ΧΡΟΝΗΣ ΜΙΣΣΙΟΣ - Είμαστε υπο κατοχή

ΧΡΟΝΗΣ ΜΙΣΣΙΟΣ

Από τον Χρίστο Λογαρίδη

Είμαστε υπο κατοχή

Για έναν δημοσιογράφο, μια συνέντευξη με έναν μεγάλο άνθρωπο, έναν ζωντανό μύθο, όπως ο Χρόνης Μίσσιος, είναι παράσημο. Όταν όμως κάθεσαι δίπλα του, καταλαβαίνεις πως δεν μπορείς να κάνεις μια συνέντευξη, πως απλά είσαι τυχερός που μπορείς να βιώσεις την σοφία του. Τον συνάντησα στο σπίτι του στο Μικροχώρι, όπου με υποδέχτηκε παρέα με έναν υπέροχο κατάλευκο λύκο. Οι άνθρωποι της εξουσίας τον βασάνισαν, αλλά δεν έχασε ποτέ την αγάπη του για την ζωή και τους ανθρώπους και έκανε τον πόνο φάρο αγάπης για όλους μας, που λίγο αν του μοιάσουμε, μπορούμε να αλλάξουμε κάθε άδικο κόσμο.

Κύριε Μίσσιο, ξαφνικά όλα τα κανάλια μιλάνε για την βία που ασκούν οι πολίτες στους πολιτικούς, με τα γιαούρτια, αλλά δεν λένε για την βία του να σου κόβουν τον μισθό, την σύνταξη, τα όνειρα, την ζωή…

Η βία είναι σαν τον Ιανό. Η βία και η εξουσία πάνε μαζί, είναι σαν αδερφές. Η εξουσία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την βία και η βία δεν υπάρχει χωρίς την εξουσία. Μην λέμε μαλακίες τώρα, βία δεν είναι το γιαούρτι, την βία την παράγει ολόκληρο το σύστημα. Μιλάνε για τρομοκρατία και θεωρούν τρομοκράτη έναν πιτσιρικά, ο οποίος είτε γιατί πιστεύει στον Αλλάχ, είτε γιατί είναι απελπισμένος από τις συνθήκες ζωής στην πατρίδα του, φορτώνεται με δυναμίτη και τινάζεται στον αέρα με τα των αλλοφύλων. Αυτός λοιπόν, είναι τρομοκράτης, ο πιλότος όμως, ο οποίος βομβαρδίζει χωριά, σχολεία, νοσοκομεία, παρασημοφορείται ως ήρωας. Είναι πατριώτης. Ενώ μιλάνε για την τρομοκρατία, κανείς τους δεν μιλάει για την κατάργηση της βίας και λέει ο Χρισοχοίδης πως οι μπάτσοι είναι κατασταλτικός μηχανισμός. Γιατί ρε μαλάκα να είναι κατασταλτικός μηχανισμός? Η εγκληματικότητα σε αυτήν την τερατούπολη, σε αυτόν τον βόθρο που ονομάζεται Αθήνα, έχει χτυπήσει κόκκινο, γιατί τα σώματα ασφαλείας είναι προσανατολισμένα στην καταστολή και όχι στο να υπηρετήσουν την ασφάλεια και την ελευθερία των πολιτών. Εγώ φυσικά διαφωνώ με όλη αυτή την αντίληψη του κράτους, έχω άλλη άποψη, αλλά κάπου, να πούμε μερικές αλήθειες.

Η διαφθορά και η ανηθικότητα, δεν βρίσκεται μόνο στο οικονομικό επίπεδο, δηλαδή έκλεψες, εξαπάτησες, χρησιμοποίησες την εξουσία για πλουτισμό. Διαφθορά είναι και ο πολιτικός λόγος, ο οποίος λέει ψέματα και παραπλανά, είναι και η διαφήμιση, όλα αυτά είναι η διαφθορά. Διαφθορά και ανηθικότητα είναι τα δελτία ειδήσεων των καναλιών, τα οποία λένε ότι θέλουν, ασκούν συγκεκριμένη πολιτική και παραπλανούν τον κόσμο. Διαφθορά δεν είναι η διαφήμιση? Τι σκατά είναι? Μιλάει κανείς για την κατάργηση της? Μέχρι και μικρά παιδάκια βάζουν να διαφημίζουν σαλάμια…

Το λένε επικοινωνία…

Ναι, τώρα την γλώσσα ο πολιτικός λόγος την χρησιμοποιεί όπως θέλει και έτσι οι λέξεις έχουν χάσει το νόημα τους. Σκέψου ότι ο Μπούς, λέει πως υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα…

Μιας και τον αναφέρετε, είδα μια ομιλία του προχθές, και έλεγε πως ο καπιταλισμός είναι του Θεού, πως συμβαδίζει με την Βίβλο…

Ναι ρε παιδί μου, Κου Κλούξ Κλάν, το πνευματικό του επίπεδο, δεν ξεπερνάει αυτό μιας μαιμούς. Είναι ηλίθιος.

Πως αντιλαμβάνεστε το γεγονός πως συνήθως την εξουσία την καταλαμβάνουν άνθρωποι χαμηλού πνευματικού επιπέδου?

Κοίταξε να δεις, κάποια εποχή, που ο καπιταλισμός ήταν καθαρός καπιταλισμός, ανέδειχνε και κάποιους πολιτικούς ηγέτες, Ντε Γκόλ, Λε Μπράντ, Αντενάουερ, ο Καραμανλής, στα δικά μας μέτρα. Από την εποχή που περάσαμε στον χρηματιστηριακό καπιταλισμό, αυτές οι ληστρικές συμμορίες που λέγονται χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, έχουν υποτάξει την πολιτική εξουσία και θέλουν αντρίκελα για να μπορούν να τους κουμαντάρουν όπως θέλουν και να ασκούν την τοκογλυφία. Όπως γίνεται σήμερα με εμάς, που μας πίνουν το αίμα με το καλαμάκι οι διεθνείς τοκογλύφοι.

Έχετε νιώσει την βία της εξουσίας, έχετε πολεμήσει για έναν καλύτερο κόσμο, όταν βλέπετε που φτάσαμε σήμερα, πως νιώθετε?

Είμαι εναντίον της βίας. Ευγνωμονώ τον εαυτό μου, που βγαίνοντας από τις συμπλιγάδες αυτές, κατάφερα να σώσω την ψυχή μου και την τρυφερότητα μου. Είμαι εναντίον της βίας, εναντίον της καταστολής. Είμαι υπέρ της συνείδησης των ανθρώπων. Είμαι κατά των κομμάτων. Τα κόμματα από λειτουργικά στοιχεία της κοινωνίας, κατάντησαν καρκινώματα. Μετατρέπουν τους πολίτες σε οπαδούς και υπηκόους. Αυτό είναι το επικίνδυνο σήμερα, είναι ο λόγος που η κοινωνία βρίσκεται σε κατάσταση λήθης, ενώ της πίνουν το αίμα κυριολεκτικά, την ισοπεδώνουν.

Είναι δημοκρατία κύριε Μίσσιο αυτό που ζούμε?

Από την δημοκρατία, απέμεινε μονάχα ένας σκελετός. Διότι δημοκρατικό δικαίωμα, είναι το δικαίωμα στην ζωή, το δικαίωμα στο ευ ζην, στην καλή ζωή, το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην ευτυχία. Αυτά είναι η δημοκρατία, δεν είναι ένα εκλογικό σύστημα των κομμάτων, που υποχρεώνει τους πολίτες κάθε τέσσερα χρόνια να πουλήσουν την ψήφο τους, για να διοριστεί κάπου το παιδί τους, η να αποκτήσουν κάποιο προνόμιο μέσα στο σύστημα. Μόνο δημοκρατία δεν έχουμε, πλάκα μας κάνουν τώρα? Η δημοκρατία ανεβάζει τον άνθρωπο και παράγει πολιτισμό, αυτοί είναι απατεώνες όλοι, σαράντα χρόνια κλέβουν και κανείς δεν πήγε φυλακή. Σαράντα χρόνια έχουν καταστρέψει την Ελλάδα, την κύρια ευθύνη την έχουν τα αστικά κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά συν ευθύνη έχει και όλο το οικοδόμημα της Ελληνικής κοινωνίας. Ευθύνη έχουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που αυτοπροσδιορίζονται σαν αριστερά, διότι πως φτάσαμε μέχρι εδώ, τι έλεγχο κάνανε?

Καλά, οι άλλοι έκαναν αυτά που έκαναν, εσείς δεν τα βλέπατε?

Λένε ότι ο εξουσιαζόμενος, είναι πιο διεφθαρμένος από τον εξουσιαστή, είναι ο τρόπος ο εξουσιαστής να κρατά την εξουσία…

Διότι έχει χάσει την αξιοπρέπεια του, χωρίς αξιοπρέπεια δεν μπορείς να κοιτάξεις τον καθρέφτη και να πεις, εντάξει ρε μάγκα καλά είμαστε, μετατρέπεσαι σε έρμαιο του κάθε εξουσιαστή. Ο άνθρωπος μόνο αν αποκτήσει συνείδηση και πατήσει στα πόδια του μπορεί να αντιμετωπίσει τα πράγματα. Σήμερα στην Ελλάδα, στην κοινωνία μας, σπάνιοι είναι οι πολίτες, οι περισσότεροι είναι οπαδοί και υπήκοοι. Ο πολίτης έχει καταστραφεί και ο άνθρωπος έχει μεταλλαχθεί σε κάτι άλλο, από αυτό που ήταν πριν.

Αυτοί λοιπόν οι πολιτικοί απατεώνες, όπως λέτε, εδώ και δυο χρόνια μας σώζουν, αλλά βλέπουμε την ανεργία να καλπάζει, οι μισθοί να γίνονται Βαλκανικοί, ενώ το κόστος ζωής να παραμένει Βρυξελών. Τι μπορούμε να κάνουμε κύριε Μίσσιο?

Τι θα σας έκανε να νιώσετε πως υπάρχει ελπίδα?

Κοίταξε να δεις, βρισκόμαστε υπό κατοχή. Υπό κατοχή. Υπό επιτροπεία. Έχουμε χάσει δηλαδή την εθνική μας κυριαρχία και συνεπώς το δικαίωμα μας, να δημιουργήσουμε και να ζήσουμε όπως θέλουμε στον τόπο μας. Ξανά υπήρξε μια τέτοια «ευκαιρία» για τον λαό μας και ήταν η Γερμανική κατοχή. Κατοχή και τότε, κατοχή και τώρα. Τότε το ΚΚΕ είχε την ευελιξία να συνεργαστεί με σοσιαλδημοκράτες, με τον ένα και τον άλλο και να συγκροτήσει το ΕΑΜ, που έπαιξε τεράστιο ρόλο στην αντίσταση και θα μπορούσε να παίξει ρόλο και στην πολιτική ζωή, αν δεν έκανε τα γνωστά λάθη με την καθοδήγηση του ΚΚΕ.

Σήμερα λοιπόν, εάν η αριστερά, η αναφερόμενη ως αριστερά, δεν αμφισβητώ κάτι, δεν καταφέρει να συνθέσει τις αντιθέσεις της, για να αντιμετωπίσει την νέα κατοχή της πατρίδας μας, δεν θα καταφέρει ποτέ να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στα πράγματα. Ούτε μια ελκυστική πρόταση για το αύριο δεν διατυπώνεται. Εγώ είμαι εναντίον του καπιταλισμού, δεν γουστάρω μια επόμενη μέρα, αν ανατραπεί το σημερινό πολιτικό κατεστημένο, να ξανά αρχίσουμε τα ίδια. Θέλω κάτι άλλο. Είμαι υπέρ της άμεσης δημοκρατίας, είμαι υπέρ της ανατροπής του συστήματος και της δημιουργίας μικρών κοινοτήτων που θα συνενοούνται και θα αυτοπροσδιορίζονται.

Όμως αφού σήμερα ζούμε σε αυτές τις συνθήκες, η αριστερά είχε τις ικανότητες και τον πολιτισμό να συνθέσει τις αντιθέσεις της. Θα μπορούσε να παίξει έναν αποφασιστικό ρόλο στην εξέλιξη της κοινωνίας. Πέρα από τα προγράμματα των τριών της εκφάνσεων, δεν βλέπω κάτι άλλο. Το ΚΚΕ είναι ακόμα κολλημένο στο 1918.

Είναι μια τεράστια ευκαιρία αυτή η εποχή για την αριστερά, που σήμερα είναι πλειοψηφία,, αλλά πολλοί λένε πως με τον τρόπο που λειτουργεί, παίζει το παιχνίδι των αστικών κομμάτων.

Μα αυτό κάνουνε, είπα και πριν, πως είμαι εναντίον όλων των κομμάτων, γιατί έγιναν καρκινώματα της κοινωνίας και μετατρέπουν τους πολίτες σε οπαδούς και υπηκόους. Το πρόβλημα των αλλαγών της κοινωνίας, είναι πρόβλημα συνείδησης των ανθρώπων και η αριστερά μπορεί να υπάρξει μόνο ως παραγωγός πολιτισμού. Παραγωγός συνειδήσεων. Η επανάσταση είναι χαρά, είναι ρομαντισμός, είναι ελευθερία. Δεν είναι η βία, δεν μπορείς με το ζόρι να κάνεις τους ανθρώπους ούτε ευτυχισμένους, ούτε ελεύθερους. Οι άνθρωποι θα γίνουν και ευτυχισμένοι και ελεύθεροι, όταν αναπτυχθεί η συνείδηση τους, όταν αντιληφθούν το νόημα της ζωής, όταν αντιληφθούν πως αυτό που τους κατάντησαν, δεν είναι ζωή. Η ζωή είναι ένα δώρο που πρέπει να το χαιρόμαστε, να το μοιραζόμαστε.

Ακούω πάλι να μιλάνε για ανάπτυξη. Ανάπτυξη για ποιους ρε μαλάκα, ανάπτυξη για πού? Δύο αιώνες ο καπιταλισμός και ο υπαρκτός η ο ανύπαρκτος σοσιαλισμός, λειτουργούσαν με βάση την ανάπτυξη, που οδήγησε αυτή η ανάπτυξη, αν όχι στην καταστροφή του πλανήτη και την χειροτέρευση της ζωής των ανθρώπων? Απλώς κάποιοι πλουτήσανε και η πλειοψηφία των ανθρώπων ζει ένα δράμα. Ανάπτυξη για να πλουτήσουν οι τράπεζες?

Το 1% του πληθυσμού σήμερα, έχει περισσότερα χρήματα από το 99%, γιατί το ανέχονται αυτό οι άνθρωποι?

Γιατί η εξουσία με όλες τις μορφές της, ποδηγετεί τους ανθρώπους, δεν τους βοηθά να καταλάβουν τις αντιθέσεις της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν. Σήμερα ζούμε προβλήματα που αφορούν ολόκληρη την κοινωνία και η αναφερόμενη ως αριστερά, δεν μπορεί να δημιουργήσει ένα μέτωπο.

Κύριε Μίσσιο, είπατε πως η πατρίδα μας είναι υπό κατοχή, μήπως είναι υπό κατοχή ολόκληρη η Ευρώπη? Πολλοί μιλάνε για το 4^ο Ράιχ, που είναι οικονομικό.

Με την έννοια του καπιταλισμού, όλη η Ευρώπη είναι υπό κατοχή και βέβαια η έσω καπιταλιστικές αντιθέσεις, οδηγούν σε αυτές τις συγκρούσεις με πρώτες δυνάμεις την Γερμανία και την Γαλλία. Για την ώρα φαίνεται πως η Γερμανία με την Μέρκελ υπερτερεί. Εμείς όμως, βρισκόμαστε υπό μια κατοχή, όχι απλά του καπιταλισμού, αλλά υπό μια κατοχή ξένων. ΚΑΤΟΧΗ ΞΕΝΩΝ. Ζήσαμε τον δικό μας καπιταλισμό, την δική μας ανύπαρκτη αστική τάξη, αλλά ήμασταν εμείς. Τώρα είναι ξένοι αυτοί που καθορίζουν τι θα γίνει, τι θα κοπεί, το ένα το άλλο.

Τότε γιατί να κάνουμε εκλογές κύριε Μίσσιο, δεν θα είναι παραμύθι?

Όλες οι εκλογές είναι παραμύθι, αλλά αυτές έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του παραμυθιού. Αναρωτιέμαι για τα δυο αστικά κόμματα, από την στιγμή που υπέγραψαν το μνημόνιο, υπέγραψαν και επιστολές, τι θα πουν στις εκλογές? Γιατί δεν κατεβαίνουν μαζί? Δεν διαχωρίζονται πουθενά, ο ένας μνημόνιο, ο άλλος μνημόνιο, μέτρα ο ένας, μέτρα και ο άλλος. Μας δουλεύουνε. Η ανηθικότητα και η διαφθορά, δεν είναι μόνο στα οικονομικά μεγέθη.

Πως βλέπετε το γεγονός πως έχουμε έναν τραπεζίτη για πρωθυπουργό?

Αδιάφορο, μέσα σε αυτή την λαίλαπα που ζούμε… αλλού είναι τα προβλήματα. Αν δεν ήταν ο Παπαδήμος, θα ήταν ο Καραδήμος…

Το ίδιο έχουμε και στην Ιταλία…

Οι τεχνοκράτες έχουν αναλάβει, κάνουν κουμάντο στις κυβερνήσεις τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, οι τράπεζες και οι τοκογλύφοι.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι νίκησε το χρήμα?

Υπέταξε την πολιτική εξουσία και από κει πηγάζουν όλα τα δεινά. Γι αυτό κι εγώ λέω πως το σύστημα δεν μπορούμε να το ανατρέψουμε, πρέπει να το σπάσουμε σε πολλά κομμάτια. Πρέπει να επιστρέψουμε στις μικρές κοινότητες, στην άμεση δημοκρατία να  ξανά συνδεθούμε με την γη. Έχουμε μια χώρα που είναι ευλογία Θεού, μπορεί να παράγει τα πάντα, αρκεί να διώξουμε αυτούς τους ρουφιάνους που μας πίνουν το αίμα. Θα περάσουμε φτώχια, μα ούτως η άλλως περνάμε φτώχια και θα περάσουμε και χειρότερα, αλλά τουλάχιστον θα ήμαστε ελεύθεροι και αυτοπροσδιοριζόμενοι.

Γιατί η ΕΕ δεν κάνει τα σύνορα της Ελλάδας, σύνορα της?

Για να μπορεί να μας πουλάει πολεμικά καράβια, αεροπλάνα, υποβρύχια κλπ

Α, μπράβο, θα μπορούσαμε να απαλαγούμε από το βάσανο των εξοπλισμών και τα χρήματα αυτά να πάνε για παραγωγή, για παιδία, κάπου αλλού. Όλα αυτά είναι για να πουλάει φρεγάτες ο Σαρκοζί και τάνκς η Μέρκελ. Το παιχνίδι είναι χοντρό και εμείς δεν έχουμε έναν ηγέτη, που θα χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι και θα πεί, όχι ρε πούστηδες, η κάνετε τα σύνορα της Ευρώπης, σύνορα της Ελλάδας, η φεύγουμε. Σαν δούλοι πάνε εκεί, με σκυμμένο το κεφάλι και κάνουν ότι τους λένε οι ταλαριούχοι του συστήματος.

Το δίλημμα μέσα η έξω από την Ευρώπη και το ευρώ, πως το αντιλαμβάνεστε?

Υπάρχει ένας εκβιασμός, που θα τον βάλουν και τώρα στις εκλογές, ξένοι και ντόπιοι. Πιστεύω πως το θέμα μέσα η έξω από την Ευρώπη, είναι πρόβλημα διαπραγματεύσεων. Θέλει ηγέτες Έλληνες, που να σέβονται την χώρα, εθνική κυβέρνηση, όχι κομματική. Φυσικά και δημοκρατική. Θα μπορούσαμε όπως είπα να διαπραγματευθούμε το θέμα των συνόρων. Θα μπορούσαμε να διαπραγματευθούμε τις Γερμανικές αποζημιώσεις, την επιστροφή του δωσίλογου, του Χριστοφοράκου, που ζει πλουσιοπάροχα στην Γερμανία. Ο πατέρας του ήταν δοσίλογος. Από κει κράτάει η σχέση του με τους Γερμανούς και τώρα ταν χρησιμοποιεί η Μέρκελ για να εκβιάζει με τα στοιχεία διαφθοράς που έχει. Θα μπορούσαμε ακόμα να διαπραγματευθούμε τις συμφωνίες που υπέγραψαν και γέμισε η χώρα μετανάστες που δεν ξέρουμε τι να τους κάνουμε. Μας κάνανε μια αποθήκη ψυχών. Φύγανε εξαθλιωμένοι από τις ρημαγμένες χώρες τους, που πέρασε η πρωταρχική συσώρευση του κεφαλαίου και αναζητούν ένα κομμάτι ψωμί, που το δικαιούνται, γιατί εμείς το κλέψαμε. Το επίπεδο ζωής που έχουν οι αναπτυγμένες χώρες, οφείλετε εν πολύς, στην λήστευση των πόρων, αυτών των χωρών. Τώρα λέει ο Χρισοχοίδης θα τους πάει σε στρατόπεδο στην Κοζάνη, ξεσηκώνονται εκεί και μου θυμίζει τις μάχες που γίνονται για τις χωματερές. Άνθρωποι και χωματερές το ίδιο.

Παίζεται μεγάλο παιχνίδι με τους μετανάστες, βλέπουμε ακροδεξιές ομάδες να αποκτούν δύναμη, γιατί υπόσχονται να καθαρίσουν το πρόβλημα, που κάνει τους κατοίκους του κέντρου να ζουν δύσκολα, τους κλέβουν, υπάρχει φόβος…

Κάθε φορά που εξαθλιώνεται η κοινωνία, το φάντασμα του φασισμού είναι παρόν. Μόνο σε μια εξαθλιωμένη κοινωνία μπορεί να φυτρώσει ο φασισμός. Σε κοινωνίες με συνείδηση, με πολιτισμό, σε κοινωνίες που αποτελούνται από πολίτες και όχι από εξαθλιωμένους οπαδούς και υπηκόους, ο φασισμός δεν περνάει.

Με την σοφία που αποκτήσατε, πως αναλύετε το γεγονός πως εδώ και 2.500 χρόνια οι άνθρωποι δεν έχουν δημοκρατία, ανέχονται μοναρχίες και ολιγαρχίες, μήπως τελικά τους αρέσει να είναι σκλάβοι?

Δεν νομίζω πως είναι αυτό. Η κοινωνία ήταν λογικό να περάσει από διάφορα στάδια, χρειαζόταν την εξουσία και τούτο και το άλλο. Σήμερα δεν χρειαζόμαστε αυτές τις τερατουπόλεις, ούτε το σύστημα, έχουμε μια τεχνολογία που πληρώσαμε πολύ ακριβά, με την οποία, μέσα από μικρές κοινότητες, μπορούμε να επικοινωνήσουμε, να λύσουμε τα προβλήματα, να ανταλλάξουμε τα προιόντα μας.

Αυτή είναι και η λύση που προτείνει ο Κορνίλιος Καστοριάδης, αλλά ακόμα και ο Μπακούνην, είπε πως όταν το κεφάλαιο επιτεθεί, πρέπει οι άνθρωποι να δημιουργήσουν μικρές κοινότητες, αλλά να σκέφτονται πλανητικά.

Έτσι είναι, μόνο τότε μπορεί να εφαρμοστεί και η άμεση δημοκρατία. Μέσα σε αυτές τις τερατουπόλεις, πώς να επικοινωνήσουν οι άνθρωποι? Ζούνε σε μια βαθειά μοναξιά και έχουν το χαζοκούτι απέναντι τους, το οποίο υποτίθεται τους ενημερώνει.

Μόνο που τα κανάλια εκπέμπουν μια διαφορετική πραγματικότητα από την αληθινή.

Εδώ χάσαμε και τα πολιτικά στοιχεία της αστικής δημοκρατίας, όπως τα έδωσε η Γαλλική επανάσταση και ο διαφωτισμός. Κυριάρχησαν οι δυνάμεις της εξουσίας, αλλά σήμερα πια είμαστε σε ένα επίπεδο πολιτισμού, όπου αυτά είναι απαράδεκτα. Έχουν οδηγήσει την ζωή σε τέτοια αδιέξοδα και άνχος, που λές, γιατί ήρθα σε αυτή την ζωή? Γιατί να φέρω παιδιά σε αυτόν τον κόσμο?

Όπως εξελισσόταν η κοινωνία, μέσα από την εξουσία, αυτό που κυριάρχησε, ήταν η μέγιστη απόκτηση κέρδους. Όταν λοιπόν κυρίαρχη αξία είναι το μέγιστο κέρδος, είναι λογικό ότι θα δημιουργηθούν κοινωνίες που θα στηρίζονται στην υποδούλωση και την εκμετάλλευση του ανθρώπου, στην καταστροφή της φύσης, τους εξοπλισμούς. Έζησα παγκόσμιους πολέμους και ακόμα σήμερα γίνονται εκατοντάδες πόλεμοι στον πλανήτη.

Όπως και ένας ύπουλος οικονομικός πόλεμος

Είπαμε, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αντικατέστησαν τα αεροπλανοφόρα του  Αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Τώρα μπαίνουν αυτοί οι τύποι στην χώρα, τινάζουν στον αέρα την οικονομία της, αρπάζουν τον πλούτο της, μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε δούλους και φτού και από την αρχή, οι άνθρωποι να αγωνίζονται να κερδίζουν πάλι την αξιοπρέπεια τους με αγώνες, που μόλις τα καταφέρουν, θα τους κάνουν τα ίδια.

Ο Παπανδρέου έπαιξε συνειδητά αυτόν τον ρόλο, η τον έπιασαν κώτσο που λέμε?

Ξέρεις, ο βλάκας, που δεν αντιλαμβάνεται πως είναι βλάκας και νομίζει πως κάτι είναι, πως έχει κάποιες ικανότητες, είναι πιο επικίνδυνος από έναν βλάκα που ξέρει ότι είναι βλάκας. Αυτός είχε μια φιλοδοξία και μια φόρα από την οικογένεια του, αλλά αποδείχθηκε πως και αυτός και οι σύμβουλοι του, ήταν ανίκανοι και ψεύτες.

Όλοι αυτοί οι αποτυχημένοι, βλέπουμε να πηγαίνουν σε πόστα της ΕΕ, αύριο μπορεί να δούμε τον Γιωργάκη, τον Βενιζέλο σε κάποια τράπεζα, η ίδρυμα της ΕΕ

Θέλει να κάνει και σχολή δημοκρατίας…

{Γέλια, πολλά γέλια]  Αυτό πια, είναι για τον Λαζόπουλο

Τι μπορεί να κάνει ο κόσμος όμως για να αντισταθεί? Βγήκε στο Σύνταγμα και τους πλάκωσαν στα χημικά., να σταματήσει να τους πληρώνει, να πει μέχρι εδώ?

Ναι, αλλά ποιος θα το κάνει? Η κοινωνία βρίσκεται στην κοιλιά του κύματος, είμαστε από κάτω, δεν μπορεί να αντιδράσει, δεν υπάρχει υποκειμενικός παράγοντας που θα διαμορφώσει τις συνθήκες ώστε να γεννηθούν νέες δυνάμεις με ένα όραμα σχετικά ελκυστικό, από την στιγμή που δεν μπορεί για την ώρα να ανατρέψει τον καπιταλισμό. Χρειάζεται κάτι προοδευτικό που θα μεταρρυθμίσει το σύστημα και θα το σπάσει, αλλά αυτός ο παράγοντας δεν φαίνεται προς το παρόν. Γίνονται κάποιες κινήσεις, πολίτες επιστρέφουν στην γη, βγαίνουν από τις μάντρες των κομμάτων, αλλά ένα όραμα ελκυστικό για την επόμενη μέρα δεν βλέπω. Η πραγματική δημοκρατία για να λειτουργήσει, θέλει υψηλό πολιτισμό, βλέπω νέα κινήματα, που όμως δεν μπορούν να παράγουν πολιτικό πολιτισμό, ίσως γιατί κουβαλάνε τα λάθη και τις νοοτροπίες της αριστεράς. Γι αυτό και δεν μπορούν να εμπνεύσουν τον κόσμο και να τον πάρουν μαζί τους. Αυτές οι κινήσεις, θα πάρουν μέρος στο εκλογικό παιχνίδι, θα μπουν στο σύστημα, δεν θα μπούν? Δεν ξέρω.

Δεν σας βλέπω αισιόδοξο…

Καθόλου, καθόλου, θα περάσουμε πάρα πολύ δύσκολα και αν δεν καταφέρουμε να απαλαγούμε από τους τοκογλύφους, αυτή η νύχτα θα κρατήσει πάρα πολύ.