Μια συμμορία ως εργαλείο του συστήματος...

Άλλο θέμα είχα στον νου μου να γράψω αυτή τη φορά, άλλο τελικά αποφάσισα. Το αποφάσισα μετά την ανοιχτή λαϊκή συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ το απόγευμα της Τρίτης στη δύσκολη περιοχή της Πλατείας Βικτωρίας, που συνορεύει και επηρεάζεται από την περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, στην οποία έχει επικρατήσει η δικτατορία της Χρυσής Αυγής. Πολλοί κάτοικοι ζήτησαν τον λόγο και μίλησαν για όλα. Ρωτούσαν, ζητούσαν απαντήσεις και κατέθεταν τη γνώμη και τις εμπειρίες από τη γειτονιά τους. Έμαθα πολλά. Πολλά και αποκαλυπτικά.

Η Χρυσή Αυγή δεν θέριεψε μόνο από ανικανότητα και αδιαφορία των δημοτικών και πολιτειακών αρχών. Ήταν και επιλογή του συστήματος να αφήσει το χέρι της να μακρύνει

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν είναι απλώς ένα πολιτικό ακροδεξιό πολιτικό κόμμα. Πρόκειται για μια θρασύδειλη συμμορία του κοινού ποινικού δικαίου (είναι οι σύγχρονοι Γκοτζαμάνηδες), που βγήκε να κάνει αυτό που ξέρει καλά. Να πουλήσει προστασία για να αποκτήσει πολιτική νομιμοποίηση χρήσιμη στις άλλες παράνομες δουλειές της. Πρόκειται για θρασύδειλους νταήδες που χτυπούν πάντα τους αδύναμους και μόνον αν είναι περισσότεροι στη “μάχη”. Το... κίνημα αυτό, έστω και έτσι, δεν θα μπορούσε να φουντώσει πολιτικά αν το κράτος και οι κυβερνήσεις, μηδέ της πρόσφατης δεξιοκεντροαριστερής εξαιρουμένης, δεν παραχωρούσαν χώρο που συστηματικά αρνούνται να αναλάβουν, είτε οι δυνάμεις προστασίας του πολίτη, είτε οι η δυνάμεις της τοπικής αυτοδιοίκησης.

ΜΙΑ κυρία είπε πως όταν τηλεφωνεί στο Αστυνομικό Τμήμα για επιθέσεις χρυσαυγιτών, η απάντηση του αξιωματικού υπηρεσίας είναι σαν ηχογραφημένο μήνυμα. “Δεν έχουμε δυνάμεις να επέμβουμε”. Μα πόσες τέλος πάντων δυνάμεις έχουν αφού δεν έχουν επέμβει ποτέ; Αν μάλιστα πάει ένας απλός πολίτης στο τμήμα διαμαρτυρόμενος για τη δράση και τη συμπεριφορά μεταναστών στη γειτονιά του, συχνά τον παραπέμπουν για λύση του προβλήματος στη Χρυσή Αυγή.
ΣΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ άκουσα πολλές ιστορίες, όπου κάτοικοι ειδοποιούν την αστυνομία όταν βλέπουν φόρα παρτίδα να πουλάνε στους δρόμους ναρκωτικά. Μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις κάποιοι ενημέρωσαν και τη Χρυσή Αυγή, αλλά η οργάνωση δεν ασχολείται με ναρκωτικά και ας τα πουλάνε ξένοι!! Ποτέ άλλωστε δεν έχουν συγκρουστεί με τους εμπόρους ναρκωτικών της περιοχής, παρότι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αλλοδαποί, ενώ οι δυστυχείς χρήστες όλοι Έλληνες. Γιατί;
ΑΛΛΗ περίπτωση είναι οι οίκοι ανοχής. Δεκάδες ήταν οι καταγγελίες στη συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ από κατοίκους της περίφημης οδού Φυλής, που παλιά (όπως λέει και το τραγούδι του Λευτέρη Παπαδόπουλου) κυλούσε το τσέρκι των παιδιών που έπαιζαν στο δρόμο. Πάντοτε υπήρχαν οίκοι ανοχής στη Φυλής. Άντε το πολύ μέχρι είκοσι. Σήμερα, με τους κάθετους παράδρομους, οι οίκοι ανοχής είναι πάνω από διακόσιοι και από αυτούς νόμιμη άδεια από τον δήμο έχουν μόνον δύο! Σε αρκετά... σπίτια δουλεύουν ανήλικα κορίτσια ενώ το 100% των γυναικών είναι αλλοδαπές χωρίς υγειονομικό έλεγχο, με εργοδότες Έλληνες νταβατζήδες που συστηματικά καταφέρνουν χωρίς ποινικές, νομικές και οικονομικές συνέπειες να ανοίγουν τα σπίτια ακόμα και λίγες ώρες μετά το σφράγισμά τους, όταν κάποια υπηρεσία τα βρει παράνομα. Ούτε όμως και με αυτό το θέμα ασχολούνται τα... ελληνορθόδοξα παιδιά της Χρυσής Αυγής.
Η ΠΛΑΤΕΙΑ του Αγίου Παντελεήμονα σήμερα είναι νεκρή. Το βράδυ, εκεί που γύρω γύρω υπήρχαν τα φώτα δεκάδων μαγαζιών (και το καφέ καλλιτεχνικό στέκι του Μαλάμου), τώρα δεν κυκλοφορεί ψυχή. Παντού σκοτάδι. Η μεγάλη παιδική χαρά παραμένει σφραγισμένη γιατί -λέει- γινόταν χρήση ναρκωτικών. Δηλαδή ο μεγαλύτερος δήμος της χώρας δεν έχει βούληση και προσωπικό να ανοίξει τον χώρο, να τον φωτίσει, να τον περιφρουρήσει με πέντε δημοτικούς αστυνομικούς σε δύο βάρδιες, ώστε να γεμίσει γονείς και παιδιά, να ακουστούν φωνές και γέλια, να επανέρχεται σταδιακά η ζωή σε αυτή τη γειτονιά που δυναστεύεται από τους τραμπούκους, τους πορτιέρο και πιστολέρο της συμμορίας; Πόσο δειλός είναι τελικά αυτός ο γραφειοκράτης υπάλληλος τον οποίο είχε τη φαεινή ιδέα να κάνει δήμαρχο Αθήνας ο Φώτης Κουβέλης με τη συμπαράσταση του ΓΑΠ;
ΠΟΙΟΣ είναι ο πολιτικός σχεδιασμός του Δήμου, του Δένδια και όλων των προκατόχων του; Πότε, σε μια σύγκρουση της Χρυσής Αυγής με οποιονδήποτε Έλληνα ή ξένο, συνελήφθη χρυσαυγίτης ή, πολύ περισσότερο, οι αστυνομικές δυνάμεις τον έκαναν τούμπανο στο ξύλο, όπως με μεγάλη ευχαρίστηση κάνουν -και το έπραξαν πάλι την περασμένη Κυριακή- σε βάρος των αντιρατσιστικών ομάδων που συγκρούστηκαν μαζί τους;
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν θέριεψε μόνο από ανικανότητα και αδιαφορία των δημοτικών και πολιτειακών αρχών. Ήταν επιλογή του συστήματος να αφήσει το χέρι της να... μακρύνει για να χρησιμοποιηθεί έμμεσα ή άμεσα κατά της επικίνδυνης για το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο ανερχόμενης Αριστεράς. Της Αριστεράς που άργησε πολύ να δει ότι αυτό το πρόβλημα δεν ήταν και ούτε είναι μόνον θέμα ουμανισμού. Αναδείχτηκε σε λαϊκό πρόβλημα για τις φτωχές και υποβαθμισμένες περιοχές. Η Χρυσή Αυγή εκμεταλλεύτηκε τον κοινωνικό απομονωτισμό, τα ελλείμματα πολιτισμικών και ηθικών αξιών, την αδιαφορία της Εκκλησίας και των πιστών που νομίζουν ότι ο Κύριος αγαπά και θέλει να προστατεύει μόνον τους Έλληνες. Με αυτά και και με τα άλλα, από την αποχουντοποίηση του '74 φτάσαμε σήμερα στο μείζον και κρίσιμο αίτημα του εκδημοκρατισμού της αστυνομίας. Ντροπή!

dchristou52@gmail.com