Της Ντίνας Τζουβάλα
Μια από τις καινούριες τάσεις στην ελληνική πολιτική σκηνή είναι ο φιλελευθερισμός α λα καρτ: ακραίος οικονομικός νεοφιλελευθερισμός από τη μια, και αδιαφορία σε βαθμό εχθρότητας για τον πολιτικό και κοινωνικό φιλελευθερισμό από την άλλη. Λαμπρό παράδειγμα αυτής της τάσης αποτελεί ο σχηματισμός «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ!», του φωτογενούς κυρίου Τζήμερου.
Είναι στα όρια του αυτονόητου πως αυτό το μίγμα, σε συνάρτηση με το λαϊκίστικο σύνθημα «πολιτική χωρίς πολιτικούς», βρήκε ευήκοα ώτα στα ελληνικά ΜΜΕ, τα οποία παραχωρούν στον επικεφαλής του συνδυασμού χρόνο δυσανάλογο της εκλογικής του δύναμης.
Θεωρώντας πως ο φωτογενής ρατσισμός και ο αυταρχισμός αυτού του πολιτικού σχηματισμού μπορούν να αποδειχτούν πιο επικίνδυνοι και από την εκδοχή τους που εκπροσωπεί η Χρυσή Αυγή, και πιστεύοντας πως σ΄ αυτή την προεκλογική περίοδο καλό θα ήταν να ασχοληθούμε και με κανένα άλλο πολιτικό πρόγραμμα εκτός από αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούμε αναγκαία μια επισκόπηση των θέσεων της ΔΗΞΑ.
Οικονομία: Εντάξει, δεν πέφτουμε κι από τα σύννεφα, αλλά η νεοφιλελεύθερη αντίληψη αυτού του κόμματος θα έκανε και τη Θάτσερ να κοκκινίσει - από ντροπή και από ζήλεια. Για αρχή, ο κύριος Τζήμερος υποστηρίζει πως το φορολογικό σύστημα στην Ελλάδα είναι «ληστρικό», φυσικά για τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα και τα νομικά πρόσωπα. Προτείνει λοιπόν ενιαίο συντελεστή 15% για όλους και ...όταν λέμε για όλους εννοούμε για όλους. Είτε το εισόδημά σου είναι 400 ευρώ το μήνα (εφόσον δεν μιλάει πουθενά για αφορολόγητο) είτε 40.000 ευρώ, η «ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ!» θεωρεί πως πρέπει να φορολογείσαι με το ίδιο ποσοστό. Επιπλέον, το γεγονός πως η φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων στην Ελλάδα βρίσκεται αρκετά κάτω από τον μέσο όρο της Ε.Ε., δεν φαίνεται να επηρεάζει καθόλου το σκεπτικό των προτάσεων.
Τέτοιου είδους προτάσεις απορρέουν ευθέως από το πλαίσιο με το οποίο το κόμμα αυτό ερνημεύει την κρίση. Mας πληροφορεί η ΔΗΞΑ με παρρησία πως «
Η ευημερία μας ήταν ΄πλαστή΄. Όλοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, ακόμα κι αν δουλεύαμε και πολύ και σκληρά, είχαμε αμοιβές και μισθούς που ήταν μεγαλύτερα από αυτό που παράγαμε. Βεβαίως, το συνεργείο που έχτιζε το εξοχικό του διαπλεκόμενου ή του διεφθαρμένου δεν συμμετείχε στην απάτη. Όμως, εμμέσως, ωφελήθηκε από αυτή. Το χρήμα που έρρεε άφθονο και προέρχονταν από δανεικά διαχύθηκε στις τσέπες όλων». Το σκεπτικό είναι σαφώς βασισμένο στο αμίμητο παγκαλικό ρητό «μαζί τα φάγαμε» - απλά διατυπώνεται πιο περιφραστικά.
Είναι φαινομενικά παράδοξο, αλλά οι οικονομικές απόψεις του Τζήμερου φλερτάρουν έντονα με τις αναλύσεις της Χρυσής Αυγής. Για την κατάσταση στην Ελλάδα δεν φταίει το κεφάλαιο, μας λέει η ΔΗΞΑ, αλλά οι (συλλήδβην) ανίκανοι και διεφθαρμένοι πολιτικοί, που όλοι μαζί για χρόνια «τα έτρωγαν». Η εικόνα του σάπιου πολιτικού συστήματος, που οδήγησε μια χώρα στην καταστροφή και τώρα θα πρέπει να παταχθεί από τον λυτρωτή-σωτήρα, ανήκει στον πυρήνα του ακροδεξιού λόγου.
Δημόσια τάξη: Οι προαναφερθείσες ομοιότητες με την ακροοδεξιά δεν είναι τυχαίες και δεν σταματούν εδώ. Από τις πρώτες κιόλας γραμμές της ανάλυσης κάνει την εμφάνισή του ένα ακόμα χαρακτηριστικό της ακροδεξιάς: η συνωμοσιολογία. Διαβάζουμε: «
Στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΞΑΝΑ! κάθε αδικοχαμένος συνάνθρωπός μας μάς προκαλεί τον ίδιο πόνο, είτε πρόκειται για έναν αντεξουσιαστή που σκοτώθηκε από σφαίρα αστυνομικού είτε για αστυνομικό που σκοτώθηκε από σφαίρα αντεξουσιαστή. Είναι και τα δύο θύματα της ίδιας απάτης. ΄Παράπλευρες απώλειες΄ ενός σεναρίου λεηλασίας της Ελλάδας από την κομματική μαφία, που οι συγκρούσεις ανάμεσα στους «μπάτσους» και στους «ανάρχες» ήταν ο ιδανικός αντιπερισπασμός για να μην πέφτουν οι προβολείς της δημοσιότητας στα δικά της εγκλήματα».
Αν καταλαβαίνουμε σωστά, η κρατική βία και οι κοινωνικές εκρήξεις (ακόμα και οι αντικοινωνικές συμπεριφορές) είναι κομμάτι του ίδιου σατανικού σχεδίου, στόχος του οποίου είναι να μετατοπιστεί η προσοχή από τα κόμματα που (πάλι συλλήβδην) λεηλατούν τον τόπο. Μάλλον παράλληλα με το «αόρατο χέρι της αγοράς», λοιπόν, υπάρχει και το «αόρατο χέρι των κομμάτων». Η αντίληψη αυτή θα ήταν απλά φαιδρή, αν δεν φανέρωνε μια πολύ συγκεκριμένη αντίληψη για τον τρόπο που κινούνται η πολιτική και η κοινωνία στις μέρες μας - αντίληψη που αρθρωνόταν εδώ και χρόνια από ακροδεξιά sites και τηλε-πωλητές βιβλίων.
Παρόλα αυτά, η ΔΗΞΑ εντοπίζει τη λύση του προβλήματος και δεν διστάζει να την πει: εκπαίδευση της αστυνομίας κατά τα πρότυπα των ΗΠΑ. Προφανώς το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πως η αστυνομία δεν πυροβολεί εν ψυχρώ πολίτες με την παραμικρή αφορμή. Σε περίπτωση δε που ο εγκληματίας γλιτώσει από την (εκπαιδευμένη στα πρότυπα της Αμερικής) αστυνομία, θα έχει ένα επιπλέον πρόβλημα να αντιμετωπίσει. Οι φυλακές στις οποίες θα οδηγηθεί θα είναι δυο ειδών: μία για τους κανονικούς ανθρώπους και μία για τους «αδιόρθωτους εγκληματίες». Ο Διαφωτισμός και η συζήτηση περί κοινωνικής λειτουργίας των ποινών πέρασαν και δεν ακούμπησαν την ΔΗΞΑ.
Μεταναστευτικό: Πρόκειται για ένα από τα δυνατότερα σημεία της ανάλυσης της ΔΗΞΑ. Κατ΄ αρχήν, το ζήτημα τίθεται με όρους «πληγής» και «γάγγραινας» για την ελληνική κοινωνία. Σε πρώτο λοιπόν επίπεδο, οι ιατρικού τύπου παρομοιώσεις παραπέμπουν στη ρηρτορική του «γύψου», κάνοντάς μας νιώθουμε κάπως άβολα. Σε δεύτερο επίπεδο, οι προτάσεις του κυρίου Τζήμερου συνίστανται στη δημιουργία γκέτο δίπλα από βιομηχανικές ζώνες και τις αγροτικές εγκαταστάσεις, όπου οι μετανάστες θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, αφού ούτως ή άλλως και στις πατρίδες τους φτωχοί ήταν. Κοντά σε αυτά, οι μετανάστες κρίνονται επικίνδυνοι ως μουσουλμάνοι, καθώς οι μουσουλμάνοι δεν έχουν περάσει ακόμα το στάδιου του Διαφωτισμού (σε αντίθεση με τη ΔΗΞΑ που, όπως είπαμε και παραπάνω, παίζει το Διαφωτισμό στα δάχτυλα), και έτσι, σε αντίθεση με τους χριστιανούς φανατικούς που είναι απλώς γραφικοί (όπως ο Μπρέιβικ για παράδειγμα...), οι μετανάστες είναι επικίνδυνοι για την Ευρώπη.
Αυτό είναι, σε αδρές γραμμές, το προφίλ του συνδυασμού-έκπληξη των εκλογών της 6ης Μάη - αυτό στο οποίο αποφεύγουν συνήθως να αναφέρονται τα δημοφιλή φρι-πρες που έχουν αναλάβει ανιδιοτελώς (;) την προώθηση του «κάτι καινούριου». Πόσο παλιό είναι το δήθεν καινούριο το υπαινιχθήκαμε ήδη. Μας το επιβεβαίωσε, όμως, και ο νυν συνεργάτης του κ. Τζήμερου, ο Στέφανος Μάνος, καθησυχάζοντάς μας ότι μετεκλογικά θα συνεργαστεί με τη ΝΔ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου