Είτε το θέλουμε, είτε όχι, ζούμε το τέλος μιας εποχής. Κανείς δεν ξέρει αν η νέα εποχή που θα ανατείλει, θα είναι πιο ανθρώπινη, η πιο απάνθρωπη από αυτή που ζούσαμε μέχρι τώρα. Το μόνο σίγουρο είναι πως το πέρασμα σε αυτή τη νέα εποχή, δεν θα είναι εύκολο. Εδώ χωρίζεις με τον σύντροφο σου και μέχρι να πατήσεις ξανά στα πόδια σου, μπορεί να πάρει και χρόνια. Δύσκολα χρόνια. Αυτή όμως είναι η διαδικασία.
Ο κόσμος αλλάζει, όχι γιατί οι πολιτικοί λένε πως πρέπει να αλλάξουμε, αλλά γιατί πέφτουν οι μάσκες και το παραμύθι λαμβάνει τέλος.
Το σύστημα καταρρέει σε κάθε του μορφή. Χθές, ένας φίλος, είπε να πάρουμε εισιτήρια διαρκείας στο ποδόσφαιρο. Οι αντιδράσεις από τους άλλους είχαν μεγάλο ενδιαφέρων. Ξαφνικά άκουγα απόψεις που αν τις έλεγες πριν λίγο καιρό θα σε έλεγαν γραφικό. Σιγά μην δώσω λεφτά, είπε ο ένας, για να βλέπω δισεκατομμυριούχους να παίζουνε μπάλα. Ας μαζευόμαστε να παίζουμε μπαλίτσα μόνοι μας, θα περνάμε καλύτερα και θα γυμναζόμαστε από πάνω, ενώ δεν θα μας κοστίζει και τίποτα. Εγώ, είπε ένας άλλος, δεν δίνω ξανά λεφτά σε λαμόγια προέδρους, που χρησιμοποιούν τις ομάδες για να παίρνουν δημόσια έργα και μετατρέπουν τον κόσμο σε ιδιωτικό τους στρατό, ώστε να ασκούν πίεση και να μην δικάζονται ποτέ για τις παρανομίες τους.
Ένας άλλος συμπλήρωσε. Τι να πάμε να δούμε? Τους πλούσιους να διαγωνίζονται με τους φτωχούς? Ξέρουμε ότι θα νικήσει ο πλούσιος πρόεδρος ακόμα και αν δεν το αξίζει. Με τα λεφτά του θα αγοράσει διαιτητές, παράγοντες, αθλητικούς δικαστές, ακόμα και αντίπαλες ομάδες για να νιώσει μάγκας. Να νιώσει ότι με τα λεφτά του που τα κέρδισε με λαθρεμπόρια, με θαλασσοδάνεια, με φοροδιαφυγή, με υπερκοστολογήσεις δημοσίων έργων, με κλοπή της δικής μας ζωής, είναι ο νέος Νέρωνας του μαμάει και δέρνει. Άλλος το πήγε και πιο μακριά. Αυτοί οι τύποι, που θέλουν οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις τους να ζουν με 500 ευρώ, χωρίς ασφάλεια, χωρίς ωράριο και να τους παράγουν τον πλούτο τους, δίνουν εκατομμύρια σε παιδάκια που κλωτσάνε το τόπι, γιατί λέει, πρέπει οι κλωτσοσφαιριστές να μην έχουν προβλήματα, ώστε να είναι προσηλωμένοι στην δουλειά τους για να την κάνουν καλά. Άρα είπε, για να κάνουμε σωστά την δουλειά μας, να μην έχουμε προβλήματα που κάνουν το μυαλό μας να σκέφτεται άλλα πράγματα και να σκεφτόμαστε μόνο την δουλειά μας, πρέπει να δίνουν εκατομμύρια και σε εμάς. Κανονικά, με τα λεφτά που μας δίνουν, ούτε να τα ξύνουμε δεν αξίζει.
Αυτά και άλλα πολλά άκουγα από ανθρώπους, που μέχρι πριν λίγο καιρό, αν τους τα έλεγες θα σε έλεγαν γραφικό. Ξαφνικά ξύπνησαν? Όχι, πάντα τα ήξεραν, αλλά ήταν βολεμένοι σε ένα σύστημα που αυτά τους πρόσφερε. Δεν πίστευαν πως μπορεί να αλλάξει και το είχαν αποδεχθεί. Τώρα βλέπουν ότι αλλάζει, αλλά αλλάζει προς το χειρότερο και αλλάζει χωρίς αυτούς. Ξαφνικά, βλέπεις ανθρώπους που ήταν μέσα στο σύστημα, βολεμένους, να επαναστατούν, να μην φοβούνται να σκεφτούν, ακόμα και όταν οι σκέψεις που κάνουν είναι βασανιστικές. Τους βλέπεις να πηγαίνουν πλατεία και να περιμένουν να αλλάξουν αυτοί το μέλλον. Ακόμα δεν ξέρουν πως, αλλά ξέρουν ότι δεν μπορούν να αφήσουν πάλι την ζωή τους σε χέρια λαοπλάνων.
