Ευγένιος Αρανίτσης Ιστορία που αφηγήθηκε ο Μενελίκ Α', γιος του Σολομώντα και της βασίλισσας του Σαβά, για τον οποίο έλεγαν ότι κυβερνάει τη χώρα του απ' το σημείο όπου καταλήγουν όλοι οι δρόμοι κι όλες οι σκάλες.
Απίστευτες συμπτώσεις σημειώνονται κατά τη σύγκριση της ζωής του χαλίφη Ομάρ-ιμπν-ελ-Χατάμπ και του σεΐχη Αμπντ-ελ-Καντέρ• για παράδειγμα:
ΚΑΙ οι δύο ανέβηκαν στον θρόνο από λάθος απόφαση του Θεού.
ΚΑΙ οι δύο δολοφονήθηκαν από Ασασίνους.
ΚΑΙ οι δύο αγαπούσαν παθολογικά τις πάρα πολύ νεαρές κοπέλες.
οι δύο βρίσκονταν στη Μέκκα τρεις μέρες πριν δολοφονηθούν.
ΚΑΙ οι δύο μιλούσαν περσικά ως δεύτερη μητρική γλώσσα.
ΚΑΙ οι δύο έβλεπαν προφητικά όνειρα.
ΚΑΙ οι δύο είχαν έμμονη ιδέα με τους κήπους και τα άλογα.
ΚΑΙ των δύο οι πρώτες κόρες ονομάζονταν Λεϊλά.
ΚΑΙ των δύο οι δολοφόνοι ήταν τυφλοί από το δεξί μάτι.
ΚΑΙ οι δύο σκοτώθηκαν Δευτέρα και κηδεύθηκαν Τρίτη.
ΚΑΙ στους δύο άρεσε η έκφραση «το μαχαίρι στο κόκαλο».
ΚΑΙ οι δύο είχαν υποσχεθεί καλύτερες μέρες.
ΠΟΙΟΙ ήταν όμως αυτοί; (Και γιατί τους συνδέουν με φαινόμενα οριακής νομιμότητας; Και γιατί κανείς δεν αποσαφηνίζει αν έδωσαν ή δεν έδωσαν στον λαό ψωμί και χουρμάδες;)
Σε μια χώρα της Ανατολής (και όχι του Νότου, όπως γράφεται συχνά εκ παραδρομής), που λεγόταν Νότια Χώρα κι όπου το νόμισμα ήταν το αλάτι, η Κεντρική Τράπεζα χρεοκόπησε ένεκα συνηθειών που ενθάρρυναν τη σπατάλη. Ετσι ξεκίνησε η έριδα, λέει ο θρύλος. Ωστόσο, σύμφωνα μ' έναν μεταγενέστερο θρύλο, η πραγματική αιτία ήταν αρκετά διαφορετική• για την ακρίβεια, στη χώρα εκείνη, οι μισοί πίστευαν πως η παιδική ηλικία ονειρεύεται ΠΑΛΑΤΙΑ (δηλαδή ΠΑΛΑΤΙΑ και ΟΧΙ κάτι άλλο), ενώ οι υπόλοιποι μισοί πίστευαν ότι η παιδική ηλικία ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ παλάτια (δηλαδή τα ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: ΔΕΝ τα έχει) -κρίσιμη διαφορά! Κι όχι μόνο, αλλά, επιπλέον, οι μισοί εξέφραζαν τη σιγουριά ότι οι Φοίνικες ήταν οι πρώτοι που έκαναν τον περίπλου της Αφρικής, ενώ οι άλλοι μισοί διαλαλούσαν τη βεβαιότητα ότι, ΚΑΙ στον περίπλου, την πρωτιά την είχανε οι Κινέζοι.
Αντίο, ενότητα!
Μ οιραία, βγήκαν τα μαχαίρια και τα καφενεία χωρίστηκαν σε δύο παρατάξεις, ώσπου η χώρα διαιρέθηκε στον χάρτη, με τον χάρακα, σε βόρειο και νότιο βασίλειο, όπου βασίλευαν δύο ηγεμόνες-αδέλφια, ο ένας στον Βορρά και ο άλλος στον Νότο. Και στο βόρειο βασίλειο ο νόμος ήταν γραμμένος σε δέρμα τράγου, ενώ στο νότιο ήταν άγραφος και οι πολίτες τον επαναλάμβαναν νοερά για να τον θυμούνται. Υπάρχουν μάλιστα ενδείξεις ότι η έχθρα κράτησε 21 χρόνια, όσα και οι ημέρες που χρειάζεται το αμύγδαλο για να ωριμάσει απ' τη στιγμή που θα πέσει το άνθος. Υστερα, ο ηγεμόνας της νότιας Νότιας Χώρας, ο χαλίφης Ομάρ -ιμπν-ελ-Χατάμπ, που έπασχε από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και, ως εκ τούτου, από δυσπεψία, κάλεσε τους τρεις γιους του, πιστεύοντας ότι η κατάστασή του χειροτέρευε και ξέροντας, φυσικά, ότι, προκειμένου για παρόμοια κατάσταση, το να πιστεύεις ότι χειροτερεύει και το να χειροτερεύει είναι σχεδόν το ίδιο. Και, μόλις ήρθαν οι γιοι, τους είπε:
«Γιοι μου αστόλιστοι: αν είναι να κάνουμε ειρήνη με τη βόρεια Νότια Χώρα, πρέπει να παντρευτείτε τις τρεις θυγατέρες του αδελφού μου, σεΐχη Αμπντ-ελ-Καντέρ, και ξαδέλφες σας».
Κι αυτοί, μάλλον για να του πάνε κόντρα, απάντησαν:
«Εντάξει».
Εν συνεχεία, ο χαλίφης έστειλε έναν κατάσκοπο, ονόματι Ουαχίντ, στη βόρεια Νότια Χώρα για να μάθει τι σόι πριγκίπισσες ήταν οι ανιψιές του, ώστε να μελετήσουν οι γιοι τη στρατηγική που θα ακολουθούσαν στο ζήτημα του φλερτ.
Και, επιστρέφοντας, ο κατάσκοπος έδωσε την εξής αναφορά:
«Η πρώτη κόρη, Αρχοντα των γιασεμιών, έχει βάψει γαλάζιες τις τρίχες του όρους της Αφροδίτης και σ' εκείνους που τη ρώτησαν γιατί απάντησε: "Επειδή δεν είμαι απ' αυτές που χασμουριόνται με τη μασχάλη"!»
«Μμμ...» είπε ο χαλίφης και ζήτησε από έναν υπηρέτη να ξύσει την πλάτη του (τη δική του, του υπηρέτη). Κατόπιν ένευσε προς τον κατάσκοπο για να συνεχίσει. Αυτός (λέγεται ότι) είπε τα εξής:
«... Τη δεύτερη κόρη, τη ρώτησαν γιατί τα χείλη της ήταν κόκκινα και απάντησε πως, όταν έχεις λύσει ένα αίνιγμα -δεν διευκρίνισε ποιο!-, τα έχεις λύσει όλα!»
Ο χαλίφης ζήτησε από έναν υπηρέτη να του φέρει ένα ποτήρι γάλα καμήλας με σουσαμέλαιο. Κατόπιν ένευσε προς τον κατάσκοπο. Αυτός (λέγεται ότι) είπε τα εξής:
«... Την τρίτη κόρη τη ρώτησαν γιατί έτρωγε τα νύχια της και απάντησε -άκουσον άκουσον!- ότι είναι μια βρόμικη δουλειά αλλά κάποιος έπρεπε να την κάνει!»
Ηταν μεσάνυχτα, η ώρα που ο Αλλάχ μάς κοιτάζει με το μάτι μισάνοιχτο. Η Σελήνη έδειχνε δώδεκα παρά τρία.
«Γιοι μου, τ' ακούσατε;» ρώτησε ο χαλίφης στρέφοντας το κεφάλι στους πρίγκιπες. «Η εποχή κατά την οποία μπορούσε κανείς να χάσει εύκολα το δίκιο του είναι μια εποχή που θα νοσταλγούμε». Επειτα το βλέμμα πήδηξε απ' το παράθυρο και βυθίστηκε στη γοητεία του φεγγαρόλουστου κήπου με τις μανόλιες. Και (φημολογείται ότι) ο χαλίφης δήλωσε στους παριστάμενους το εξής:
«Βούρλα, ακούτε τη σιωπή; Είναι ο ήχος του μέλλοντος!»
Ο Θεός είναι ένας. Ευλογημένοι όσοι εχθρεύονται το δύο, τον μόνο αριθμό που, μολονότι διαιρείται αποκλειστικά με τον εαυτό του και τη μονάδα, δεν είναι, εντούτοις, μονός.
Πηγή: http://www.enet.gr, 4 Ιουλίου 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου