πετάξουν έξω από την ευρωζώνη, αν δεν ψηφίσει όπως θέλουν. Διαφορετικά θα έτριβαν τα χέρια τους, δεν θα έκαναν επείγουσες συσκέψεις, ούτε θα έβαζαν την Bild και τους γερμανικούς Financial Times να μας γράφουν επιστολές στα ελληνικά. Δεν θα ασχολούντο καθόλου.
Στο ακήρυχτο οικονομικό πόλεμο, η ψήφος των Ελλήνων πολιτών είναι το βασικό όπλο που διαθέτουν, το οποίο δεν πρέπει να παραδώσουν στα τσιράκια των δανειστών. Όσοι διαβάζουν αυτό το άρθρο μπορεί να ψηφίσουν αριστερά ή να ψηφίσουν άλλο κόμμα, αλλά θα πρέπει να το κάνουν επειδή τους ικανοποιεί το πρόγραμμα τους και θεωρούν ότι οι ηγέτες τους θα χειριστούν σωστά τα προβλήματα της χώρας.  Όχι από φόβο ότι θα ξεκινήσει αύριο η Δευτέρα Παρουσία. Το μόνο πράγμα που πρέπει να μας φοβίζει, είναι ο φόβος μας.