Έκαναν 20 μήνες υπομονή, δίνοντας χρόνο στους σοσιαληστές καπιταλιστές με τις βίλες, μήπως κάτι κάνουν. Κατάπιαν τα ψέματα του Τζέφρυ, τα λεφτά υπάρχουν, ότι δεν θα πάμε στο ΔΝΤ, που είναι καταστροφέας λαών, ότι δεν θα πάρει αλλά μέτρα, ότι αν πάρει άλλα μέτρα θα παραιτηθεί και τόσα άλλα. Στο κάτω κάτω, είχαν συνηθίσει ότι οι πολιτικοί πάντα ψέματα λένε. Τώρα όμως κατάλαβαν ότι δεν ανέχονται άλλα ψέματα. Τώρα φωνάζουν, όχι να φύγει ο Τζέφρυ, αλλά όλο το πολιτικό σύστημα. Ο Τζέφρυ είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα. Η τούρτα είναι όλοι αυτοί που μας έφεραν εδώ. Όλοι αυτοί που τώρα φωνάζουν στα υπερχρεωμένα κανάλια πως δεν είναι όλοι ίδιοι. Αν δεν είναι όλοι κλέφτες όμως, γιατί δεν κατονομάζουν τους κλέφτες, ώστε να διαχωρίσουν και την θέση τους?
Οι αλλαγές γίνονται παντού και με ρυθμούς φόρμουλα ένα. Ο κόσμος δεν ανέχεται πια καμιά δραχμανάκη που εισπράττει 280.000 ευρώ τον χρόνο, μαζί με συντάξεις, με μισθούς από τον ΟΤΕ και άλλα. Δεν παραμυθιάζονται από κάποιους δήθεν ευαίσθητους βολευτές που λένε να μειωθούν τα προνόμια τους, γιατί ξέρουν ότι θα σκότωναν και την μάνα τους για να μπουν στην βουλή, ακόμα και χωρίς μισθό και κανένα προνόμιο. Ξέρουν πια, ότι τα πολλά λεφτά δεν είναι από τον μισθό τους, αλλά από επιχειρηματίες, πολυεθνικές, ακόμα και από ξένα κέντρα που τους πληρώνουν να υπηρετούν συμφέροντα ακόμα και ανθελληνικά.
Γυρίζουν την πλάτη σε εφημερίδες και κανάλια, γιατί ξέρουν τι ρόλο παίζουν και ενημερώνονται από το διαδύκτιο, που ακόμα είναι πιο ελεύθερο.
Βλέπουν καναλάρχες να ξεκατινιάζονται και να βγάζουν ο ένας τα απλυτα του άλλου στην φόρα. Απάτες, λαμογιές, κομπίνες,, η απόλυτη ξεφτίλα που αποκαλύπτει πως δουλεύει το σύστημα. Δεν μπορείς να γίνεις πλούσιος με δουλειά. Όσο σκληρά και να εργαστείς στην ζωή σου, όσο τυχερός και να σταθείς, το πολύ πολύ να αποκτήσεις μια αξιοπρεπή ζωή. Ούτε βίλες σε ψυχικό και μύκονο θα κάνεις, ούτε κότερα και κανάλια και εφημερίδες θα αποκτήσεις. Αυτά γίνονται με κομπίνες, με δολοφονίες, με διαπλοκές, με λαθρεμπόριο και άλλα ευγενή σπόρ.
Πάντα ο κόσμος τα ήξερε αυτά, αλλά τα ανεχόταν. Γιατί ο κόσμος ήθελε να μπορεί να ζήσει και να μεγαλώσει τα παιδιά του. Ανεχόταν τους απατεώνες όσο δεν του στερούσαν το δικαίωμα στην ζωή. Τώρα κατάλαβε πως είναι τόσο άπληστοι, που θα του κλέψουν ακόμα και την αναπνοή του μέσα από δίκαιους νέους φόρους, που ούτε οι Τούρκοι δεν είχαν τολμήσει να επιβάλουν.
Ο κόσμος ακόμα και τώρα, δείχνει ωριμότητα και πολιτισμό και οι ενέργειες του είναι ειρηνικές. Μέχρι πότε όμως?
Ξυπνήστε, αλλάξτε, δώστε όραμα στον κόσμο, γιατί προβλέπω να χύνεται πολύ αίμα για την αλαζονεία σας και θα είναι κρίμα. Αν δεν μπορείτε, φύγετε όσο είναι ακόμα καιρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου