Ρένα Δούρου, οι εκλογες θα λειτουργήσουν ως κάθαρση και λύτρωση.

Ρένα Δούρου. Οι εκλογές θα λειτουργήσουν ως κάθαρση και λύτρωση μαζί

Του Χρίστου Λογαρίδη

 Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισες μέχρι τώρα, όταν ανέλαβες την περιφέρεια?

 Είναι η πρόκληση που συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε ακόμη και σήμερα. Δηλαδή η ανάγκη αλλαγής της νοοτροπίας, του τρόπου λειτουργίας του μηχανισμού της Περιφέρειας. Η παράκαμψη μίας γραφειοκρατίας που δεν αφορά στην αποτελεσματικότητα αλλά στη στείρα τυπολατρία. Επιμένουμε στην αλλαγή της νοοτροπίας γιατί αυτή είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει η Περιφέρεια μηχανισμός αξιόπιστος έναντι των πολιτών. Για να μπορεί να τους εξυπηρετήσει καλύτερα.

 Υπήρξαν φίλοι, η γνωστοί, που σου ζήτησαν κάποιο ρουσφέτι, και αν ναι, πως το αντιμετώπισες?

 Το γεγονός ότι πλέον, χάρη στη νέα περιφερειακή Αρχή, η Περιφέρεια Αττικής βρίσκεται στο κέντρο της προσοχής, σηματοδοτεί και αυξημένο ενδιαφέρον από την πλευρά των πολιτών. Πράγματι κάποιοι επιδίωξαν κάποια χάρη, βρήκαν όμως κλειστή πόρτα. Και για να λύσω την απορία σας, όχι, δεν επρόκειτο για φίλους ή γνωστούς, γιατί αυτοί με γνωρίζουν πάρα πολύ καλά για να αποτολμήσουν έστω και παρεμφερή σκέψη…

 Όλα τα βλέμματα μετά την νίκη σου στην περιφέρεια έπεσαν πάνω σου, λέγοντας πως η επιτυχία σου η, η αποτυχία σου, θα ήταν καθοριστική για τον ΣΥΡΙΖΑ, το ένιωθες αυτό το βάρος?

Η νέα Περιφερειακή Αρχή ανέλαβε την ευθύνη της διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής, την 1^η Σεπτεμβρίου, μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες, οικονομικά και κοινωνικά, συνθήκες. Κι έχοντας απέναντί της μια κυβέρνηση που επιθυμούσε κι επιθυμεί την αποτυχία της, για λόγους μικροκομματικούς. Θα συμφωνήσετε ότι πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη κατάσταση, που απαιτεί από την πλευρά μας μεγάλη ωριμότητα και επιδέξιους χειρισμούς γιατί η Περιφέρεια πρέπει να λειτουργεί επ’ ωφελεία των πολιτών και της κοινωνίας χωρίς να εμπλέκεται σε χαρτοπόλεμο ανακοινώσεων με την κεντρική εξουσία. Έτσι αισθανόμαστε το βάρος της ευθύνης μας.

  Τι απαντάς σε αυτούς που σε κατηγορούν πως έκανες άλλα πράγματα από αυτά που έλεγες. Μιλάω για τις συμβάσεις με επιχειρηματίες, το θέμα με τις καθαρίστριες κλπ.

 Αν επέλεγα να σας δώσω μια παλαιοκομματικού τύπου απάντηση, θα σας έλεγα ότι πρόκειται για κοινούς συκοφάντες ή για επαγγελματίες διαστρεβλωτές. Θα μιλήσω όμως με γεγονότα. Και τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα όπως έλεγε και κάποιος γνωστός. Και είναι σαφή. Δεχόμαστε τα πυρά του σαμαροβενιζελισμού και των πρόθυμων ΜΜΕ που τον στηρίζουν ακριβώς γιατί κάνουμε πράξη τις δεσμεύσεις μας απέναντι στους πολίτες. Είτε πρόκειται για την προώθηση νέου τρόπου διαχείρισης των απορριμμάτων είτε για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών των πολιτών, όπως η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος. Το θέμα με τις καθαρίστριες το κατασκεύασε συγκεκριμένο έντυπο. Ήταν μια κατασκευή που κατέρρευσε, μετά και από τη σαφή τοποθέτηση των αγωνιζόμενων καθαριστριών, εκείνων ακριβώς που η σημερινή κυβέρνηση οδήγησε στην ανεργία. Από κει και πέρα, το Περιφερειακό μας Συμβούλιο έχει ζητήσει επισήμως από το υπουργείο Εσωτερικών την πρόσληψη 139 ατόμων, μόνιμο προσωπικό, για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών της Περιφέρειας. Το υπουργείο σωπαίνει όταν δεν επιδίδεται σε φραστικές ακροβασίες. 

  Λένε πως τα 360 ευρώ για την επανασύνδεση του ρεύματος δεν αρκούν, τι απαντάς και τι άλλο θα προσπαθήσεις να καταφέρεις για την ανακούφιση των ανθρώπων που η κρίση τους έβγαλε στο περιθώρια.

Έχουμε υπολογίσει ότι το ποσό των 360 ευρώ, που κάποιοι σε διατεταγμένη υπηρεσία, έσπευσαν να ειρωνευτούν, ανταποκρίνεται στις στοιχειώδεις ανάγκες μιας τετραμελούς οικογένειας, που χρειάζεται 300 κιλοβατώρες το μήνα, οι οποίες, σύμφωνα με το κοινωνικό τιμολόγιο της ΔΕΗ κοστίζουν περίπου 15 ευρώ (300 Χ 0,48). Αν δε υπολογίσουμε και μέρος των άλλων χρεώσεων, το ποσό φτάνει περίπου στα 30 ευρώ το μήνα. Και εν πάση περιπτώσει, αν ο υπουργός Εσωτερικών θεωρεί ασήμαντο το ποσό, γιατί μέχρι τώρα η κυβέρνηση στην οποία ανήκει, δεν το χορηγούσε;

Το μέτρο αυτό είναι η αρχή. Το πρώτο βήμα. Σκοπεύουμε να προχωρήσουμε και σε σειρά άλλων, κοινωνικού περιεχομένου, με στόχο να γίνει η μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας, ανάχωμα στην ανθρωπιστική κρίση.

  Ας περάσουμε στην κεντρική πολιτική σκηνή. Με αφορμή την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας, νιώθω πως βγαίνει στην επιφάνεια όλη ζοφερή πραγματικότητα του πολιτικού συστήματος, ακούγονται δωροδοκίες, εκβιασμοί για χρεοκοπία ακόμα και από την Ευρώπη κλπ. Τι πιστεύεις πως θα γίνει?

 Πιστεύω ότι τίποτε δεν είναι τυχαίο. Και δεν έχω στο νου μου κάποια θεωρία συνωμοσίας. Απλά θεωρώ ότι η σημερινή περίοδος σήψης αντιστοιχεί απολύτως στην πολιτική παρακμή που σοβούσε εδώ και πολλά χρόνια στην πολιτική σκηνή – πριν και από την επιβολή του μνημονίου. Ήταν μια βαθιά παρακμή που εμείς, και από τη θέση ενός μικρού αντιπολιτευτικού κόμματος, καταγγέλλαμε με όλες μας τις δυνάμεις, γιατί οδηγούσε στην απαξίωση της έννοιας του πολιτικού. Σήμερα βιώνουμε τα τελευταία στάδια αυτής της κατάστασης. Ενός σάπιου πολιτικού συστήματος διαφθοράς που είχε αποκλειστικό αντικείμενο την αναπαραγωγή στην εξουσία των δύο κομμάτων, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Για αυτό και οι επερχόμενες εκλογές θα λειτουργήσουν ως κάθαρση και λύτρωση μαζί.

  Όλα δείχνουν πως θα πάμε σε εκλογές, που θα νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε την εσωτερική και εξωτερική πίεση που θα ασκηθεί?

 Τις πιέσεις που θα ασκηθούν, και δεν θα είναι λίγες ούτε ήσσονος σημασίας, δεν θα τις αντιμετωπίσουμε μόνοι μας. Αλλά έχοντας στο πλευρό μας τον ισχυρότερο σύμμαχο. Τους πολίτες. Τους πολίτες που όλα δείχνουν ότι διψούν για αλλαγή, για καθαρό αέρα, για μια νέα ρότα της πατρίδας. Πρόκειται, πιστεύω, για το ισχυρότερό μας χαρτί απέναντι στους Λαιστρυγόνες που θα βρούμε στο δρόμο μας για την ανάκτηση της αξιοπρέπειας της κοινωνίας.

  Υπάρχουν πολλές βόμβες έτοιμες να σκάσουν στην επόμενη κυβέρνηση, μια από αυτές, είναι τα κόκκινα δάνεια και οι κατασχέσεις ακόμα και τις πρώτης κατοικίας. Πως θα το αντιμετωπίσετε?

 Και δεν είναι μόνον αυτές. Η σημερινή κυβέρνηση εργάζεται νυχθημερόν προκειμένου να ναρκοθετήσει το μέλλον της επόμενης κυβέρνησης, υπονομεύοντας στην ουσία το μέλλον των νέων, της κοινωνίας. Σε ό,τι αφορά στα κόκκινα δάνεια και τις κατασχέσεις πρώτης κατοικίας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προστατέψει τους πολίτες από τις ορέξεις των αρπακτικών, ελληνικών κερδοσκοπικών κυκλωμάτων και ξένων funds, που ορέγονται τις περιουσίες τους. Έχουμε και την πολιτική βούληση και τη γνώση για να μην προχωρήσουν τα σχέδια της σημερινής κυβέρνησης.

  Έχετε δεσμευθεί για μια σκληρή διαπραγμάτευση, ποια είναι η κόκκινη γραμμή, που είναι το όριο πχ για έξοδο από το ευρώ και πόσο έτοιμοι είστε για κάτι τέτοιο?

 Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκλείσει έξοδο από το ευρώ, υπογραμμίζοντας ότι το πρόβλημα δεν είναι το νόμισμα αλλά οι πολιτικές που ασκούνται στο όνομά του. Από κει και πέρα, θα είναι η πρώτη φορά που οι ευρωπαίοι, η Κομισιόν, η ΕΚΤ αλλά και το ΔΝΤ, θα έχουν απέναντι τους μια ελληνική κυβέρνηση που θα διαπραγματευθεί πραγματικά και σοβαρά. Γιατί δεν νομίζω να πιστεύετε ότι υπήρξε κυβέρνηση τα τελευταία τέσσερα χρόνια που διαπραγματεύθηκε το οτιδήποτε με την Τρόικα. Το μόνο που έκαναν ήταν να καταγράφουν, εν είδει στενογράφου, τα αιτήματα προς ικανοποίηση των εταίρων μας. Ε, αυτό με τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι παρελθόν. Η κόκκινη γραμμή μας είναι η νωπή εντολή που θα έχουμε λάβει από τον ελληνικό λαό για πραγματική διαπραγμάτευση. 

  Μπορεί να ασκηθεί τελικά εθνική πολιτική, χωρίς εθνικό νόμισμα?

 Στη σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης, το κλείσιμο στο εσωτερικό των συνόρων, μπορεί να ακούγεται ασφαλές, δεν παρέχει όμως κανένα εχέγγυο μακροπρόθεσμης ανάπτυξης. Εκείνο που χρειάζεται σήμερα στην ΕΕ είναι αλλαγή πορείας. Να πάψει να ηγεμονεύει η άποψη ότι η δημοσιονομική πειθαρχία είναι η πανάκεια. Αντιθέτως είναι η αιτία για το σημερινό οικονομικό βάλτωμα της ΕΕ. Και για αυτό δεν ευθύνεται το ευρώ αλλά οι ιδεοληψίες της ευρωπαϊκής ηγεσίας. Με άλλα λόγια, εκείνο που επείγει είναι η άσκηση διαφορετικής πολιτικής, με έμφαση στην ανάπτυξη με αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας, με κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη.

 Πολλοί φοβούνται την παγκοσμιοποίηση, την ενωμένη ευρώπη κλπ. Προσωπικά θεωρώ εντελώς διαφορετικό θέμα μια ένωση λαών, από μια ένωση ολιγαρχών και τραπεζιτών, είτε σε ευρωπαικό είτε σε παγκόσμιο επίπεδο, πως μπορούμε να αλλάξουμε λοιπόν αυτή την ευρώπη? Μήπως είναι ουτοπία?

 Δεν είναι ουτοπία. Αλλά είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να συνεχίσει να υπάρχει η Ευρώπη. Όχι όμως η Γερμανική Ευρώπη που βάζει πάνω από όλα τη δημοσιονομική πειθαρχία, με το κοινωνικό ντάμπινγκ και την περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων, περιφρονώντας τη μείωση της ανεργίας και την ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη.

 Ο Αριστοτέλης έγραψε 4 βιβλία για να ξεκαθαρίσει πως αν το οικονομικό σύστημα γίνει χρηματοπιστοτικό, τελειώνει η δημοκρατία, η ελευθερία και έρχεται η τυραννία. Ο πλανήτης χρωστά 100 τρις στις περίφημες αγορές. Πως αλλάζει αυτό?

 Πρέπει να αλλάξουμε πορεία. Κι εκείνο που χρειάζεται είναι να πάρει το πάνω χέρι η πολιτική έναντι των αγορών. Δεν είναι δυνατόν η πολιτική να υποτάσσεται στη βούληση των αγορών. Αντιθέτως. Οι πολιτικοί πρέπει να είναι εκείνοι που θα λαμβάνουν τις αποφάσεις για την ικανοποίηση των αναγκών των πολιτών και όχι των αγορών.

  Έχω γράψει, πως για να κατασκευάσεις έναν Παρθενώνα, χρειάζεσαι πρώτα το όραμα, έπειτα την γνώση, τα υλικά και τους ανθρώπους που θα εργαστούν. Στη θέση του Παρθενώνα ας βάλουμε σχολεία, νοσοκομεία, δρόμους κλπ. Η φύση μας τα έχει δώσει όλα απλόχερα, αλλά δεν κατασκευάζουμε τίποτα γιατί δεν έχουμε λεφτά. Μήπως το οικονομικό σύστημα μας οδήγησε στην παράνοια?

 Το σημαντικό είναι να υπάρχει ένα συνολικό σχέδιο, ένα πρόγραμμα που να προτάσσει τις ανάγκες των πολλών και όχι τα κέρδη των λίγων, του 1%. Και οι ανάγκες των πολλών έχουν να κάνουν με τη διασφάλιση της υγείας, της παιδείας, της εργασίας. Όλων εκείνων που ο νεοφιλελευθερισμός θεωρεί ότι μπορούν να αποτελέσουν πηγή πλούτου, αντικείμενο ιδιωτικής εκμετάλλευσης. Πρόκειται για άποψη με καταστροφικά αποτελέσματα. Το κυριότερο είναι η κυριαρχία των αγορών επί της πολιτικής. Για αυτό  και ήδη υπογράμμισα την ανάγκη η πολιτική να πάρει το πάνω χέρι απέναντι στις αγορές.

 Πολλοί γράφουν πως ζούμε έναν 3^ο παγκόσμιο πόλεμο, που διεξάγεται τουλάχιστον μέχρι τώρα με οικονομικά όπλα, ποια είναι η γνώμη σου?

 Ζούμε σίγουρα μια πρωτόγνωρη περίοδο. Με την έννοια ότι για πρώτη φορά από το τέλος του Β’ παγκοσμίου πολέμου, οι νέοι άνθρωποι δεν έχουν να ελπίζουν στην οικονομική πρόοδο. Έχει επέλθει μια γενική κατάρρευση, απότοκη της κρίσης του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού. Για αυτό και είναι σημαντικό όλες οι δυνάμεις, πολιτικές και κοινωνικές, που είναι απέναντι στο σύστημα αυτό, να επεξεργαστούν ένα νέα πρόγραμμα, ένα νέο υπόδειγμα με έμφαση στην κοινωνική δικαιοσύνη και τη δημοκρατία. Για να βγούμε από το σημερινό αδιέξοδο με εκείνους τους όρους που θα σηματοδοτήσουν μια νέα αρχή, που θα έχει στην αφετηρία της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

 Θα πω ένα σύντομο σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Η Γερμανία μας βάζει στο ευρώ γνωρίζοντας πως δεν είμαστε έτοιμοι, ώστε να καταχρεωθούμε, να μπούμε στα μνημόνια και τελικά να δεχθούμε να παραδώσουμε τον ορυκτό πλούτο της χώρας, που είναι γνωστός εδώ και δεκαετίες, ασχετο τι έλεγαν, ώστε να λύσει το ενεργειακό της πρόβλημα και να μετατατραπεί σε υπερδύναμη. Κάτι που όμως Αμερικάνοι, Ρώσοι κλπ δεν θα ήθελαν ποτε να συμβεί. Μήπως γι αυτό βλέπουμε τη διαφωνία ΔΝΤ και Βερολίνου?

 Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε και να παραβλέπουμε τις τεράστιες ευθύνες για την κρίση της ντόπιας ηγετικής πολιτικής ελίτ και των δύο κομμάτων εξουσίας, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Γιατί δεν ήσαν τα πάντα ρόδινα κι αίφνης μας προέκυψε η κρίση και ακολούθως το μνημόνιο και η λιτότητα. Ουσιαστικά από τη μεταπολίτευση ως το 2010, οι ηγετικές τάξεις της χώρας είχαν επιλέξει ένα μοντέλο ανάπτυξης με πήλινα πόδια, που εδραζόταν πολιτικά σε πελατειακές σχέσεις και διαφθορά. Το «όλο» λειτουργούσε όσο οι συνθήκες προσφέρονταν για συγκάλυψη. Όταν η διεθνής συγκυρία «σκοτείνιασε», μετά από την κατάρρευση της Λίμαν Μπράδερς το 2008, άρχισε και η αντίστροφη μέτρηση για την Ελλάδα. Οι υπεύθυνοι που οδήγησαν τη χώρα στη ξέρα, ήσαν οι ίδιοι που επέλεξαν και το γιατρικό που σκότωσε τον ασθενή: την εσωτερική υποτίμηση, με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Με άλλα λόγια, την πρώτη ευθύνη την έχουν οι ηγετικές πολιτικές ελίτ της Ελλάδας που άνοιξαν την κερκόπορτα στην Τρόικα και τις εξοντωτικές της πολιτικές, οι οποίες ισοπέδωσαν κάθε δημόσιο αγαθό.

 Κάποιοι μάλιστα λένε πως δεν γίνεται να γίνει διακίνηση του ορυκτού μας πλούτου σε ευρώ, γιατί θα κατέρρεε το δολάριο. Μιλάνε μάλιστα για τη συμφωνία της Μάλτας. Λένε πως η Ελλάδα αναγκαστικά θα πάει σε άλλο νόμισμα, ώστε να μην υπάρχει πρόβλημα με το δολάριο και το ευρώ. Ποια είναι η γνώμη σου?

 Επαναλαμβάνω ότι το βασικό είναι η πολιτική και το περιεχόμενο της και όχι το νόμισμα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα, στην εξωτερική πολιτική, χαρακτηρίζεται, και μετράω τα λόγια μου, από αφωνία. Καμία ανάληψη πρωτοβουλίας την ώρα που στην ευρύτερη γειτονιά μας σημειώνονται ανακατατάξεις πρωτόγνωρες. Την ώρα που ξανασχεδιάζεται ο χάρτης για πρώτη φορά εδώ και περίπου 100 χρόνια. Και παράλληλα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η ενεργειακή πολιτική των αγωγών. Πουθενά δεν βρίσκεται η Αθήνα. Πλήρης αφωνία που δεν έχει να κάνει με… γρίπη αλλά με έλλειψη αυτόνομης ανεξάρτητης, πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής.

  Ακούμε συνέχεια για τη δημοκρατία, αλλά όσοι έχουν μελετήσει τα πολιτικά συστήματα, γνωρίζουν πως δεν υπάρχει δημοκρατία με αντιπροσώπους. Για μια πραγματική δημοκρατία, πρέπει οι πολίτες να συμμετέχουν στην νομοθετική, δικαστική και εκτελεστική εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πει πως θα δημιουργήσει θεσμούς για δημοψηφίσματα. Είναι ένα βήμα, αλλά δεν αρκεί για μια πραγματική δημοκρατία. Θα υπάρξουν βήματα σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ προς μια όσο το δυνατόν πραγματική δημοκρατία?

 Έχουμε πει και το επαναλαμβάνουμε καθημερινά, ότι η εποχή που ο πολίτης από τον καναπέ του εξουσιοδοτούσε ένα κόμμα να ασκήσει τη διακυβέρνηση της χώρας, έχει παρέλθει. Και μάλιστα με τρόπο τραυματικό. ΌΛοι γνωρίζουμε ποια ήταν η κατάληξη των «λευκών εντολών» στα κόμματα. Για αυτό κι εμείς ζητάμε από τους πολίτες να δώσουν το παρών, να ασκήσουν διακυβέρνηση. Να αναλάβουν δηλαδή τις ευθύνες τους. Τα κόμματα – παντογνώστες, τα παντοδύναμα κόμματα – πατερούληδες είναι παρελθόν. Έχει έλθει πλέον η ώρα για τα κόμματα της κοινής ευθύνης. Κοινής ευθύνης με τους πολίτες που πρέπει να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, μέσα από ανοικτές, συμμετοχικές διαδικασίες. Έτσι αντιλαμβανόμαστε την άσκηση διακυβέρνησης. Ως μια διαρκή άσκηση δημοκρατίας με τον πολίτη στο επίκεντρο.

 Ακούω τον κόσμο να λέει, πως δεν περιμένει πολλά σε οικονομικό επίπεδο από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί απλά δεν υπάρχουν χρήματα. Περιμένει όμως να δει δικαιοσύνη, να δει να αποκαλύπτονται αυτοί που οδήγησαν τη χώρα εδώ, είστε έτοιμοι να σπάσετε αυγά που λέμε και να αποδοθεί δικαιοσύνη?

 Έχουμε πει ότι θα αποδοθούν ευθύνες, και όχι μόνο πολιτικές, σε όσους αποδειχθεί ότι ευθύνονται για τη σημερινή κατάρρευση του κοινωνικού ιστού. Επίσης έχουμε πει ότι το πρόγραμμα που παρουσίασε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη δεν είναι όσα θα θέλαμε να κάνουμε, αλλά όσα μπορούμε να κάνουμε με τις δεδομένες πολύ αρνητικές συνθήκες. Σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, εμείς δεν κοροϊδεύουμε ούτε παραμυθιάζουμε τους πολίτες.

  Ένας τρόπος να βρεθούν χρήματα, είναι να πληρώσουν για τις τηλεοπτικές συχνότητες αυτοί που τις χρησιμοποιούν δωρεάν μέχρι τώρα. Θα το κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ?

 Το τοπίο στα ΜΜΕ θα αλλάξει ριζικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμόσει, και μάλλον αυτό θα γίνει για πρώτη φορά, τη νομιμότητα και στον τομέα αυτόν.

 Σας κατηγορούν για μη εθνική πολιτική, πχ για το όνομα Μακεδονία, για τους μετανάστες κλπ, θα ήθελα την γνώμη σου.

 Εκείνοι που κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν μη εθνική πολιτική, είναι εκείνοι που ευθύνονται για την ανυπαρξία πολυεπίπεδης, ανεξάρτητης, φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής, στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και των αποφάσεων του ΟΗΕ. Πρόκειται για την αποθέωση της υποκρισίας καθώς οι υπεύθυνοι για την απουσία της Ελλάδας από τα διεθνή φόρα, για την αφωνία της εξωτερικής πολιτικής, για την έλλειψη κάθε είδους πρωτοβουλίας την στιγμή που η γειτονιά μας «φλέγεται», ευθύνονται και για τη διάλυση της οικονομίας,  την εξαθλίωση της κοινωνίας καθώς και την ανυπαρξία συνεκτικής, σοβαρής μεταναστευτικής πολιτικής. Τι εμπόδισε τη συγκυβέρνηση να αναλάβει μια σοβαρή πρωτοβουλία συνεργασίας στα Βαλκάνια ή για την αποπυρηνικοποίηση της Μέσης Ανατολής; Αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ και σχετικές προτάσεις έχει και την πολιτική βούληση να τις προωθήσει.

  Για να ασκηθεί η πολιτική σας προς τους δανειστές, θα χρειαστείτε τον κόσμο μαζί σας, είναι έτοιμος ο κόσμος να πολεμήσει, να δεχθεί να περάσει ακόμα και ένα δύσκολο διάστημα για να κερδίσει ξανά της ελευθερία του?

 Με τους πολίτες μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας. Δεν κρύβουμε ότι μας περιμένουν δυσκολίες. Δεν έχουμε υποσχεθεί ότι θα βρέξει ροδοπέταλα. Δεν έχουμε υποσχεθεί λαγούς με πετραχήλια. Εκείνο που ζητάμε είναι ένα ευρύ κοινωνικό μέτωπο, με τους πολίτες στο πλευρό μας για να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα και τα δύσκολα που μας περιμένουν. Από κει και πέρα θα ενημερώνουμε, με διαφάνεια, τους πολίτες για κάθε εξέλιξη. Γιατί επιτέλους η πατρίδα πρέπει να μπει σε νέα τροχιά. Εκείνη της αξιοπρέπειας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ανάπτυξης σε υγιείς βάσεις.

  Τέλος, οι προηγούμενες κυβερνήσεις στην ουσία παρέδωσαν την εθνική κυριαρχία με αποτέλεσμα η χώρα να λαμβάνει εντολές με ημέηλ. Πως θα το ξεπεράσετε αυτό και ποιοι είναι οι σύμμαχοί σας σε αυτή τη μάχη?

 Το έχω ήδη πει. Οι πολυτιμότεροι σύμμαχοί μας είναι οι πολίτες. Οι ενημερωμένοι πολίτες. Εντός κι εκτός Ελλάδας. Γιατί το στοίχημα για την ανάκτηση της αξιοπρέπειας της Ελλάδας, δεν αφορά μόνο τους Έλληνες αλλά όλους τους ευρωπαίους πολίτες που αγανακτούν, όπως φάνηκε πρόσφατα και από τη μεγάλη διαδήλωση στις Βρυξέλλες, από μια παράλογη λιτότητα, που ισοπεδώνει κεκτημένα δεκαετιών. Ωστόσο, όπως έγραψε και ο Πιέτρο Ινγκράο, η αγανάκτηση δεν αρκεί. Χρειάζεται η οικοδόμηση ενός πολιτικού υποκειμένου: τι μορφή θα έχει; Πώς θα οικοδομηθεί; Όλα αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν όχι από ένα κόμμα – παντογνώστη αλλά μέσα από συλλογικές επεξεργασίες, στην πορεία για την άνοιξη της Ελλάδας και της Ευρώπης.